Καιροί ενός θορυβώδους λαλείν που δεν λέει την αλήθεια...

Του Νίκου Σταθόπουλου. 

Από τον τοίχο του στο facebook. 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ για τον «τυχαίο θάνατο» ενός Νιγηριανού μετανάστη στο γνωστό αστυνομικό Τμήμα Ομονοίας... 
...μπαράζ δημοσιευμάτων για την «πρωτοφανή καταπίεση» της Μπαγκλαντεσιανής «εργατικής κοινότητας» στη Μανωλάδα και για το προκλητικό αίσχος τής σχεδόν οργανωμένης δολοφονίας ντελιβεράδων (ενός σύγχρονου πρεκαριάτου, δια του οποίου εμπεδώνεται η συστημική κουλτούρα των «σύγχρονων ρεαλιστικών εργασιακών επιλογών»)... 
...κατακλυσμός από θεατρικά έργα, λογοτεχνία, φιλμ, επικεντρωμένα στις «ζοφερές μνήμες του ναζισμού» (λες και η «Νύχτα των Κρυστάλλων» έγινε προχτές στην Αιόλου και λες και πέντε τσαμπουκάδες της ΧΑ έχουν ισοδυναμία με τα Τάγματα Εφόδου...) και στην «απειλητική διάχυση του ρατσισμού, των διακρίσεων, του σεξισμού»... 
...λες και αυτές οι «ουσίες»-σημασίες είναι ο πυρήνας και το καθολικό γεγονός της εποχής μας, λες και ένα «Φασιστικό Τέρας» έχει εξαπολυθεί και σαρώνει το παρόν και το μέλλον... 
...πού είδατε μωρέ τον «φασισμό»;... 
...στην «καλύτερη» περίπτωση μια Ακροδεξιά (και μάλιστα ως στρεβλωμένος πατριωτισμός) έχει πάρει σχετικώς «κεφάλι»... 
...μα κάθε «άποψη» που δεν αντανακλά τα πραγματικά γεγονότα είναι παράνοια, ιδεοληψία, ετσιθελικός υποκειμενισμός... 
...και «πραγματικά γεγονότα» πρώτης σημαντικότητας, είναι εκείνα που ορίζουν την ιστορική δυναμική, και όχι κάποια παρεπόμενα (ανακλαστικά, αντιδράσεις, σκοπιμότητες)... 
...από την «πτώση τού Τείχους» και εντεύθεν, δηλαδή τα τελευταία τριάντα χρόνια, η πλανητική ζωή σφραγίζεται καταλυτικά από δυο «μπουλντόζες» εξελίξεων: την νεοϊμπεριαλιστική στρατηγική γεωπολιτικών ανακατατάξεων και την νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση... 
...αυτοί είναι οι κατεξοχήν «Δαίμονες» του αβέβαιου και τραυματικού παρόντος μας, αυτοί είναι οι ρυθμιστικοί κινητήρες των ηγεμονικών στάτους... 
...από το δικό τους αδηφάγο στόμα κυριεύονται και ξεχαρβαλώνονται κράτη (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία), τσακίζονται και ξεριζώνονται βίαια λαοί, ανοίγονται ομαδικοί τάφοι για εκατομμύρια νεκρούς, διαλύονται πολιτισμοί... 
...παντού στον κόσμο φτώχεια μέχρι θανάτου, πείνα και δίψα και αρρώστιες με θύματα εκατομμύρια παιδιά, η Υεμένη σύμβολο μιας φρίκης χωρίς προηγούμενο... 
...το Κεφάλαιο στη χρηματοπιστωτική εποχή του, και η Ισχύς στα χρόνια ενός κανιβαλικού ανταγωνιστικού πολυπολισμού, μετατρέπουν τη ζωή σε θλιβερό στοίχημα και τον θάνατο σε κανόνα μιας άδικης εξουσιαστικής μοίρας... 
...με ποια λογική, με ποια στοιχειώδη νοησιαρχική αντίληψη, αυτός ο φωνακλάδικος εσμός των «προοδευτικών» αποσιωπά τις πηγές των σύγχρονων καθοριστικών δεινών και επιβάλλει εστιάσεις στα «μερικά» και τα περιορισμένα επιγενόμενα;... 
...«πόλεμος» με τα ΜΑΤ για μια πιθανώς έμμεση κρατική δολοφονία... ...ΟΚ, να το δεχτώ, μα πώς εξηγείται αυτή η εκκωφαντική απουσία από αναγκαίες συγκρούσεις για τα οικουμενικά εγκλήματα των «αφεντικών» και του «κρατισμού»;... 
...με ποια Λογική, ο όποιος σεξισμός του Τραμπ είναι «κόκκινο πανί» για «λυσσασμένη αντίσταση», ενώ οι καθημερινές συγκλονιστικές φωτογραφίες με τα λιπόσαρκα ετοιμοθάνατα παιδάκια της Υεμένης δεν προκαλούν τέτοια έκρηξη του «επαναστατικού θυμικού»;... 
...η μόνη εξήγηση (πέραν του «στημένου» αποπροσανατολισμού) είναι ότι ετούτα τα μοντέρνα «προοδευτικά» θεωρούν την πλανητική εξουσία τού Κεφαλαίου «τελειωμένη υπόθεση» και, έτσι, προσηλώνονται σε πολιτικές εσωτερικών διευθετήσεων αναζητώντας «νέα επαναστατικά υποκείμενα» σε μια «μακροπρόθεσμη προοπτική» εσωτερικών υπονομευτικών ρήξεων... 
...ένας νέου τύπου «επαναστατικός χιλιασμός» με βαθιά συμβιβαστικό και αναδιπλωτικό χαρακτήρα, που κουκουλώνει τις εστίες του κακού και παρέχει στο σύστημα το ιδεολογικό απυρόβλητο που επιδιώκει... 
...πέραν του στοιχειώδους ανθρώπινου, μου είναι αδιάφορος ο θάνατος ενός δυστυχισμένου μετανάστη ως προς την πολιτική αξία του, μπροστά στη θεμελιώδη εξουθενωτική βία των κεντρικών μηχανισμών της συστημικής ηγεμονίας...