Χρυσή Αυγή, Προσβολές και Πλήγματα

Κυρία δημοσιογράφος προσεβλήθη από το στρατιωτικό παράγγελμα εγέρσεως που αναφώνησε (αλλοιωμένο) τρομερός στην όψη (και όχι μόνο) Πραιτωριανός του κυρίου Μιχαλολιάκου και εξήλθε της αιθούσης διαμαρτυρόμενη. Ορθώς. Τα καψώνια έχουν απαγορευθεί ακόμη και για τους άρρενες νεοσυλλέκτους, πολλώ μάλλον δε για τις θήλεις «παλιοσειρές». 

Ωστόσο, η αποπομπή των ανυπάκουων γραφίδων την οποία επεδίωξαν οι κύριοι της Χρυσής Αυγής, μάλλον έσωσε τις πρώτες, αφού αν παρέμεναν θα άκουγαν από τον οργίλο κύριο Μιχαλολιάκο αυτά που εκατομμύρια Έλληνες σκέπτονται: περί τσοντοκάναλων (εννοείται και πορνοφυλλάδων), περί λαθρομεταναστών κτλ κτλ. Αυτό μάλιστα. Θα ήταν προσβολή. Καίρια και πολύ βαρύτερη της χρήσεως λεκτικής και σωματικής βίας για την επιβολή «σεβασμού» ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, κερδίζεται και δεν επιβάλλεται. 

Η υγιής πάντως αντίδραση της κυρίας δημοσιογράφου έναντι των φασιστών, δεν αρκεί για να αποσπάσει τα συγχαρητήριά μας, όσο και αν οι χρονίως εθισμένοι σε κολακείες και χαριεντισμούς με την εξουσία συνάδελφοί της, σε γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, εκστασιάστηκαν. Εμείς, ως λαός, αναμένουμε από την λειτουργό αυτή τού Τύπου, να προσβληθεί και να αντιδράσει βιαίως στην διαπλοκή με το γαγγραινώδες πολιτικό σύστημα, εκατομμυριούχων «φασιστών», όπως ο κύριος με τη διαθέτουσα ασανσέρ για την Πόρσε βίλα, ενώ την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των ψηφισάντων τον νόμιμο κομματικό σχηματισμό της «Χρυσής Αυγής», φυτοζωεί ή λιμοκτονεί. 

Αν δεν το κάνει, θα αποδείξει απλώς ότι η αξιοπρέπεια δεν συμπεριλαμβάνεται στα υποχρεωτικά προσόντα του δημοσιογράφου. Αρκούν το θράσος και ένα μαρκούτσι. 

Και αν η αξιοπρέπεια ορισμένων τίθεται εν αμφιβόλω, άλλων εκηρύχθη άφαντη. 

Για παράδειγμα, στους σφόδρα ανησυχούντες για την είσοδο Γερμανόφιλων (αν όχι Γερμανοτραφών) ακροδεξιών στην ελληνική βουλή, εκτός όσων έχουν υποφέρει από τον φασισμό (του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου), προσετέθησαν και άπαντες οι περιφερόμενοι γελωτοποιοί (μάλλον γελοίοι), αοιδοί, καλλιτέχνες, πολιτικοί κτλ κτλ. Με τις τσέπες τους γεμάτες ευρώ, μεταλλαγμένα γερμανικά μάρκα δηλαδή, μετέχοντες στην «Ενωμένη Ευρώπη», στις Ηνωμένες Γερμανικές Πολιτείες δηλαδή, δυσφορούν για τους Νεοναζί. Ήτοι οι θιασώτες του Τετάρτου Ράιχ, ξιφουλκούν κατά του Τρίτου! 

Ιδιαιτέρας μνείας χρήζει η αντίδραση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου. Ως θεσμικός (;!) παράγων, το εν λόγω Συμβούλιο εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία η είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στο κοινοβούλιο, χαρακτηρίζεται ως «ισχυρό πλήγμα κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας». Κατανοητή η ευαισθησία των απογόνων εκατομμυρίων σφαγιασθέντων από τον Χίτλερ, λαμβάνω όμως την τιμή να τους πληροφορήσω (και το σεβαστό Συμβούλιο), ότι σε θεσμικό επίπεδο, το κόμμα της «Χρυσής Αυγής», για να συγκροτηθεί και να μετέχει στις εκλογές, ζήτησε και έλαβε άδεια από την Ελληνική Δικαιοσύνη, ψηφίστηκε δε, χωρίς φόβο αλλά με πάθος από 440.000 έλληνες πολίτες, διαφόρων ηλικιών, ιδεολογιών και κοινωνικών στρωμάτων. 

Η ανακοίνωση λοιπόν αυτή, αποτελεί ευθεία προσβολή κορυφαίου θεσμού της Ελληνικής Δημοκρατίας αφενός και του κυρίαρχου ελληνικού λαού αφετέρου. Πώς μπορεί λοιπόν κανείς να ομιλεί για πλήγματα στην Ελληνική Δημοκρατία, πλήττοντάς την πρωτίστως ο ίδιος, είναι απορίας άξιον. 

