Ο μικρός Αλέξης δεν τα πηγαίνει καλά με τις λέξεις. Δεν υπάρχει καμιά που να μην της έχει αλλάξει το νόημα. Ούτε έχει αφήσει ψευτιά, υπεκφυγή και κοτσάνα που να μην την ξεστομίσει.
Τι κι αν είναι αυτοκράτωρ;
Αυτοκράτωρ! Εκλεκτός θεών και ανθρώπων, ακριβώς όπως στην παρακάτω διδακτική ιστοριούλα:
Ένας σοφός παιδαγωγός, μύστης του Κομφουκιανισμού, ρώτησε κάποτε τον νηπιακής ηλικίας Κινέζο αυτοκράτορα, να του πει πώς λέγονταν τα συμπαθή ζωάκια που είχαν συναντήσει κατά τον τελευταίο τους περίπατο στην εξοχή.
«Αρνάκια» απάντησε ο μικρούλης μονάρχης.
«Ο γιος τού Ουρανού απάντησε τέλεια» είπε ο δάσκαλος. «Θα πρόσθετα μόνο ότι τα αρνάκια αυτού του είδους συνήθως τα λέμε γουρουνάκια»!
Και μπορεί το Κινεζάκι να είχε το ελαφρυντικό της προσχολικής ηλικίας. Το δικό μας όμως ανθρωπάκι είναι μικρό σε όλα εκτός από την ηλικία.
Όταν οι λέξεις κακοποιούνται και οι έννοιες διαστρεβλώνονται από ενήλικες, δεν υπάρχουν ιδεολογίες, παρά μόνο εξουσίες και αυλές.
Και κανένα ελαφρυντικό.
Υ.Γ Η ιστοριούλα είναι από το βιβλίο «Ελευθερία και Νόμος» («Freedom and the Law»), του Μπρούνο Λεόνι, εκδόσεις Nash, Λος Άντζελες 1961, σε μετάφραση δική μου.
