Θα θάψει πολλούς αυτή η Συμφωνία. Τον πρώτον τον γνωρίζουμε.

Λίαν συντόμως. Με το Νέον Έτος.

Η παγκοσμιοποιητική «Αριστερά», ο Χριστός, οι πρόσφυγες και οι φασίστες!

Ιστορικά το θρησκευτικό λαϊκό αίσθημα – καθώς ενσωματώνεται με τη πάροδο των χρόνων με βασικές αξίες των λαϊκών στρωμάτων – χρησιμοποιούνταν ως προπαγανδιστικό εργαλείο από τις εκάστοτε ελίτ, για να περνούν τα αντιλαϊκά τους μηνύματα που εξυπηρετούσαν κάθε φορά τα συμφέροντα των καταπιεστών, ιδιαίτερα όταν η θρησκεία έστρεφε τους πιστούς στην ενασχόληση μόνο με τη βασιλεία των ουρανών. 

Στη σημερινή εποχή της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπου οι δίαυλοι πληροφόρησης ελέγχονται – και δημιουργούνται – σχεδόν καθολικά από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και τις κατά τόπους ελίτ, η διασπορά της ελεγχόμενης πληροφόρησης και η διαστρέβλωση της ιστορίας και της πραγματικότητας παίρνει τη μορφή «χιονοστιβάδας». Αυτό δεν είναι καθόλου υπερβολή αφού πλέον στον συστημικό προπαγανδιστικό μηχανισμό δεν περιλαμβάνονται μόνο τα παραδοσιακά ΜΜΕ, αλλά και οι ελεγχόμενοι δίαυλοι του ίντερνετ που μπαίνουν σε κάθε σπίτι και η παγκοσμιοποιητική «αριστερά» που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασπορά της συστημικής προπαγάνδας. 

Ο λόγος για το πρόσφατο – εν όψει Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς – συστημικό «τρολάρισμα» που ανέλαβε να το μεταδώσει καταρχήν ο σημερινός Πάπας Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο λέγοντας ότι ο Ιησούς και η οικογένειά του ήταν πρόσφυγες. 

Η συνέχεια ΕΔΩ.

 

Όχι κύριε Μαυρωτά! Δεν υπάρχουν «πατριώτες υπέρ» της Συμφωνίας.

Στο συνέδριο των γαλάζιων φιλελέδων, της ΝΔ ντε, ενεφανίσθησαν και φιλελέδες άλλων χρωμάτων (κομμάτων) για να απευθύνουν χαιρετισμό. Μεταξύ τοιούτων και ο Ποταμίσιος κύριος Μαυρωτάς (θιασώτης της συμφωνίας Κοτζιά-Ντιμιτρόφ) ως εκπρόσωπος των διαφανών φιλελέδων (ο διαφανής παίρνει το χρώμα αυτού που είναι πίσω του). 

 

 

Μεταξύ των άλλων τετριμμένων ανοησιών που ξεστόμισε, ήταν και τούτο: «Φτάσαμε στο σημείο όσοι συμφωνούν να είναι προδότες και όσοι διαφωνούν να είναι ακροδεξιοί. Εγώ βλέπω πατριώτες υπέρ και πατριώτες κατά.». Αυτή η ατάκα ήταν για τη συμφωνία Κοτζιά-Ντιμιτρόφ. 

Λοιπόν κύριε Μαυρωτά, αυτά τα σάπια όχι σ’ εμάς. Αυτά τα γλοιώδη περί ενότητας να τ’ αφήσετε, για να μην σας πω πού να τα βάλετε. Τις δημοσιοσχεσίτικες και προπαγανδιστικές φούσκες σας τις παίρνει ο αέρας (ο ίδιος που όπου φυσάει πάτε). Η ενότητα έχει προϋποθέσεις. Δεν μπορούν οι ελίτ να καλούν σε ενότητα τον λαό. Δεν μπορούν οι ληστές να καλούν σε ενότητα τους ληστευόμενους. Δεν μπορούν οι καταδότες να καλούν σε ενότητα τους αντιστασιακούς. 

Δεν είμαστε όλοι πατριώτες κύριε βουλευτά. Οι πατριώτες είναι κατά της Συμφωνίας. Το παιχνίδι με τις λέξεις που παίζετε εσείς και το σινάφι σας, μπορούμε να το παίξουμε κι εμείς. Από την ανάποδη. 

Εσείς βλέπετε «πατριώτες» υπέρ της Συμφωνίας. Εμείς όμως, υπέρ της Συμφωνίας δεν βλέπουμε προδότες. Για να προδώσεις κάτι πρέπει να το πιστεύεις και να το αγαπάς. Εμείς, υπέρ της Συμφωνίας βλέπουμε αχυρανθρώπους, γελοίους, φλώρους, τεμπελχανάδες, κομπλεξικούς, ξευτίλες, σαλτιμπάγκους, αμοραλιστές, συμφεροντολόγους, ψεύτες, ανέντιμους και αδίστακτους. 

Είδατε τι πλούσια που είναι η ελληνική γλώσσα για το παιχνίδι των λέξεων κύριε βουλευτά; 

Χαιρετισμούς στον κύριο Παπαχριστόπουλο!

Σκοπιανό: όταν η λογική βοά εν τη ερήμω...

Αιδώς Πρεσπαίοι! 

Γ.Π Μαλούχος (σοβαρός αρθρογράφος με αισθήματα γνήσιου πατριωτισμού)

«Αιδώς Αργείοι» φώναξε ο Αίαντας στους Αργείους που δείλιασαν μπροστά στους Τρώες. Τι θα έλεγε αν άκουγε τον Τσίπρα, τον Καμμένο και την ενδοτικότερη όλων των κοινοβουλευτικών κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης έναντι του διεθνούς παράγοντα; «Αιδώς Πρεσπαίοι» θα ήταν το ελαφρότερο για τους φανατικούς αυτούς υπερασπιστές της εκτρωματικής συμφωνίας των Πρεσπών. Που εκτός όλων των εθνικών βλαβών που επιφέρει, επιπλέον η σκοπιανή πλευρά την κουρελιάζει συστηματικά από την επομένη της υπογραφής της. Ο Ζάεφ δεν έχει αφήσει στιγμή που να μη φωνάζει ότι η χώρα του στην πράξη ουδέποτε θα τη σεβαστεί, αφού δεν τη σέβεται ούτε καν τώρα που ούτε καν την έχει διασφαλίσει. 

