Νταλάρα, πρόσεχε τα ψάρια!

Τραγουδιστά,

Μαθαίνω ότι στην Τουρκιά ξεσάλωσες.

Πήρες σβάρνα τις τούρκικες εφημερίδες και επιδόθηκες στο αγαπημένο σπορ όλων των νεότουρκων της διανόησης και της καλλιτεχνίας. Την υποστήριξη της επιδοτούμενης «ελληνοτουρκικής φιλίας».

Δεν σε κατηγορώ γι ‘αυτό. Κατανοώ ότι πρέπει να στηρίξεις τους κολλητούς σου τους εξουσιαστές. Γρανάζι του καθεστώτος κατήντησες και μάλιστα πολύ χρήσιμο. Καταλαβαίνω επίσης ότι οι καιροί είναι δύσκολοι και με σύζυγο υπουργό της κυβέρνησης του μνημονίου, δεν θα βρεθεί έλληνας που να αγοράσει δίσκους σου ή να πατήσει σε συναυλία σου. Και η αγορά της Τουρκίας είναι μεγάλη. Επαγγελματίας είμαι και ξέρω.

Θα ‘θελα να σε ρωτήσω αν θυμάσαι τους στίχους του άσματος «Να ‘τανε το ‘21», τι τραγουδούσες στο δίσκο «Μικρά Ασία», για ποιο μαρτυρικό νησί της ανατολικής Μεσογείου έδινες συναυλίες κτλ κτλ, αλλά μετά τις τελευταίες κωλοτούμπες σου δεν θα είχε νόημα.

Είναι ίδιον των ολίγιστων η βραχεία μνήμη.

Πρέπει όμως να σε προειδοποιήσω.

Προσοχή στα ψάρια!

Που λες, τραγουδιστά, καλύτερα να τραγουδάς παρά να μιλάς.

Αν δεν απατώμαι λοιπόν, για να γίνεις αρεστός στα μεμέτια, επανέλαβες το σύνθημα «Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του» που γράφανε στον τοίχο παλιότερα οι παρακρατικοί που παριστάνουνε τους αναρχικούς. (Παρένθεση: Αναρχικός που να ασχολείται με το ποιανού είναι μια γη, μια θάλασσα, μια περιουσία δεν υφίσταται. Το παραπάνω σύνθημα, το «η Μακεδονία είναι Κινέζικη» και τα άλλα τσαχπίνικα, τα γράφουνε πρακτόρια. Τέλος παρένθεσης).

Καταρχάς λοιπόν μια συμβουλή: αν γνωρίζεις τους εφευρέτες του συνθήματος, πες τους κατ’ ιδίαν ότι πάλιωσε πια. Αν δεν τους γνωρίζεις πάλι, πες το δημόσια, για να φτάσει και σ’ αυτούς (εμένα εδώ με διαβάζουν ελάχιστοι). Τι στο καλό! Τόσα εκατομμύρια επενδύονται στην «ελληνοτουρκική φιλία», δεν μπορούν οι μηχανισμοί προπαγάνδας να σκεφτούν κάτι καινούργιο και πιασάρικο; Δεν ξέρουν ότι τα παλιά και τετριμμένα ο κόσμος τα βαριέται; Σε κάθε περίπτωση, εσύ μη χρησιμοποιείς τέτοια συνθήματα διότι γελοιοποιείσαι.

Αν πάλι το πιστεύεις το σύνθημα, βγαίνει από τα μέσα σου, το βιώνεις, σε καλύπτει πλήρως, τότε εντάξει, συνέχισε να το λες, αλλά …

Προσοχή στα ψάρια!

Τα ψάρια του Αιγαίου, τραγουδιστά, είναι πολύ επικίνδυνα. Αν και καλοκάγαθα, γνωρίζουν Ιστορία!

Τους την είπαν οι πρόγονοί τους, πέρασε από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά. Ξέρουν για τον Κανάρη, για το Μιαούλη, για το Ναβαρίνο. Με μια απλή βουτιά άλλωστε, βλέπουν τα απομεινάρια αμέτρητων ναυμαχιών. Έχουν πρόσβαση σε πολλά και άγνωστα σε μας ιστορικά στοιχεία. Ξέρουν και για τη Σμύρνη. Είδαν οι προπαππούδες τους στην παραλία, τους δικούς μας προπαππούδες να θανατώνονται ή να παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς. Κι άλλα πάμπολλα. Τα νεότερα ψάρια μάλιστα έζησαν και τα Ίμια, μερικά είδαν το ελικόπτερο να πέφτει, άκουσαν και τις κραυγές των πιλότων.

Ξέρουν λοιπόν, τα ψάρια του Αιγαίου, πολύ καλά ποιος είναι ο τσαμπουκάς. Ποιος είναι ο τραμπούκος. Ποιος είναι ο φονιάς. Ποιος είναι ο ιμπεριαλιστής.

Και δεν είναι καθόλου φιλικά με τους φίλους του φονιά.

Γι αυτό λοιπόν, τραγουδιστά, την επόμενη φορά που θα πας να κολυμπήσεις (έστω να βρέξεις τα πόδια σου) στο Αιγαίο, πρόσεξε.

Θα ‘ναι κρίμα τώρα στα γεράματα να χάσεις τίποτα πολύτιμο…

Υ.Γ Πώς διάολο κατάφερες, να μην μπορώ να ακούσω το "Η Σμύρνη μάνα καίγεται", διότι αντί να συγκινηθώ, θα εκραγώ, μόνο εσύ ξέρεις...