Σε προηγούμενη ανάρτηση εξέφρασα πλήρη αντίθεση στην εμμονή με την προσωρινή ονομασία ΠΓΔΜ, επειδή δεν πρόκειται για απόδοση προσωρινού ονόματος εν αναμονή νέου, αλλά για διατήρηση του παλαιού (σφετερισθέντος) ονόματος με προσωρινό προσδιορισμό εν αναμονή νέου προσδιορισμού. Η διαφορά είναι χαώδης και γι αυτό κεφαλαιώδης και αδυνατώ να την τονίσω περισσότερο.
Όποιος κι αν είναι ο προσδιορισμός (γεωγραφικός, πολιτικός, φυλετικός) οι Σκοπιανοί είναι απατεώνες και θα βρουν τρόπο να τον παρακάμψουν μέχρι να τον εξαφανίσουν. Το δεδομένο μας πρέπει να είναι ότι πρόκειται για εχθρικά διακείμενους προς την Ελλάδα δόλιους και τα πολιτικά-διπλωματικά τερτίπια πρέπει να μας αφήνουν αδιάφορους.
«Σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων» λοιπόν. Ανοησία ολκής.
Επαναλαμβάνω ότι αναφερόμαστε σε όνομα κρατικής οντότητας, συνεπώς πρέπει να συζητάμε με βάση διοικητικούς όρους (διεθνούς) γραφειοκρατίας. Γεωγραφικός προσδιορισμός κράτους έχει νόημα μόνο αν υφίσταται ανεξάρτητο κράτος με το ίδιο όνομα, με ή χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό. Το όνομα Νότια Κορέα στη διεθνή γραφειοκρατία έχει νόημα μόνο επειδή υπάρχει ξεχωριστή Βόρεια Κορέα. Για να αποφεύγεται η σύγχυση. Για να μην υπάρχουν άσκοπες τριβές. Το 2011 δημιουργήθηκε νέο κράτος με το όνομα Νότιο Σουδάν. Πού βρίσκεται; Μα φυσικά στα νότια του ανεξάρτητου κράτους με το όνομα Σουδάν (απ’ αυτό αποσχίστηκε). Αν το κράτος από το οποίο έγινε η απόσχιση λεγόταν Ουζουγκούρου το νέο κράτος δεν χρειαζόταν, δεν στεκόταν λογικά, δεν έπρεπε να λέγεται Νότιο Σουδάν. Θα λεγόταν Νότια Ουζουγκούρου ή σκέτο Σουδάν. Καμία σύγχυση δεν θα προέκυπτε. Η μόνη περίπτωση το αποσχισθέν έδαφος της Ουζουγκούρου να λεγόταν Νότιο Σουδάν, θα ήταν να υπήρχε στα νότια της χώρας επαρχία με το όνομα Σουδάν και το βόρειο τμήμα της επαρχίας αυτής να παρέμενε στη χώρα, οπότε ασφαλώς η τελευταία θα είχε διαφωνήσει-εμποδίσει την απόσχιση με τέτοιο όνομα (υπό τον προφανή κίνδυνο να συμπαρασυρθεί στο μέλλον και το εναπομείναν τμήμα της επαρχίας), πολύ δε περισσότερο θα είχε προσπαθήσει να αποτρέψει το όνομα «Σουδάν» χωρίς προσδιορισμό. Είναι προφανές: άλλο Βόρεια Κορέα και Νότια Κορέα, άλλο Ελλάς και Βόρεια Μακεδονία. Άλλο Σουδάν και Νότιο Σουδάν, άλλο Ελλάς και Νέα Μακεδονία.
Σε περίπτωση οποιασδήποτε σύνθετης ονομασίας όπως «Βόρεια Μακεδονία»:
α) ο πολίτης της χώρας αυτής θα δηλώνει «Μακεδόνας». Πείτε μου σε ποιο δημόσιο έγγραφο, ποιος δημόσιος υπάλληλος τρίτης χώρας θα καταχωρήσει ως «εθνικότητα» την ... «ΒορειοΜακεδονική». Κανείς. Οι χώρες μπορούν να διακριθούν σε Βόρειες και Νότιες, Ανατολικές και Δυτικές, Άνω και Κάτω. Τα έθνη ποτέ. Ο Κορεάτης είναι Κορεάτης είτε είναι πολίτης Βόρειας είτε Νότιας Κορέας. Ο Σουδανός είναι Σουδανός είτε κατοικεί στο (Βόρειο) Σουδάν, είτε στο Νότιο Σουδάν. Η εθνικότητα δεν αλλάζει αναλόγως του κράτους. Ακόμη κι αν υπάρχει ρητή πρόβλεψη στη «συμφωνία» που θα υπογράψουμε, το «ΒορειοΜακεδονική εθνικότης» είναι γελοίο.