Η συνέχεια ΕΔΩ. 

Υ.Γ Το άρθρο συστήνεται για την θεωρητική του αξία. Μερικοί όμως δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Μερικοί καταλαβαίνουν μόνο από εκείνο που πίπτει όπου δεν πίπτει λόγος. 

Για την Αριστερά σας μαντάμ ... nous nous en foutons!

Επειδή στη Γαλλία γίνεται χαμός, είπα να κάνω ένα αφιέρωμα στη Γαλλική Αριστερά. 

Τι καλύτερο, από την πρόσφατη συνέντευξη τής παρ’ ολίγον Πρεζιντάν ντε λα Ρεπιμπλίκ Φρανσέζ, της μαντάμ Σεγκολέν Ρουαγιάλ, στα «Νέα», προ ημερών. 

Ως γνωστόν, η Σεγκολέν είναι Αριστερή. Η Ελληνίς δημοσιογράφος μάλιστα, που πήρε την συνέντευξη, δεν διστάζει να της απευθύνει την εξής (γεμάτη μετριοπάθεια και αντικειμενικότητα) ερώτηση: 

«Είστε η αγαπημένη πολιτική προσωπικότητα των αριστερών στη Γαλλία (σχόλιο δικό μου: αυτό είναι μια διαπίστωση, η οποία, ως εισαγωγή στην ερώτηση, θεωρεί κάτι δεδομένο και φέρνει τον συνεντευξιαζόμενο αλλά και τον αναγνώστη προ τετελεσμένων). Πώς πάει η Αριστερά;» 

Ακολουθεί εξίσου μετριοπαθής και αντικειμενική απάντηση τής μαντάμ Σεγκολέν, η οποία δεν απορρίπτει (άρα δέχεται) το γλείψ… (Γκουχ! Συγγνώμην…) τη φιλοφρόνηση και απαντά καθαρά. Πεντακάθαρα, όπως μόνο οι αριστεροί ηγέτες ξέρουν: 

«Πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, διότι … μπλα, μπλα, μπλα, πατατί-πατατά». 

Την βαρυσήμαντη αυτή συνέντευξη, της βαρυσήμαντης αυτής Αριστερής φιγούρας, στο βαρυσήμαντο αυτό μέσο, μπορείτε να απολαύσετε ΕΔΩ. 

Ωστόσο, εγώ θα επιχειρήσω μέσω των φωτογραφιών που δημοσιεύει το μέσο (τις οποίες αναδημοσιεύω για λόγους σχολιασμού και κριτικής τής ουσίας του άρθρου) να προτείνω στη μαντάμ Σεγκολέν και στην Αριστερά που αυτή εκπροσωπεί, μια εναλλακτική τού επαναπροσδιορισμού οδό: 

Σερ μαντάμ, 

η Αριστερά που συχνάζει στα σαλόνια και στρώνει τον πισινό της σε βελούδινες χρυσοποίκιλτες πολυθρόνες, 

που χαριεντίζεται με την Καγκελάριο του τετάρτου Ράιχ

και λουφάζει ναζιάρικα στον ώμο τού υπαλλήλου των Ρότσιλντ, 

δεν χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί. 

Χρειάζεται να αυτοκτονήσει! Να μετοικήσει σε άλλον πλανήτη έστω! Να μας απαλλάξει από την παρουσία της, με οποιονδήποτε τρόπο, πάση θυσία και το συντομότερο. Διότι όσο συνεχίζει να υπάρχει και να μας προκαλεί, έχουμε κι εμείς δικαίωμα να αντιδρούμε. Κομ ιλ φο πα. Και για να σας το πω καθαρότερα … γι αυτή την Αριστερά… 

Νου νουζαν φουτόν! 

Ο ΠουΠού ο ΠουΤουΔού και η ΠουΓουΔουΜού. Μια πλαστή ιστορία.

Στον «ναό της Δημοκρατίας» οι πιστοί έχουν δικαιώματα. Το λένε οι γραφές. Το Σύνταγμα.

Κάτι διεθνή λαμόγια εμπαίζουν την Ιστορία, τη Δικαιοσύνη, τον ελληνικό λαό. Κρύβονται πίσω από κούφια λόγια και πλαστές εγγυήσεις. Για την ακρίβεια, θέλουν να κρυφτούν αλλά η χαρά δεν τ’ αφήνει. 

Όλο γελάκια δημοσιοσχεσίτικα και φούσκες ειρήνης – συνεργασίας, κι από πίσω φασισμός. Γνήσιος ιμπεριαλισμός μασκαρεμένος σε «συμφωνία», ερήμην των Ελλήνων. 

Ό,τι Νατοϊκό γεράκι υπήρχε διαθέσιμο, επιστρατεύθηκε. Ό,τι Εόκικο ερπετό λούφαζε παραζαλισμένο, βγήκε στην επιφάνεια. Να περάσει η «συμφωνία». Του Κοτζιά με τον Δημητρόφ (άστε τις Πρέσπες ήσυχες). Ψυχολογικός πόλεμος, τετελεσμένα, απειλές, δωροδοκίες. 

Εμείς εδώ έχουμε φασουλήδες. Κάτι γελοίες σκιές στον ξεσκισμένο μπερντέ που αποκαλούν «δημοκρατία». 

«Δημοκρατία». Να διαφωνεί το 80% και να επιβάλλεται «συμφωνία» με Παπαχριστόπουλους και Θεοδωράκηδες. 

Και ο εγγυητής του πολιτεύματος (λέμε και καμία ακακία να περάσει η ώρα), τσαμπουκαλεύεται τάχα, «προειδοποιεί», μιλάει «αυστηρά». Μονότονα και γραφικά. Ανέκαθεν αστείος, κατάντησε αηδία. Κονταρομαχεί (στο κενό), σκιαμαχεί, αλλά ουσιαστικά φυγομαχεί. Αν είχε λίγη, τόση δα, τσίπα θα είχε παραιτηθεί, να γλυτώσουμε από δαύτον, να γλυτώσουμε και τη Μακεδονία. 

 

Λοιπόν κύριε ΠουΠού, αξιοθρήνητε ΠουΤουΔού, αρχηγέ του προτεκτοράτου. 

Μάζεψε τ’ ασκέρι σου, τους βουλευτάδες, τους δικαστάδες και τους πρεσβευτάδες, να μετρηθούμε. Είστε μερικές εκατοντάδες θλιβεροί. Είμαστε εκατομμύρια. 

