Το λάθος τού Γλέζου.

Μας λέγανε «σστ, μη λέτε την αλήθεια, θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ». Ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα μας λένε «σστ, μη λέτε την αλήθεια θα έρθει η Χρυσή Αυγή». 

Πώς το λένε εκείνο το τετριμμένο; «Πέσανε οι μάσκες»; Ε λοιπόν είναι πια ξεπερασμένο. Τώρα δεν πέφτουνε μόνο οι μάσκες. Πέφτουνε και οι σάρκες. Πέφτουνε τα πρόσωπα. Ξεγυμνώνονται οι ψυχές. 

Τόλμησε ο Γλέζος να πει την αλήθεια και ξεσηκώθηκατε οι πάντες. Οι εξουσιαστές της Αριστεράς βεβαίως-βεβαίως. Οι φασουλήδες και γελωτοποιοί. Οι πρόστυχοι και βωμολόχοι. Οι άκαπνοι και οι κιοτήδες. Οι καλοζωισμένοι και βολεμένοι. Οι σαλτιμπάγκοι και οι ψεύτες. 

Τον κατηγορείτε για τι; Όχι βέβαια για την ουσία. Αυτή είναι προφανής: πρόκειται για προδοσία της Αριστεράς και του λαού από πρώην και γιαλαντζί αριστερούς. Αυτή είναι η αλήθεια. Για πρώτη φορά στην Ιστορία διαβάσαμε ΟΛΟΙ το τι ακριβώς υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση. Εσείς το κοινοποιήσατε. Αν είναι ο Γλέζος κακώς πληροφορημένος, είμαστε όλοι. Από εσάς! Και, ξέρετε, μερικοί έχουμε παραπάνω από τον κοινό νου. Έχουμε γνώσεις, λογική και κριτική σκέψη. Είναι προδοσία. Αυτή είναι η αλήθεια. 

Όχι. Τον κατηγορείτε ότι η αλήθεια που ξεστόμισε θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους «εχθρούς». Από μνημονιακούς δωσίλογους και Χρυσαυγίτες. Κι από «ακραίους» αριστερούς. 

Μα ο Γλέζος, επαναστάτες μου εσείς του κώλου, είπε την αλήθεια για να την ακούσει ο λαός. Αυτός στον οποίο είναι υπόλογος. Αυτός που του δίνει τις εντολές και απαιτεί να τις εφαρμόσει. Την ιερή υποχρέωσή του τηρεί. Τον εντολέα του τιμά. 

Η αλήθεια προς το λαό δεν λέγεται στο αυτί. Στο αυτί μιλάνε οι συνωμότες. Η αλήθεια προς το λαό λέγεται δυνατά και καθαρά, κι ας την ακούσουν και τα κατάλοιπα της Σαμαρικής ακροδεξιάς και τα αποστεωμένα κομμουνιστοειδή γκρουπούσκουλα. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα γελοιωδέστεροι των γελοίων. Η αλήθεια λέγεται προς όλους γιατί στην αντίθετη περίπτωση ή δεν είναι αλήθεια ή υπηρετεί σκοπιμότητες αντίθετες προς την ίδια τη φύση της αλήθειας. 

Ποια ακριβώς είναι η ένστασή σας; Αν βέβαια πρόκειται για ένσταση, διότι η σφοδρότητα της επίθεσής σας και οι αήθεις χαρακτηρισμοί και οι ύβρεις, μάλλον κακοήθη ένστικτα μαρτυρούν: κόμπλεξ, φανατισμό και μισαλλοδοξία. 

Θεωρείτε ότι οι διαπραγματεύσεις με τους Ναζί και η ουσιαστική αποδοχή των όρων τους είναι τόσο μεγάλη επιτυχία την οποία ουδείς δικαιούται να την αμφισβητεί, ακόμη και η σημαία της αντιναζιστικής αντίστασης; 

Νομίζετε ότι η επανάσταση με τα πουκάμισα όξω είναι τόσο ιερή ώστε οι πάντες πρέπει ή να πανηγυρίζουν ή να σιωπούν; Είναι αριστερά και μάλιστα ριζοσπαστική στάση αυτή; Διότι εγώ νομίζω ότι είναι Σταλινική και γιατί όχι και φασιστική («να χαίρεται ο κόσμος και να χαμογελάει»). 

