Αν βέβαια είστε πραγματικοί αριστεροί και θεωρείτε τον καπιταλισμό κλοπή (του πλούτου των λαών), τότε ναι, δικαιούστε να διαμαρτύρεστε ότι σας είπαμε κλέφτες!
Υπάρχει μια παλιά καραμέλα που πιπιλάνε συστηματικά οι λεφτάδες: «Δεν τα έκλεψα. Με τη δουλειά μου τα κέρδισα». Υπάρχει μια χιλιομασημένη τσιχλόφουσκα, μονίμως στα στόματα των προυχόντων: «Όλα έγιναν σύμφωνα με τον νόμο». Υπάρχει κι ένα λιωμένο γλειφιτζούρι καρφωμένο στη γλώσσα των ανακόλουθων: «είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου». Πάγιες δικαιολογίες των καπιταληστών, καμία πρωτοτυπία. Όταν όμως τις παραπάνω σάχλες τις επικαλούνται οι «αριστεροί» και μάλιστα προσθέτουν αγωνιστικές περγαμηνές του παρελθόντος ώστε να φιμώσουν τους διαμαρτυρόμενους, τότε οι ελπίδες του λαού ψυχορραγούν.
Μέγα θέμα προέκυψε από τη νοσηλεία τής υπουργού τής «αριστερής» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλη ιδιωτική κλινική. Η κυρία υπουργός, η Νάντια Βαλαβάνη, διάσημη πλέον για τη διάσταση που έδωσε στην έννοια «πατριωτικό καθήκον», δέχθηκε δριμύτατη επίθεση από ομοτράπεζό της, κορυφαίο συνδικαλιστή των γιατρών του Δημοσίου. Ο άνθρωπος αυτός (Δ. Βαρνάβας, Πρόεδρος ΟΕΝΓΕ) έκραξε την κυρία υπουργό, θέτοντας μείζον ζήτημα ηθικής τάξης: ασυνέπεια λόγων και έργων από την πλευρά τής υπουργού και άλλων κυβερνητικών στελεχών. Της υπενθύμισε ότι «δικό της πατριωτικό καθήκον είναι να εμπιστεύεται το δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας μας» και με την ευκαιρία απαίτησε από όσους έχουν χρήματα στο εξωτερικό να τα επαναπατρίσουν αμέσως.
Στη μεστή ουσίας και αρχών αντιπολιτευτική αυτή κίνηση του κυρίου Βαρνάβα (φαίνεται ότι η μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ τού 40% είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τού 4%) επιχείρησαν να απαντήσουν ανεπιτυχώς διάφοροι, κατά κανόνα συναισθηματικοί, στερούμενοι όμως λογικής, προεξαρχούσης της αδελφής τής υπουργού, η οποία ξιφούλκησε:
«Μένω άφωνη από το μένος και την κακία, που αναρτάται στο διαδίκτυο από μικρόψυχους ανθρώπους, που ψάχνουν να "κατασπαράξουν" αποδεδειγμένους αγωνιστές της αριστεράς, διαστρεβλώνοντας αλήθειες. Κανείς δεν έγραψε ότι η Νάντια ήταν 9 μέρες στο πόδι με πνευμονία χωρίς να την εξετάσει γιατρός, διακινδυνεύοντας την ζωή της για το πόστο που έχει αναλάβει. Ότι από την δουλειά της σαν ασφαλίστρια δικαιούται δωρεάν περίθαλψη σε ιδιωτικά κέντρα από την ιδιωτική ασφάλεια υγείας, που πληρώνει τόσα χρόνια. Ότι τα χρήματα για τα οποία την κατηγορούν ότι έχει, είναι η νόμιμη κληρονομιά της από το οικογενειακό ξενοδοχείο, που δημιούργησαν οι αυτοδημιούργητοι γονείς της μοχθώντας δεκαετίες σκληρά. Ότι οι 14.000 χάρτινες λίρες Αγγλίας, που αποτελούν τις καταθέσεις της στο εξωτερικό, είναι χρήματα που περίσευσαν από τις σπουδές του γιού της στην Αγγλία.
