Να αξιολογούμε τη στάση όσων γνωρίζουν και προνοούν. Κανενός άλλου.

Χρησταὶ αἱ τῶν φρονίμων δόξαι, πονηραὶ δὲ αἱ τῶν ἀφρόνων. 

Σωκράτης. 

Υπάρχει μια Ευρωπαϊκή χώρα, πολύ «ουδέτερη». Τουλάχιστον έτσι θέλουν να νομίζουμε. 

Ο Αδόλφος την «σεβάστηκε». Δεν την κατέλαβε, παρότι ήταν πλούσια και στρατιωτικά αδύναμη (ενώ είχε ισοπεδώσει φτωχούς και στρατιωτικά δυνατούς). Προτίμησε να στείλει τα στρατά του στη Ρωσία, παρά να αποκτήσει σύνορα με τον Ντούτσε. Μάλιστα. Καταλάβατε τώρα εσείς… 

Η χώρα αυτή είναι διάσημη για τις σοκολάτες της, τα ρολόγια της και τα χειμερινά σπορ, αλλά κυρίως για τις τράπεζές της. Όλο το χρήμα από λαμογιές εκεί μαζεύεται. Ξανακαταλάβατε τώρα εσείς. 

Οι θεσμικοί της παράγοντες παίρνουν κάτι «τρελές» εκ πρώτης όψεως αποφάσεις. Διοργανώνουν π.χ δημοψηφίσματα για το αν ο κατώτατος μισθός θα είναι μερικά χιλιάρικα (σε ευρώ), την ώρα που σε άλλες χώρες οι εργαζόμενοι λιμονοκτονούν. Ξέρετε τώρα εσείς. 

Στη χώρα αυτή της ευμάρειας όμως, οι θεσμοί αποτελούνται από επαΐοντες. Γνώστες. Μυημένους. Η οικονομική ελίτ που εδρεύει εκεί προβλέπει το μέλλον, για να μην σας πω ότι το διαμορφώνει. 

Όταν λοιπόν θέλουμε να πάρουμε μια (προ)γεύση του τι θα ακολουθήσει, καλό είναι να κοιτάζουμε τι κάνει … η Ελβετία. 

Μέσα στον διεθνή χαμό δηλώσεων, προβλέψεων, αναλύσεων κτλ θα πρέπει να προσπαθούμε να αλιεύσουμε (όσο και όποτε είναι δυνατόν) ειδήσεις που αφορούν στη στάση της Ελβετίας. 

Γιατί; 

Διότι η πολιτική ορθότης έχει πολύ μεγάλη πλάκα. Απαιτεί «ρεαλισμό», αλλά ταυτόχρονα μας σερβίρει παραμυθάκια με μάγους και δράκους. Κι όταν προκύπτει ενδεχόμενο Brexit λ.χ, απειλεί κυνικά με οικονομικό Αρμαγεδδώνα και επιστρατεύει την κυρία Τζόαν Ρόουλινγκ. Τη μαμά τού Χάρι Πότερ. Την κυριούλα που έγινε εκατομμυριούχος πουλώντας παραμυθάκια μαγείας τα οποία η ίδια η πολιτικώς ορθή παιδοψυχολογία είχε υποτίθεται αποκηρύξει ως αποβλακωτικά για τα παιδιά (η μαντάμ ανακήρυξε ρατσιστές και φανατικούς τους ηγέτες του κινήματος εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε και οι δηλώσεις της έκαναν μεγάλο ντόρο παραμονές του δημοψηφίσματος). 

Κι ενώ η κυρία Ρόουλινγκ κυνηγούσε μάγισσες, η Ελβετική κυβέρνηση απέσυρε την υποψηφιότητα για είσοδο της χώρας στην Ε.Ε. Λίγες μέρες πριν το καθοριστικό Βρετανικό δημοψήφισμα. Και λίγο παλαιότερα, παραμονές των ελληνικών εκλογών του Γενάρη του 2015, ενώ ο Τσίπρας υποσχόταν σκίσιμο μνημονίων και άλλα διάσημα πολιτικώς ορθά ζωντόβολα τον προμοτάρανε αγρίως με συνεντεύξεις και χαριτωμενιές, ο Ελβετός κεντρικός τραπεζίτης αποδέσμευσε το νόμισμα της χώρας του από την κλειδωμένη ισοτιμία με το ευρώ (ο ίδιος την είχε κλειδώσει παρόλο που έχανε λεφτά). 

Ηθικό δίδαγμα: για σοβαρά ζητήματα ακολουθούμε τη συμβουλή του Σωκράτη. Λαμβάνουμε υπόψιν τη στάση όσων γνωρίζουν και προνοούν (έστω κι αν πρόκειται για οικονομικούς δυνάστες) και όχι του κάθε παρλαπίπα.