Του Θύμιου Παπανικολάου
Όταν το άτομο γίνεται θεότητα (η θρησκεία του νεοφιλελευθερισμού), ο Λόγος του αποκτάει την έπαρση και την αυθάδεια της αυθαιρεσίας, του Απόλυτου, του δικτάτορα.
Ένας τέτοιος Λόγος (ατομική άποψη) δεν έχει ανάγκη από επιστημονικά επιχειρήματα, από τεκμηριωμένες αναλύσεις, από κανένα δεδομένο και Αξίωμα της Επιστήμης, της Ιστορίας, της Φιλοσοφίας, κ.λπ…
Ένας τέτοιος Λόγος (θεοποίηση της «ατομικής άποψης») ταυτίζει την Αλήθεια και την Απόδειξη με τον εαυτό του. Η πραγματικότητα αυτού του Λόγου είναι το «εγώ» του: Το θεοποιημένο «εγώ» της «ατομικής άποψης»…
Εδώ πλέον έχουμε φτάσει στην Κηδεία των Επιστημών, στον Αφορισμό των Ιστορικών, Θεωρητικών, Κοινωνικών και Πολιτικών Κεκτημένων της ανθρωπότητας, στην ΑΤΟΜΙΚΑ άναρχη και θορυβώδη αμφισβήτηση και απόρριψη των ΠΑΝΤΩΝ.
Η θεοποίηση του «ατομικού» καταλήγει στη θεοποίηση της μικροαστικής δυσπιστίας και απόρριψης των ΠΑΝΤΩΝ…
Η συνέχεια ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου