Επανάσταση.

Επανάσταση δεν κάνουν οι βολεμένοι. Ούτε κείνοι που ελπίζουν να βολευτούν.

Φευγιό.

Άξια μυαλά και υγιείς ψυχές. Φεύγουν. Ευρώπη, Αμερική, Καναδάς, πιο πολλοί Αυστραλία.

Αιμορραγία.

Μέσα ασφυξία. Οι αμαγάριστοι, ένα βήμα πριν τον πνιγμό.

Άλλοι φωνάζουν για επανάσταση.

Τιμή σε όσους το εννοούν κι αγωνίζονται. Όπου κι όπως μπορούν.

Επανάσταση!

Ωραία ακούγεται στους πολλούς, αρκεί να την κάνουν «οι άλλοι».

Επανάσταση λοιπόν.

Επανάσταση κάνουν οι απελπισμένοι. Όσοι τα ‘χασαν όλα και δεν τους μέλει και τη ζωή τους να χάσουν.

Επανάσταση δεν κάνουν οι βολεμένοι. Ούτε κείνοι που ελπίζουν να βολευτούν. Πιότεροι τούτοι οι τελευταίοι.

Κι εκείνη η μεγάλη, του ’21, η αγνή και άγρια, απέτυχε. Γιατί, μπρος στον κίνδυνο να χαθεί, ζήτησε δανεικά.

Κι οι τοκογλύφοι φκιάσανε προτεκτοράτο. Και τα μαγειρέψανε καλά.

Ανεξαρτησία και πολύχρωμες κορδέλες. Ελευθερία και μπάντες που παιανίζουν.

Κι όλοι οι ιθαγενείς τού χεριού τους.

Ηγέτες υπάλληλοι. Λαός κηφήνας. Η χαρά των αφεντικών.

Και ρήτρα με ψιλά γράμματα βάλανε στα συμβόλαια. Όταν το προτεκτοράτο κλείσει τον κύκλο του, να επιστρέψει στην αυτοκρατορία.

Και τώρα ο κύκλος έκλεισε.

Επανάσταση.

Τι νόημα έχει πια μια επανάσταση; Γιατί λίγοι λεοντόκαρδοι πρέπει να σώσουν πάλι πολλούς κουτοπόνηρους; Καμιά αναγνώριση δεν θάβρουν. Τα ασπόνδυλα πάλι θα κυβερνήσουν. Τα μαλάκια θα επιπλεύσουν. Τα παράσιτα θα επικρατήσουν.

Η θυσία των γενναίων, λούσα για τους χαραμοφάηδες. Θα πεθάνει η λεβεντιά για να ζήσει η πουτανιά.

Τι κι αν «σωθούμε»; Είμαστε άξιοι;

Στους φτηνούς δεν πρέπει σωτηρία.