Η νίκη είναι δική μας! Το λένε τα «σημεία»!
Φέτος, στις ολιγοήμερες διακοπές μου στα ιερά χώματα της Αρκαδίας, συνάντησα πολλά και ενδιαφέροντα. Μερικά ήταν καταπληκτικά. Δεν τα επεδίωξα, δεν τα σχεδίασα. Έπεσα πάνω τους τυχαία.
Τυχαία; Δεν γνωρίζω αν επρόκειτο περί «τύχης», «συμπτώσεων», «μηνυμάτων» κτλ, πάντως η σημειολογία ήταν τρομερή. Οι οιωνοί άριστοι.
Δείτε και κρίνετε (με κλικ επάνω τους, όλες οι φωτογραφίες μεγαλώνουν πολύ):
Μπαίνω σε κλειστό από χρόνια χωριατόσπιτο ενός μακαρίτη πια συγγενούς και τι να δω;
Αυτό:
Το πλαστικό λουλούδι πάνω στο τζάκι έγειρε!
Το ψεύτικο μαράθηκε!!
Δεν περνάνε λίγες ώρες και βρίσκω αυτήν την πανέμορφη άγρια τριανταφυλλιά:
Θα μου πείτε ... «εντάξει, άγρια τριανταφυλλιά στην ύπαιθρο. Πού είναι το σημείο»;
Για προσέξτε τη φωτογράφηση από πιο μακριά:
Νάτο το «σημείο»! Η ροζ άγρια τριανταφυλλίτσα φύτρωσε στα ερείπια! Στα χαλάσματα του γκρεμισμένου από πολύ παλιά αγροτόσπιτου!!
Το συμπέρασμα έρχεται αβίαστα:
Το ψεύτικο στο τέλος θα λυγίσει! Το αγνό, το αληθινό, το ωραίο δεν θα χαθεί ποτέ!
Λίγοι αλλά εκλεκτοί φίλοι που με διαβάζετε.
Σας εξορκίζω! Στις δύσκολες αυτές εποχές για την πατρίδα μας, μην εγκαταλείπετε! «Βαρύς χειμώνας» έρχεται, αλλά μην τα παρατάτε! Θα νικήσουμε οπωσδήποτε, έστω κι αν δεν ζήσουμε για να χαρούμε τους καρπούς της νίκης μας!
11 σχόλια:
Πολύ δυνατοί οι συμβολισμοί.Εύγε ,σου δίνω τα συγχαρητηρια μου.Το αναδημοσιευσα ,αν δεν έχεις αντίρρηση.
Αντίρρηση; Ούτε κατά διάνοια! Τιμή μού κάνεις!
Mα πως γίνεται να τα παρατήσουμε βρε Αριστείδη; Αφού είμαστε ζωντανοί.
"Το ψεύτικο στο τέλος θα λυγίσει! Το αγνό, το αληθινό, το ωραίο δεν θα χαθεί ποτέ!", γράφεις. Μα πως μπορεί να γίνει αλλιώς; Πάντα στο τέλος η αλήθεια επικρατεί και το ψέμα διαλύεται σαν όνειρο, σαν οφθαλμαπάτη. Επειδή, ψέμα είναι αυτό που δεν υπάρχει. Μόνο η αλήθεια υπάρχει, εις τον αιώνα τον άπαντα.
Όμως... εδώ και κάποιες δεκαετίες, αφεθήκαμε στο τραγούδι των σειρήνων, στην φαντασίωση, στην εικονική πραγματικότητα που κολάκευε το μικροεγώ μας. Αφήσαμε τους διαφθορείς που μας μισούσαν, να μας μολύνουν με τις σάπιες υποσχέσεις και προτροπές τους και το σώμα της κοινωνίας μας έπαθε σηψαιμία. Διαφθαρήκαμε. Προδώσαμε την αλήθεια μας, τους εαυτούς μας. Αυτό πληρώνουμε τώρα.
"Θα νικήσουμε οπωσδήποτε", γράφεις. Ναι, θα νικήσουμε, στο μέτρο που θα ξαναγίνουμε ΑΛΗΘΙΝΟΙ. Αν επιμείνουμε στα παλιά κουτοπόνηρα κολπάκια μας θα χαθούμε και πολύ καλά θα κάνουμε.
Ξέρεις πόσο αγαπώ την Ελλάδα. Τραγουδάει μέσα στο αίμα μου. Όμως, υπάρχουν αξίες ανώτερες κι απ' αυτήν. Αν η σύγχρονη Ελλάδα αποδειχθεί ανάξια του εαυτού της, τότε ας σβήσει.
Προς mnk:
Όμορφο σχόλιο. Συγκινητικό.
Έχω ξαναγράψει ότι, κατά τη γνώμη μου, η Ελλάδα χάθηκε και καθήκον μας πλέον είναι να μην χαθεί ο Ελληνισμός. Κατ'ουσίαν δηλαδή συμφωνούμε. Δεν είναι η Ελλάδα το κύριο ζητούμενο, αλλά οι διαχρονικές αξίες του Ελληνικού πολιτισμού.
Καλό φθινόπωρο καλή μου φίλη...
Ο κατ' ουσίαν -όχι απλώς κατ' όνομα- Ελληνισμός ΕΙΝΑΙ η Ελλάδα.
Πριν από καμιά 10αριά χρόνια, μιλούσα μ' έναν πολύ μεγαλύτερό μου άνθρωπο που είχαν δει πολλά τα μάτια του. Πόλεμο, κατοχή, εμφύλιο, σφαγές, εξορίες... κλπ κλπ. Κάποια στιγμή, με πήρε το παράπονο κι άρχισα να κλαίω, τραυλίζοντας, ανάμεσα στις μύξες μου, "πάει η Ελλάδα, πάει". Με κοίταξε για λίγο καλά-καλά και μου λέει "Πως πάει η Ελλάδα, αφού εσύ κλαις γι' αυτήν; Μέσα σου είναι."
Καλό Φθινόπωρο, φίλε μου. Κι όπως λέει το άσμα: "Τούτον τον Χειμώνα άμα τον πηδήξαμε, γι' άλλα 10 χρόνια καθαρίσαμε". Κουράγιο κι υπομονή.
Καλό φθινόπωρο κι από μένα φίλοι.
Αριστείδη το αγριοτριαντάφυλλο στο αφιερώνω: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ (ήταν χθές απ'όσο ξέρω)
Καλό φθινόπωρο πατριώτη και φίλε!
Ευχαριστώ για τις ευχές σου και την αφιέρωση. Πράγματι! 13 Σεπτέμβρη: του Αγίου Αριστείδου.
Εισαι χριστιανος;
Τι ρωταω ε...
Αμορφωτο ζωο.
Μην ξεχασεις να μου απαντησεις κατι ψαγμενο.
Πολλοί προσπαθούν να με προβοκάρουν. Ελάχιστοι τα καταφέρνουν. Παρακαλώ μόνο σοβαρές προσπάθειες...
Μονο η αοριστια της απαντησης σου μπορει να ανταγωνιστει την αοριστια αυτων που γραφεις.
Κατι ψαγμενο... Ο,τι περιμενα, μεγαλη η χαρη σου...
Ποσοι πολλοι; Μονο εμενα βλεπω.
Μαλλον δεν μπαινουν στον κοπο. Φαντασιωσεις μεγαλειου... Χριστιανικοτατο.
Δημοσίευση σχολίου