Το χείρον βέλτιστον!

Οι απέχοντες σήμερα πρέπει να πανηγυρίζουν(-με). Το «πτύειν το σύστημα» θριάμβευσε. Το άθροισμα αποχής και άκυρων-λευκών, διαθέτει πλέον ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ και μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να κλωτσήσει πισινούς. Το μήνυμα (τι τετριμμένη λέξη!) σαφές: «βάλτε τις εκλογές και τη “δημοκρατία” σας εκεί που ξέρετε».

Και όχι μόνον αυτό. Οι αηδιασμένοι διαλέξαμε και αντίπαλο. Για την τελική(;) αναμέτρηση.

Διαλέξαμε το «τέρας».

Την ιστοριούλα με το τέρας την ξέρετε. Μας τρόμαζε η ιδέα του μέχρι που, με τον καιρό, τη συνηθίσαμε και μας τρόμαζε πια η εμφάνισή του. Αφού εμφανίστηκε πολλές φορές, τη συνηθίσαμε κι αυτήν και τώρα μας τρόμαζε η μόνιμη παρουσία του. Όταν στρογγυλοκάθισε δίπλα μας, συνηθίσαμε, και τρομάζαμε μόνο όταν μας πλησίαζε. Το συνηθίσαμε όμως κι αυτό και φοβόμασταν μόνο την επαφή του. Κι όταν μας αγκάλιασε συνηθίσαμε. Ζήτημα συνήθειας.

Τώρα το τέρας απειλεί να μας φάει. Τέρμα οι συνήθειες. Ή αυτό ή εμείς. Πρέπει να το φάμε. Είναι ευκαιρία. Ίσως η τελευταία.

Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών είναι εξαιρετικά.

Κατ’ αρχάς ξεφορτωθήκαμε τους δεξιούληδες (με την εξαίρεση κάτι γάβρων που λυσσάξανε να βγάλουν τον βάζελο). Έχω ξαναπεί και δεν θα κουραστώ να το λέω ότι στην Ελλάδα οι δεξιοί δεν ανήκουν πλέον στη «δεξιά». Την «δεξιά» αποτελούν κάτι αχαμνά, αναλώσιμα πιόνια. Πιόνια του συστήματος, έτοιμα να θυσιαστούν για τον Μεγάλο Αδελφό, την Νέα Τάξη, την παγκόσμια διακυβέρνηση-παγκοσμιοποίηση κτλ. Τα πιόνια αυτά, τα αποκαλώ συλλήβδην «δεξιούληδες». Και τα στείλαμε στο διάβολο.

Η αποχή μας έβγαλε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το μνημόνιο. Τα λαμόγια, τους λαθραίους, την εγκληματικότητα. Τον Καμίνη, τον Μπουτάρη, τον Τατούλη και τ’ άλλα παιδιά.

Ορθόν. Στην εξουσία θλιβερές μειοψηφίες, με δική μας ευθύνη. Την αναλαμβάνουμε.

Μπορούμε λοιπόν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να λογαριαστούμε μαζί τους. Απευθείας και χωρίς μεσάζοντες. Αν εδώ είναι η Αθήνα του Μιλτάδη, οι ταλιμπάν του Καμίνη δεν θα έχουν καμία τύχη. Αν όχι, η αναξιότητά μας είναι δυσθεώρητη και καλά θα κάνουμε να αυτοκτονήσουμε ή να μεταναστεύσουμε ή να κρυφτούμε.

Σταματήστε λοιπόν οι πατριώτες και δημοκράτες να καταστροφολογείτε. Η ανυπακοή που προτείνεται από πολλούς, ο ακτιβισμός, η αυτοοργάνωση σε επίπεδο γειτονιάς-παρέας-χώρου δουλειάς-οικογένειας, ας γίνουν επιτέλους πράξη.