Τσίπρας: «Μου ‘πε η μάνα μου να σας πω καλησπέρα»! (Κράτος και παρακράτος κατά του λαού και υπέρ του ΝΑΤΟ, για ακόμη μία φορά...)

Το προκλητικό ανθρωπάκι που παριστάνει τον πρωθυπουργό, καρφώθηκε μόνο του την παραμονή του συλλαλητηρίου. Έκανε μια δήλωση τριών γραμμών, από τις οποίες οι δύο προέβλεπαν «ακραίους» που θα εκμεταλλεύονταν το συλλαλητήριο. 

Προφήτης το άτιμο!

Ερώτηση πρώτη, προς ΝΑΤΟ και Ε.Ε: αυτός είναι ο καλύτερος agent που διαθέτετε στην Ελλάδα; Αυτός μου θυμίζει την περίπτωση της αγράμματης χωριατοπούλας που υποδεχόμενη τα πεθερικά της ως μέλλουσα νύφη είπε το αμίμητο: «Μου ‘πε η μάνα μου να σας πω καλησπέρα»! 

Η δε αιωνίως «αμυνόμενη» (κατά Πάκην) ΕΛ.ΑΣ συμπλήρωσε την καταστροφή (της προβοκάτσιας) παραδεχόμενη «επιχειρησιακό σχεδιασμό». 

Ερώτηση δεύτερη, προς πάνοπλους-αστακούς των ΜΑΤ: τα μόνα όπλα που διαθέτετε είναι χημικά; Αυτά που τα παίρνει ο αέρας στο Σύνταγμα και λιποθυμάνε στο Παγκράτι; Αυτά που οι μασκοφόροι (έτοιμοι με αντιασφυξιογόνες μάσκες) τα περιμένουν και τα αποφεύγουν, αλλά εξουδετερώνουν τους ειρηνικούς διαδηλωτές (γυναικόπαιδα και παππούδες); Αυτό πράγματι βρωμάει επιχειρησιακό σχεδιασμό (προβοκάτσιας) από χιλιόμετρα. 

Η στημένη επίθεση της σύγχρονης χούντας δεν θα περάσει έτσι. 

Ξέρετε, φρουροί του καθεστώτος, δεν μπορείτε να είστε σε εκατό-διακόσια σημεία ταυτόχρονα. Ήδη άρχισαν τα όργανα. 

Αυτοί δεν μασάνε.

Αν αρχίσουν προπηλακισμοί οργάνων της Τάξης (παρακρατικών και ενστόλων), αποκλεισμοί δρόμων και καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και υποδομών (τα οποία εννοείται ότι καταδικάζω), το καθεστώς την έβαψε, κι εσείς μαζί. Μένουν μόνο τα τανκς, για μία ακόμη παρέμβασή τους υπέρ των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ. 

Ξέρετε, μικρό παιδί επί Χούντας, όταν έβλεπα ένστολο άλλαζα πεζοδρόμιο (με είχε εκπαιδεύσει ο αλλεργικός στις στολές πατέρας μου). Αργότερα πίστεψα ότι οι εποχές που η αστυνομία ήταν μηχανισμός δίωξης του φρονήματος είχαν περάσει. Τώρα φτου κι απ’ την αρχή. 

Σταματήστε τώρα. Πριν αιματοκυλίσετε την Ελλάδα. 

Υ.Γ Ερώτηση τρίτη: εκείνες τις δύο κλούβες, κάθετα στην Ηρώδου του Αττικού, απ' άκρη σ' άκρη στα δύο πεζοδρόμια, να φιλιούνται στη μέση του δρόμου, πώς στο διάβολο καταφέρατε να τις παρκάρετε; Πόσες μανούβρες χρειάστηκαν;