Εκτός αυτού, διάφορες περίεργες συμπτώσεις προκαλούν προβληματισμό, αν όχι δυσφορία και οργή στον ελληνικό λαό. Για παράδειγμα, ο άνθρωπος που παραχώρησε πλείστα όσα προνόμια στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και ο άνθρωπος που (έγκλειστος) διόρισε τον κύριο Μιχαλολιάκο αρχηγό νεολαίας της πολιτικής του παράταξης, ήταν το ίδιο πρόσωπο: ο δικτάτωρ Γεώργιος Παπαδόπουλος. 

Επίσης, πάμπολλοι από τους ψηφίσαντες την «Χρυσή Αυγή», την προτίμησαν λόγω της ξεκάθαρης στάσης της στο φλέγον θέμα της λαθρομετανάστευσης. Είναι όμως πασίγνωστο, ότι οι φανατικότεροι αυτόκλητοι προστάτες των λαθραίων μεταναστών είναι οι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές», μεταξύ των οποίων οι περιβόητοι της οργάνωσης «Αντίφα». Δεν υφίσταται δε φασιστική ή εθνικοσοσιαλιστική ιστοσελίδα, εφημερίδα, έντυπο, που να μην δημοσιεύει φωτογραφίες διαμαρτυριών κατά του φασισμού, όπου οι σημαίες Ισραήλ και Αντίφα κυματίζουν μαζί. Με δεδομένο ότι τόσο οι λαθρομετανάστες όσο και οι ανωτέρω υποστηρικτές τους ασκούν αφόρητη βία προς τον μέσο φιλήσυχο Έλληνα, αλλά και με βάση τις εκρηκτικές δηλώσεις του συλληφθέντος αντιεξουσιαστή κυρίου Κουβαρδά περί εντολών «ασυλίας» των Εβραϊκών-Ισραηλιτικών καπιταλιστικών «στόχων» από τους αρχηγούς των αντιεξουσιαστών, οι συνειρμοί που γεννούνται είναι άκρως ανησυχητικοί, αν όχι εξοργιστικοί. 

Κρίνω σκόπιμο εδώ να επαναλάβω παλαιότερο ερώτημά μου, που προκύπτει από την πρόσφατη στενή συνεργασία, αν όχι συμμαχία, Ελλάδος-Ισραήλ: «Πώς είναι δυνατόν το κράτος του Ισραήλ να συμμαχεί με μια χώρα στην οποία υφίσταται μαζική και ανεξέλεγκτη λαθραία είσοδος πληθυσμών (άρα και αγνώστου αριθμού ακραίων ατόμων), την πλειοψηφία των οποίων κατέχει το Ισλαμικό στοιχείο;». Προσθέτω δε και ένα νέο: «Πώς είναι δυνατόν οι Αντιφασίστες να προστατεύουν φονταμενταλιστές, εν δυνάμει εχθρούς του Ισραήλ;». 

Επιπλέον, αν και ο κομματικός σχηματισμός ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίστηκε από πλέον του ενός εκατομμυρίου Έλληνες και ευρέθη μία ανάσα από το σχηματισμό κυβερνήσεως, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο δεν φάνηκε να ανησυχεί καθόλου. Αντιθέτως, στην ανακοίνωσή του, εκφράζει βεβαιότητα ότι «οι δημοκρατικές δυνάμεις του Ελληνικού Κοινοβουλίου –του ΣΥΡΙΖΑ προφανώς συμπεριλαμβανομένου-, τα μέσα ενημέρωσης, και οι άνθρωποι του πνεύματος και του Πολιτισμού, θα συστρατευτούν ώστε να συνεχιστεί ο αγώνας κατά του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και του Αντισημιτισμού». Υπενθυμίζω ότι, αρκετά πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ ο κύριος Κουράκης) έχουν εντονότατη ακτιβιστική δράση υπέρ των Παλαιστινίων, μετέχοντας ενεργά στους γνωστούς στολίσκους διάτρησης του αποκλεισμού της Γάζας, τους οποίους το επίσημο Ισραηλινό κράτος έχει χαρακτηρίσει ως τρομοκρατικούς, μη διστάζοντας να ασκήσει ένοπλη βία εναντίον τους. 

Και για το τέλος μία απορία: Όταν το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο ανακοινώνει ότι «έχουμε όλοι καθήκον να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και να διαφυλάξουμε τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού», τι ακριβώς εννοεί; Διότι αν εννοεί αυτό ακριβώς που λέει, χαίρομαι βαθύτατα και προτείνω αυτή η φράση να λαξευτεί σε μαρμάρινες πλάκες που θα τοποθετηθούν επί των μνημάτων των παιδιών της Παλαιστίνης που καταπλακώνουν οι οδοστρωτήρες και πολτοποιούν τα άρματα μάχης, στα κατεχόμενα από το Ισραήλ παλαιστινιακά εδάφη.