Ο κοινός παρονομαστής.

Χαμός στον αναρχικό αλλά και στον ακροδεξιό χώρο. 

Ζαλιστήκαμε από τις καταιγιστικές εξελίξεις, ντόπιες και διεθνείς, και μας ξεφεύγουν σημαντικά ζητήματα. 

Οι πιο παρατηρητικοί θα έχετε προσέξει ότι δεν πολεμούν μόνο έθνη κατά εθνών, συμφέροντα κατά συμφερόντων και ιδεολογίες κατά ιδεολογιών. Υπάρχουν πολλοί ανοικτοί και λυσσαλέοι πόλεμοι στο εσωτερικό τους. 

Ειδικά για τις ιδεολογίες εφιστώ την προσοχή σας στους «εμφυλίους» σπαραγμούς αναρχικών (αντιεξουσιαστών κτλ) και ακροδεξιών (εθνικιστών, εθνικοσοσιαλιστών κτλ). 

Οι αναρχικοί αλληλοδέρνονται παντού. Μέσα στη φυλακή, έξω από τη φυλακή, στα Εξάρχεια, στις καταλήψεις κτλ. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον για συνεργασία με τις αρχές, πολλοί μιλάνε για ρουφιάνους, άλλοι καταγγέλλουν προβοκάτσιες κτλ κτλ. 

Οι ακροδεξιοί τα ίδια. Ανένταχτοι εναντίον κοινοβουλευτικών, ο ένας λέει τον άλλον προδότη, πολλοί μιλάνε για πουλημένους, άλλοι καταγγέλλουν στησίματα κτλ κτλ. 

Μακριά οι χώροι, μακριά οι ιδεολογίες. Έχουν όμως αυτές οι ενδο- διαμάχες έναν κοινό παρονομαστή: 

Τη Mossad! 

Κι αν δεν είναι η Mossad, είναι η CIA ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Έχουνε γεμίσει οι μέχρι πρότινος περιθωριακοί αυτοί χώροι από πρακτόρια. 

Ωστόσο, τέτοιες αβάντες στον Σιωνισμό και στο κράτος-βιτρίνα του (Ισραήλ) και τέτοιο προμοτάρισμα της Διεθνούς Τραπεζικής Τάξης από «αντιφασίστες» (Antifaδες) και «αντιεξουσιαστές» ή από «νεοναζί» και «νεοφασίστες» (συμπεριλαμβανομένων των Ισλαμοφασιστών) μόνο σε αφελείς μπορούν να τις πλασσάρουν. 

Εγώ πάντως, οπαδός της καθαρότητας των ιδεών και των ιδεολογιών, χωρίς να ξέρω ποιος είναι ο αγωνιστής και ποιος ο πράκτορας (δεν μπορώ και δεν με αφορά κιόλας), σ΄αυτές τις ενδοπαραταξιακές διενέξεις εύχομαι να επικρατήσουν οι καθαροί, οι αγνοί ιδεολόγοι, όσο ρομαντικοί (ουτοπιστές) ή θερμοί (επιθετικοί) κι αν είναι. 

Δεν τους μπορώ τους πράκτορες. Δεν τους μπορώ. Εσείς;