Μετανάστες και πρόσφυγες: ταξικά αδέλφια και θύματα του ιμπεριαλισμού. Κι εσείς σύντροφοι τους αφήνετε να φύγουν;

Ή δεν είστε αυτοί που λέτε ότι είστε, ή δεν είστε ... τίποτα.

Ρε σεις αλληλέγγυοι, ρε σεις κομμουνιστές, αριστεροί, προοδευτικοί και λοιποί και λοιποί. Ήρθανε στην πόρτα μας ρε. Και μπήκανε και μέσα. Τι στο διάβολο κάνετε; 

Γιατί δεν τους υποδέχεστε με ανοιχτές αγκάλες; Γιατί δεν τους κρατάτε πάση θυσία στην Ελλάδα; 

Εντάξει, στη Λέσβο δεν καταφέρατε να τους κρατήσετε (κακώς· το νησί είναι κόκκινο από την εποχή της Σαπφούς· ιδανικός τόπος μυήσεως). Ούτε στον Πειραιά ρε παιδιά; Ούτε στην Ομόνοια; Λίγα μέτρα από τα αρχηγεία σας; 

Γιατί δεν ανοίγετε τον Περισσό, την Κουμουνδούρου, την Ποταμιά, τα κεντρικά τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ (σόρρυ γκάιζ, δεν ξέρω πού πέφτουν), τη Χαριλάου Τρικούπη εν ανάγκη; 

Γιατί δεν τους μαντρώνετε (κυριολεκτώ) στα ιδιωτικά σας κτίρια (έχετε ουκ ολίγα), στα δημόσια (όπου οι συνδικαλισταράδες σας παίρνουν και δίνουν), στα πανεπιστήμια (όπου σύσσωμη η καθηγητική ελίτ αλλά και η φοιτητοπατερική μπίχλα διοικούν υπό την αιγίδα σας); Γιατί δεν τους ταΐζετε (από τα κονδύλια, τις επιδοτήσεις και τις αργομισθίες σας); 

Έτσι χαραμίζετε την ευκαιρία στρατολόγησης εκατοντάδων χιλιάδων οπλιτών τού λαϊκού επαναστατικού στρατού που ονειρεύεστε; Τα δικά σας φουσάτα περνάνε αδιαφώτιστα και ανεκπαίδευτα; Στίφη δυνητικώς καπιταλιστομάχων φεύγουν ανεκμετάλλευτα και εσείς ολιγωρείτε; Ορδές θεωρητικώς κονσερβοκουτοφόρων διαβαίνουν τις γραμμές σας κι εσείς περί άλλα τυρβάζετε; 

Μόνο βαρύγδουπες παρόλες στα συστημικά ΜΜΕ, μερικά ξεθωριασμένα πανό και 2-3 συγκεντρωσούλες όπου οι μετέχοντες δεν γεμίζουνε ταξί; Πού είναι ρε το επαναστατικό σας πνεύμα; 

Συμπεριφορά αδικαιολόγητη σύντροφοι. Αδράνεια ανεπίτρεπτη. Στάση ασυνεπής και εν ολίγοις ... ύποπτη.