Και γιατί τέτοια επίθεση στον Γλέζο; Πάμπολλοι νοήμονες αντέδρασαν. Ήταν αυτοί αμελητέοι και γραφικοί; Σας ενοχλεί μόνο το ειδικό βάρος τού ομιλούντος; Ώστε λοιπόν δεν είναι αυτή καθαυτή η αλήθεια που έχει σημασία, αλλά το ποιος την λέει; Πολύ προχωρημένη αριστερή σκέψη ετούτη. 

Μήπως αντιδράτε στο ότι τα πυρά (ευθέα, εύστοχα και θανατηφόρα) του Γλέζου ήταν εσωτερικά; Μα κι άλλοι στις τάξεις σας αντιδρούν. Γνωστοί και σεβαστοί. Δεν δίνετε δεκάρα για τους άλλους συντρόφους σας; Πολύ δημοκρατικό αυτό, μα την αλήθεια. 

Εν τέλει, αν οι αντίπαλοι μπορούν να εκμεταλλευθούν την αλήθεια, αυτό δεν είναι απόδειξη ότι η αλήθεια δεν είναι με το μέρος σας; Ο Γλέζος φταίει ή εσείς;

Ξέρετε κάτι ριζοσπάστες συνασπισμένοι; Κι εγώ νομίζω ότι ο Γλέζος έχει (δικαίωμα να) κάνει λάθος. Όχι όμως όπως το εννοείτε εσείς. 

Το λάθος του Γλέζου ήταν ότι όταν είδε τον Αλέξη να ταξιδεύει στα κέντρα ιμπεριαλισμού-Σιωνισμού, δεν τον έστειλε στο διάβολο. Το λάθος του Γλέζου ήταν ότι όταν ο Αλέξης έσφιγγε χέρια φονιάδων και φωτογραφιζόταν με αλήτες δεν του ‘κοψε την καλημέρα. Το λάθος του Γλέζου ήταν ότι όταν ο Αλέξης έγινε προνομιούχος συνομιλητής βιομηχάνων και λοιπών κεφαλαιοκρατών δεν του 'ριξε πέντε φάσκελα. Το λάθος του Γλέζου (και των λοιπών εντίμων) είναι ότι αγνόησε τα σημεία, τις ενδείξεις, τα κίνητρα. Κι έτσι όταν το έγκλημα συντελέσθηκε έγινε συνένοχος. 

Το λάθος του Γλέζου είναι ότι δεν σας φώναξε εγκαίρως, αυτό που θα φωνάξω εγώ τώρα: 

«Ουστ σιχάματα!». 

Αριστεροί εξουσιαστές ανοίξτε τα μάτια σας! Αν δεν βλέπετε τίποτε, είναι επειδή για πολύ καιρό εθελοτυφλούσατε και τελικά τυφλωθήκατε στ’ αλήθεια.

Καλά ρε πούροι αριστεροί που θα ‘λεγε κι ο Στάθης (αφορά και αυτόν το παρόν). Ο λαός, λαός είναι, απαίδευτος κι ευκολόπιστος. Άμα του τάξεις, σου τάζει. Σ’ έχει για θεό. Έτσι πάει η ζωή του, από τάμα σε τάμα, από θεό σε θεό, μέχρι να πεθάνει. Ποτέ δεν βγαίνουν τα τάματα, πάει με τον καημό. 

