Αριθμός τηλεφώνου: 214 2147200. Είναι η Vodafone που παίζει με τα νεύρα μας ή κάποιος άλλος;

Εδώ και μία περίπου εβδομάδα το κινητό μου τηλέφωνο βομβαρδίζεται από κλήσεις. 

Πολλές φορές την ημέρα, άσχετες (έως ακατάλληλες) ώρες. Καλεί ο αριθμός 2142147200. Μονίμως. Και μονίμως ουδείς μιλά όταν απαντήσω στην κλήση. 

Δεν κάλεσα τον αριθμό για να δω σε ποιον ανήκει (είναι αρκετά επικίνδυνο να καλούμε άσχετους αριθμούς και ιδιαίτερα όταν μας ενοχλούν και δεν απαντούν), αλλά έκανα κάτι καλύτερο: έψαξα το διαδίκτυο. 

Για δείτε εδώ:

Στην ερώτηση του ανθρώπου αυτού στη σελίδα της Vodafone Ελλάδας στο Facebook (αν η σελίδα είναι γνήσια), η εταιρεία (αν είναι πράγματι η Vodafone Greece), παραδέχεται ότι ο αριθμός ανήκει σε συνεργάτη της, και η κλήση γίνεται για προσφορά προϊόντος. Η ερώτηση του ανθρώπου έχει υποβληθεί στις αρχές Οκτώβρη του 2013. Έκτοτε, η σελίδα (με εκατοντάδες χιλιάδες «likes») φιλοξενεί συνεχή και επανειλημμένα παράπονα πολλών ανθρώπων, ακόμη και συνδρομητών της εταιρείας(!), οι οποίοι διαμαρτύρονται για ένα και μόνο πράγμα: ενοχλούνται. Όπως ακριβώς κι εγώ. 

Οι διαμαρτυρίες κυμαίνονται από οξείες έως υβριστικές και σε κάθε περίπτωση είναι προσβλητικές και απαξιωτικές για την εταιρεία και τις μεθόδους της. Σταχυολογώ μερικές: 

Παρά τις διαμαρτυρίες το «βιολί» φαίνεται να συνεχίζεται και διαθέτει μάλιστα και άλλη διάσταση. Στα μηνύματα των εξοργισμένων συμπολιτών μας, απαντά κάποιος που τους προτρέπει να στείλουν γραπτό μήνυμα με τον αριθμό που καλείται (πιο σωστά «ενοχλείται») ώστε ο καλούμενος να εξαιρεθεί από τις κλήσεις-ενοχλήσεις! Για προσέξτε:

Ενώ λοιπόν η ενόχλησή μου (μας) συνεχίζεται, ερωτώ: 

Ο αριθμός 2142147200 ανήκει όντως σε συνεργάτη τής Vodafone Greece; Η ιστοσελίδα που το παραδέχεται ανήκει πράγματι στη Vodafone Greece; 

Αν οι απαντήσεις είναι θετικές συμπεραίνω: 

1) Η εταιρεία αδιαφορεί για το αν ενοχλεί, παρά το ότι έχει επανειλημμένως και σαφώς ειδοποιηθεί. Αν δεν αδιαφορούσε θα έπρεπε να επαναφέρει στην τάξη τον συνεργάτη της, να ζητήσει συγγνώμη και να επιλέξει άλλον τρόπο προώθησης προϊόντων. 

2) Η εταιρεία φαίνεται να πιστεύει ότι η αρνητική δημοσιότητα και διαφήμιση είναι θετικές (αυξάνουν τα κλικς στη σελίδα μας, τις κλήσεις προς το κέντρο μας και ποιος ξέρει τι άλλο). 

3) Ως λύση για το πρόβλημα που η ίδια προκαλεί σε ανυποψίαστους πολίτες προτείνει την εξευτελιστική διαδικασία υποβολής από τον παθόντα-ενοχλούμενο έγγραφου (έστω και ηλεκτρονικού) αιτήματος εξαίρεσης από την ενόχληση! 

Ως άμεσα θιγόμενος δημοσιοποιώ το θέμα και την σαφή πρόθεσή μου να ασκήσω κάθε νόμιμο δικαίωμά μου. Αναμένω τις γνώμες των αναγνωστών μου, πολλές σαφείς απαντήσεις από όσους με ενοχλούν και μία τουλάχιστον συγγνώμη.

Ευρωεκλογές 2014. Τα πραγματικά αποτελέσματα.

4 εκατομμύρια συμπολιτών μας είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν, από το να ασχολούνται με τις Κοντσίτες. 

1,5 εκατομμύρια συμπολιτών μας έχουν την άποψη ότι υπάρχουν και καλοί τραπεζίτες-τοκογλύφοι, απλώς αυτή την εποχή, εντελώς πρόσκαιρα, επικράτησαν οι κακοί, αλλά αυτό θ’ αλλάξει μετά την επικράτηση στο Ελλαδιστάν των πεφωτισμένων Αλέξη-Ρένας. Στέλνουν λοιπόν στην Ευρωβουλή τις σημαίες τους. Λογικό. Στα αφεντικά στέλνουμε τα λάβαρα ως ένδειξη υποταγής. Επίσης το κόμμα τους πανηγυρίζει διότι τα υπόλοιπα 8 εκατομμύρια ψηφοφόρων δεν το θέλουν (;!). (Αυτό στα πολύ προχωρημένα μυαλά τους ονομάζεται «νίκη»).

1,3 εκατομμύρια συμπολιτών μας πιστεύουν ότι όλοι οι τραπεζίτες-τοκογλύφοι είναι καλοί και θα είναι αχαριστία από μέρους μας να μην χορεύουμε όπως μας βαράνε (βαράνε με την ευρεία έννοια). Στέλνουν στην Ευρωβουλή διαπλεκόμενους δημοσιογράφους υβριστές της παράταξής τους. Λογικό. Η διαπλοκή στη διαπλοκή. 

530 χιλιάδες συμπολιτών μας αποφάσισαν να στείλουν στρατηγούς εναντίον των τοκογλύφων. Να κάνουμε τον σταυρό μας να μην στείλουν συνταγματάρχες εναντίον μας. 

450 χιλιάδες συμπολιτών μας έχουν μανία με τις καλτσοδέτες. Μία τις βρίζουν, μία τις ψηφίζουν. Ας τις κάνουν ό,τι θέλουν, μόνο να μην τις περνάνε στο λαιμό των Ελλήνων. Αν επιμένουν να τις φοράνε σε λαιμούς να τις βάλουν στους δικούς τους.

370 χιλιάδες συμπολιτών μας χτυπούν το κατεστημένο με την Κόμη της Βερενίκης. Ποιος ηλίθιος είπε ότι οι ομοϊδεάτες της κυρίας Ρεπούση είναι ελάχιστοι; 

345 χιλιάδες συμπολιτών μας δεν γουστάρουν τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Γι αυτό στέλνουν αντιπροσώπους στο άντρο τους. 

195 χιλιάδες συμπολιτών μας συμφωνούν με το 1,5 εκατομμύριο των «νικητών». Ποιος ο λόγος της ύπαρξής τους δεν καταλαβαίνω. 

150 χιλιάδες συμπολιτών μας αυτή τη φορά στερήθηκαν της επιλογής να στείλουν την κυρία Τζαβέλα στην Ευρωβουλή. Αλλά ούτε και η κυρία Τζαβέλα είχε την ευκαιρία να πάει μέσω του 1,3 εκατομμυρίου. Τραγικό, δεν βρίσκετε; 

67 χιλιάδες συμπολιτών μας δεν κατάλαβαν ότι η κυρία Ρεπούση είναι πλέον ντεμοντέ. Τους πρώην συνοδοιπόρους τους που το κατάλαβαν τους πήρε το Ποτάμι (βλ. Βερενίκη). 

56 χιλιάδες συμπολιτών μας θεωρούν ότι το να πυροβολείς ανυπεράσπιστα ζώα είναι σπορ. 

50 χιλιάδες συμπολιτών μας πέσανε από τις Γέφυρες, αλλά δεν χτυπήσανε. Ακριβώς από κάτω ήτανε 50 χιλιάδες πουρναροκαλλιεργητών. 

42 χιλιάδες ακριτών κάναν τεμενάδες στον πασά. Σαν πολλούς υπαλλήλους δεν έχει αυτό το προξενείο ρε παιδιά; 

40 χιλιάδες συμπολιτών μας έχουν κόλλημα με τις μολότοφ. Η πυρομανία είναι φαίνεται κολλητική. 

11 χιλιάδες συμπολιτών μας είχαν σχέδιο Β. Κατευθείαν Β. Χωρίς σχέδιο Α ή Γ. 

Συγκεντρωτικά: 

Καπιταλιστές: περίπου 3 εκατομμύρια. 

Ολίγον καπιταλιστές (ολίγον έγκυοι): 1,5 εκατομμύρια. 

Συφιλιασμένοι: όλοι οι υπόλοιποι. 

Θα ακολουθήσουν τα πραγματικά αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών 2014. 

Ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής ... ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Όσοι σας αγνοούσαν, λοιδορούσαν, κατηγορούσαν ... 

... τώρα «σκοτώνονται» για σας! 

Δήμος Πειραιά: κλασσική περίπτωση πέναλτι.

Όλη η βρωμιά των ψευτοεκλογών της ψευτοδημοκρατίας, όλη η αλητεία διαπλεκομένων και αμοραλιστών, όλη η υποκρισία κομματόσκυλων και ηλιθίων αποκαλύφθηκε στον Δήμο Πειραιά. 

Ο πιο πετυχημένος κυβερνητικός Δήμαρχος των τελευταίων ετών σε μεγάλο δήμο (Β. Μιχαλολιάκος, Ν.Δ) θέτει υποψηφιότητα για να επανεκλεγεί. Ως αντίπαλος κατεβαίνει σημαίνον, ικανό και έντιμο στέλεχος της καθεστωτικής Αριστεράς (Θ. Δρίτσας, ΣΥΡΙΖΑ). 

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) αλλά και ο γνωστός υπερπατριώτης παπάς, τους φτύνουν κατάμουτρα και υποστηρίζουν απροκάλυπτα τον «αυτοδημιούργητο» μαουνιέρη που ηγείται της παράγκας. Να υπουργοί κολαούζοι του Βαγγέλα, να το Ρενάκι του Άκη συντρώγει με τον μουσάτο, από κοντά κι ο άγιος Πειραιώς. Τσαμπουκάδες, τραμπούκοι κτλ κτλ.

Σας επαναλαμβάνω: βρωμάνε όλοι. Μείνετε μακριά τους. 

Υ.Γ Για το Ρενάκι του Άκη και του Μαρινάκη θα τα ξαναπούμε. Επί του παρόντος αναζητήστε τον ΑΠΟΛΥΤΟ αριθμό ψήφων που έλαβε και μετά τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους στην περιφέρεια Αττικής. Θα γελάσετε. Αυτό μερικοί το λένε «ανατροπή», άλλοι «επανάσταση» και ο Τσιπρανδρέας «αλλαγή»!

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ κι όποιος ψηφίσει ας το μαυρίσει.

Αφού σας θυμίσω ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ (του ΓΑΠ) έλαβε περίπου το 44% των εγκύρων ψήφων, δηλαδή το εμπιστεύτηκαν περίπου 3.000.000 (τρία εκατομμύρια) συμπολιτών μας, παίρνω στην τύχη μια πρόσφατη επίσημη δημοσκόπηση για τις ευρωεκλογές (εταιρεία Pulse, 7/5/2014): 

ΣΥΡΙΖΑ: 23% 

Ελιά/ΠΑΣΟΚ: 7,5% 

ΔΗΜΑΡ: 2,5% 

Το Ποτάμι: 7,5% 

Τι παρατηρούμε; Ότι αν η δημοσκόπηση επαληθευτεί, το σύνολο των ΠΑΣΟΚων ψηφοφόρων (άθροισμα όλων των παραπάνω δυνάμεων) υπερβαίνει το 40% (23+7.5+2,5+7,5). Αν σ’ αυτό συνυπολογιστούν όσοι σκοπεύουν να ψηφίσουν Αλαβάνο ή διαφωνήσαντες πρώην ΠΑΣΟΚους (Τζουμάκα, Κατσανέβα), αλλά και όσοι μετακινήθηκαν προς τα δεξιά (ακόμη και στη Χρυσή Αυγή), είναι βέβαιο ότι οι πρώην, νυν και αεί ΠΑΣΟΚοι είναι γύρω στο 45%. 

Είναι λογικό: 3.000.000 άνθρωποι δεν μπορεί να εξαϋλώθηκαν ξαφνικά, δεν μπορεί να απήχθησαν από εξωγήινους. Μερικές χιλιάδες απ’ αυτούς δεν ήταν ποτέ ΠΑΣΟΚ. Ασφαλώς πλανήθηκαν ή πάνω στην απελπισία (ανεργία) τους λάθεψαν. Ο κύριος όγκος όμως, οι έχοντες νοοτροπία ΠΑΣΟΚ, ζει και βασιλεύει. Και αν αντιτείνετε ότι η ελαφρά Αριστερά πνέει μένεα κατά του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης και οι υποστηρικτές του το καταγγέλλουν, θα σας απαντήσω μόνο τούτο: Ο κύριος Θεοδωράκης ποτέ δεν έκρυψε ότι ήταν ΠΑΣΟΚ (ακόμη και σήμερα, σε κάθε του φράση υπονοεί «εγώ είμαι ΠΑΣΟΚ, αυτοί δεν είναι»), ενώ η μόνη ουσιαστική διαφορά της ελαφράς Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ ήταν ανέκαθεν ότι το τελευταίο δεν ήταν αρκετά γκέι, αρκετά εθνομηδενιστικό, αρκετά λαθρολάγνο. 

Συμπέρασμα: οι 3.000.000 ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, διασκορπισμένοι αλλά δυνατοί. Η νοοτροπία ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Υπό άλλες σημαίες αλλά δυνατή. Μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αν στη χώρα εισρεύσει και πάλι χρήμα (δανεικό) και επανέλθει η πλαστή ευδαιμονία, όλοι τούτοι θα σβήσουν από τη μνήμη τους τα δίσεκτα τρέχοντα χρόνια και θα ενωθούν και πάλι υπό το κοινό λάβαρο (του ΠΑΣΟΚ ή όπως στο διάβολο θα ονομάζεται). 

Ας δούμε τώρα τις προτροπές των εντίμων αριστερών, ανέντακτων ή/και περιθωριοποιημένων: 

Ο Θύμιος Παπανικολάου αναγνωρίζει την παθολογία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά παρά ταύτα συνιστά να υπερψηφιστεί. Την προτροπή του την στηρίζει στο ότι θεαματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα ανατρέψει τις καθεστωτικές ισορροπίες και θα δώσει το έναυσμα για την ανέγερση λαϊκών κινημάτων. Ωστόσο, τον ελκυστικό θεωρητικά αυτόν συλλογισμό, τον έχω απορρίψει εδώ και ο Θύμιος έχει συμφωνήσει (αν αντιλαμβάνομαι καλώς, διότι τα κείμενά του είναι βαριά και δαπανώ ώρες για να τα κατανοήσω, με αμφίβολο αποτέλεσμα): Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπαλαντέρ του καθεστώτος και ως τέτοιος χρησιμοποιείται απ’ αυτό τη δεδομένη στιγμή. Φρονεί ο Θύμιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ερμαφρόδιτος και ανομοιογενής και ο αναπόφευκτος εμφύλιος μεταξύ των φατριών του θα απελευθερώσει-γεννήσει αυθόρμητες λαϊκές δυνάμεις. Φαίνεται να μην γνωρίζει τον βασικό κανόνα των «Οικογενειών» (μαφιόζων): όταν υπάρχει ψητό και ο καθένας περιορίζεται στον τομέα ευθύνης του όλα είναι μέλι-γάλα. Η εξουσία είναι από μόνη της εκλεκτό ψητό. Κοντολογής ανατροπή των ισορροπιών του συστήματος με τον Μίλερ, τον Σπέκχαρντ, τον Πέρεζ, τη Ρένα του Άκη και του Μαρινάκη και τον «σερ» Μαρκεζίνη δεν μπορεί να επιτευχθεί. Το πολύ-πολύ να αποχωρήσουν μερικές συνιστώσες. Το σύστημα θα ισορροπεί και πάλι, με την παλάντζα να γέρνει ελαφρώς αριστερά, αντί για ελαφρώς δεξιά. Νομίζω ότι σκοπός μας είναι να σπάσει η παλάντζα. 