Φέρτε τη «συμφωνία» στη Βουλή. Τριακόσιοι μέσα, εκατομμύρια απέξω. Κηρύξτε και επιστράτευση. Μασκοφόρων και ροπαλοφόρων. Οι μεν αντισυγκέντρωση, οι δε τείχος από κλούβες. Οι μεν μολότοφ, οι δε χημικά, ξέρετε εσείς. Κράτος και παρακράτος εναντίον λαού. Δεν πρόκειται να φοβηθούμε, δεν πρόκειται να διαλυθούμε. 

Στον «ναό της Δημοκρατίας» οι πιστοί έχουν δικαιώματα. Το λένε οι γραφές. Το Σύνταγμα. 

Υ.Γ Όποιος σκοπεύει να αναδημοσιεύσει, να προσέξει πολύ. Το Τμήμα Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφαλείας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη της Ελληνικής Δημοκρατίας, καιροφυλακτεί. Εγώ δεν φοβάμαι. Δεν πάνε δα και πολλά χρόνια που το αντίστοιχο τμήμα των σκατόψυχων Απριλιανών έστελνε ραβασάκια στον πατέρα μου. Δεν φοβάμαι. Μόνο που κοιτάζω στα μάτια τους γιους μου (ΑμεΑ και οι δύο) και ντρέπομαι… 

Τι συμβαίνει με τις «εθνικιστικές» καταλήψεις; Αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος της νεολαίας. Αυτό συμβαίνει!

Eδώ και μερικές βδομάδες έχουν ξεκινήσει καταλήψεις διαμαρτυρίας των μαθητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας, και ενάντια στην Συνθήκη των Πρεσπών. Το κίνημα αυτό αποτελεί εξέλιξη της γενικής κινητοποίησης που ξεκίνησε από τα συλλαλητήρια σε όλες σχεδόν της πόλεις της Ελλάδας και εκφράστηκε και στις συμβολικές πράξεις διαμαρτυρίας κατά τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου. 

Η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει την ενδοτικότητά της απέναντι σε Σκοπιανούς και Αλβανούς και την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, βάζει μπροστά την εμφυλιοπολεμική συκοφαντία και καταδικάζει τις κινητοποιήσεις ως υποκινούμενες από τους φασίστες. Στην πραγματικότητα είναι αυθόρμητες, γιατί ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας, ιδίως στη Μακεδονία, αντιδρά απέναντι στο ξεπούλημα και τον εθνομηδενισμό που διοχετεύει η κυβέρνηση στα σχολεία, θέλοντας να καταργήσει τις εθνικές γιορτές και την ιστορική μνήμη του ελληνισμού. 

Σε αυτό το κίνημα υπάρχει μια κρυμμένη δυναμική. Η αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος μέσα στην νεολαία...

Η συνέχεια ΕΔΩ.

Υ.Γ Η φωτο είναι από το «Ρεσάλτο».

Ναι στα δύο μέτρα και δύο σταθμά στη Δικαιοσύνη. Προς όφελος όμως της κοινωνίας. Να παίρνει ο καθένας ό,τι του αξίζει…

Φανταστείτε ότι βρισκόμαστε στον Μεσαίωνα. Ο καλός και δίκαιος βασιλιάς εκδίδει νόμο: «όλοι όσοι κρίνονται ένοχοι κλοπής από κατάστημα, θα τιμωρούνται με ακρωτηριασμό τού αριστερού χεριού». Χαλασμός στο βασίλειο, διαμαρτυρίες, απειλείται επανάσταση: «Ο νόμος είναι άδικος!». Ο βασιλιάς απτόητος: «δεν κάνω διακρίσεις, όταν λέω όλοι εννοώ όλοι. Πού την είδατε την αδικία;»!! 

Συμπέρασμα: το να μην εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. Κάτι άλλο είναι. 

Φανταστείτε ότι ο βασιλιάς (απο)τρελαίνεται. Νέος νόμος: «όλοι όσοι κρίνονται αθώοι για κλοπή από κατάστημα, θα τιμωρούνται με ακρωτηριασμό τού αριστερού χεριού». Νέος χαμός, η επανάσταση βέβαιη: «ο νόμος είναι άδικος!» κτλ. Προ του κινδύνου απώλειας της εξουσίας ο βασιλιάς υπαναχωρεί: «όλοι όσοι κρίνονται αθώοι για κλοπή από κατάστημα, θα τιμωρούνται με πρόστιμο»!! 

Συμπέρασμα (το ίδιο): το να μην εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης. Κάτι άλλο είναι. 

Μπορείτε να βάλετε στο στόμα του βασιλιά (ή του σύγχρονου νομοθέτη) οποιονδήποτε νόμο θέλετε. Θα καταλήγουμε πάντα στο ίδιο συμπέρασμα: 

Το να μην ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά δεν εξασφαλίζει τίποτε. Νόμοι άδικοι, νόμοι που τιμωρούν αθώους, νόμοι που αθωώνουν ενόχους, νόμοι βάρβαροι που επιβάλουν αδιακρίτως εξοντωτικές ποινές, ΔΕΝ καθαγιάζονται ακόμη και αν εφαρμόζονται το ίδιο έναντι όλων. Η ψυχή της Δικαιοσύνης δεν είναι αυτή. 

Τότε, ποια είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης; 

Αφήνω να απαντήσει ο καθηγητής Ντέιβιντ Σμιντς (David Schmidtz) από το εξαίρετο βιβλίο τού οποίου «Στοιχεία Δικαίου» ("Elements of Justice", εκδόσεις Cambridge University Press 2006), δανείστηκα τα παραπάνω «βασιλικά» παραδείγματα (σε δική μου, ελεύθερη μετάφραση από την αγγλική γλώσσα): 

«Η αντιμετώπιση ίδιων περιπτώσεων με τον ίδιο τρόπο, δεν αποκλείει τον ακρωτηριασμό αθώων. Ο ακρωτηριασμός αθώων επιτυγχάνεται μόνον εάν ο καθένας παίρνει ό,τι του αξίζει. Αν θελήσουμε να συζητήσουμε για το τι είναι η Δικαιοσύνη, μια αξιοπρεπής αρχή της κουβέντας θα ήταν να δεχθούμε ότι "μπορούμε να διαφωνήσουμε σε οτιδήποτε άλλο, αλλά η Δικαιοσύνη έχει να κάνει με αυτό που αξίζει στον καθένα". Υπάρχουν βέβαια όρια για το πού θα φτάσει μια τέτοια συζήτηση, αλλά με αυτή την προϋπόθεση, τουλάχιστον θα φτάσουμε κάπου». 