β) η γλώσσα του θα καταχωρείται ως «Μακεδονική», για τους ίδιους ακριβώς λόγους, όπως στο α). Οι γλώσσες δεν έχουν τέτοιου είδους διακρίσεις. Η αγγλική γλώσσα έχει παραλλαγές (Βρετανικά αγγλικά, αγγλικά ΗΠΑ, αγγλικά Καραϊβικής!) αλλά Βορειοαγγλική αδύνατον να ειπωθεί. Βορειομακεδονική γλώσσα, είναι επίσης γελοίο και άχρηστο και κάθε γραπτή συμφωνία που θα το περιλαμβάνει θα είναι το ίδιο (γελοία και άχρηστη).
Τι μένει; Μόνο η καταχώρηση της χώρας (του κράτους) ως Βόρειας Μακεδονίας σε δημόσια έγγραφα. Αυτό παίρνει πολύ νερό:
1) η κατοχύρωση, στην πράξη έστω, Μακεδονικής εθνικότητας και γλώσσας θα συμπαρασύρει και το όνομα της χώρας (επίσης στην πράξη).
2) οι Σκοπιανοί μπορούν εύκολα να προτάσσουν το αρχικό της λέξης «Βόρεια» (North) και να γράφουν «Β. Μακεδονία» («N. Macedonia»). Το Β. (Ν.) σε λίγον καιρό μπορεί άνετα να εξαφανιστεί κτλ κτλ.
Είναι αδύνατον για τους Έλληνες να παρακολουθούμε τις σκόπιμες μεταβολές. Αν στην Ουζουγκούρου η πρεσβεία των Σκοπιανών παραγγείλει μια καινούργια πινακίδα προς αντικατάσταση της παλαιάς φθαρμένης που έγραφε «Β. Μακεδονία», με σκέτο «Μακεδονία» δεν θα είμαστε εκεί. Δεν μπορούμε να είμαστε εκεί. Κι αν είμαστε εμείς δεν θα είναι τα παιδιά μας. Κι αν είναι τα παιδιά μας, οπωσδήποτε δεν θα είναι τα εγγόνια μας.
3) Τα λάθη και οι γκάφες (σαν του Μουζάλα) θα δίνουν και θα παίρνουν. Θα πρέπει να διαθέτουμε ειδική(-ες) υπηρεσία (-ες) επιφορτισμένη (-ες) με αυτό το έργο. Τη διόρθωση των λαθών και την ανάκληση στην τάξη των γκαφατζήδων. Αδύνατον. Είτε θεσμικώς είτε εθελοντικώς, κάποτε θα ολιγωρήσουμε, κάποτε θα βαρεθούμε, κάποτε θα κουραστούμε. Το «γκαφικό» (κατά το «εθιμικό») δίκαιο στο τέλος θα επικρατήσει.
Κι ακόμη:
«Έναντι όλων». Αυτό ίσως είναι το ανέκδοτο της χιλιετίας. Σας είναι γνωστό ότι πάμπολλες χώρες, ακόμη και φιλικές (σε πολλά εισαγωγικά) προς την Ελλάδα, έχουν ήδη διπλωματικές σχέσεις με κάποια σκέτη Μακεδονία, παρά την «ενδιάμεση» συμφωνία, παρά τις «κατανοητές» αντιρρήσεις μας κτλ. Καμία συμφωνία δεν μπορεί να παρέχει εγγυήσεις περί του αντιθέτου. Καμία συμφωνία, ακόμη και τελική, ακόμη και ισχυρή, υπό την αιγίδα υπερδυνάμεων ή διεθνούς θεσμού δεν μπορεί να δεσμεύσει τρίτο κράτος να μην δέχεται έγγραφα και προϊόντα «Μακεδονικά», να μην υποδέχεται «Μακεδόνες» και να μην ανοίγει προξενεία σε κάποια «Μακεδονία». Πολύ δε περισσότερο όταν η Ελλάδα συμφωνήσει και αυτό διατυμπανιστεί δεόντως, χωρίς πολλές λεπτομέρειες (χωρίς να τονιστούν εξίσου οι προϋποθέσεις και υποχρεώσεις της συμφωνίας). Διότι ...
