Ποιοι revolucionarios; Κοινοί bandidos είναι. Κλεφτοκοτάδες!

Θα τους έχετε δει σε παλιές ταινίες γουέστερν. Μεξικανοί περασμένων εποχών. Κάτι ξεδοντιάρηδες, βρωμεροί και μέθυσοι συμμορίτες, γεμάτοι σύφιλη και ψείρες, που λυμαίνονταν την ύπαιθρο της πατρίδας τους. Επειδή τους κυνηγούσαν στρατός και χωροφυλακή των δικτατόρων παρίσταναν τους επαναστάτες, καλυπτόμενοι πίσω από αγνούς αγωνιστές και πατριώτες. Μόνο που καμία σχέση δεν είχαν με αρχές και ιδεολογίες. Τα ένστικτά τους ήθελαν να χορτάσουν. Τα πιο πρωτόγονα, τα πιο ταπεινά, τα πιο ευτελή. 

Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, ό,τι αρπάξουμε: Ο,ΤΙ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ. 

Σπάνια την έπεφταν σε πλούσιες πολιτείες και χωριά. Φτωχούς συνοικισμούς χτυπάγανε. Λίγες φορές κλέβανε χρυσάφια. Μερικές οκάδες αλεύρι απ’ αυτούς που λιμοκτονούσαν ήταν η λεία τους. Γαϊδουράκια βουτούσαν κι όχι άλογα ράτσας. Χωριατοπούλες βίαζαν κι όχι αριστοκράτισσες. Αιφνιδιαστική επιδρομή στις παράγκες, ωμότητες, σπορά πανικού κι ό,τι βγει: 1-2 κοριτσόπουλα, ένα φλασκί με κρασί, μια κατσίκα. Οτιδήποτε. Πλιάτσικο το λεν αυτό. Αν δεν έβρισκαν κάτι αξίας ρημάζανε τις κότες. Από «επαναστάτες», ληστές και στο τέλος κλεφτοκοτάδες! 

Είχαμε κι εδώ τέτοιους λεβέντες. Διαβόητους κακούργους με προσωπείο «συντρόφου» είχαν όλοι οι λαοί. Και έχουν ακόμη. Ίδιες φάτσες, ίδιες πρακτικές. Ληστές καταδρομείς, βίαιοι και ακαταλόγιστοι κακοποιοί, ψυχοπαθείς αντικοινωνικοί γκάνγκστερς με μανδύα «ελευθερωτή», «υπερασπιστή» και «σωτήρα» του λαού κοσμούν τις ιστορίες όλων των χωρών. 

Εδώ, οι σύγχρονοι λαφυραγωγοί-κλεφτοκοτάδες πρωτοτυπούν: 

Να ξεπουλήσουμε όσο περισσότερη λαϊκή περιουσία προλαβαίνουμε. Να τα κάνουμε πλακάκια με όσο περισσότερους ισχυρούς και διαπλεκόμενους προλαβαίνουμε. Να διαρρήξουμε τον κοινωνικό ιστό όσο περισσότερο προλαβαίνουμε. 

Βεβαίως στην ανάγκη καλές είναι και οι κότες: 

Να περισώσουμε όσες ψήφους προλαβαίνουμε. Να διορίσουμε όσους κολλητούς προλαβαίνουμε. Να βολέψουμε παιδιά και γκόμενους-γκόμενες όσο προλαβαίνουμε. Να πάμε τσάμπα διακοπές όσο προλαβαίνουμε. 

Έτσι είναι οι bandidos δυστυχώς. Ανύπαρκτης ηθικής στοιχεία, αχόρταγα, αδίστακτα και θρασύτατα. Μόνο που εδώ ... 

είναι η κυβέρνησή μας…