Ο εχθρός σήμερα είναι «λυτρωτής και σύμμαχος».
Του Γιάννη Λαζάρου.
Είναι φυσικό να μην είναι φανερά σήμερα ευαγγέλιο για την Ευρώπη ο «Αγών μου» διότι ακόμη είναι νωρίς, όμως η προεργασία για την τελική πράξη συντελείται καθημερινά γύρω μας με τις ευλογίες «πατριωτών» ψηφισμένων και ψηφοφόρων.
Στην Ελλάδα που προτρέπει τους νέους να καλλιεργήσουν αρωματικά φυτά πληρώνοντας χρυσάφι το σιτάρι για να φάνε ψωμάκι, στην Ελλάδα όπου ο διορισμένος πρωθυπουργός ενδιαφέρεται για τους γαμιστρώνες της νεολαίας, στην Ελλάδα όπου ο τσαμπουκάς του δίκαννου και του "ξέρεις ποιος είμαι εγώ" έγινε ατελείωτη ουρά στην κάθε ΔΕΗ για επιβίωση, οι «δημοκρατικά» ψηφισμένοι παρακρατικοί δεν κρύβονται πια. Αντίθετα καμαρώνουν αφού είναι οι «σωτήρες» και οι «λυτρωτές» μιας χώρας που παραδόθηκε αμαχητί στις ορέξεις των Γερμανών.
Ξέρουν πολύ καλά πως δεν φτάνει να πληρώνουν τον μισθουλάκο των εκατομμυρίων υπαλλήλων τους στην Ελλάδα αλλά πρέπει να δημιουργήσουν υπόβαθρο μακροχρόνιας κατοχής διότι κάποια στιγμή ο μισθουλάκος θα γίνει καπνός. Τον ρόλο των εκμαυλιστών εκτός από τους εγχώριους πρόθυμους για όλα με οργανώσεις, ΜΚΟ, κόμματα, αναλαμβάνουν και επίσημα οι σύγχρονοι Γκέμπελς.
Η περίπτωση του Ιδρύματος Konrad Adenauer...
Η συνέχεια ΕΔΩ.