...υπάρχουν και χειρότερα:
Θα συμφωνήσετε ότι ο μοναδικός λόγος που δεν έχουμε ακόμη υποστεί ήττα κολοσσιαίων διαστάσεων επί του θέματος είναι ... οι ίδιοι οι Σκοπιανοί. Τα ξιπασμένα αυτά ανθρωπάρια, κινούμενα μεταξύ παράνοιας και χρηματοδότησης από αγνώστους-γνωστούς διεθνείς νταβατζήδες, έχουν στυλώσει τα πόδια! Εμμένουν να τα θέλουν όλα! (Θέλουν και τη Θεσσαλονίκη και δεν το κρύβουν). Ποια είναι τα χειρότερα; Μα να δεχθούν τους όρους μας! Ή ακόμη πιο άσχημα να μας καλέσουν να τους ορίσουμε εμείς όνομα (απορώ γιατί δεν το έχουν ήδη κάνει). Να μας πουν «πολύ καλά Έλληνες, κερδίσατε! Δεχόμαστε γεωγραφικό προσδιορισμό και μάλιστα δεν θα εμπλακούμε σε συζητήσεις. Θα δεχθούμε όποια ονομασία μάς υπαγορεύσετε εσείς»!
Φαντάζεστε τη συνέχεια; Μπορείτε να φανταστείτε την ελληνική αντιπροσωπεία να επιστρέφει από τέτοια «μεγαλειώδη νίκη» σαν τον Καίσαρα με τους στρατηγούς του να γυρίζουν από εκστρατεία στην οποία κατατρόπωσαν τους βαρβάρους; Αν όχι ανατρέξτε σε φωτογραφίες των εφημερίδων της εποχής Σημίτη, όταν ο ολίγιστος αυτός επέστρεφε με τον Πάγκαλο από τη περιλάλητη «συμφωνία της Μαδρίτης» (όπου για πρώτη φορά ελληνική κυβέρνηση αναγνώριζε την ύπαρξη ζωτικών Τουρκικών συμφερόντων στο Αιγαίο). Δείτε το θριαμβευτικό γέλιο του, διαβάστε τις λεζάντες περί «πλήρους προάσπισης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων» και έπειτα ανατρέξτε στους διθυράμβους των παπαγάλων. Προβλέπετε την καταστροφή; Όλα τα ανατριχιαστικά που περιγράφω στην αρχή, με συμφωνία της Ελλάδος; Με ταρατατζούμ και φανφάρες; Με «ανακούφιση» αλλά και «υπερηφάνεια»; Ποιος σπόνσορας των Σκοπιανών θα αφήσει την ευκαιρία για προπαγάνδα; Σε ποιο μήκος και πλάτος της γης δεν θα φτάσει το μήνυμα «τα βρήκαν»; Ποιος καλόπιστος αλλά αδιάφορος τρίτος δεν θα τσιμπήσει; Αν μαθευτεί ότι «η διαφορά με την Ελλάδα ελύθη», οι μεν εχθροί θα αποθρασυνθούν, οι δε τρίτοι, (ουδέτεροι και έχοντες σοβαρότερα να ασχοληθούν) στην καλύτερη περίπτωση θα αδιαφορήσουν και στη χειρότερη θα αρχίσουν μπίζνες χωρίς ενδοιασμούς. (Για τον λόγο αυτόν το ρεαλιστικό τάχα επιχείρημα «όλοι Μακεδονία την λένε» είναι ουσιαστικά κατά οποιασδήποτε συμφωνίας: αν «όλοι» δέχονται το ψέμα χωρίς την ύπαρξη συμφωνίας, δεν έχουμε κανέναν λόγο να το επικυρώσουμε συμφωνώντας!).
Κι επειδή είθισται να ζητούνται από οποιονδήποτε ασκεί κριτική οι προτάσεις του, θα είμαι ξεκάθαρος: Καθόλου Μακεδονία.
Και αν δια της βίας απαιτηθεί σύνθετη ονομασία: ΨευτοΜακεδονία (PseudoMacedonia).
Ευχαριστώ.
Υ.Γ 1 Το παρόν κείμενο δημοσιεύεται παρά τις ενστάσεις όσων φίλων το διάβασαν κατ’ ιδίαν και παρότι οι (γνώστες) αυτοί επιμένουν ότι περιέχει συλλογιστικά (λογικά) σφάλματα και κατ’ ουσίαν αγνοεί βασικά στοιχεία της διεθνούς Διπλωματίας και γραφειοκρατίας, στις οποίες αναφέρεται.
Υ.Γ 2 Το πρώτο μέρος έτυχε ελάχιστης αποδοχής, πράγμα αναμενόμενο (το θέμα έχουν εξαντλήσει πάμπολλοι πατριώτες και φιλέλληνες ειδικοί). Δεν κομίζω γλαύκας. Καταθέτω τη γνώμη μου (και την ψυχή μου).
