Μια ανάλυση γραφο-ψυχο-λογική.

Τι έχουμε εδώ;

Διαφωνία κόκκινων και μαύρων ρατσιστών;


Παρατηρούμε:

1) Γράφουν και οι δύο με ωραία, στρογγυλά, στοιχημένα, συμμετρικά γράμματα. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα … και τα δύο είναι εναντίον τους:

α) Πρόκειται για «καλούς μαθητές». Η καλλιγραφία είναι προσόν μόνο των επιμελών μαθητών (το αντίθετο και το αντίστροφο δεν ισχύουν πάντοτε). Σε κάθε περίπτωση οι «καλοί μαθητές» (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό) είναι στυλοβάτες του συστήματος (με ό,τι μπορεί να σημαίνει κι αυτό). Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι είναι καλοί μαθητές που το γυρίσανε στο αντάρτικο (πολύ απίθανο), τα αποστειρωμένα βουτυρόπαιδα δεν πείθουν για επαναστάτες.

β) Έχουν άνεση χρόνου. Δεν εννοώ ότι είναι γενικά αργόσχολοι, αυτό είναι πασιφανές. Εννοώ ότι γράφουν το σύνθημα με το πάσο τους, ενδεχομένως και στο φως της ημέρας. Δεν βιάζονται. Γιατί; Ακόμη και αν έχουν τσιλιαδόρους ή/και σκοπούς, αυτές οι δουλειές προϋποθέτουν βιασύνη. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι το έχουν σίγουρο πως δεν θα πάθουν τίποτε. Είναι βέβαιοι πως δεν θα τους ενοχλήσει κανείς. Ή ο νόμος δεν τους απασχολεί (καθόλου κολακευτικό για το σύστημα επιβολής της τάξης να μην το υπολογίζουν οι παράνομοι) ή … αυτοί οι ίδιοι είναι ο νόμος! (το τελευταίο χωρεί πολλές ερμηνείες, τις αφήνω για τους αναγνώστες μου που είναι … γάτες!).

2) Αρχικά περνάει αυτός με το κόκκινο σπρέι. Υπογράφει ως (Α)ναρχικός (άμα θέλουμε το πιστεύουμε). Αποκαλεί τους μπάτσους μ…ιά.

Το «μπάτσος» όμως είναι μειωτικός χαρακτηρισμός από μόνο του. Σημαίνει τον κακό αστυνομικό. Τον άξεστο, επίορκο κρατικό λειτουργό. Δεν χρειάζεται κι άλλον μειωτικό χαρακτηρισμό. Μπορεί κανείς να προσθέσει ιδιότητα που δεν περιλαμβάνεται στο απαξιωτικό «μπάτσος». Συγκεκριμένη όμως ιδιότητα, με κακή έννοια, χειρότερη από την απλή προσβολή που εμπεριέχει το «μπάτσος». Π.χ «δολοφόνος». Έτσι μάλιστα! «Μπάτσοι – Δολοφόνοι!» ναι. Όχι όμως «Μπάτσοι – Μ…ιά!». Όταν αναφωνείται το σύνθημα «Μπάτσοι – Γουρούνια – Δολοφόνοι», αυτό γίνεται για λόγους ευφωνίας. Λέγεται τραγουδιστά. «Μπάτσοι – Γουρούνια – Δόο-λόο-φόνοι». Γκέγκε;

Έστω όμως ότι το γράφουν για να τονίσουν το μένος τους κατά των μπάτσων. Γιατί «μ…ιά»;

Τι ρατσισμός είναι αυτός αντιρατσισταράδες μου; Γιατί χρησιμοποιείτε εξευτελιστικά το γυναικείο γεννητικό όργανο; Εσείς δεν γεμίσατε την Αθήνα με αφίσες, τότε … τον καιρό του υποτιθέμενου βιασμού στην Αμάρυνθο, όπου ξεσπαθώνατε κατά των Ελληνοπαίδων διότι μεγαλώνουν με τη φράση «πώω πώω ρε ένα μ…ίιιι!» λες και οι Αλβανόπαιδες, Πακιστανόπαιδες κτλ δεν μεγαλώνουν με τα ίδια; Στο κάτω-κάτω όποιος εκφράζεται έτσι για μια γυναίκα, ουσιαστικά τη θαυμάζει. Όποιος όμως το όργανο μέσω του οποίου είδε το φως της ζωής το χρησιμοποιεί για βρισιά και μάλιστα για να βρίσει έναν μπάτσο τι είδους ρατσιστικό ζώο είναι;

3) Μετά περνάει αυτός με το μαύρο σπρέι. Υπογράφει με ένα αστέρι (τι σημαίνει αυτό ρε παιδιά, πείτε μου κι εμένα που σιχαίνομαι τα παραμυθάκια με τα μυστικά σύμβολα και τους κώδικες, τύπου Νταν Μπράουν;). Είναι ανθυπολοχαγός; (Αν ναι σε ποιο στρατό;). Πάντως είναι πιο "καλός μαθητής". Γράφει περισσότερα στην έκθεση. Μπορεί να είναι και δάσκαλος, αφού διορθώνει τον «μικρό» από κάτω.

Μεγάλο γέλιο:

α) Αυτός μας καλεί σε πόλεμο. Πολεμοχαρής και πολεμοκάπηλος πουλάκι μου ε; (Γι αυτό λέω εγώ για ανθυπολοχαγό. Ένα αστέρι και διατάζει: "Δεν συναινούμε! Πολεμάμε!". Όπως: "Δεν περπατάμε! Τρέχουμε!").

β) Αλλάζει το «μ…ιά» σε «γουρούνια». Εδώ υπάρχουν τέσσερις εξηγήσεις, άπασες κακές και ψυχρές για δαύτον: β1) είναι μπάτσος και παρεξηγήθηκε με βάση τη λογική «είπαμε μπάτσοι-γουρούνια. Τρομάξαμε να το συνηθίσουμε. Τώρα θα το αλλάξουμε πάλι;» (κάτι έλεγα παραπάνω περί του ποιος είναι ο νόμος…) β2) είναι μ…ί και παρεξηγήθηκε (εγώ μπορώ να χρησιμοποιώ τέτοια ρατσιστικά, διότι είμαι φασίστας-ρατσιστής. Έτσι δεν με ανεβοκατεβάζετε στα μηνύματά σας;) β3) όπως προείπα, είναι ο δάσκαλος του μαθητή με το κόκκινο σπρέι και τσαντίστηκε γιατί άλλα τού 'πε κι αυτός άλλα έγραψε (μερικά παιδιά είναι ανεπίδεκτα μαθήσεως, ιδιαίτερα στην εφηβεία όπου σκέφτονται συνεχώς μ...ιά) β4)συμμερίζεται τα όσα έγραψα παραπάνω περί προσβολής τού γυναικείου φύλου. Αντιρατσιστής; Σε καμία περίπτωση! Αυτός προσβάλει τα ωφελιμότερα των ζώων, τα άκακα γουρουνάκια (μπορεί να είναι ο κακός λύκος!)!

Πώς το ‘παν οι Κινέζοι; «Μια εικόνα = χίλιες λέξεις» ;

Γι αυτό κι εγώ δεν είμαι ούτε με τους μαύρους, ούτε με τους κόκκινους, αλλά με τους κίτρινους!