Η τρίτη απάντηση.

Αυτό το έργο το ‘χουμε ξαναδεί. 

Το ένοπλο τμήμα της λέσχης Μπίλντερμπεργκ (ΝΑΤΟ), θα αιματοκυλίσει πάλι μια χώρα (Συρία) για να τη σώσει. (Παρένθεση πρώτη: είναι θεοσεβούμενοι αυτοί να μου το θυμάστε. Παλεύουν για τη σωτηρία των ψυχών. Γι αυτό μετατρέπουν μαζικά ζώντες ανθρώπους σε ... ψυχές!). 

Το κράτος-προθήκη του Σιωνισμού (Ισραήλ) χαίρεται και αγαλλιάζει. (Παρένθεση δεύτερη – κουίζ: βρείτε μία έστω σύρραξη στη Μέση Ανατολή που να μην συμμετέχει έστω και έμμεσα ο Σιωνισμός). 

Τα συνήθη κοράκια (Τουρκία, Αλβανία κτλ) σπεύδουν να δηλώσουν συμμετοχή. Παλιά μου τέχνη (σκοτώνω τον αδύναμο, τον απομονωμένο, τον απροστάτευτο), κόσκινο. (Παρένθεση τρίτη - ερώτηση προς δεξιούληδες: μήπως θυμάστε ποιος ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας όταν και δεύτερο όμορο εχθρικό κράτος κατσαπλιάδων με εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος μας, εισήλθε με συνοπτικές διαδικασίες στο ΝΑΤΟ;). 

Τα διακοσμητικά φυτά (Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας, Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ κτλ) συνιστούν αυτοσυγκράτηση. (Παρένθεση τέταρτη: τόσα λεφτά, τόση γκλαμουριά, τόσες δεξιώσεις για ν’ ακούμε φανφάρες). 

Ο Μόσκοβος καταγγέλλει, αλλά αποσύρεται διακριτικά. (Παρένθεση πέμπτη: να τον ακούτε τον Βλαδίμηρο. Τα λέει σιβυλλικά, κάτι σαν Πυθία, κάτι σαν το γερο-Καραμανλή, αλλά τα λέει. Έχει δηλώσει ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας αναβαθμίζονται και θα είναι επιχειρησιακά έτοιμες να αντιπαρατεθούν με οποιονδήποτε το 2020. Μέχρι τότε θα ντουφεκάνε ηλιθίους τύπου Σακιασβίλι). 

Ο Κινέζος διαφωνεί αλλά ... «έχουμε και δουλειές». (Παρένθεση πέμπτη: δεν βγήκε τυχαία η έκφραση «κάνω τον Κινέζο»). 

Και τώρα το ζουμί. 

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, επίσημες και ανεπίσημες, όσον αφορά στη συμμετοχή ή όχι της Ελλάδας στην επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Συρίας, προσφέρονται δύο βασικές επιλογές: 

ΝΑΙ (να διευκολύνουμε το ΝΑΤΟ) – ΟΧΙ (να μείνουμε εντελώς αμέτοχοι). 

Η τρίτη επιλογή πού είναι; 

Η περίπτωση συμμετοχής μας στο πλευρό του Άσαντ, εναντίον του ΝΑΤΟ πού είναι; 

Τώρα βέβαια θα με ρωτήσετε: «είσαι πιωμένος ή τρελάθηκες ξαφνικά;». 

Τίποτε από τα δύο. 

Υποστηρίζω πάντα ότι οι ξένες έννοιες δεν πρέπει να ταλαιπωρούν μια ήδη χειμαζόμενη χώρα. Ασφαλώς συμπονούμε τον δυστυχή Σύριο που θα καεί στα εξ ων συνετέθη από τη βόμβα του ιπτάμενου καουμπόι, αλλά το να αυτοδιοριστούμε εκδικητές-τιμωροί στο πλευρό του κάθε αδικημένου, όντες μάλιστα σε μαύρα χάλια, πάει πολύ. 

Άλλο εννοώ. 

Το δίλημμα «με τον έναν ή ουδέτεροι» και η παράλειψη της επιλογής «με τον άλλον», καθιστά τις σφυγμομετρήσεις άκυρες. Είναι ο ορισμός του στατιστικού σφάλματος. 

Αυτό το λέω, διότι πρόσφατα εμφανίστηκαν σοβαρές (λέει) δημοσκοπήσεις, στις οποίες (λέει) αποδεικνύεται περίτρανα, ότι ο κλασσικός εγχώριος αντιαμερικανισμός πήγε (λέει) περίπατο. Οι Έλληνες (ξαναλέει) θεωρούν πλέον σε μεγάλο ποσοστό τους Αμερικανούς, ως τους καλύτερους φίλους (σε προφανή αντίθεση με τους «κακούς» Γερμανοευρωπαίους). Και ασφαλώς θα εμφανιστούν και σοβαρές (θα πει) δημοσκοπήσεις όπου φίλτατοι θα αποδεικνύονται και οι σφαγείς των Παλαιστινίων. 

Για να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος, να έχουμε παρακαλώ και μια σοβαρή (λέω) δημοσκόπηση, όπου παραμονές (ή και μεσούσης) της σφαγής Συρίων από τους αιμοσταγείς υπερατλαντικούς «φίλους», να δίνεται και τρίτη επιλογή, τρίτη απάντηση: 

Ουστ ρε ΑμερικανοΣιωνιστές φονιάδες!