Εσείς όμως; Ειδικοί ορνιθολόγοι καμώνεστε ότι είστε. Έβαλε ο κόρακας πορτοκαλιά μύτη, παράστησε τον κότσυφα κι εσείς εκστασιαστήκατε από το κελάηδημα; 

Περνάει ο αρχηγός σας απ’ όλο το φάσμα του ψέματος, από τη διαγραφή στο κούρεμα, από το κούρεμα στην απομείωση κι από κει με γέφυρα στο μνημόνιο κι εσείς τον συγκρίνετε με τον Κλάρα; 

Του τηλεφωνεί για στήριξη ο Μαύρος του Λευκού (Πρόεδρος του Οίκου), ο αρχηγός των ιμπεριαλιστών κι εσείς παιανίζετε επαναστατικά άσματα; Τον Αλιέντε τον στήριζε ο Νίξον ρε;

Κάνει on camera ο ψυχωσικός σκίνχεντ με τα παρδαλές πουκαμίσες, τις παλαβές ματιές και τις παρανοϊκές προτάσεις, χειρολαβή σε έναν φλώρο με λιγδωμένες μπούκλες κι αυτό το λέτε εθνική αντίσταση;

Με αριστερή κυβέρνηση, στις εκλογές για Πρόεδρο Δημοκρατίας λαμβάνουν ο Καραμανλής 233 ψήφους, ο Σημίτης 30 και ο Κανένας 32 και χειροκροτάτε; 

Κάνει η τέως Κνίτισσα ευκολίες πληρωμής σε 100 δόσεις και αυτό είναι κοινωνική πολιτική; Ξέρετε απλή αριθμητική ή με τη συνεχή ενασχόλησή σας με τα funds και τα παχιά επενδυτικά σας χαρτοφυλάκια την ξεχάσατε; Οι δόσεις είναι μηνιαίες ρε και 100 μήνες είναι πάνω από 8 χρόνια. Κοινωνική πολιτική είναι να χαριστούν τα χρέη ρε, όχι να χρωστάμε κερατιάτικα επί τουλάχιστον 8 χρόνια. Και μια και το ‘φερε η κουβέντα από πότε το να πληρώνεις τα μαμησιάτικα άλλων είναι καθήκον και μάλιστα πατριωτικό; 

Ένας στους 3 Έλληνες χρωστάει στο κράτος κι εσείς μαζεύετε εικοσάευρα; Πόσων χρονών ήσασταν το 2001 ρε; Πόσοι χρωστούσαν τότε στο κράτος; Δεν σας περνάει από το μυαλό ότι το πρόβλημα είναι το φετίχ σας, το ευρώ; 

Όταν σας επισημαίνονται οι ανακολουθίες, οι αντιφάσεις, οι παλινωδίες, οι υπαναχωρήσεις και οι υπερβολές σας κοιτάτε ψηλά, σφυρίζετε αδιάφορα ή πετάτε τη μπάλα στην εξέδρα. Τότε σε τι διαφέρετε από τον Σόιμπλε όταν τον ρώτησαν για τον Χριστοφοράκο; 

Τι υποκρισία είναι αυτή ρε παιδιά, τι ανειλικρίνεια, τι φαρισαϊσμός; 

Σαν τους γάβρους που σκούζανε για τους τσάτσους του Βαρδινογιάννη, σαν τους βάζελους που σκούζουν για την παράγκα αλλά όταν έπαιρναν/παίρνουν το πρωτάθλημα τα ξεχνάνε όλα; Αυτό θέλατε; Το πρωτάθλημα; Την εξουσία; 

Ρε έχετε καταλάβει ότι μας στείλατε στο διάολο; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι τώρα θα χρωστάμε εσαεί και μάλιστα με επικάλυψη αριστεράς (όπως λέμε επικάλυψη σοκολάτας); Έχετε επίγνωση ότι νομιμοποιείτε το χρέος και τους φονιάδες που το δημιούργησαν και το απαιτούν; 

Εσείς δεν βαφτίζετε το κρέας ψάρι. Βαφτίζετε τα σκατά ψάρι. 

Κι αυτό δεν είναι απλώς παραλογισμός, είναι προδοσία. 

Attention all leftists. This is your last warning! (Που θα ΄λεγε και η υπερυπουργάρα σας ο Yanis). 

Ένα σκίτσο, μια Ιστορία. (Εύσημα σε έναν σκιτσογράφο).

Είναι λοιπόν αλήθεια. Από του βήματος ο Τσίπρας αφήνει έκθετο (το «αδειάζει» είναι νεοελληνική χυδαιότητα) την εφημερίδα «Αυγή» το επίσημο όργανο της παράταξής του. 

Ο λόγος; Ένα σκίτσο στο οποίο απεικονίζεται ο δόκτωρ Σόιμπλε (όπως λέμε δόκτωρ Μένγκελε), υπουργός οικονομικών του τετάρτου Ράιχ, να φορά στρατιωτική στολή του τρίτου Ράιχ διαπραγματευόμενος με τους Έλληνες. 

Αναδημοσιεύω εδώ το σκίτσο ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ, θεωρώντας ότι είναι πλέον δημόσιο (έχει κατά κόρον αναδημοσιευθεί στο διαδίκτυο) και επειδή σκοπός μου είναι να επιβραβεύσω τον δημιουργό του και όχι να του στερήσω τα δικαιώματά του. 

Εξαρχής τονίζω ότι ΔΕΝ γνωρίζω ούτε τον σκιτσογράφο, ούτε την εφημερίδα (δεν την διαβάζω), αλλά ούτε και την άποψη/στάση τους έναντι των αντιδράσεων που προκάλεσε η δημοσίευση. Εύχομαι να μην εξαναγκάστηκαν σε απολογία και να μην υπέστησαν «κυρώσεις», αν και σε μια τέτοια περίπτωση θα τους δικαιολογούσα: άλλο η ελευθερία και άλλο η εξουσία. 

Αυτό που θα με απασχολήσει είναι η δύναμη του σκίτσου, η ευστοχία του (έναντι πολλών μάλιστα στόχων) και τα διδάγματά του. Όλα προκύπτουν εύκολα, αν αναλογιστούμε ένα πράγμα: ποιους ενόχλησε. 

1ον: Το Γερμανικό καθεστώς. Κυβέρνηση και άλλους θεσμούς, καθεστωτικούς δημοσιογράφους κτλ. 

Αναμενόμενο. Το τέταρτο Ράιχ ουδεμία σχέση θέλει να έχει με το τρίτο τοιούτο. Εκείνο το παλαιό απέτυχε. Αιματοκύλισμα με κανόνια, άρματα μάχης και αεροπλάνα είναι ξεπερασμένο. Το σύγχρονο ολοκαύτωμα χρησιμοποιεί προηγμένες μεθόδους: μίζες, δάνεια, μνημόνια κτλ κτλ. Ιμπεριαλισμός με οικονομικά και όχι στρατιωτικά όπλα. Επεκτατισμός με μηδενικά (δισεκατομμύρια ευρώ) και όχι με βόμβες. Είναι σαφές γιατί διαμαρτύρονται οι Γερμανοί: τους είπαμε ντεμοντέ, αγροίκους, πρωτόγονους! 

2ον: Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο. Σε μια επιστολή του που δεν κυκλοφόρησε και πολύ (φαίνεται ότι η Αριστερά διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα ένα κολληματάκι-κωλυματάκι με το Ισραήλ το ‘χει), το αξιότιμο Συμβούλιο αναφώνησε «ντροπή» και επεσήμανε ότι «την τραγικότητα του Ολοκαυτώματος ο σκιτσογράφος θέλησε να την κάνει χιούμορ» και ότι «κάποιες πτυχές της Ιστορίας δεν προσφέρονται για χιούμορ και πρέπει να στέκονται πιο ψηλά από την εφήμερη χρήση για λόγους φτηνής κατανάλωσης». 

Άπαντα κατανοητά. Το ερίτιμο Κεντρικό (υπάρχουν και Περιφερειακά; ποια και πού;) Ισραηλιτικό Συμβούλιο θεωρεί αυθαίρετα ότι οποιαδήποτε αναφορά σε κτηνωδίες του χιτλερικού κτήνους αφορά αυτομάτως σε Εβραίους στο θρήσκευμα νεκρούς, για λογαριασμό των οποίων απαντά. Λυπάμαι αλλά εδώ πρέπει να υπενθυμίσω στο σεβαστό Συμβούλιο ότι κατά την επίθεση του Άξονα εναντίον της Ελλάδας, η πατρίδα θρήνησε περί το ἐνα εκατομμύριο νεκρούς, τους οποίους θρηνεί ακόμη και για λογαριασμό των οποίων δικαιούται να απαντά οποιοσδήποτε έλληνας πατριώτης. Είναι λοιπόν αναφαίρετο δικαίωμα οποιουδήποτε Έλληνα να επικαλείται όπως αυτός νομίζει (δια λόγων, πράξεων και ... σκίτσων) την παλαιά Γερμανική θηριωδία προκειμένου μάλιστα να αναδείξει τη σύγχρονη εκδοχή της. Επίσης είναι απορίας άξιες οι κρίσεις του Συμβουλίου περί «χιούμορ» και «φτηνής κατανάλωσης». Θα πρέπει να πληροφορήσω το αγαπητό Συμβούλιο ότι το σκίτσο δεν ταυτίζεται απαραίτητα με την γελοιογραφία και όχι μόνο μπορεί αλλά και πρέπει να αποτυπώνει την τραγικότητα του θανάτου προκειμένου να αφυπνίσει συνειδήσεις και να διεγείρει το ένστικτο αυτοσυντήρησης. Η έμμεση αναφορά σε χιλιάδες νεκρούς (αυτόχειρες), ανέργους και αστέγους λόγω αναλγησίας των συγχρόνων κατακτητών δεν είναι καθόλου «φτηνή» και καθόλου «κατανάλωση». 

Θα συμφωνήσω πάντως με το φίλτατο Συμβούλιο ότι γενικώς ο θάνατος δεν προσφέρεται για διασκέδαση, αρκεί βεβαίως να συμπεριληφθούν και οι περιπτώσεις κατανάλωσης μπύρας από φτηνά δίποδα που απολαμβάνουν από κάποιο ύψωμα το θέαμα βομβαρδισμού αμάχων. 

3ον: Τον πρωθυπουργό και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. 

Δεδομένο. Για τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ τα «ριζοσπαστικά» εξαντλήθηκαν στις γραβάτες. Κατά τα λοιπά χεράκι-χεράκι με τον Γιούνκερ, χαριεντισμοί με τους καπιταλιστές, γλοιώδεις ευγένειες με τους φονιάδες κτλ. Το μήνυμα προς την «Αυγή» και οποιονδήποτε άλλον παλαιάς κοπής είναι σαφές: τώρα είμαστε εξουσία, θα είμαστε «καθώς πρέπει» και θα υιοθετήσουμε το σαβουάρ-βιβρ των αστών. 

Και αυτό δεν είναι τίποτε. Δεν ξέρω αν ο σκιτσογράφος το επεδίωξε, αλλά το πλήγμα προς τους «διαπραγματευτές» της ελληνικής κυβέρνησης ήταν βαρύ. Βάζοντας στα χείλη του Σόιμπλε τα λόγια «επιμένουμε στο σαπούνι από το λίπος σας ... συζητάμε για το λίπασμα από τις στάχτες σας», πέρα από την ευθεία προσβολή προς την νοοτροπία (και σε καμία περίπτωση προς το πρόσωπο) του Γερμαναρά, προσέβαλε εμμέσως πλην σαφώς και την νοοτροπία των συνομιλητών του, ήτοι ... της ελληνικής κυβέρνησης! Ειρωνευόμενος δηλαδή τη διαπραγμάτευση θηρίου-θυμάτων δεν εκθέτει τόσο το θηρίο όσο τα θύματα! Δεν είναι ο Σόιμπλε που φταίει, είναι αυτοί που αντί να τον στείλουν στο διάολο πάνε και διαπραγματεύονται μαζί του! Και αυτό σαφώς «δεν εκφράζει» τον Τσίπρα και όσους σέρνει πλάι του. 

Τα εύσημα προς τον σκιτσογράφο από έναν ιδεολογικό αντίπαλο, ακόμα κι αν υπαναχωρήσει. 

Γέφυρα. Λειψή και ανισόρροπη.

Υ.Γ Ευχαριστίες προς το νεότερο μέλος της οικογένειας

Αλέξη Τσίπρα διαθέτεις γεννητικούς αδένες; Αν ναι, η ώρα να τους δείξεις είναι τώρα!

Λοιπόν Αλέξη Τσίπρα δυο κουβέντες αντρικές θα σου πω. 

Ξεκαθαρίζω ότι σε θεωρούσα και σε θεωρώ ασήμαντο. Όπως τ΄ακούς. Καμιά παιδεία δεν έχεις, κανένα θεωρητικό υπόβαθρο, κανένα αγωνιστικό παρελθόν. Καμία εκτίμηση δεν σου ‘χω, δεν πιστεύω λέξη απ’ όσα λες και φυσικά δεν έχω καμιά διάθεση για γλειψίματα και ευχολόγια οποιασδήποτε μορφής. Από υποσχέσεις έχω χορτάσει, από ψεύτικες ελπίδες έχω μπουχτίσει, από καπιταλιστές που αποκαλούν αλλήλους «συντρόφους» έχω μπαϊλντίσει. 

Το χάλι της πατρίδας όμως είναι τέτοιο, που με υποχρεώνει σε απεγνωσμένη προσπάθεια: σε δημόσιο μήνυμα. Όχι βέβαια προς τον σταρ Τσίπρα, ούτε προς τα Αμερικανάκια που σέρνει μαζί του. 

Μήνυμα προς τον άνθρωπο που τα ‘φερε ο διάβολος (είμαι σίγουρος) να βρεθεί για πρώτη φορά στην ιστορία, τόσο κοντά στο να λυτρώσει την πατρίδα. Είναι τραγικό ή αστείο (αναλόγως πώς το βλέπει κανείς) η μοναδική ιστορικά και ίσως τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να απελευθερωθεί, να δίνεται σε έναν ελάχιστο σαν κι εσένα. Όμως έτσι είναι. Αυτόν τον «ηγέτη» μας επεφύλαξε η μοίρα, σ’ αυτόν πρέπει να απευθυνθώ. Πρέπει η έσχατη ελπίδα να ζήσει ή να πεθάνει τώρα (το ρητό λέει ότι πεθαίνει τελευταία, δεν λέει ότι δεν πεθαίνει καθόλου).

Λοιπόν τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (στην παρούσα περίσταση κυριολεκτικά): κάνε τους μια δυσάρεστη έκπληξη. Μιλάω για τους ισχυρούς. Όλους. Και αυτούς που σε προώθησαν και αυτούς που σε πιέζουν. Στείλε τους στο διάβολο. 

Σταμάτα τις διαπραγματεύσεις και μη ζητάς λαϊκή υποστήριξη για δαύτες. Στο λάκκο των λεόντων η διαπραγμάτευση με τους λέοντες έχει νόημα μόνο για εκείνους: για το αν θα σε φάνε ολόκληρο ή σε μερίδες. Σταμάτα τα προγράμματα, τις γέφυρες, τις μεταρρυθμίσεις και τις λοιπές ανοησίες. Κόψε τις ευγένειες και τις ωραιολογίες. Πες «όχι». 

Μην πας καθόλου στην ΕΟΚικη συνάθροιση ή πήγαινε, πιες καφέ κι όταν έρθει η σειρά σου να μιλήσεις, αντί για «new deal», πες τους «fuck off» (είναι η μόνη Αμερικανιά που σε εξουσιοδοτώ να πεις). Πήγαινε και στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και πες το ίδιο. 

Βγάλε τη χώρα από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Τώρα. Δεν χρειάζονται διαβουλεύσεις, συνελεύσεις, συζητήσεις. Δεν χρειάζεται καν δημοψήφισμα. Μην δώσεις ευκαιρία στους πράκτορες και στους χεσμένους να αντιδράσουν. Μίλα στο λαό και πες την αλήθεια. Πες ότι ο δρόμος θα είναι δύσκολος, τα βάρη δυσβάσταχτα, οι επιθέσεις τρομερές, αλλά για την ανεξαρτησία δεν υπάρχει άλλη λύση. Είναι ξευτίλα να βγαίνει ο λαός στους δρόμους με αίτημα καλύτερους όρους δανεισμού. Είναι ξευτίλα να διαπραγματεύεσαι με τους βιαστές για να σ’ αφήσουν «ολίγον έγκυο». 

Όχι μισές προθέσεις, όχι μισές δουλειές. 

Αν έχεις γεννητικούς αδένες δείξτους. Κι αν είναι και μεγάλοι, ακόμα καλύτερα. Γράψε εκεί τους «φίλους και συμμάχους» και τους εγχώριους υπαλλήλους τους. 

Αν δεν έχεις εξαφανίσου. Τα ανθρωπάκια μπορεί να λησμονούν, η Ιστορία όχι. 

Υ.Γ Αν έχασα τα λόγια μου καθόλου δεν με νοιάζει. Άλλοι για την πατρίδα χάνουν τη ζωή τους.

Όλοι στο Σύνταγμα. «Ντράγκι δώστα όλα». Για να χρωστάμε στο διηνεκές. Για να αναδείξουμε το ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού. Γιατί οι τραπεζίτες είναι τελικά φίλοι μας.

Τι μας νοιάζει τέλος πάντων αν από διαγραφή και κούρεμα περάσαμε αμέσως σε «εξόφληση των υποχρεώσεών μας στο ακέραιο»; Τι μας νοιάζει αν θα χρωστάμε επ’ άπειρον; Τι μας ενδιαφέρει αν «επενδύσεις» σημαίνει μονοπώλια, τραστ και πολυεθνικές; Τι μας κόφτει ποιος είναι ο Τσίπρας, ποιος είναι ο Βαρουφάκης και ποιος ο Κοτζιάς; Τι σημασία έχει εν τέλει αν η αριστερά δεν είναι αριστερά; 

Δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα, οι λέξεις, οι έννοιες, οι ιδεολογίες. 

Σημασία έχει το χρήμα. Για όλους. Για τους ισχυρούς έχει σημασία το πολύ χρήμα. Για τα ανθρωπάκια όπως ελόγου μας έχει σημασία το λίγο χρήμα. Τα ψίχουλα. Καμιά θεσούλα, καμιά συνταξούλα, καμιά επιχειρησούλα κτλ. 

Είναι φιλάνθρωπος αυτός ο Ντράγκι. Όπως κι ο Μπερνάνκι. Και ο Βάιντμαν. Και ο Κάρνι. Και ο Τζόρνταν. 

Όλοι οι τραπεζίτες είναι φιλάνθρωποι. Ψυχούλες και φίλοι μας. Δανείζουν απλόχερα. Τα δικά μας. Αυτά που μας ανήκουν. Μας τα πήραν και μας τα δανείζουν. Αν δεν είναι αυτό φιλανθρωπία τότε τι είναι; Αντί να μη μας δίνουν τίποτε όπως προστάζει ο κακός καπιταλισμός, αυτοί μας δίνουν. Δανεικά, όπως επιτρέπει ο καλός καπιταλισμός. Αν αυτό δεν είναι το ανθρώπινο πρόσωπο του καπιταλισμού, τότε τι είναι; 

Όλοι στο Σύνταγμα αδέρφια. Όλοι το λένε. Και το Φέισμπουκ, και το Τουίτερ και η Γκουγκλ. 

Όλοι στο Σύνταγμα «αγανακτισμένοι». Να υποστηρίξουμε την αριστερή ελληνική κυβέρνηση. Για ακόμα καλύτερες ημέρες. Για ακόμα περισσότερα δανεικά. 

Όλοι στο Σύνταγμα. Με κεντρικό σύνθημα «Ντράγκι δώστα όλα». 

Υ.Γ Επειδή οι κυρίες των Βορείων Προαστίων είναι πιθανό να βρίσκονται σε κανένα Σολάριουμ ή θάλαμο υπερβαρικού οξυγόνου κι εκεί δεν επιτρέπονται κινητά και φορητοί υπολογιστές, κάποιος να τις ειδοποιήσει ότι η επανάσταση άρχισε. Να ενωθούν μαζί μας. Στο Σύνταγμα.