Βρείτε τον μαλάκα.

Στις παρακάτω γραμμές, θα περιγράψω δύο τύπους που βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Παρακαλώ βοηθήστε με να βρω τον μαλάκα. 

Ο πρώτος δουλεύει πολλά μέτρα κάτω από την γη. Έχει κυλιόμενες βάρδιες που περιλαμβάνουν και αργίες. Κάνει μέρες να δει τον ήλιο και τα βιολογικά του ρολόγια διαλύονται. Ο ορισμός της ανθυγιεινής εργασίας. Δουλειά ευθύνης. Αν κάνει λάθος θα πεθάνει κόσμος. Όσα κι αν παίρνει είναι λίγα. Όπως κι αν προσελήφθη οι υπηρεσίες του είναι ανεκτίμητες. 

Έχει βέβαια και κάτι συναδέλφους απαράδεκτους. Άλλους κηφήνες, άλλους ανίκανους, άλλους ανάγωγους. Και κάτι συνδικαλιστές κομματόσκυλους που κοιτάνε μόνο την προσωπική τους κομματική ανέλιξη (κοπρίτες του «μεγάλου δημοκρατικού χώρου»). Γι αυτά όμως δεν είναι υπεύθυνος ο ίδιος. Αυτοί υπάρχουν παντού. Παντού. 

Αυτός λοιπόν, έχει αποδοχές που κλαδεύονται-κουρεύονται-ψαλιδίζονται, επειδή κάτι λαμόγια κλέψανε το σύμπαν. Του αφαιρούν κάτι που ήδη έχει, «για το γενικό καλό». Αντιδρά λοιπόν. Δικαίως και με σθένος. Απεργεί. Επειδή όμως η δουλειά του είναι δουλειά ευθύνης και χωρίς αυτή δεν προχωράει το σύστημα, επιστρατεύεται. Πάλι «για το γενικό καλό». 

Συνεπώς ΚΑΙ χάνει ΚΑΙ αντιδρά ΚΑΙ σύρεται δια της βίας να εργαστεί, «για το γενικό καλό». 

Και τώρα ο δεύτερος. 

Αυτός έχει πολλά πρόσωπα. Συνήθως είναι σε δουλειά γραφείου (δημόσια ή ιδιωτική) ή ασκεί ελεύθερο επάγγελμα. Μπορεί και να μην εργάζεται. Να είναι άνεργος ή συνταξιούχος. Αυτουνού η δουλειά (αν έχει) σημαντική μεν, αλλά δεν θα πεθάνει κανείς αν αργήσει να μεταβεί σ’ αυτήν ή δεν πάει και καθόλου (εξαιρούνται ελάχιστοι). Το πολύ πολύ να πάνε λίγο πίσω τα κέρδη κάποιας πολυεθνικής ή να καθυστερήσει ο ήδη διαλυμένος δημόσιος τομέας. 

Και αυτουνού οι αποδοχές κλαδεύτηκαν-κουρεύτηκαν-ψαλιδίστηκαν για τους ίδιους λόγους όπως και του πρώτου. Συνεπώς ΚΑΙ αυτός χάνει. 

Δεν αντιδρά όμως. Δεν μάχεται. Γουστάρει την Παναγιώταινα (αντί για το ολότελα). 

Δεν απεργεί, δεν εργάζεται με το ζόρι. 

Έχει όμως μούτρα και μιλάει. Εξανίσταται και υβρίζει τον πρώτο. Διότι εκείνος τάχα του στερεί το «γενικό καλό». Διότι στο «γενικό καλό» περιλαμβάνεται η μετάβασή του στον εργοδότη που του κλάδεψε-κούρεψε-ψαλίδισε τις αποδοχές, ή η μετάβαση στην επιχείρησή του των πελατών (από τους οποίους έχει κλαδεμένα-κουρεμένα-ψαλιδισμένα έσοδα) ή η πρόσληψή του (με κλαδεμένο-κουρεμένο-ψαλιδισμένο μισθό) στη θέση κάποιου που απολύθηκε επειδή αντέδρασε στο κλάδεμα-κούρεμα-ψαλίδισμα του δικού του μισθού. 

Αυτός λοιπόν ΚΑΙ χάνει ΚΑΙ δεν αντιδρά ΚΑΙ σκύβει το κεφάλι και δουλεύει ΚΑΙ βρίζει αυτόν που ΜΟΝΟ χάνει. 

Ποιος είναι ο μαλάκας;