Προτείνω λοιπόν να εφαρμόζονται δύο μέτρα και δύο σταθμά. Προς όφελος της κοινωνίας. Να αποφυλακιστεί η καθαρίστρια και να μπουν φυλακή οι Τσιπραίοι.

Η καθαρίστρια, αν αδίκησε κάποιον παραποιώντας (κακώς, πολύ κακώς) το δημόσιο έγγραφο, αυτός θα μπορούσε να είναι μόνο κάποια άλλη συνυποψήφια φτωχή γυναίκα, της οποίας πήρε την θέση. 

Οι Τσιπραίοι, λόγω της θέσης τους (πολιτική ελίτ), αν αδίκησαν κάποιον, αυτός ήταν ο ίδιος ο λαός, προς χάριν άλλωστε του οποίου υπάρχει η Δικαιοσύνη. 

Να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη. Να πάρει, επιτέλους, ο καθένας ό,τι του αξίζει… 

Αθώωση ουσιών και εμπόρων.

Εξαρτημένο νεαρό άτομο, έχει μείνει στεγνό. Από λεφτά και, κατά συνέπεια, από ουσίες. Μεγάλο ζόρι τα στερητικά. Χρήμα πουθενά, ο χρόνος πιέζει, παρότι είναι «ψυχούλα» δεν βρίσκει άλλη λύση. Μέσα στην ταραχή (της στέρησης και των χιλιάδων άλλων προβλημάτων που τον οδήγησαν στις ουσίες) ορμάει στον πρώτο «στόχο». Σε μαγαζί που υπολογίζει ότι θα έχει μετρητά ή εμπόρευμα αξίας. 

Ατζαμής και σε πλήρη σύγχυση, τα θαλασσώνει. Η ληστεία εξελίσσεται σε φιάσκο. Αντί να κλέψει, τρώει ξύλο. Η γειτονιά τής υποβαθμισμένης συνοικίας, σύσσωμη εναντίον του. Όσοι βιώνουν εγκατάλειψη, βία και απειλή, ορμάνε να τον λιντσάρουν. Το θύμα γίνεται μεμιάς ο «κακός» για τα άλλα θύματα. Όσοι ζουν ανάμεσα στη βρωμιά, στην πορνεία, στα ναρκωτικά, στην εγκληματικότητα, λυσσάνε να αποδώσουν δικαιοσύνη. Επί τόπου. Σε κάποιον απ’ αυτούς. Οι δυστυχείς εναντίον τού δυστυχούς. Αυτοακρωτηριασμός στο πλαίσιο αυτοδικίας. 

Στα στερητικά προστίθεται πόνος και αγωνία. Του εγκλωβισμένου. Του μελλοθάνατου. Ο άνθρωπος είναι τώρα πια «άλλος άνθρωπος», ανεξέλεγκτος. Και το ξύλο ξύλο. 

Μετά αριβάρει η αστυνομία. Ολόκληρη διμοιρία για να τον «κάνει καλά». Ο δυστυχής. Εκεί που ήταν στερημένος, τώρα είναι στερημένος, ληστής, δαρμένος και συλληφθείς. Και το ξύλο ξύλο. 

Δεν γνωρίζω κανέναν που θα επιβίωνε από τέτοια κόλαση. 

Τραγωδία μέχρις εδώ, τραγωδία και παρακάτω. 

Παίρνουν αμπάριζα οι προχω και βγαίνουν να πάρουν ρεβάνς από την «κοινωνία», για μια «καλύτερη κοινωνία». Κάνουν αντεπίθεση οι πατριω να σώσουν την «κοινωνία» κι αυτοί για μια «καλύτερη κοινωνία». Μέλη της ίδιας κοινωνίας όλοι, δεν διστάζουν να αλληλοσκοτωθούν πάνω από το πτώμα τού νέου για τις ιδεολογικές τους διαφορές, ενόσω οι έμποροι ουσιών σκοτώνουν την κοινωνία. Αλληλοεξόντωση των αυτόκλητων σωτήρων τής κοινωνίας ενώ ακούγεται ο επιθανάτιος ρόγχος της. 

Μετά αναλαμβάνουν οι συνήθεις κανίβαλοι (αστυνομία, ιατροδικαστές, δημοσιογράφοι, δικαστές και φιλοθεάμον κοινό). Πεθαίνει ο χρήστης και όλοι διερωτώνται από τι πέθανε. Αναμένουν εναγωνίως οι ηλίθιοι της μιας πλευράς τα αποτελέσματα της τοξικολογικής εξέτασης. Ευελπιστούν ότι ο νεκρός θα είναι τίγκα στις ουσίες ώστε να αναφωνήσουν «είδατε; Γι’ αυτό πέθανε!». Αρνητική η τοξικολογική, αναθαρρούν οι ηλίθιοι της άλλης πλευράς : «είδατε; Ήτανε καθαρός. Από το ξύλο πέθανε!». Για το ότι οι τοξικολογικές είναι εξετάσεις και εξετάσεις με ακρίβεια 100% δεν υφίστανται, κανείς δεν έχει ακούσει. Για σύνδρομο στέρησης, εφιαλτική επιπλοκή της χρήσης, που υποχρεώνει ακόμα και το αρνί να γίνει λύκος, κανείς δεν μιλά. Με το σύνδρομο στέρησης που (ω! ναι!) μπορεί να είναι θανατηφόρο, και οι τοξικολογικές να μη δείχνουν τίποτε, κανείς δεν ασχολείται. Το σύνδρομο στέρησης που απαιτεί χείρα βοηθείας και όχι χείρα τιμωρού, δεν απασχολεί την ηλιθιότητα, άρα ούτε και τη δημοσιότητα. 

