Ο τσοπάνος εκτρέφει άσπρα τροφαντά πρόβατα. Άπαντα προς εκμετάλλευση. Προς άρμεγμα. Και αναλώσιμα. Προς σφαγήν. Φυσικά δεν τον συμφέρει να είναι «ξύπνια». Διότι θα φύγουν από το μαντρί. Κάνει ό,τι μπορεί για να είναι κοιμισμένα. Ελεγχόμενα. Να ζουν σε εικονική πραγματικότητα. Να νομίζουν ότι περνάνε καλά. Να τον έχουν ανάγκη. Να μην διαμαρτύρονται ούτε για το άρμεγμα το δικό τους, ούτε για τη σφαγή του διπλανού. Μέχρι να ‘ρθει η σειρά τους.
Έστω ότι θέλει να επεκτείνει το κοπάδι. Να προσθέσει ερίφια. Πολλά. Πάρα πολλά, άγρια, ατίθασα, άτακτα ερίφια. Κοινώς αγριοκάτσικα. Για περισσότερη εκμετάλλευση. Περισσότερο άρμεγμα. Μεγαλύτερη σφαγή. Δεν μπορεί όμως να το κάνει με τη βία. Υπάρχει κίνδυνος τα πρόβατα να ξυπνήσουν. Ούτως ή άλλως μερικά είναι ανυπότακτα και μπορεί να του χαλάσουν και τα υπόλοιπα.
Τι κάνει;
Χρησιμοποιεί αληθοφανή ψεύδη. Προπαγάνδα. «Τα ερίφια είναι κι αυτά ζώα του Θεού σαν κι εσάς. Αδέλφια σας». «Υπάρχει φαΐ για όλους. Θα περνάτε το ίδιο καλά, κι ας είστε πεντακόσια αμνοερίφια στη θέση εκατό αμνών».
Επιστρατεύει μερικά εκλεκτά του πρόβατα και αρκετά ηλίθια «προοδευτικά». «Τα ερίφια είναι κι αυτά ζώα του Θεού σαν κι εμάς. Αδέλφια μας»…κτλ κτλ.
Μέχρι εδώ όλα λογικά.
Και τώρα το μέγα ερώτημα:
Τους λύκους, τι τους θέλει;
Γιατί να ρίξει (ή έστω να επιτρέψει να μπουν) στο κοπάδι λυκάκια μεταμφιεσμένα σε ερίφια;
Οι λύκοι είναι λύκοι. Θα δείξουν από νωρίς τα δόντια τους. Πρόβατα κι ερίφια θα τρομάξουν. Θα γίνει αυτό που θεωρητικά δεν θέλει. Φασαρία. (Ή μήπως αυτό θέλει; Αλλά γιατί να το θέλει;). Τουλάχιστον τα πρόβατα θα επαναστατήσουν.
Είναι τόσο σίγουρος ότι θα επιβάλει τα ερίφια; Είναι τόσο βέβαιος ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι το επιθυμητό μπάσταρδο συνονθύλευμα ολίγων προβάτων με πολλά ερίφια που γουστάρουν να γίνουν πρόβατα;
Οι λύκοι είναι λύκοι. Αν τελικά αντί για τα ερίφια επικρατήσουν αυτοί; Αν φάνε όλα τα άλλα ζώα, μεγαλώσουν και πολλαπλασιαστούν, δεν θα στραφούν μετά εναντίον του; Οι λύκοι είναι δεδηλωμένοι εχθροί τού τσοπάνη και το αντίθετο.
«Λάθος του» θα μου πείτε. «Καθόλου» θα σας απαντήσω. Είναι σκόπιμο. Προωθεί τους λύκους με κάθε ευκαιρία. Δίνει την εντύπωση ότι στόχος του είναι η επιβολή των παραδοσιακών εχθρών του. Των λύκων και όχι των εριφίων. Αν ισχύει το αντίθετο, πολύ αέρα δεν έδωσε στους λύκους; Ποια είναι λοιπόν η σκοπιμότητα;
Προσπαθεί να τους εξευμενίσει; Να τους πάρει με το μέρος του; Είναι δυνατόν να τους χρησιμοποιεί; Να τους ελέγχει; Μπορεί να το κάνει; Κι αν ναι, μπορεί να τους ξεφορτωθεί όταν δεν θα τους χρειάζεται άλλο;
Ο τσοπάνος δεν είναι ανόητος. Δεν μπορεί να επενδύει στους εχθρούς του αγνοώντας τον κίνδυνο.
Κάτι λείπει….
Έστω ότι θέλει να επεκτείνει το κοπάδι. Να προσθέσει ερίφια. Πολλά. Πάρα πολλά, άγρια, ατίθασα, άτακτα ερίφια. Κοινώς αγριοκάτσικα. Για περισσότερη εκμετάλλευση. Περισσότερο άρμεγμα. Μεγαλύτερη σφαγή. Δεν μπορεί όμως να το κάνει με τη βία. Υπάρχει κίνδυνος τα πρόβατα να ξυπνήσουν. Ούτως ή άλλως μερικά είναι ανυπότακτα και μπορεί να του χαλάσουν και τα υπόλοιπα.
Τι κάνει;
Χρησιμοποιεί αληθοφανή ψεύδη. Προπαγάνδα. «Τα ερίφια είναι κι αυτά ζώα του Θεού σαν κι εσάς. Αδέλφια σας». «Υπάρχει φαΐ για όλους. Θα περνάτε το ίδιο καλά, κι ας είστε πεντακόσια αμνοερίφια στη θέση εκατό αμνών».
Επιστρατεύει μερικά εκλεκτά του πρόβατα και αρκετά ηλίθια «προοδευτικά». «Τα ερίφια είναι κι αυτά ζώα του Θεού σαν κι εμάς. Αδέλφια μας»…κτλ κτλ.
Μέχρι εδώ όλα λογικά.
Και τώρα το μέγα ερώτημα:
Τους λύκους, τι τους θέλει;
Γιατί να ρίξει (ή έστω να επιτρέψει να μπουν) στο κοπάδι λυκάκια μεταμφιεσμένα σε ερίφια;
Οι λύκοι είναι λύκοι. Θα δείξουν από νωρίς τα δόντια τους. Πρόβατα κι ερίφια θα τρομάξουν. Θα γίνει αυτό που θεωρητικά δεν θέλει. Φασαρία. (Ή μήπως αυτό θέλει; Αλλά γιατί να το θέλει;). Τουλάχιστον τα πρόβατα θα επαναστατήσουν.
Είναι τόσο σίγουρος ότι θα επιβάλει τα ερίφια; Είναι τόσο βέβαιος ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι το επιθυμητό μπάσταρδο συνονθύλευμα ολίγων προβάτων με πολλά ερίφια που γουστάρουν να γίνουν πρόβατα;
Οι λύκοι είναι λύκοι. Αν τελικά αντί για τα ερίφια επικρατήσουν αυτοί; Αν φάνε όλα τα άλλα ζώα, μεγαλώσουν και πολλαπλασιαστούν, δεν θα στραφούν μετά εναντίον του; Οι λύκοι είναι δεδηλωμένοι εχθροί τού τσοπάνη και το αντίθετο.
«Λάθος του» θα μου πείτε. «Καθόλου» θα σας απαντήσω. Είναι σκόπιμο. Προωθεί τους λύκους με κάθε ευκαιρία. Δίνει την εντύπωση ότι στόχος του είναι η επιβολή των παραδοσιακών εχθρών του. Των λύκων και όχι των εριφίων. Αν ισχύει το αντίθετο, πολύ αέρα δεν έδωσε στους λύκους; Ποια είναι λοιπόν η σκοπιμότητα;
Προσπαθεί να τους εξευμενίσει; Να τους πάρει με το μέρος του; Είναι δυνατόν να τους χρησιμοποιεί; Να τους ελέγχει; Μπορεί να το κάνει; Κι αν ναι, μπορεί να τους ξεφορτωθεί όταν δεν θα τους χρειάζεται άλλο;
Ο τσοπάνος δεν είναι ανόητος. Δεν μπορεί να επενδύει στους εχθρούς του αγνοώντας τον κίνδυνο.
Κάτι λείπει….
6 σχόλια:
Χμμμ... Οι λύκοι είναι αγελαία ζώα, πράγμα που σημαίνει πως υπάρχει αρχηγός στην αγέλη, κάτω απ' την εξουσία του οποίου δρουν οργανωμένα και μαζικά. Επειδή όλοι και όλα έχουν "χαλάσει" στην εποχή μας, ακόμα και οι λύκοι βαρέθηκαν την ανασφάλεια του κυνηγού, κι έγιναν μισθοφόροι.
Ο τσοπάνης, τώρα, έχει συμφωνήσει με τον διπλανό μεγαλοκτηματία, να του εκχωρήσει τον βοσκότοπο των προβάτων για εκτροφή αγελάδων, που βγάζουν και περισσότερο γάλα και κρέας κι είναι πιο "συμφερτικές". Φοβάται όμως την αντίδραση των προβάτων, τα οποία μερικές φορές, κατά το παρελθόν, έχουν αντιδράσει σαν κακά σκυλιά, ματαιώνοντας τα σχέδια του τσοπάνη.
Τι κάνει λοιπόν; Εισάγει ερίφια. Αφού συνεννοηθεί με τον μισθοφορικό στρατό των λύκων, κρύβει και λύκους ανάμεσα στα ερίφια. Στη δεδομένη στιγμή, οι λύκοι -δρώντας ως "ερίφια"- θα την πέσουν στα πρόβατα. Πρόβατα κι ερίφια θα γίνουν μαλλιά-κουβάρια. Τότε θα εισέλθουν στην σκηνή οι αγελάδες, ως απο μηχανής θεός, να επιβάλουν την τάξη. Γκέγκε;
Έχει ξαναπαιχτεί το έργο. Βλέπε Κύπρο!
Ώστε το σενάριο περιλαμβάνει και αγελάδες ε;
Είδες για να μη βλέπω σινεμά;
Πάντως το έργο "μπάτε λύκοι αλέστε" παίζεται και σε άλλα μαντριά, πιο προχωρημένα και πιο κοντά στο σπίτι τού τσοπάνη. Σαν πολύ δεν τους αφήνει να πλησιάσουν;
H συλλογιστική είναι απλή, πολύ απλή και κολλάει παντού:
1) Θέλω να εφαρμόσω το Α. Όμως και μόνο αν το αναφέρω, θα πέσουν πάνω μου να με φάνε ζωντανό. Τι θα κάνω ώστε να τους αναγκάσω να το αποδεχτούν;
2) Δημιουργώ (εκ του μη όντος) ένα τρομερό, ένα αφόρητο πρόβλημα Β, που είναι δυνατόν να λυθεί με την εφαρμογή του Α. Τους αφήνω να βράζουν στο ζουμί τους μέσα στο Β, το οποίο σιγά-σιγά οξύνω και μεγεθύνω, μέχρι που να παραμιλάνε απ' τα ζόρια και να εκλιπαρούν για σωτηρία.
3) Ντανταααα!... Καταφθάνει το ιππικό (δηλαδή εγώ) να σώσει την κατάσταση. Εφαρμόζω πάραυτα το Α, το πρόβλημα Β ακαριαίως εξαφανίζεται και όλοι με δοξάζουν. Είμαι ο σωτήρας τους! Βουαλά!
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, για όλα φταίνε τα γίδια. Και κυρίως αυτοί που σκέφτονται σαν γίδια και μονίμως γίνονται μπαλάκια του γκολφ στη γκλίτσα του τσοπάνη
Εγώ πάλι νομίζω πως φταίνε όλοι οι εμπλεκόμενοι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Θα συμφωνήσω με όλους. Πάντως θα 'θελα να 'μαι από καμιά μεριά (αν επιζήσω από την κάθοδο εριφίων και λύκων) να δω το τέλος του έργου.
Δημοσίευση σχολίου