Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Σας σκίσαμε αριστεράντζες, προοδευτικοί κουρέλες!



- Δεν έχετε ομάδα, δεν έχετε λαό, τι ήρθατε να κάνετε στο γήπεδο αυτό; 

- Δεν έχουμε ομάδα; Δεν έχουμε λαό; Εσείς που τα ‘χετε όλα κοιτάξτε το ταμπλό! 

Γηπεδικά συνθήματα περασμένων δεκαετιών. 

Είναι αλήθεια. Κερδίζουμε. Προηγούμαστε. Είμαστε μπροστά στο σκορ για πρώτη φορά. Και η διαφορά διερύνεται. Πάμε γερά, με τσαμπουκά, η νίκη είναι κοντά. 

Σας ταράξαμε, ω μισητοί εχθροί μας. Τρώτε τη μια κατραπακιά μετά την άλλη. Σας παίζουμε για πλάκα. Όοολε! Όοοολε! Όοοοολε! 

Ποιοι είμαστε εμείς; 

Μα οι υπερπατριώτες ελληναράδες. 

Ποιοι είστε εσείς; 

Μα οι αριστερόφρονες προοδευτικάριοι. 

Σας χρειαζότανε. Είχατε γίνει ανέκδοτο: 

Τι κάνει ένας αριστερός; Παρέμβαση. 
Τι κάνουν δύο αριστεροί; Οργάνωση. 
Τι κάνουν τρεις αριστεροί; Κίνημα. 
Τι κάνουν τέσσερις αριστεροί; Διάσπαση! 

Τόσα χρόνια όλο επιτροπές, όλο σωματεία, οργανώσεις, κινήσεις κτλ κτλ. 

Ό,τι θολοκουλτουριαρέικο φρικιό κυκλοφορούσε, έκανε και μια μάζωξη για πάρτη του. Ό,τι σταφιδιασμένη φεμινιστογκόμενα έκοβε βόλτες, έφτιαχνε και μια κομπανία. Ό,τι ψευτοεπαναστατικό διανοουμενίστικο τεμπελχαναριό έβοσκε, ίδρυε κι ένα κόμμα. «Υπέρ φτωχών και αδυνάτων». «Υπέρ ισότητας και αδελφότητας». 

Και συνεχίζετε. Ακάθεκτοι. 

Τώρα όμως σας μάθαμε. Μάθαμε τα γήπεδά σας, τα συστήματά σας, τους παίχτες σας, τους οπαδούς σας, τους προέδρους σας, τους χορηγούς σας. Και σας παίζουμε πια σαν ίσος προς ίσο. Και σας νικάμε στα ίσα. 

Έχουμε δικά μας γήπεδα, δικά μας συστήματα, δικούς μας παιχταράδες, δικούς μας οπαδούς, δικούς μας προέδρους και δικούς μας χορηγούς (εεμ ... για το τελευταίο δεν παίρνω και όρκο· ίσως έχουμε κοινούς χορηγούς). 

Ό,τι στρατόκαυλος συνταξιούχος μπουχέσας κυκλοφορεί, κηρύττει επανάσταση. Ό,τι ακαταλόγιστο θεουσοφασισταριό κόβει βόλτες, καλεί σε ιερό πόλεμο. Ό,τι καλοθρεμμένο χουντοπρεπές λαμογιοτρωκτικό βόσκει, ιδρύει κόμμα. «Υπέρ βωμών και εστιών». «Υπέρ πίστεως και πατρίδος». 

Σας φτάσαμε και σας περάσαμε ρε! Τα εθνικόφρονα γκρουπούσκουλα είμαστε πλέον πιο πολλά από τα εθνομηδενιστικά. Κάθε μέρα ξεφυτρώνουμε κι από ένα. Μόνο οι δημοσκοπήσεις είναι ακόμα περισσότερες (αυτές ξεφυτρώνουν από μία κάθε δευτερόλεπτο), αλλά πού θα πάει θα τις ξεπεράσουμε κι αυτές. 

Σας σκίσαμε ρε! Και για να θυμηθώ και τον Αλέφαντο... 

 ...σας πήραμε και τα σώβρακα! 


3 σχόλια:

Αυτόλυκος είπε...

Κοινοί οί χορηγοί, κοινό καί τό ταμείο.
Κοινός νούς υπάρχει;

Αριστείδης είπε...

Κοινός νους αποκλείεται να υπάρχει, διότι δεν υπάρχει καθόλου νους!

Χριστίνα είπε...

Πολύ πικρό γι αυτό και αληθινό...
Καλημέρα παιδιά
Τελικά η καλύτερη μέθοδος είναι ο σαρκασμός....