Κορονοϊός: Οξύνει τις αντιφάσεις της Παγκοσμιοποίησης…

Του Θύμιου Παπανικολάου

Η Παγκοσμιοποίηση, όπως έχουμε αναλύσει, σε πολλά κείμενά μας, δεν είναι μια ειμαρμένη, δηλαδή το αναπότρεπτο πεπρωμένο της ανθρωπότητας… Ούτε είναι ένα «πολιτικό μοντέλο» το οποίο μας ήρθε ουρανοκατέβατο, «μοντέλο» το οποίο επέβαλαν κάποιες πολιτικές δυνάμεις «ξεκομμένες» και «αυτόνομες» από το οικονομικό γίγνεσθαι και τις κυρίαρχες ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ εξουσίες: Πλανητικές ελίτ του ιμπεριαλισμού. Η Παγκοσμιοποίηση δεν ήταν ειμαρμένη, διότι υπήρχε και ο εναλλακτικός δρόμος της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του καπιταλισμού, ο δρόμος της Σοσιαλιστικής Οργάνωσης της Ανθρωπότητας. 

Και η ιστορική καμπή της αλματώδους ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης, βρίσκεται ακριβώς στην Ιστορική ήττα του εργατικού κινήματος με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης… 

Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι ούτε ένα «πολιτικό μοντέλο» ή «τεχνοκρατικό μοντέλο» που κάποιοι «σοφοί» ή «σκοτεινοί» ή «νοσηροί» εγκέφαλοι το επέβαλαν… 

Η παγκοσμιοποίηση είναι ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ στο προχωρημένο («ύστερο») στάδιο της Ιμπεριαλιστικής του ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ: Στο στάδιο εκείνο που η Συγκέντρωση και η Συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, καθώς και οι ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ μεγάλων οικονομικών μονάδων ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΝ τα εθνικά-κράτη (εθνικούς ιμπεριαλισμούς) και ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ πολυεθνικές δυνάμεις, δηλαδή ένα συμπλέγματα ΥΠΕΡ-εθνικών μονοπωλίων. 

Το «πολιτικό μοντέλο», συνεπώς, της παγκοσμιοποίησης καθορίστηκε και επιβλήθηκε από αυτές τις καπιταλιστικές διαδικασίες της ΥΠΕΡ-εθνικής ολοκλήρωσης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων… 

Η συνέχεια ΕΔΩ.