Εθνικιστές εμείς; Προδότες εσείς!

Για το άθυρμα που παριστάνει τον υπουργό εξωτερικών: 

Η πρώτη του επίσημη δήλωση είναι ότι δεν είναι «μαριονέτα της Ρωσίας» (ειδικός, φαίνεται, στις μαριονέτες, ποιος ξέρει γιατί…). Έπειτα υπερψηφίζει τις κυρώσεις των τραπεζιτών κατά της Ρωσίας. 

Μετά χορεύει Αμερικανιές με κάτι σφαγείς, που αυτοαποκαλούνται «φίλοι της Συρίας» (αυτοί αγαπάνε τόσο πολύ την Συρία που την ρημάξανε με πόλεμο και προσφυγιά).

 

Στη συνέχεια καλεί στην Ελλάδα τον χασάπη Ερντογάν, καταπίνει τις ροχάλες του Τουρκαλά και κρίνει την επίσκεψη πολύ επιτυχημένη. (Πράγματι τόσο επιτυχημένο ισλαμοφασιστικό παραλήρημα και επίδειξη υπεροχής του Σουλτάνου, είχε αιώνες να βιώσει ο ραγιάς). 

Το φασιστόμουτρο που καταπατά τις περιουσίες των Βορειοηπειρωτών (Ράμα ο σοσιαλησταράς) τον αποκαλεί κουφό γιατί το «Τσάμικο» είναι στο τραπέζι και μόνο αυτός κάνει ότι δεν ακούει και σπεύδει να τον επιβεβαιώσει (κάνει ότι δεν ακούει!). 

Τώρα πουλάει τη Μακεδονία και μας πετάει πορδές του τύπου «απέτυχε το συλλαλητήριό σας, δεν ήρθαν τα εκατομμύρια που περιμένατε παλιοεθνικιστές». Προσθέτει ότι έχει ήσυχη τη συνείδησή του και συνεχίζει να διαπραγματεύεται για το καλό της πατρίδας. 

Κοτζιά, συνείδηση δεν έχεις. Πιόνι είσαι και στα πιόνια απαγορεύεται να έχουν συνείδηση. Θυσιάζονται για να κερδίσει ο βασιλιάς την παρτίδα (είπα παρτίδα όχι πατρίδα). 

Τα εκατομμύρια που δεν ήρθαν είναι πολύ λιγότερα από τα εκατομμύρια που δεν σε ψήφισαν. Είσαι υπουργός κυβέρνησης μειοψηφίας που εκμεταλλεύτηκε καλπονοθευτικό σύστημα για να αποσπάσει την εξουσία. Δεν έχεις πλειοψηφία, ούτε θα έχεις και ποτέ. Δεν έχεις εξουσιοδότηση να διαπραγματευτείς οτιδήποτε, ούτε θα έχεις και ποτέ. 

Έχεις επιστρατεύσει παρακράτος «αντιεξουσιαστών» και «αριστεριστών» δηλαδή μπάτσων και ΚΥΠατζήδων με πολιτικά, με σκοπό να τρομοκρατήσεις τον λαό (αντισυγκεντρώσεις διοργανώνει μόνο το παρακράτος, αυτό είναι γνωστό στους πάντες, ανά τους αιώνες. Ο χουντικός που παριστάνει τον υπουργό ΠΡΟ-ΠΟ θα έχει ασφαλώς πολύτιμη πείρα). 

Οι «απειλές» που λες ότι δέχεσαι, βρωμάνε προβοκάτσια, βρωμάνε ΚΥΠατζίλα και Αμερικανιά (γεια σου Ρούσση), που μας έρχεται λιγοθυμιά από τη μπόχα. (Ο χουντικός δεν θα διστάσει να βάλει και ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των αρμάτων και να κατηγορήσει τους «εθνικιστές»). 

Δεν μασάμε. Έχεις περάσει τα όρια. Δεν θα είμαι τόσο επιεικής όσο ο Μίκης που σε είπε αριστερόστροφο φασίστα:

Αν εμείς είμαστε εθνικιστές, εσύ είσαι προδότης. 

Αν εμείς είμαστε εθνικιστές, είστε όλοι προδότες! 

Υ.Γ Οι φωτογραφίες είναι από το ιστολόγιο Σίβυλλα. 

Μια οφειλόμενη απάντηση στον Μίκη Θεοδωράκη.

Γίγαντα της τέχνης Μίκη, σε χαιρετώ. 

Κατ’ επανάληψη έχω δηλώσει, εν μέσω εχθρών σου και φίλων, ότι έχεις αμέτρητες φορές σώσει την τιμή της Ελλάδας. Ότι διαφήμισες την Πατρίδα και τη Δημοκρατία όπως διαφήμισες και τη μουσική. Το εννοούσα, το εννοώ και επιμένω. 

Πολλές φορές μάλωσα, με αριστερούς και δεξιούς που σε αποκαλούσαν προδότη. Πολλές φορές δικαιολόγησα (εγώ, που δεν χαρίζομαι ούτε στον εαυτό μου) τα λάθη, τις αστοχίες και τις παλινωδίες σου. Κι έχεις πολλά. Ίσως πιο πολλά κι απ’ τα χρόνια σου. 

Κι όμως. Οι φλόγες που πετούσες (κι όχι βέβαια οι σπίθες) μ’ έκαναν πάντοτε να μην στα «φυλάω». Να τα ξεχνάω αμέσως και να περιμένω την επόμενη μπαλωθιά σου. Πού θα αποκαθιστούσε το κύρος του Πατριώτη, του Δημοκράτη, του Αγωνιστή. 

Τα παραπάνω με υποχρεώνουν να σου γράψω. Για πρώτη και τελευταία φορά. Να απαντήσω, ανοιχτά, στην ανοιχτή επιστολή που μας απηύθυνες, για να μας γνωρίσεις ότι αποσύρεσαι από τα πολιτικά πράγματα. 

Μας λες, Μίκη, ότι μίλησες στην πρόσφατη συναυλία της Φαραντούρη, με τον Κουτσούμπα, τον Κουβέλη και τον Τσίπρα. Ότι χαριεντίστηκες με δαύτους, στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα της συναυλίας, ότι πρότεινες (μισοαστεία-μισοσοβαρά) στους παρευρισκόμενους, να ψηφίσουν Τσίπρα και ΚΚΕ. 

Μετά, με διαύγεια εφήβου και γνώση γέροντα, αναλύεις και τεκμηριώνεις σοφά, τη μόνη λύση που μπορεί να σώσει την πατρίδα απ’ τον χαμό: την εφικτή και αναίμακτη εκτός του συστήματος, κατοχύρωση Εθνικής Ανεξαρτησίας από έναν ενημερωμένο λαό που κατανοεί επιτέλους τη δύναμή του. 

Για να δοθεί η λύση αυτή όμως, όπως λες, πίστευες (και κάτι μου λέει ότι πιστεύεις ακόμη) πως είχε φθάσει η «Ώρα της Αριστεράς». Γι αυτό μίλησες με τους αριστερούς, αλλά δεν εισακούστηκες. Όπως δεν εισακούστηκες και από τον λαό, αφού δεν μπόρεσες (με παράπονο το δηλώνεις) να επικοινωνήσεις μαζί του. Να του προσφέρεις αποδείξεις. Να τον πείσεις για τη λύση. 

Λοιπόν Μίκη, αυτά τα δύο, απόρριψη από αριστερούς ηγέτες-απόρριψη από το λαό, ήτανε φυσικά και αναμενόμενα. 

Θα σε λυπήσω, αλλά ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕΣ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ. Μίλησες με κάτι Σταλινικά απολιθώματα των οποίων οι τραμπούκοι περιφρουρούν τη Βουλή όταν ο λαός διαμαρτύρεται απ’ έξω, κάτι συνωστιζόμενους μνημονιακούς κολαούζους και κάτι ζεν-πρεμιέ συνομιλητές Ουάσινγκτον-Βρυξελλών-Τελ Αβίβ. Αυτοί αριστεροί δεν είναι, ιδέα δεν έχουνε για το τι πάει να πει έθνος και ανεξαρτησία και συνακόλουθα η «εθνική ανεξαρτησία» που τους είπες τους ακούστηκε σαν κορακίστικα. Αυτών για εισαγόμενους δούλους που ρίχνουν τα μεροκάματα να τους λες και παρ’ τους και την ψυχή.

Όσο για τον λαό, θα σε ξαναλυπήσω, αλλά ήτανε βέβαιο ότι δεν θα σ’ άκουγε. Μπερδεύτηκε. Τον μπέρδεψες. Τόσα χρόνια οι σοβαρές σου δηλώσεις και παρεμβάσεις, οι μεστές, οι κρίσιμες, ανακατεύονταν με αστείες, κενές, ασήμαντες, σαν κι αυτή την ανάλαφρη περί ψήφου σε Τσίπρα-ΚΚΕ, ένα ανάλαφρο βράδυ, σε μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα, μιας ανάλαφρης συναυλίας. 

Τι τα θες Μίκη, σωστό να βραβεύεται ο άξιος, δίκαιο να αναγνωρίζεται η προσφορά του, τιμητικό να δέχεται φιλοφρονήσεις και επαίνους, όμως εσύ ... να, πώς να το πω; ... το παράκανες. Έλαβες εύσημα από τον γύφτο και τον μυλωνά. Δέχθηκες διαπιστευτήρια από εγκληματίες. Απόλαυσες αξιώματα από αχρείους. Όπου γάμος και χαρά ... 

Τέτοια ελαφρότητα, Μίκη, ο λαός δεν τη σηκώνει. 

Θα ‘πρεπε να γνωρίζεις, Μίκη, ότι για να οδηγήσεις ή, έστω, να καθοδηγήσεις έναν λαό, πρέπει να αναλάβεις ευθύνες. Βαριές. Πολύ βαριές. Πολύ βαρύτερες από ανάλαφρες κουβεντούλες με ανάλαφρους αριστερούς, κάποια ανάλαφρα βράδια, στις ανάλαφρες ατμόσφαιρες κάποιων ανάλαφρων τελετών.