Είναι έγκλημα που ο πατέρας της δημιούργησε περιουσία, αυτοδημιούργητος, χωρίς καμία βοήθεια; Το ευχαριστώ για την αντιστασιακή του δράση επί δικτατορίας Μεταξά και κατά τον πόλεμο, που πολέμησε σαν κομάντος και κατάσκοπος των συμμάχων στην Μέση Ανατολή ήταν να τον στείλουν φυλακή και εξορία. Το ίδιο τώρα ο "όχλος" είναι έτοιμος να καταπιεί την Νάντια, που 20χρονη όταν της έκαναν φάλαγγα ούτε καν έδειχνε πόσο πονούσε και είχε το σθένος ν' αντιμετωπίσει τους βασανιστές της χωρίς καμιά διαμαρτυρία. Ντροπή να πιάνετε στο στόμα σας μια αγωνίστρια, που δεν μπορείτε να της μοιάσετε ούτε στο μικρό της δακτυλάκι».
Επειδή παρόμοια είναι (πάνω-κάτω) τα «επιχειρήματα» των υποστηρικτών τής κυρίας Βαλαβάνη, με τα οποία ασφαλώς συμφωνεί (εφόσον δεν διαψεύδει) και η ίδια,
επειδή ακόμη κι αν διαφωνεί η ίδια ή οποιοσδήποτε υγιής ΣΥΡΙΖαίος, οι περισσότεροι σύγχρονοι αριστεροί σε κάθε παρόμοια περίπτωση υιοθετούν τις καραμέλες-τσιχλόφουσκες-γλειφιτζούρια που επεσήμανα στην αρχή τού κειμένου, επιτρέψτε μου μια μακροσκελή παρέμβαση.
Είναι πολύ θλιβερό και ταυτόχρονα πολύ γελοίο, κάποιος κατηγορούμενος για πταίσμα και οι συνηγοροί του, να επιχειρούν υπεράσπιση ομολογώντας κακουργήματα.
Οι διασημότητες της πολιτικής αδυνατούν φαίνεται να κατανοήσουν ότι αποτελούν παραδείγματα (προς μίμηση ή αποφυγή, αναλόγως της περιπτώσεως) και ότι οι ενέργειες και δηλώσεις τους πρέπει να συμβαδίζουν με τα διακηρυγμένα πιστεύω τους ώστε ο λαός να τους εμπιστεύεται. Αδυνατούν να κατανοήσουν ότι τα ανθρώπινα σφάλματα μπορούν να τους συγχωρεθούν (αρκεί βεβαίως να ζητήσουν έμπρακτα συγγνώμη), αλλά η πολιτική κάλυψη των ανθρωπίνων σφαλμάτων είναι απαράδεκτη.
Αν η κυρία Βαλαβάνη προέβαλε αμιγώς ανθρώπινους λόγους θα ήμασταν όλοι στο πλευρό της. Αν μας έλεγε «συγγνώμη βρε παιδιά, ήμουν εξουθενωμένη. Ήμουν άρρωστη, άυπνη και κατάκοπη. Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπόρεσα να προβλέψω τον αρνητικό συμβολισμό που θα είχε η πράξη μου, να πάω να νοσηλευθώ σε χλιδάτο ιδιωτικό νοσοκομείο ενώ ο κοσμάκης πεθαίνει στα ράντζα ή στον δρόμο. Συμφωνώ μαζί σας, ο αριστερός ηγέτης πρέπει να πηγαίνει στο δημόσιο νοσοκομείο, κι αν ο μη γένοιτο ξαναασθενήσω, να είστε σίγουροι, εκεί θα πάω. Κι αυτά τα ρημαδολεφτά, έτσι το ‘φεραν οι περιστάσεις και τ’ απέκτησα και μείναν έξω. Έχετε δίκιο θα τα φέρω πίσω το συντομότερο». Ποιος δεν θα την δικαιολογούσε;
Τώρα τι μας λέει (μέσω αντιπροσώπου);
1) Ότι πλήρωνε επί χρόνια ασφαλιστική εταιρεία και μπορούσε να πάει δωρεάν σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Κοινώς «ήταν νόμιμο, ήταν δικαίωμά της και αφού μπορούσε γιατί να μην πάει;».
Μα είμαστε με τα καλά μας; Είπε κανείς ότι πήγε τσάμπα ή/και στα πλαίσια διαπλοκής; Για αρνητικές εντυπώσεις επί ηθικού θέματος εγκαλείται. Όχι για απάτη ή παράνομη συναλλαγή.
Επίσης, η ιδιωτική ασφάλιση και τα συμβόλαια για δωρεάν νοσηλείες σε γκλαμουράτα ιδρύματα εμπίπτουν στο αλφαβητάρι του καπιταλισμού. Είναι δυνατόν να τα επικαλείται αριστερός που υποτίθεται ότι παλεύει για δωρεάν δημόσια υγεία; Οποιοδήποτε σοβαρό αριστερό κοινωνικό κράτος προσφέρει στον πολίτη του δωρεάν Υγεία τέτοιας ποιότητας, ώστε η ιδιωτική υγεία να καθίσταται από ασύμφορη έως άχρηστη. Είναι δυνατόν καπιταλιστικά σλόγκαν (όποιος «επένδυσε» στην υγεία του ζει, όποιος περιμένει από το κράτος πεθαίνει) να χρησιμοποιούνται από αριστερούς που κόπτονται για το δημόσιο συμφέρον; Και στο κάτω-κάτω τα ιδιωτικά συμβόλαια υγείας απαγορεύουν τη νοσηλεία στο Δημόσιο; Ξεκάθαρα όχι. Αντιθέτως την ευνοούν! Συνεπώς η νοσηλεία δεν είχε οικονομικό κίνητρο: η Νάντια Βαλαβάνη δεν θα πλήρωνε (εκείνα τα πενιχρά του κρατικού τιμολογίου) ούτε στο δημόσιο!
Πολλοί στο διαδίκτυο (όχι η αδερφή της) είπαν ότι ίσως εκεί (στο ιδιωτικό θεραπευτήριο) ήταν ο γιατρός της. Ο προσωπικός της γιατρός με τον οποίο συνδέεται με ιερή σχέση (γιατρού-ασθενούς). Αν και γενικά σεβαστό, το επιχείρημα αυτό στην προκειμένη περίπτωση είναι εναντίον της. Τι θα πει αριστερέ μου «είναι ο γιατρός της εκεί» (στο ιδιωτικό); Με τι μούτρα ένας αντιπρόσωπος του λαού θα αντικρύσει τον πολίτη, που τον γιατρό που είναι «εκεί» δεν μπορεί να τον δει ούτε με το κυάλι; Όταν ο γιατρός σου είναι «εκεί», αλλά ο απλός (φτωχός) πολίτης δεν έχει τη δυνατότητα να τον προσεγγίσει (ενώ εσύ την έχεις, ανεξαρτήτως του πώς την απέκτησες), τίθεται αυτομάτως ζήτημα ανισότητας: εσύ είσαι στην ελίτ και ο λαός στην απέξω. Αν ο γιατρός του απλού Έλληνα δεν μπορεί να είναι «εκεί» τίθεται και δεύτερο θέμα ανισότητας: ο γιατρός σου είναι στην ελίτ και οι υπόλοιποι γιατροί στην απέξω. Διπλή ανισότητα δεν συνάδει με αριστερές ιδέες, δεν νομίζεις;
Αν λοιπόν για το κίνητρο της νοσηλείας σε ιδιωτικό κέντρο δεν χωρούν δικαιολογίες οικονομικής φύσεως ή προσωπικού γιατρού, τι μένει;
Η ποιότητα υπηρεσιών. Τίποτε άλλο.
Είναι τραγικό. Οι νοσηλευόμενοι σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα ή/και στο εξωτερικό «λαϊκοί» ηγέτες της Ελλάδας, ουσιαστικά παραδέχονται ότι ο ιδιωτικός τομέας υγείας ή αλλοδαπές δομές υγείας προσφέρουν καλύτερη ποιότητα υγείας απ’ ότι το ελληνικό ΕΣΥ. Η Νάντια Βαλαβάνη δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία. Έχουν προηγηθεί άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των εμπνευστών και ιδρυτών τού ΕΣΥ (Ανδρέας Παπανδρέου, Γιώργος Γεννηματάς). Προσπαθούν όλοι να μας πείσουν ότι τα λουξ δωμάτια, ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός πέντε αστέρων, οι κουζίνες με σεφ κτλ υπερτερούν του καταρρέοντος ελληνικού δημόσιου νοσοκομείου. Αυτά όμως είναι εκδοχές του καπιταλισμού. Συνεπώς όλοι αυτοί οι φιλεύσπλαχνοι ηγέτες που φτύνουν στα μούτρα το ΕΣΥ και όλους εμάς όταν ασθενήσουν, αυτό ουσιαστικά κηρύττουν: την ανωτερότητα του καπιταλισμού.
2) Λέει η αδελφή της Ν. Βαλαβάνη ότι η Νάντια έφθασε στο «αμήν». Ανθρωπίνως είμαστε μαζί της, πολιτικώς όμως όχι. Ο αγνός λαϊκός αγωνιστής προκειμένου να σώσει τον λαό δεν διστάζει να αναλώσει και τον εαυτό του ακόμα. Αυτό είναι αξιοθαύμαστο, δεν μπορεί όμως να αποτελεί δικαιολογία για νοσηλεία σε ιδιωτικό ίδρυμα όπου το καρδιογράφημα κάνει 100 ευρώ. Έφθασε ο λαοπρόβλητος ηγέτης στο «παρά πέντε» για το κοινό καλό; Λαμπρά. Ας πάει λοιπόν στο εφημερεύον δημόσιο νοσοκομείο όπου το καρδιογράφημα δεν χρεώνεται καθόλου. Έτσι θα το στηρίξει και θα κάνει το λαό υπερήφανο. Υπάρχει κάποια αντίρρηση στην πρότασή μου αυτή;
3) Λένε οι αδελφές Βαλαβάνη ότι τα χρήματα της Νάντιας είναι νόμιμα και ουσιαστικά προέρχονται από κληρονομιά. Είπε κανείς ότι είναι παράνομα; Το ότι είναι νόμιμα και προϊόντα κληρονομιάς τα εμποδίζει να επιστρέψουν στην Ελλάδα; Γελοιότητες και υπεκφυγές. Κανείς δεν σας κατηγορεί γι αυτό, φίλη Νάντια. Για το ότι τα έχετε ασφαλή έξω κατηγορείστε και επί της ουσίας δεν απαντάτε τίποτε. Για το ότι τα προφυλάσσετε στα άντρα του καπιταλισμού (τράπεζες του εξωτερικού) ενώ ο ελληνικός λαός δεινοπαθεί από τα ίδια άντρα-κέντρα κατηγορείστε και κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.
Και αυτό με τις σπουδές του παιδιού τι είναι πάλι; Είναι ανάγκη να μας θυμίσετε ότι τα ευγενή τέκνα σας σπουδάζουν στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού που βγάζουν ηγέτες, ενώ τα πτυχία στην Ελλάδα είναι κωλόχαρτα;
Και αυτή η αναφορά στους αγώνες της Νάντιας και του αειμνήστου πατέρα της προς τι; Οι αγώνες αποτελούν ασπίδα για πολλές κατηγορίες, όχι όμως και για την κατηγορία αλλοτρίωσης. Όχι για την κατηγορία ασπασμού του καπιταλισμού. Γι αυτό αγωνίστηκαν πατέρας και κόρη; Για να μπορεί η Νάντια να νοσηλεύεται ανενόχλητη σε νοσοκομείο-ξενοδοχείο με ημερήσια νοσήλια εκατοντάδων ευρώ; Δεν είναι αυτό προσβολή για τους ίδιους και τους αγώνες τους;
Ας το βάλλουν καλά στο μυαλό τους και η Νάντια Βαλαβάνη και οι λοιποί αριστεροί:
Τις «δουλειές» που αποφέρουν «περιουσίες» τις επιτρέπει μόνον ο καπιταλισμός. Τα «νόμιμα» κέρδη των «αυτοδημιούργητων» που βεβαίως δεν τα έκλεψαν αλλά τα απέκτησαν κατόπιν «υγιούς ανταγωνισμού» σε καπιταλιστικές «ελεύθερες αγορές» και τα «επενδύουν» με την κάλυψη καπιταλιστικών νόμων, τα παράγει μόνον ο καπιταλισμός. Την «ελεύθερη επιλογή» γιατρού και σχολείου τού «ιδιωτικού τομέα» ή του εξωτερικού για τους έχοντες και κατέχοντες ολίγους την ευνοεί μόνον ο καπιταλισμός.
Η αναδιανομή τού πλούτου που υποτίθεται ότι πρεσβεύουν οι υποτιθέμενοι αριστεροί θα έπρεπε να δημιουργεί ανθρώπους απόλυτα ίσους στις περιουσίες, στις δυνατότητες, στις επιλογές. Και όσοι αριστεροί έτυχε (;) να ευνοηθούν από τις καπιταλιστικές συνθήκες και να είναι πιο ίσοι από τους άλλους, θα έπρεπε να μετατρέπονται σε φωτεινά παραδείγματα, αν όχι απαρνούμενοι τις περιουσίες τους, τουλάχιστον με το να μην προκαλούν. Με το να μην παίζουν χοντρά καπιταλιστικά παιχνίδια με funds στην πλάτη των ανέργων, να μην επιδεικνύουν πολυτελή ακίνητα και αυτοκίνητα στα μούτρα αστέγων και να μην διαφημίζουν έμμεσα ξένα και ντόπια ιδιωτικά κολλέγια και ιατρικά κέντρα στα παιδιά των διαλυμένων δημόσιων σχολείων και τους ασθενείς των ράντζων.
Να πληροφορήσω τις κυρίες και τους κυρίους αριστερούς, ότι ένας πραγματικός επαναστάτης του παρελθόντος δήλωσε απεριφράστως ότι «είναι ευκολότερο να περάσει η καμήλα από το κεφάλι της βελόνας, παρά να εισέλθει ο πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών». Και παρότι ουδέποτε ανακήρυξε αυτή καθαυτή την κατοχή πλούτου σε αμαρτία, συνέστησε σε εύπορο νεαρό που ήθελε να τον ακολουθήσει (γοητευμένος από το κήρυγμά του), να μοιράσει πρώτα όλη του την περιουσία στους φτωχούς. Ο ίδιος μάλιστα φορούσε έναν μόνο χιτώνα, κοιμόταν σε στρώματα από άχυρα, έτρωγε ψωμί κι ελιές και μετακινείτο με γαϊδουράκι. Είναι λοιπόν μονόδρομος για όσους ΗΓΕΤΕΣ επαγγέλλονται ισότητα, ομόνοια και αγάπη, για όσους ΑΡΧΗΓΟΥΣ θέλουν να σύρουν το ποίμνιο στο σωστό δρόμο, να κάνουν οι ίδιοι την αρχή. Έστω και συμβολικά, αφού τα ένστικτα της ιδιοκτησίας, της αδηφαγίας και της απληστίας είναι έμφυτα και αυτό εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός.
Εν ολίγοις, δεν σας είπαμε κλέφτες σύντροφοι.
Καπιταλιστές σας είπαμε!
Υ.Γ Συγγνώμη για το σεντόνι. Δεν μπορώ τα περίεργα.
Υ.Γ Συγγνώμη για το σεντόνι. Δεν μπορώ τα περίεργα.
Εδώ τούς κράζουν οί δικοί τους, καί η μανδάμ τούς λέει μικρόψυχους. Μέ άλλα λόγια τό μέτρο τής μεγαλοψυχίας είναι τό μέγεθος τής γλώσσας. (Σλούρπ!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε ημέρες ΓΑΠ. Ευρωπαϊκό κουκλοθέατρο καί παραμύθι δημοψήφισμα. Α ρέ κοπρόσκυλα, αραμπαδόξυλο πού σάς χρειάζεται.
Εγω ειμαι καπιταλιστης - το δημοσιευμα σου με καλυπτει ΠΛΗΡΩΣ, οπως θα πρεπει να καλυπτει και καθε αντι-καπιταλιστη (παρα του οτι καθε αντι-καπιταλιστης ειναι βλαξ - κατα την γνωμη μου...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. τα ευγε μου για την διακριση που κανεις σχετικα με το αποσπασμα "είναι ευκολότερο να περάσει η καμήλα από το κεφάλι της βελόνας, παρά να εισέλθει ο πλούσιος στη βασιλεία των ουρανών [... ομως, ακομη και για οτι ειναι αδυνατον για τους ανθρωπους, παντα ειναι δυνατον για τον Θεο. (δικη μου -"ελευθερη"- μεταφραση: Κατα Ματθαιον - κεφ. 19, στιχοι 23-26)]" - ναι, "ουδέποτε ανακήρυξε αυτή καθαυτή την κατοχή πλούτου σε αμαρτία", οσο και αν συχνοτατα διαστρεβλωνεται το νοημα απο ημι/α-μαθεις η και πονηρους.
ΗΜΙ-ΠΑΡΑΦΡΩΝ
Eσύ βρε Αριστείδη, γιατί μπορείς και σκέφτεσαι και κάνεις διαχωρισμό των εννοιών; Δεν ψεκάζουν στο χωριό σου; κυκλοφορείς με ομπρέλλα; φοράς καπελλάκι από αλουμινόχαρτο; ποιο είναι το μυστικό σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπεσα μέσα στη μαρμίτα όταν ήμουνα μικρός!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧααχααααα... Παιδιόθεν δεν τα μπορείς τα περίεργα; Δύσκολη ζωή, αδερφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπόφορη. Μαρτύριο σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφή