Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Τάσο...


Τάσο...

Το λείψανό σου μπορεί να αποσυντεθεί, να αποτεφρωθεί, να εξαφανιστεί. Γνωρίζεις όμως καλά, εκεί πάνω που βρίσκεσαι, ότι η πορεία της οργανικής ύλης, καμιά σημασία δεν έχει. Κι αυτό γιατί...

Το πνεύμα σου είναι ζωντανό. Θαλερό. Αθάνατο.

Κατακλύζει ψυχές. Αφυπνίζει συνειδήσεις. Εμπνέει ιδανικά. Συντηρεί όνειρα. Πολλαπλασιάζει ελπίδες. Χαλυβδώνει θελήσεις. Οδηγεί βήματα.

Τάσο,

Θα συνεχίσουμε στο δρόμο που άνοιξες διάπλατο. Μέχρι τελικής πτώσης. Μέχρι τελικής νίκης.

Για να μπορούμε να σε κοιτάξουμε στα μάτια όταν σε συναντήσουμε...

Στο υπόσχομαι.

Αριστείδης