Από κοντά και οι «ειδικοί» που αποφαίνονται ότι ο θάνατος «προήλθε συνεπεία ισχαιμικών αλλοιώσεων» και άλλα τέτοια. Όποιον γιατρό κι αν ρωτήσεις, θα σου πει ότι τους ανθρώπους σκοτώνει η καραμπινάτη ισχαιμική πάθηση που λέγεται έμφραγμα. Οι «ισχαιμικές αλλοιώσεις» γενικώς και αορίστως είναι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία, ώστε κάποιος που δεν κατάφερε να βρει την πραγματική αιτία θανάτου (πράγμα καθόλου σπάνιο) να αποφύγει να βρεθεί στη δύσκολη θέση και να πει «δεν ξέρω» (πράγμα που θα ήταν λογικό). Ειδικά οι «ισχαιμικές αλλοιώσεις» (φλου) «επί εδάφους πολλαπλών τραυμάτων» (καρα-φλου) είναι ένας πρώτης τάξεως φερετζές για να κρυφτεί πίσω του η ουσία (οι ουσίες). 

Αθώωση ουσιών και εμπόρων. Ο ορισμός της ηλιθιότητας. 

Υ.Γ Μην προσπαθήσετε να συνδέσετε το κείμενο με πρόσωπα και γεγονότα της επικαιρότητας. Είναι (ολόκληρο) προϊόν φαντασίας. Η φαντασία είναι διαχρονική. Όπως και η ηλιθιότητα.

Για προσέξτε καλά εκεί στη Μάνδρα!

Έχετε ξεφύγει μού φαίνεται! 

Για προσέξτε λοιπόν: 

1) Αποκτήσατε μετά μυρίων βασάνων σπιτάκια-κουτάκια πάνω στα μπαζωμένα ρέματα και διαμαρτύρεστε κι από πάνω που τα πήρε το ποτάμι; Δεν ξέρετε πως «ό,τι πληρώσεις παίρνεις;». Έπρεπε να αγοράσετε οικόπεδα φιλέτα και να φτιάξετε βιλλίτσες με πισίνες και μπάρμπεκιου. Σε μέρη ευήλια, απάνεμα και αδιάβροχα, με την εγγύηση επαγγελματιών οικοπεδοφάγων. Είναι επιστήμη η καταπάτηση. Είναι τέχνη η αυθαιρεσία. Εσείς φταίτε που πνιγήκατε (όπως και οι άλλοι φταίνε που καήκανε)! 

2) Εποχή είναι αυτή που διαλέξατε να πνιγείτε στη λάσπη; Δεν γνωρίζατε ότι όταν η περιφερειάρχης είναι μια Πασιονάρια της ελληνικής Αριστεράς, ούτε πνιγόμαστε, ούτε καιγόμαστε, ούτε κιχ βγάζουμε; Δεν ξέρατε ότι οι βάρδιες των συντρόφων αριστερών και δη των γυναικών είναι ιερές και κάθε στραβή θεωρείτε πάραυτα προπαγάνδα της αντίδρασης, σεξιστική και ακροδεξιά; 

3) Πήρατε εφάπαξ ποσό συγκρίσιμο με τον μισθό ενός Καρανίκα και μιλάτε κιόλας; Ζητάτε κι άλλα; Τόσα λεφτά για 25 μακαρίτες και μερικά ψωροέπιπλα σας φανήκαν λίγα; Αυτό είναι αχαριστία ρε! Προσβολή μιας εμβληματικής μορφής της ελληνικής Αριστεράς! 

4) Δεν κοιτάτε τι γίνεται παραπέρα; Σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί παντού. Καταστροφές σε όλον τον πλανήτη. Τι θέλετε δηλαδή να κάνουν κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση; Να αυτοκτονήσουν; Ξέρετε ρε τι σας χρειάζεται; Την επόμενη φορά που κάποια κατολίσθηση καταπλακώσει παραγκούπολη σε χώρα του Τρίτου Κόσμου, να τουϊτάρει κανας σύντροφος υπουργός «50 νεκροί από κατολίσθηση στη Σρι-Λάνκα κι ακόμα να παραιτηθεί η Δούρου». Χλευασμός σας χρειάζεται ρε, κι εσάς και των άλλων αχάριστων στη Σρι-Λάνκα. 

5) Έχετε και το θράσος να μιλάτε για εγκατάλειψη; Πώς τολμάτε ρε να κατηγορείτε για αναλγησία την πιο στοργική κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος; Δεν παρακολουθείτε την ΕΡΤ; Δεν βλέπετε τα δελτία της; Ρε οι συντάξεις δεν κόβονται και θα πάρουμε και μέρισμα! Ένα μικρό αλλά συμβολικό μέρος των κλεμμένων επιστρέφει στους ληστευθέντες, κατόπιν των αόκνων προσπαθειών των πεφωτισμένων Συριζαίων! Ξέρετε πώς λέγεται αυτό βρε άσχετοι; Λέγεται κοινωνικό πρόσωπο του καπιταλισμού. Λέγεται Αριστερά. Λέγεται Σοσιαλδημοκρατία. Αλλά πού να ξέρετε εσείς από τέτοιες υψηλές έννοιες; 

6) Για να ‘χουμε καλό ρώτημα, πόσοι είστε τέλος πάντων; Πόσες ψήφους έχετε; Διότι η απιθανοφοβερότερη κυβέρνηση όλων των εποχών δεν ξεχνά. Ιδιαίτερα τις παραμονές των εκλογών. 

Πολυτεχνείο: Σφετεριστές και πολιτικοί έμποροι μιλούν για «ιδιοκτησία».

Αναδημοσίευση από το Ρεσάλτο. Ο Θύμιος Παπανικολάου πυροβολεί: Κάποτε μας έλεγαν κομμουνιστές και τώρα μας λένε φασίστες. Οι ίδιοι αληταράδες.

Η παλιά καθεστωτική συνταγή αφόριζε και στιγμάτιζε κάθε εκδήλωση λαϊκής ΟΡΓΗΣ σαν αριστερή τρομοκρατία και κομμουνιστική απειλή… Με την ενσωμάτωση της Αριστεράς στο καπιταλιστικό καθεστώς η παλιά συνταγή άρχιζε να ξεθωριάζει και να αντικαθίσταται, σταδιακά, από τα νέα ιδεολογήματα του πλανητικού κεφαλαίου: Της «ρατσιστικής τρομοκρατίας», του «ακροδεξιού τραμπουκισμού», της «φασιστικής απειλής» και λοιπά… 

Η συνέχεια ΕΔΩ.

Σήματα λυγρά.

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί... 

Ενός λεπτού σιγή, που μας είπε πάρα πολλά...

Το γιατί ο Μαρινάκης αγόρασε τον ΔΟΛ είναι παραπάνω από προφανές. 

Αυτό που δεν είναι καθόλου προφανές, είναι γιατί οι ΔΟΛιοι επιτέθηκαν μαζικά και συντονισμένα στον Νικ. Κακλαμάνη. 

Ασφαλώς δεν τους έπιασε ο πόνος για το υποτιθέμενο «θεσμικό ατόπημα». 

Ο Κατσίφας με τον θάνατό του, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, αφαίρεσε προσωπεία και εξέθεσε πολλούς. Εθνομηδενιστές τε και ψευτοπατριώτες… 

Βίβα Ρένα!

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί... 

«Πάκης» θα γράφει στην ούγια το νέο Σύνταγμα των Σκοπίων. Τι ανακούφιση!

Αυτή λοιπόν η παλαιολιθική Δεξιά, ξέρετε αυτή που φοράει μαύρο σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα ή νάιλον διαφανές καλσόν με πέδιλο, έχει μπριγιόλ στο μαλλί ή φιλέ στον κότσο και βρωμάει ναφθαλίνη, έχει μεγάλη πλάκα. Δηλαδή, θα είχε πλάκα αν δεν ήταν τραγική. 

Μας ζάλισε το κεφάλι με τον Πάκη. 

Αυτοί οι φοβεροί «άνθρωποι του Προέδρου» (όπου «Πρόεδρος», ο Πάκης), συγκεκριμένα το σάιτ των κουμπάρων του Καμμένου («Ολυμπία») και η εφημερίς «Εστία» (κι από κοντά και οι Αλαφουζαίοι), ανακάλυψαν νέο ανδραγάθημα του ημίθεου (όπου «ημίθεος», πάλι ο Πάκης). 

Διάβασε, λένε, ο πολύ σκληρός αυτός άντρας (ο Πάκης) το νέο Σύνταγμα του Ζάεφ και αγανάκτησε. Άναψε, κόρωσε, έβγαλε ατμούς και … κούνησε το δάχτυλο (σήμα κατατεθέν του και τρανή απόδειξη πολλών κανταριών ανδρισμού, πολιτικού και όχι μόνο). 

Γιατί; Διότι το κακό αυτό παιδί (ο Ζόραν) πήγε να μας τη σκάσει. Πήγε να παίξει με τις λέξεις. Να κατοχυρώσει αλυτρωτισμό πάνω στο χαρτί. 

Βρήκε άνθρωπο να τα κάνει ο Ζόραν. Τον Πάκη. Τον ισόβιο πρωταθλητή όλων των παιχνιδιών με λέξεις. 

Δεν τον πιάνει στα λόγια κανείς τον Πάκη. Αυτό μας λένε. 

Δεν έχουν άδικο. Ειδικότης του οι παρόλες. Πεδίον δόξης του (λαμπρόν) οι παρλαπίπες. Δεύτερη φύση του οι φανφάρες. 

Έτριξε τα δόντια, μας λένε, ο Πάκης. Γρύλισε σαν σκύλος-φύλακας. Κινήθηκε απειλητικά. Κούνησε το δάχτυλο. Ούτε ψύλλος στον κόρφο του τού Ζόραν. Ούτε κιχ δεν έβγαλε. Πάνε τα πονηρά σχέδιά του. Πάει η πανούργα συνωμοσία του. Υποχρεώθηκε (από τον Πάκη) να γράψει τα σωστά. 

Πάει η προπαγάνδα των ορφανών του Αδόλφου και του Γιόζεφ. Πάνε τα όνειρα των σκατόψυχων Σλαβοναζίδων. 

Σε περίπτωση εθνικιστικού παραληρήματος γυφτοΣκοπιανών στο μέλλον έχουμε εξασφαλιστεί: το γραπτό έχει διορθώσει ο Πάκης. Για το ενδεχόμενο αλυτρωτισμού και επιθετικότητας οιουδήποτε κατσαπλιά, ουδείς λόγος ανησυχίας: το κείμενο έχει ελεγχθεί από τον Πάκη. 

Κάθε φορά που κάποιος «ΒορειοΜακεδών» θα μας εγκαλεί γιατί οικειοποιούμαστε τα «σύμβολά» του, την «ιστορία» του, το «έθνος» του, θα έχουμε έτοιμη την απάντηση: θα κραδαίνουμε το Σύνταγμα των Σκοπίων και θα αναφωνούμε τη λέξη-κλειδί, το όνομα-φόβητρο: «Πάκης». Τεταρταίος θα τον πιάνει τον φασίστα. Θα χέζεται επάνω του. Θα υποχωρεί πάραυτα. 

Κάθε φορά που κάποιος φίλος-σύμμαχος-εταίρος (my ass) θα αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία» σκέτο, εμείς θα προσκομίζουμε το Σύνταγμα των Σκοπίων (με την εγγύηση του Πάκη) και η τάξη θα αποκαθίσταται αμέσως.

Έχουμε άπειρα παραδείγματα: δεν είδατε τι πανικός πιάνει τον Ερντογάν και τους ΡαμοΜπερισάδες κάθε φορά που βρυχάται ο Πάκης; 

«Πάκης» θα γράφει στην ούγια το νέο Σύνταγμα των Σκοπίων. Οποία ανακούφιση! 

Αθάνατος!

Αθάνατος!

Παγιώνεται μια εικόνα ανάκαμψης της οικονομίας (Νίκος Παππάς).

Ο υπουργός προπαγάνδας υπενθυμίζει: 

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΘΑ ΚΕΡΔΗΘΟΎΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Για αναθεώρηση Συντάγματος απαιτείται άδεια.

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

ΠροεδροΠάνος: ένας εξπέρ στο ποντάρισμα...

Όταν δεν κάνεις τίποτε, βασιζόμενος στο τι ΔΕΝ θα κάνει ο άλλος, δύο πράγματα μπορεί να είσαι: πονηρός ή βλαξ. Αν ο άλλος το κάνει, είτε πονηρός είσαι είτε βλαξ, ένα πράγμα καταλήγεις.

Να τον ακούτε τον Πρόεδρο Πάνο. Πάντα δικαιώνεται!

Δεν τελειώσαμε ακόμη! Τώρα αρχίζουμε!

Οι εξουσιοδοτημένοι συνεργάτες του κυρίου υπουργού.

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί... 

Καυγάδες σαπουνόπερας...

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

Επιτέλους! Ο Κυριάκος αποφάσισε να κατεβάσει τον λαό στους δρόμους!