Ο Γιώργος Καραμπελιάς προτείνει μαύρο στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή πρόκειται για εκ θεμελίων εθνομηδενιστικό μόρφωμα και έχει την άποψη ότι πρέπει να υπερψηφιστούν οι πατριώτες των κομμάτων, ακόμη και του ΣΥΡΙΖΑ για όποιον επιμένει να τον ψηφίσει. Για τους πατριώτες των κομμάτων σάς έχω επανειλημμένα κουράσει εδώ. Είναι αδιανόητο να ψηφίζεις Κρανιδιώτη και να βγαίνει Τζαβέλα, να ψηφίζεις Στάθη και να βγαίνει εκλεκτός του τουρκικού Προξενείου. Ο Καραμπελιάς λ.χ προτείνει, μεταξύ άλλων, τον κύριο Πισσία των Οικολόγων (δεν τον γνωρίζω, έχει φαίνεται προσωπική άποψη την οποία σέβομαι), φοβάμαι όμως ότι ψηφίζοντας τον άνθρωπο αυτόν ενδέχεται να εκλεγεί η κυρία Στάμου με την μαντήλα ή οποιοσδήποτε άλλος αναλόγων με αυτήν φρονημάτων. Είναι τρομερή παγίδα ο σταυρός στις εκλογές. Ο υγιής ή πατριώτης υποψήφιος χρησιμοποιείται ως κράχτης, προσελκύει ψηφοφόρους που ανεβάζουν τα ποσοστά του κόμματος (οποιουδήποτε κόμματος) άρα και τον αριθμό των εκλεγομένων και τελικώς εκλέγονται οι πριμοδοτούμενοι από το κόμμα διαπλεκόμενοι και ανθέλληνες. 

Προτείνει βέβαια ο Καραμπελιάς (μεταξύ άλλων, χωρίς ανάλυση) και το κόμμα ΑΣΚΕ (Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό). Εδώ θα συμφωνήσω (δείτε στον επίλογο). Τις θέσεις τού κόμματος αυτού θα τις βρείτε εδώ. 

Τέλος ο Τάκης Φωτόπουλος, ιθύνων νους της «Περιεκτικής Δημοκρατίας» όπως πάντα εύστοχος και ενημερωμένος, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου (όπου κίνδυνος οι ψευτοαριστεροί) και απ’ όσο γνωρίζω μέχρι τώρα δεν λαμβάνει θέση υπέρ οποιουδήποτε κόμματος. 

Και τώρα στο δια ταύτα. 

Θα απέχω διότι εμμένω στις θέσεις μου (δεν μου φταίνε μόνο τα κόμματα, μου φταίνε και οι ψηφοφόροι), τις οποίες μπορείτε να χαρακτηρίσετε υπερβολικές έως και ελιτίστικες. 

Αν πρόκειται να ψηφίσετε αριστερά, κεντροαριστερά, σοσιαλισμό κτλ, προτιμήστε όσους έθεσαν εαυτούς στο περιθώριο, συγκρουόμενοι ευθέως και μόνο για ιδεολογικούς λόγους με τον Αντρέα Παπανδρέου και μάλιστα την εποχή της παντοδυναμίας του, αρνούμενοι τον εκφυλισμό τους σε καθεστωτικούς αυλοκόλακες με το αζημίωτο.

Υ.Γ Περιττό να τονίσω ότι με το ΑΣΚΕ και τους ανθρώπους του δεν έχω καμία σχέση. 

Επαναστάτες ποπολάροι (ψηφοφόροι) προσγειωθείτε.

Παρακαλώ όσους βομβαρδίζονται όλο το 24ωρο με δημοσκοπήσεις και ποσοστά, να απαντήσουν στο εξής ερώτημα: 

Ποιο από τα παρακάτω θα αλλάξει μετά τις εκλογές (τις επερχόμενες και οποιεσδήποτε μεταγενέστερες): 

Ο πλούτος των λαών βρίσκεται στα χέρια λίγων, περιούσιων και αδίστακτων ιδιωτών.

Τα χρέη των κρατών, άρα και των λαών, στους τοκογλύφους αυτούς διογκώνονται. 

Οι αγωγοί αερίου και πετρελαίου γεμίζουν με αίμα. 

Ο υπερυπολογιστής της NSA φακελώνει όσους γράφουν fuck USA. 

Το κόστος διαβίωσης αυξάνεται και η πιθανότητα επιβίωσης μειώνεται. 

Φωτογραφικές διατάξεις και τροπολογίες διορίζουν τους μούλους της ελίτ ή παραγράφουν κακουργήματα. 

Οι τύποι που στην έδρα φοράνε τήβεννο και στη στοά ποδίτσα, έχουν μία και μοναδική έννοια: μήπως ρίξει πάγο στην Αράχωβα και κάψει το γκαζόν του εξοχικού. 

Ο λαουτζίκος είναι στα ράντζα και οι επώνυμοι στις σουίτες. 

Αριστεροί με χοντρά επενδυτικά χαρτοφυλάκια παραμυθιάζουν τον κοσμάκη για την ύπαρξη καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο και ο Μαζιώτης αυτή την ξεφτίλα την χαρακτηρίζει απλώς «ουτοπία». (Ναι ρε υπερπατριώτες, διαβάζω και Μαζιώτη.). 

Το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και τα πετροδόλαρα των ισλαμοφασιστών συνιστούν «επενδύσεις» αρκεί να πέφτουν μερικά ψίχουλα σε λιμασμένους ιθαγενείς. 

Οι ειδήσεις είναι γεμάτες με «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις και «σοκαριστικές» φωτογραφίες και όλος και κάποιος καραγκιόζης «ξεσπά μπροστά στις κάμερες». 

Η αριστούχος της Νομικής ψωμολυσσάει και η αναλφάβητη καριόλα κάνει καριέρα στο μόντελινγκ ή στη δημοσιογραφία. Και ακόμα χειρότερα, η πρώτη παρακολουθεί εκστασιασμένη τη δεύτερη στο γυαλί. 

Τα κωλόπαιδα τα σπάνε στα γήπεδα και οι φόνοι στην άσφαλτο πολλαπλασιάζονται (δεν θυμάμαι αν σας το ‘πα αλλά τις προάλλες κόντεψε να με φάει μια τσοκαρόγιδα με μπε-εμ-βε που υποστήριζε ότι πετάχτηκα ξαφνικά από το στενό· το ότι εκινείτο σε πλατεία και εγώ έμπαινα στην πλατεία ... στο αιδοίο της). 

Το τρέιλερ του παλιόφουστα του ελληναρά του γείτονά μου σαπίζει εκεί στο πεζοδρόμιο, πάνω στη στροφή, από κάτω βρωμάει ο τόπος και κανείς δεν ασχολείται. 

Ο «ευπαθής» στο υπόγειο γίνεται λιώμα κάθε βράδυ με βότκα, περιμένει τη γκόμενα να γυρίσει από το κωλάδικο για να τη σπάσει στο ξύλο κι όταν διαμαρτύρομαι στην καλύτερη με λέει ρατσιστή και στη χειρότερη μου πετάει τα άδεια μπουκάλια. 

Απαντώ στο ερώτημά μου: τί-πο-τε! 

Όποιος νομίζει ότι θα κάνει επανάσταση δι αντιπροσώπου, (όπου αντιπρόσωπος βάλτε ΣΥΡΙΖΑ ή Χρυσή Αυγή) είναι θύμα. Ρομαντισμού ή προπαγάνδας. 

Η επανάσταση γίνεται στο δρόμο και περιλαμβάνει αίμα. Δικό τους και δικό μας. Όποιος λιποθυμάει ακόμα και στη σκέψη του αίματος, να μην βαυκαλίζεται με εκλογές, ψήφους και δημοσκοπήσεις.