Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Άγνοια και κουτοπονηριά: οι τροφοδότες τού χρέους. (Ή πώς ο νεοέλληνας έκανε την υπερηφάνεια σαν τον κwλο του).



Το καλύτερο επιτόκιο το δίνει η επένδυση στη γνώση. 
Βενιαμίν Φραγκλίνος. 

Πώς το λεν τα κλισέ; «Ό,τι θέλει ο λαός!», «ο λαός μίλησε!», «ο κυρίαρχος λαός» κτλ κτλ. 

Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ τι στον οξαποδώ θέλει τέλος πάντων ο ελληνικός λαός; Τι πρεσβεύει, τι ακριβώς επιδιώκει; 

Να σας πω εγώ: «Τα καλά και συμφέροντα». Να ζει με δανεικά, αλλά να μην το ξέρει. Κι αν το μάθει, να μην του το θυμίζουν! Υπερήφανα πράγματα. 

Όλες οι δημοσκοπήσεις συμφωνούν: συντριπτικά τα ποσοστά υπερήφανης στήριξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην υπερήφανη «διαπραγμάτευση» με τους εταίρους. 

Και τι ακριβώς διαπραγματεύεται υπερήφανα η ελληνική κυβέρνηση; 

Δανεικά! 

Και ποιο ακριβώς είναι το διαπραγματευτικό όπλο της υπερήφανης ελληνικής κυβέρνησης; Κάτι σχιζοφρενικό. Θεότρελο. Πρωτοφανές. 

Εξάντληση του χρόνου μέχρι ασφυξίας! Παλεύουν δηλαδή δύο μες στο νερό, ο ισχυρότερος κρατά το κεφάλι τού αδύνατου κάτω από την επιφάνεια και ο αδύνατος καθυστερεί! Με το πάσο του! Φοβερό; 

Και ο υπερήφανος λαός που «αποφασίζει», «μιλάει» και άλλα βαρύγδουπα, συμφωνεί! Εγκρίνει! 

Άνω του 70% απαιτεί συμφωνία και παραμονή στο ευρώ! Το ότι τα ευρώ είναι δανεικά, ανήκουν σε αφανείς ιδιώτες (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), που επιβάλουν τους όρους δανεισμού (μέσω μνημονίων, συμφωνιών ή όπως αλλιώς τα βαπτίζουν) και οι διαπραγματευτές (κυβερνήσεις, επιτροπές και άλλοι «θεσμοί») δεν είναι παρά απλά φερέφωνα, δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν! 

Τα καλά και συμφέροντα. Καμία παιδεία, καμία ιδεολογία, αλλά άφθονη υπερηφάνεια (μια πεντάρα η οκά). 

Μια δουλίτσα (με δανεικά, εσαεί δούλος). Μια συνταξούλα (δανεική, της πείνας). Ένα επίδομα. Ρεύμα στο αυθαίρετο. Και άλλα τέτοια υπερήφανα. 

Λεφτά να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι. Χρέος και ξερό ψωμί (και υπερηφάνεια βεβαίως-βεβαίως). 

Όλοι με την κυβέρνηση. Να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί (να κρατήσουμε την ανάσα μας μέχρι να σκάσουμε). Κι αν μας επιτρέψουν μια ανάσα (μέχρι τον επόμενο πνιγμό), μεγάλη υπερηφάνεια (τι άλλο;). Κι αν πνιγούμε δεν πειράζει, η υπερήφανη κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε (αντί να μας πνίξουν αυτοκτονήσαμε). 

Άγνοια και κουτοπονηριά: οι τροφοδότες τού χρέους. 

Να χαρείτε (τα δανεικά· αν σώσετε και τα πάρετε) συμπατριώτες νεοέλληνες, την υψηλή έννοια της υπερηφάνειας μην την πιάνετε στο στόμα σας. Την κάνατε σαν τον κwλο σας. 


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εχεις απολυτο δικιο... θελουμε και "υπερηφανεια" (τελικα οι "guy περηφανειες" -που λεει και ενα ποιημα- ειναι πιο περηφανες απο τους πουσταραδες νεο-Ελληνες).

ΗΜΙ-ΠΑΡΑΦΡΩΝ