Πληροφορίες μου από πολύ έγκυρες πηγές, ΝεοΔημοκράτες με ήθος και κύρος, με θέσεις κλειδιά στον μηχανισμό της Ν.Δ αλλά χαμηλού προφίλ, θέλουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κάνει μια, ομολογουμένως αναπάντεχη, υπέρβαση. 

Αποφάσισε, παρά τις αντίθετες συστάσεις και εισηγήσεις των «μυαλωμένων» του κόμματος, να κατεβάσει τον λαό στους δρόμους. Όλον τον λαό και όχι μόνο της Ν.Δ. Φυσικά τον χορό θα σύρουν οι οργανώσεις της Ν.Δ, αλλά όλοι οι Έλληνες θα κληθούν να συμμετέχουν. Με μαζικό, πατριωτικό κάλεσμα. 

Διαδηλώσεις και συλλαλητήρια παντού. Ειρηνικά και δημοκρατικά. 

Με αίτημα να φύγει αμέσως η κυβέρνηση των ψευτοαριστερών. Των λαϊκιστών. Των εθνικών μειοδοτών. Πριν βουλιάξει εντελώς η Ελλάδα και η κατάσταση καταστεί μη αναστρέψιμη. 

Εκτεταμένη ανάλυση και λεπτομέρειες ΕΔΩ. 

Ιστορία χιλιετιών εξαρτάται από γυρολόγους;

Τι κατάντια είναι αυτή;

 

Εφιάλτης.

Το ΣινεΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει.

 

Σουαζιλάνδη αγάπη μου!

Πολίτες της Σουαζιλάνδης, δοξάστε τους!

Αχ αυτή η άσπρη σκόνη…

Η άσπρη σκόνη, αγοράζει μαύρους παιχταράδες, τους ντύνει στα κόκκινα, τους ξαμολάει στο πράσινο χορτάρι, οι οπαδοί στη γαλανόλευκη χώρα εκστασιάζονται και οι παπαγάλοι τού κίτρινου Τύπου παραληρούν. 

Κι αν κάποιος δυστυχής χτυπήσει άσπρη σκόνη και πάνω σε απόπειρα ληστείας πεθάνει, ο κίτρινος Τύπος της άσπρης σκόνης, που υποστηρίζει το μπλε κόμμα, το οποίο κόπτεται για την ασφάλεια των πολιτών, σε αντίθεση με το ροζ κόμμα που γουστάρει τρελά παραβατικότητα, προβάλλει επαγγελματίες βαθυκόκκινους αντιρατσιστές που κουνάνε το δάχτυλο απειλητικά σε όσους υφίστανται την εγκληματικότητα, και τον κίτρινο Τύπο, και το ροζ κόμμα, και το μπλε κόμμα, και εν τέλει την άσπρη σκόνη που εξουσιάζει τη γαλανόλευκη χώρα. 

Το Σκοπιανό είναι στα χέρια της Δεξιάς. Και ο χρόνος της τελειώνει.

Θα είμαι σύντομος. 

Οι φούσκες περί «Βόρειας Μακεδονίας έναντι όλων», ήταν υπεκφυγές του Καραμανλή της Ραφήνας και της Μπακογιάννη, για να χαλαρώσουν τη θηλιά που τους είχαν βάλει στο λαιμό ο Μπους ο νεότερος και η Κοντολίζα Ράις. Για όσο δεν τις δέχονταν οι Σκοπιανοί, όλα πήγαιναν καλά για την Ελληνική Δεξιά. 

Καμία δεξιά Ελληνική κυβέρνηση, όσους πράκτορες και χαφιέδες των ΗΠΑ και αν περιελάμβανε, δεν θα τολμούσε ποτέ να χρεωθεί μασκαραλίκι σαν αυτό της συμφωνίας Κοτζιά-Δημητρόφ (αφήστε τις Πρέσπες ήσυχες). 

Κυβέρνηση εθνομηδενιστών και αμοραλιστών, με 1-2 πράκτορες και χαφιέδες των ΗΠΑ (αρχικά), συνεπικουρούμενη από δεξιούς σε ρόλους επιτηρητών, ήταν η ιδανική συνταγή: οι εθνομηδενιστές δεν θα είχαν ενδοιασμούς, οι δεξιοί δεν θα είχαν εκτεθεί φανερά και οι ΗΠΑ κερδισμένες. 

Η Συμφωνία έγινε για να δημιουργήσει εντυπώσεις και τετελεσμένα. (Δείτε αναλυτικά εδώ). Με τη μη κύρωσή της αποτρέπουμε προσωρινά την αυτοκτονία. 

Η Νέα Δημοκρατία, πιστή στα δόγματα δεκαετιών (δείτε περισσότερα εδώ), αποκλείεται να προβάλει αντίσταση επί της ουσίας. Δεν υπάρχει δεξιός που να διανοείται αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. Όλες οι συνιστώσες της Ν.Δ (Καραμανλικοί, ακροδεξιοί κτλ) έχουν ανακουφιστεί που η χειροβομβίδα θα σκάσει (αν σκάσει) στα χέρια κάποιων άλλων. Αν δεν σκάσει, θα βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να την κρατούν εκείνοι, με τραβηγμένη την περόνη. 

Τα περί λαϊκής Δεξιάς που ΘΑ συνασπιστεί, ΘΑ ενωθεί, ΘΑ διεκδικήσει ρόλο κτλ είναι παραμύθια. Πρόκειται για αμετανόητους ΝΑΤΟϊκούς φαφλατάδες. 

Ο Καμμένος δεν έχει πρόθεση να ρίξει την κυβέρνηση. Ο ρόλος του είναι να συνδράμει και να προκαλεί σύγχυση στον λαό. Ακόμα και αν ήθελε, δεν θα μπορούσε: ο Τσίπρας μπορεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για κυβέρνηση μειοψηφίας, να την λάβει με αποστάτες άλλων κομμάτων (ΑΝΕΛ, Ποτάμι, Ένωση Κέντρου) και ανεξάρτητους και με τους ίδιους να κυρώσει τη Συμφωνία. 

Η μόνη κίνηση που σώζει (προσωρινά, διότι οι πράκτορες των ΗΠΑ στην ελληνική πολιτική ζωή είναι αμέτρητοι) τη Μακεδονία, είναι η παραίτηση Παυλόπουλου. Ο Παυλόπουλος είναι ο συνδετικός κρίκος (δείτε εδώ). Ένας αποσπασμένος στην αυλή των ΗΠΑ (ΣΥΡΙΖΑ) Καραμανλικός δεξιός, επιτηρητής και εγγυητής, άβουλος και πειθήνιος. Είναι η Αχίλλειος πτέρνα του συστήματος. 

Όποιος θεωρεί τον εαυτό του πατριώτη, καλεί τον Παυλόπουλο σε παραίτηση. Κατηγορηματικά και επιτακτικά. 

Το Σύνταγμα δεν απαγορεύει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να πράττει κατά συνείδηση, ούτε να παραιτείται. Αντιθέτως, προβλέπει και καθορίζει τη διαδικασία μετά από ενδεχόμενη παραίτηση. 

Οι δικαιολογίες περί θεσμών, αρμοδιοτήτων, Συντάγματος κτλ είναι πολύ φτηνές συγκρινόμενες με τον Ιστορία χιλιετιών. 

Τον Γύφτο πηγαίναν για Βασιλιά...

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

Η επανάσταση πέτυχε. Η Ελλάδα απεβίωσε.

Σιχάματα...

Σόου ΣΥΡΙΖΑ: Και μάγο έχει και λαγούς με πετραχήλια...

Σιχάματα...

Για προσέξτε πώς αποκαλείτε τον Τσίπρα...

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

Τσίπρας στο Μάτι για ψήφους. (Μην τους είδατε;)

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

Όλα Ο.Κ στο Σκοπιανό.

Δεν τελειώσαμε. Τώρα αρχίζουμε. 

Για ταχεία αναρρίχηση, συνταχθείτε με τον Αλέξη.

Ποιος έχει χάσει τη ντροπή, να τη βρούνε μερικοί...

 

Ανασχηματισμός πτωμάτων και νεκροζώντανων (κοινώς ζόμπι).

Πήγε να πετάγει τη μπάλα στην εξέδρα κι έβαλε αυτογκόλ. 

Οι μπίζνες με τους Σκοπιανούς καλά κρατούν.

Ήταν 24 Ιουλίου του τρέχοντος έτους 2018, ημέρα Τρίτη. 

Ουδείς ασχολείτο με οτιδήποτε άλλο, εκτός από την τραγωδία στο Μάτι. Αναμενόμενο. Οι μαζικές καταστροφές μονοπωλούν την ανθρώπινη σκέψη και τα συναισθήματα. 

Έτσι, πέρασε στο «ντούκου», αυτό: 

Τώρα που οι νεκροί ετάφησαν και προσευχόμαστε για την ανάπαυσή τους, καλό θα ήταν να ξανανοίξουμε μερικά θέματα. Ιδιαίτερα επειδή οι υπεύθυνοι για τους μαρτυρικούς θανάτους στην πυρκαγιά της Αν. Αττικής της 23ης Ιουλίου και οι πωλητές Ελληνικής γης και Ιστορίας είναι τα ίδια πρόσωπα. 

Σύμφωνα με το άρθρο, που πέρασε εν πολλοίς απαρατήρητο: 

«Την κατασκευή αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου προς τη Σερβία μέσω Σκοπίων, έργο που θα αποτελέσει έναν νέο κάθετο διάδρομο και θα αξιοποιεί υποδομές όπως ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου αερίου στη Ρεβυθούσα, εξετάζει ο ΔΕΣΦΑ. Αυτό ανακοινώθηκε σήμερα, με αφορμή την επίσκεψη σε εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ, την περασμένη εβδομάδα, αντιπροσωπείας της κρατικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ενεργειακών Πόρων (MER Skopje) της πΓΔΜ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΔΕΣΦΑ, οι δύο πλευρές βρίσκονται από τον Οκτώβριο του 2016 σε στενή συνεργασία με στόχο τη διασύνδεση των Συστημάτων Φυσικού Αερίου των δύο χωρών, μέσω της κατασκευής αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από την περιοχή της Θεσσαλονίκης στο Negotino της πΓΔΜ. Όπως τονίζεται, το έργο θα αποτελέσει «ενεργειακή γέφυρα συνεργασίας» με τη γειτονική χώρα που είναι πιθανό, μελλοντικά, να επεκταθεί μέχρι τη Σερβία.». 

Ολόκληρο το άρθρο εδώ. 

Μην γελιέστε. Όλα είναι μπίζνες όπως συνήθως. Ευφημισμοί όπως «ενεργειακές γέφυρες συνεργασίας» τους οποίους αρέσκεται να χρησιμοποιεί η διεθνής οικονομική ελίτ στην προπαγάνδα της, δεν πρέπει να αποπροσανατολίζουν κανέναν. 

Την αισχρή συμφωνία Κοτζιά - Δημητρώφ μόνο ο λαός μπορεί να την ακυρώσει. Εφόσον η Δεξιά αρνείται να αποσύρει τον Παυλόπουλο, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το ύστατο συλλαλητήριο. Μέσα οι «αντιπρόσωποι», να ψηφίζουν για την κύρωση της προδοσίας, κι απ’ έξω ο λαός (και στη μέση ασπίδες και ρόπαλα). Για να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος… 

Τα εγκλήματα των πλουσίων.

Μετά τον Μηλιώνη, ελεύθερος και ο Φλώρος. 

Δικαιοσύνη δεν υφίσταται και οι πολλές αναλύσεις αποπροσανατολίζουν. 

Η αλήθεια έχει ως εξής και σε όποιον αρέσει:

«Τα εγκλήματα των πλουσίων είναι πιο απίθανο να περιπέσουν στην αντίληψη των αρχών σε σχέση μ’ εκείνα των φτωχών, και όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, οι πλούσιοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να προσλάβουν ειδικούς που παρακάμπτουν τους νόμους…»

Υ.Γ το φοβερό σκίτσο ανήκει στον καλλιτέχνη Λίο Κάλουμ (Leo Cullum) και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ο Νεοϋορκέζος» ("The NewYorker") το 1997. Το απόσπασμα για τα εγκλήματα των πλουσίων συνοδεύει το σκίτσο στο βιβλίο «Βασική Κοινωνιολογία – Μια προσγειωμένη προσέγγιση» ("Essentials of Sociology - A Down-to-Earth Approach") του καθηγητή Τζέιμς Χένσλιν (James Henslin), 12η έκδοση, εκδόσεις Pearson 2017. 

Και τα δύο αναδημοσιεύονται (σε δική μου μετάφραση) για κοινωνικούς λόγους (ενημέρωση του λαού) και μόνον.