Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Αν επικρατήσει η «λογική», θα έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση … Χρυσής Αυγής!



Δεν ξέρω με ποια κριτήρια θα πάτε να ψηφίσετε. Πιστεύω ότι έχετε υψηλά κίνητρα. Προσωπικά θα απέχω. Το γιατί, το έχω αναλύσει διεξοδικά. Το κόλλημά μου είναι οι ψηφοφόροι και όχι τα κόμματα. Παρά την τρομερή ιστορική συγκυρία, ο λαός αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Η λαμογιά και το βόλεμα έχουν κατακυριεύσει εκατομμύρια συμπολιτών μας. Τα μουμιοποιημένα πτώματα της μεταπολίτευσης και κυρίως αυτό το σάπιο κουφάρι του ΠΑΣΟΚ, θα συγκεντρώσουν πάλι εκατομμύρια ψήφων. Εκατομμύρια, το συνειδητοποιείτε; Εκατομμύρια! (Λάβετε, αν θέλετε, μέρος στη δημοσκόπηση της αριστερής στήλης). 

Ευτυχώς όμως που δεν θα πάω να ψηφίσω. 

Φίλοι θα μιλήσω σταράτα. 

Στις προσεχείς εκλογές η «λογική» είναι υπέρ της Χρυσής Αυγής. 

Θα ακούσατε τόσο τους καθεστωτικούς όσο και τους αντιμνημονιακούς να επικαλούνται, ο καθένας για δικούς του λόγους, τη «λογική» του ψηφοφόρου. Η λογική όμως του απλού ανθρώπου είναι κι αυτή απλή και γι αυτό αμείλικτη. 

Θα καταψηφίσει τα τρία (επαναλαμβάνω τρία) μνημονιακά κόμματα, αλλά και τα νόθα τους που καμώνονται τα αντιμνημονιακά και προτείνουν «λύσεις» εντός των στοργικών κόλπων της ΕΟΚ (π.χ Καμμένος). 

Με την ίδια ευκολία θα μαυρίσει σύσσωμη την αριστερά και τα ορφανά της (π.χ Καζάκης), των οποίων η θέση για τη λαίλαπα της λαθραίας μετανάστευσης είναι από μεταναστολάγνα έως θολή. 

Δεν θα χαραμίσει την ψήφο του σε μικρό πλην τίμιο κόμμα που όμως δεν έχει πιθανότητες να υπερβεί το εκλογικό μέτρο του 3%. Μιλάμε για «λογική». Έστω και με εισαγωγικά, συναισθηματισμοί δεν χωρούν. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. (Για να μην παρεξηγηθώ, επί σειρά ετών ψήφιζα μικρό κόμμα, που ποτέ δεν μπήκε στη βουλή. Πλην μιας πρόσκαιρης ψυχικής ικανοποίησης, αποτέλεσμα μηδέν). 

Τι μένει; Χρυσή Αυγή. 

Μη γελιέστε. Όσο κι αν το σύστημα θέλει έναν μπαμπούλα, η άνοδος του κόμματος αυτού είναι πραγματική. Είναι «λογική». 

Ευτυχώς λοιπόν που δεν θα πάω να ψηφίσω. Κινδύνευα, ο απλός εγώ και λογικός, να φηφίσω άκρα δεξιά. Σαν κι αυτή που με χόρτασε κλωτσιές οικογενειακώς. Και που, αν τελικά επικρατήσει, θα με ξανακλωτσήσει. Την ίδια στιγμή βέβαια, που οι αριστεροί του Κολωνακίου και του Ψυχικού θα αυτοεξορίζονται εις τας Ευρώπας και οι «προοδευτικοί» ταγοί θα δραπετεύουν από τας φυλακάς (επί επταετίας ήταν τόσες οι αποδράσεις από τα στρατιωτικά κρατητήρια, που θα τις ζήλευαν και οι Χολιγουντιανοί της «Μεγάλης Απόδρασης»). 

Τελειώνω εδώ. Στους παραμυθάδες και στους παπαγάλους θυμίζω ότι ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα (π.χ είναι φασισμός να στερείς συντάξεις από υπερήλικες επειδή έτσι διέταξαν οι τοκογλύφοι των «Αγορών») και σε σας επαναλαμβάνω ότι η άνοδος της ακροδεξιάς ακολουθεί πάντα τον εκφυλισμό της δημοκρατίας, τη σαπίλα των «δημοκρατών». Όταν κάποιοι δολοφονούν ένα ζωντανό, την ανακύκλωση της οργανικής ύλης αναλαμβάνουν τ’ αγρίμια. 

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Βαρέθηκα!



Χρόνια τώρα…


Ο καπιταλισμός καταρρέει.


Η παντοκρατορία των ΗΠΑ απειλείται από άλλες ανερχόμενες δυνάμεις.


Η Τουρκία διαμελίζεται.


Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται.


Tο Κυπριακό βαδίζει προς οριστική λύση.

Ελλάδα και Τουρκία οικοδομούν μέτρα εμπιστοσύνης.


Η διαφθορά καταπολεμείται.

Η φοροδιαφυγή πατάσσεται.


Η γραφειοκρατία μειώνεται.


Ο δημόσιος τομέας εξυγιαίνεται.


Γίνεται εξορθολογισμός των δημοσίων δαπανών.


Προωθείται η αρχή της διαφάνειας.

Μέτρα λαμβάνονται για τη στήριξη των ασθενεστέρων τάξεων.


Η μάστιγα των ναρκωτικών αντιμετωπίζεται.

Η βία στα γήπεδα εξαλείφεται.


Έρχεται ο Χάτζι (εεμ, αυτό είναι παλιό, αλλά κάθε χρόνο όλο και κάποιος παικταράς «έρχεται», αλλά τελικά «δεν έρχεται, θα ‘ρθει του χρόνου»).

Κι άλλα πολλά. Τα ίδια και τα ίδια.


Βαρέθηκα!