Του γιατρού Γεράσιμου Γραμματικόπουλου
Ποιος είναι ο πλανεμένος και ποιος ο πλανευτής; Δεν είναι όλα τα μέτρα για καλό. Δεν είναι όλες οι εξεγέρσεις για καλό. Η Ευρώπη βουλιάζει κάτω από το 2ο κύμα της πανδημίας Covid-19. Ένα κύμα που ήρθε νωρίτερα και απλώθηκε περισσότερο εξαιτίας των καπιταλιστικών κελευσμάτων για ελεύθερο τάχα τουρισμό και ανοιχτές επιχειρήσεις. Ένα κύμα που βρίσκει – ξανά – τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας πλημμελώς προετοιμασμένα. Ξανά κενά στο test-trace-isolate. Ξανά κενά στην στελέχωση. Ξανά κενά στην εγγύηση συνέχισης της υπόλοιπης Ιατρικής. Κι αν την πρώτη φορά είχαν μισή δικαιολογία, πως τους έπιασε στον ύπνο, τώρα δεν έχουν καμία: ζύγισαν λεφτά και ανθρώπους και τα πρώτα τα βρήκαν πιο βαριά. Ράθυμα λοιπόν, ξεκινούν δεξιά και αριστερά περιοριστικά μέτρα. Μέτρα; Ημίμετρα! Ημίμετρα μη παραδοχής. Ημίμετρα στρουθοκαμηλισμού. Φταίνε τα ποτά και ο χαβαλές, αλλά όχι η εργασία, τα ΜΜΜ, τα σχολεία. Νέα “μόδα” πανευρωπαϊκή και …πρωτότυπη οι νυχτερινές απαγορεύσεις κυκλοφορίας. Συμπίεση του κοινωνικού χρόνου. Δημιουργία 2ης ζώνης rush hour. Θυμάστε εκείνο το 8+8+8=24; Που να το θυμάστε, έχουν ξεχαστεί όλα όσα αφορούσαν τον εργατικό αγώνα και τα δίκια του μέσα στις ατομικιστικές σας φούσκες.
Ο κόσμος αντιδρά, τσαντίζεται. Και ξεκινάει ένα γαϊτανάκι που αποπροσανατολίζει, που ενισχύει το μιντιακό παραμυθάκι περί ατομικής – και ουχί κοινωνικής – ευθύνης, που υψώνει ένα ψευδοδίπολο “υπεύθυνο κράτος Vs ψεκασμένοι μπάχαλοι” όταν το πραγματικό δίπολο είναι “λεφτόδουλο κράτος Vs φτηνές ζωές”. Είδες η Νάπολη, μου λένε… Τι να δω; Ότι βρίζανε τον Conte επειδή τους έκοψε την μπύρα στην πλατεία, αντί να τον βρίζουν που δεν τους προστατεύει ουσιαστικά; Που φέρθηκε ανεύθυνα το καλοκαίρι μαζί με την υπόλοιπη νότια Ευρώπη (Ελλάδας συμπεριλαμβανόμενης) γιατί τους στρίμωξαν τα μεγάλα συγκροτήματα, οι αεροπορικές και ταξιδιωτικές; Που δεν φρόντισε να αραιώσει η μετάδοση στο πρώτο 8 (που έχει καταντήσει 12 και 16); Που δεν φρόντισε να ενισχύσει το σύστημα υγείας και τώρα – ήδη! – ακυρώνονται εισαγωγές ασθενών με άλλα νοσήματα χρείζοντα διερεύνησης και θεραπείας για να κάνουν προκαταβολικά “χώρο” για το τσουνάμι που έρχεται; Που επιτέλους δεν κάνει ένα προγραμματισμένο σύντομο αλλά πραγματικό lockdown όπως έκανε το Ισραήλ, μπας και σώσει έστω στο και πέντε την παρτίδα; Ωραία μπανανόφλουδα πατήσανε… Τζάμπα θυμός, λάθος θυμός.
Βολικός θυμός μήπως; Φαίνεται πως σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει ληφθεί η απόφαση να κρατηθούν οι οικονομίες ανοιχτές με οποιοδήποτε ανθρώπινο κόστος. Οι οικονομίες; Μπα, ο μικρομεσαίος θα γευτεί μια μακρόχρονη πείνα με μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα μακράς διαρκείας που θα αποτελειώσει τους ήδη οριακούς – και αν – ισολογισμούς του. Το κεφάλαιο όμως θα ζήσει, κι από εργάτες… βρίσκει. Αναλώσιμοι. Ο λάθος θυμός λοιπόν όχι μόνο δεν στοχεύει σε αυτά που πρέπει αλλά θα αποτελέσει και την βολική και εξαιρετικά χρήσιμη επικοινωνιακά δικαιολογία της “μη συμμόρφωσης στις υποδείξεις” ώστε ο πλανευτής να ξεφύγει των ευθυνών του. Γιατί ο πλανευτής αποφάσισε μήνες τώρα ότι σημασία έχει το επικοινωνιακά αποδεκτό σερβίρισμα του θανάτου του διπλανού σου, όχι η αποτροπή του γεγονότος.
Ναι ρε, να φωνάξεις. Ναι ρε, να εξεγερθείς. Ναι ρε, να τα κάνεις όλα λίμπα. Αλλά γιατί απαιτείς να μετράει η ζωή του κολλητού σου του διαβητικού, της γιαγιάς σου με την ΧΑΠ, του χοντρού σου μπαρμπα αλλά και η δική σου υγιή μου εσύ που απλά έχεις μικρότερες πιθανότητες όχι όμως και μηδενικές – κι αν σου κάτσει; Λαχειάρα! – να μετράνε οι ζωές μωρέ παραπάνω από τα κωλόευρα!
Λάθος μέτρα, λάθος εξεγέρσεις, βρώμικη πλάνη, στυγερό έγκλημα.
Πηγή
Ποιος είναι ο πλανεμένος και ποιος ο πλανευτής; Δεν είναι όλα τα μέτρα για καλό. Δεν είναι όλες οι εξεγέρσεις για καλό. Η Ευρώπη βουλιάζει κάτω από το 2ο κύμα της πανδημίας Covid-19. Ένα κύμα που ήρθε νωρίτερα και απλώθηκε περισσότερο εξαιτίας των καπιταλιστικών κελευσμάτων για ελεύθερο τάχα τουρισμό και ανοιχτές επιχειρήσεις. Ένα κύμα που βρίσκει – ξανά – τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας πλημμελώς προετοιμασμένα. Ξανά κενά στο test-trace-isolate. Ξανά κενά στην στελέχωση. Ξανά κενά στην εγγύηση συνέχισης της υπόλοιπης Ιατρικής. Κι αν την πρώτη φορά είχαν μισή δικαιολογία, πως τους έπιασε στον ύπνο, τώρα δεν έχουν καμία: ζύγισαν λεφτά και ανθρώπους και τα πρώτα τα βρήκαν πιο βαριά. Ράθυμα λοιπόν, ξεκινούν δεξιά και αριστερά περιοριστικά μέτρα. Μέτρα; Ημίμετρα! Ημίμετρα μη παραδοχής. Ημίμετρα στρουθοκαμηλισμού. Φταίνε τα ποτά και ο χαβαλές, αλλά όχι η εργασία, τα ΜΜΜ, τα σχολεία. Νέα “μόδα” πανευρωπαϊκή και …πρωτότυπη οι νυχτερινές απαγορεύσεις κυκλοφορίας. Συμπίεση του κοινωνικού χρόνου. Δημιουργία 2ης ζώνης rush hour. Θυμάστε εκείνο το 8+8+8=24; Που να το θυμάστε, έχουν ξεχαστεί όλα όσα αφορούσαν τον εργατικό αγώνα και τα δίκια του μέσα στις ατομικιστικές σας φούσκες.
Ο κόσμος αντιδρά, τσαντίζεται. Και ξεκινάει ένα γαϊτανάκι που αποπροσανατολίζει, που ενισχύει το μιντιακό παραμυθάκι περί ατομικής – και ουχί κοινωνικής – ευθύνης, που υψώνει ένα ψευδοδίπολο “υπεύθυνο κράτος Vs ψεκασμένοι μπάχαλοι” όταν το πραγματικό δίπολο είναι “λεφτόδουλο κράτος Vs φτηνές ζωές”. Είδες η Νάπολη, μου λένε… Τι να δω; Ότι βρίζανε τον Conte επειδή τους έκοψε την μπύρα στην πλατεία, αντί να τον βρίζουν που δεν τους προστατεύει ουσιαστικά; Που φέρθηκε ανεύθυνα το καλοκαίρι μαζί με την υπόλοιπη νότια Ευρώπη (Ελλάδας συμπεριλαμβανόμενης) γιατί τους στρίμωξαν τα μεγάλα συγκροτήματα, οι αεροπορικές και ταξιδιωτικές; Που δεν φρόντισε να αραιώσει η μετάδοση στο πρώτο 8 (που έχει καταντήσει 12 και 16); Που δεν φρόντισε να ενισχύσει το σύστημα υγείας και τώρα – ήδη! – ακυρώνονται εισαγωγές ασθενών με άλλα νοσήματα χρείζοντα διερεύνησης και θεραπείας για να κάνουν προκαταβολικά “χώρο” για το τσουνάμι που έρχεται; Που επιτέλους δεν κάνει ένα προγραμματισμένο σύντομο αλλά πραγματικό lockdown όπως έκανε το Ισραήλ, μπας και σώσει έστω στο και πέντε την παρτίδα; Ωραία μπανανόφλουδα πατήσανε… Τζάμπα θυμός, λάθος θυμός.
Βολικός θυμός μήπως; Φαίνεται πως σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει ληφθεί η απόφαση να κρατηθούν οι οικονομίες ανοιχτές με οποιοδήποτε ανθρώπινο κόστος. Οι οικονομίες; Μπα, ο μικρομεσαίος θα γευτεί μια μακρόχρονη πείνα με μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα μακράς διαρκείας που θα αποτελειώσει τους ήδη οριακούς – και αν – ισολογισμούς του. Το κεφάλαιο όμως θα ζήσει, κι από εργάτες… βρίσκει. Αναλώσιμοι. Ο λάθος θυμός λοιπόν όχι μόνο δεν στοχεύει σε αυτά που πρέπει αλλά θα αποτελέσει και την βολική και εξαιρετικά χρήσιμη επικοινωνιακά δικαιολογία της “μη συμμόρφωσης στις υποδείξεις” ώστε ο πλανευτής να ξεφύγει των ευθυνών του. Γιατί ο πλανευτής αποφάσισε μήνες τώρα ότι σημασία έχει το επικοινωνιακά αποδεκτό σερβίρισμα του θανάτου του διπλανού σου, όχι η αποτροπή του γεγονότος.
Ναι ρε, να φωνάξεις. Ναι ρε, να εξεγερθείς. Ναι ρε, να τα κάνεις όλα λίμπα. Αλλά γιατί απαιτείς να μετράει η ζωή του κολλητού σου του διαβητικού, της γιαγιάς σου με την ΧΑΠ, του χοντρού σου μπαρμπα αλλά και η δική σου υγιή μου εσύ που απλά έχεις μικρότερες πιθανότητες όχι όμως και μηδενικές – κι αν σου κάτσει; Λαχειάρα! – να μετράνε οι ζωές μωρέ παραπάνω από τα κωλόευρα!
Λάθος μέτρα, λάθος εξεγέρσεις, βρώμικη πλάνη, στυγερό έγκλημα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια είναι ανοικτά και πάλι. Παρακαλώ θερμά να μην κάνετε κατάχρηση. Μην μεταφέρετε εδώ συζητήσεις/διαφωνίες από άλλους ιστότοπους. Περιοριστείτε στο θέμα κάθε ανάρτησης, με σεβασμό στους άλλους αναγνώστες. Αν η άποψή μου σάς φαίνεται απαράδεκτη, θυμηθείτε ότι είναι αδύνατον να συμφωνούμε όλοι με όλους και πάντοτε. Ευχαριστώ, για ακόμη μία φορά, που με διαβάζετε. Είναι παρήγορο.