Ποιοι revolucionarios; Κοινοί bandidos είναι. Κλεφτοκοτάδες!

Θα τους έχετε δει σε παλιές ταινίες γουέστερν. Μεξικανοί περασμένων εποχών. Κάτι ξεδοντιάρηδες, βρωμεροί και μέθυσοι συμμορίτες, γεμάτοι σύφιλη και ψείρες, που λυμαίνονταν την ύπαιθρο της πατρίδας τους. Επειδή τους κυνηγούσαν στρατός και χωροφυλακή των δικτατόρων παρίσταναν τους επαναστάτες, καλυπτόμενοι πίσω από αγνούς αγωνιστές και πατριώτες. Μόνο που καμία σχέση δεν είχαν με αρχές και ιδεολογίες. Τα ένστικτά τους ήθελαν να χορτάσουν. Τα πιο πρωτόγονα, τα πιο ταπεινά, τα πιο ευτελή. 

Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, ό,τι αρπάξουμε: Ο,ΤΙ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ. 

Σπάνια την έπεφταν σε πλούσιες πολιτείες και χωριά. Φτωχούς συνοικισμούς χτυπάγανε. Λίγες φορές κλέβανε χρυσάφια. Μερικές οκάδες αλεύρι απ’ αυτούς που λιμοκτονούσαν ήταν η λεία τους. Γαϊδουράκια βουτούσαν κι όχι άλογα ράτσας. Χωριατοπούλες βίαζαν κι όχι αριστοκράτισσες. Αιφνιδιαστική επιδρομή στις παράγκες, ωμότητες, σπορά πανικού κι ό,τι βγει: 1-2 κοριτσόπουλα, ένα φλασκί με κρασί, μια κατσίκα. Οτιδήποτε. Πλιάτσικο το λεν αυτό. Αν δεν έβρισκαν κάτι αξίας ρημάζανε τις κότες. Από «επαναστάτες», ληστές και στο τέλος κλεφτοκοτάδες! 

Είχαμε κι εδώ τέτοιους λεβέντες. Διαβόητους κακούργους με προσωπείο «συντρόφου» είχαν όλοι οι λαοί. Και έχουν ακόμη. Ίδιες φάτσες, ίδιες πρακτικές. Ληστές καταδρομείς, βίαιοι και ακαταλόγιστοι κακοποιοί, ψυχοπαθείς αντικοινωνικοί γκάνγκστερς με μανδύα «ελευθερωτή», «υπερασπιστή» και «σωτήρα» του λαού κοσμούν τις ιστορίες όλων των χωρών. 

Εδώ, οι σύγχρονοι λαφυραγωγοί-κλεφτοκοτάδες πρωτοτυπούν: 

Να ξεπουλήσουμε όσο περισσότερη λαϊκή περιουσία προλαβαίνουμε. Να τα κάνουμε πλακάκια με όσο περισσότερους ισχυρούς και διαπλεκόμενους προλαβαίνουμε. Να διαρρήξουμε τον κοινωνικό ιστό όσο περισσότερο προλαβαίνουμε. 

Βεβαίως στην ανάγκη καλές είναι και οι κότες: 

Να περισώσουμε όσες ψήφους προλαβαίνουμε. Να διορίσουμε όσους κολλητούς προλαβαίνουμε. Να βολέψουμε παιδιά και γκόμενους-γκόμενες όσο προλαβαίνουμε. Να πάμε τσάμπα διακοπές όσο προλαβαίνουμε. 

Έτσι είναι οι bandidos δυστυχώς. Ανύπαρκτης ηθικής στοιχεία, αχόρταγα, αδίστακτα και θρασύτατα. Μόνο που εδώ ... 

είναι η κυβέρνησή μας… 

Χαμός! Ποια MILFάρα αναστάτωσε Σαββατιάτικα την Ψαρρού;

Φωτιά άναψε στη Μύκονο! Κάηκε η παραλία! Κόλαση κανονική! Τέτοιος χαλασμός δεν έχει ξαναγίνει! Δεν υπάρχουν λόγια που να περιγράφουν την κατάσταση! Σεισμός και παλιρροϊκό κύμα μαζί!

Πόσες φορές έχουμε ξαναδεί τέτοια πράγματα; 

Πόσες φορές τα έχουμε ξαναδιαβάσει; 

Άπειρες! Διότι άπειρη είναι η μακακία του ανθρώπου, άπειρη και η εκμετάλλευσή της από τους πονηρούς. 

Και βεβαίως θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τους πονηρούς και τις MILFάρες τους και όλες τις juicy (my ass) ειδήσεις τους. Εξυπνάκηδες, κουτσομπόληδες, ματάκηδες και ηλίθιοι υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν για πάντα. Τώρα μάλιστα που ζούμε στην εποχή της τσόντας, τόσα lifestyle (ξανά my ass) περιοδικά, τόσοι paparazzi, τόσα soft porn sites είναι απολύτως αναμενόμενα. 

Το πρόβλημα είναι ότι πάμπολλοι πλέον πονηροί προσπαθούν να πουλήσουν φιλολαϊκό προφίλ και παριστάνουν και τους πατριώτες. Και πήξαμε στις «πατριωτικές», «αντιμνημονιακές» και «λαϊκές» ιστοσελίδες. Της τσόντας. 

Και ανάμεσα στις «εθνικοπατριωτικού» και «ελληνοχριστιανικού» περιεχομένου ειδήσεις, να ‘σου και τα ξέκωλα. Ανάμεσα στις «σοσιαλιστικές» απόψεις, να και τα ξώβυζα. Ανάμεσα στα «κοινωνικά» νέα, να και το πουταναριό. 

Λοιπόν ψευταράδες σας πήραμε χαμπάρι. Σας νοιάζει μόνο να τα αρπάξετε. 

Κάτι τίτλους του τύπου «Δείτε τη Ρωσίδα που τα πέταξε όλα στη Μύκονο» για να τσιμπήσουν οι αφελείς, να τους βάλετε εκεί που ξέρετε. Στα φρύδια μας και η Μύκονος και η Ψαρρού και οι πασαρέλες της πορνείας. 

Και κάτι φουστιές του τύπου «Δείτε ποιος δημοφιλής ηθοποιός ψυχορραγεί» για να πάρετε κλικ και να τα πιάσετε από τις διαφημίσεις, ξεχάστε τις. Δεν μασάμε. Αν καλά και σώνει θέλετε να μας ενημερώσετε, να λέτε όλη την αλήθεια στον τίτλο. 

Και κυρίως μην μας παριστάνετε τους πατριώτες. Μην ξεσπαθώνετε κατά του Φίλη και στο καπάκι κώλους από κοσμικά νησιά. Μην αναδημοσιεύετε Αμβρόσιο και αμέσως από πάνω λολίτες. Μην κατακεραυνώνετε τον Τσίπρα και κολλητά ποστάρετε στρινγκάκια. 

Δεν είναι έτσι ο πατριωτισμός ρε καριόληδες. 

Υ.Γ είχα σκοπό να ανεβάσω και στιγμιότυπα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή. Όλοι οι σοβαροί άνθρωποι καταλαβαίνουν ποιους εννοώ. Για τις Αμερικανιές ζητώ συγγνώμη, αλλά οι δεξιούληδες της Θεσσαλονίκης μας τα πρήξανε με την κατεξοχήν Αμερικανιά MILF (my ass again). 

Να εκδοθούν στην Τουρκία. Άμεσα.

Οκτώ στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ζητούν πολιτικό άσυλο για να γλυτώσουν από την κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, μετά από αποτυχημένο πραξικόπημα για την κατάληψη της εξουσίας στην εχθρική χώρα. Η εκλεγμένη κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, νόμιμος εκφραστής της εχθρότητας, ζητά την έκδοσή τους. Αν είχαν επιτύχει και είχαν καταλάβει την εξουσία της εχθρικής χώρας, θα είχαν αυτοί τα πρωτεία της εχθρικότητας και άσυλο θα ζητούσε η εκδιωχθείσα πρώην κυβέρνηση της εχθρικής χώρας. 

Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ούτε δικαίωμα σε φιλοξενία έχουν, ούτε δικαίωμα σε άσυλο άνευ όρων. Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας μπορούν να τύχουν ανθρωπιστικής μεταχείρισης, μόνο αν παραδοθούν εν καιρώ πολέμου ή αν αποκηρύξουν δημοσίως την επιθετικότητα της χώρας τους εναντίον μας και παραδεχθούν χωρίς υπεκφυγές τα εθνικά μας δίκαια, αν δηλαδή μέσα στην αίτηση ασύλου, στην αιτιολόγηση της υποβολής της, ενσωματώσουν ΩΣ ΑΙΤΙΟ και την πολεμοχαρή στάση της χώρας τους απέναντί μας.

Τα υπόλοιπα είναι σκέτη υποκρισία και ψευδοδιλήμματα. 

Οι γνώμες που γράφονται και ακούγονται, κατανοητές και σεβαστές, έχουν σωστή νομική και λογική βάση (πλην της ηλιθιότητας που συγκρίνει Τούρκους πραξικοπηματίες με τον Οτσαλάν!), αλλά δεν λαμβάνουν υπόψιν τους το βασικό: ότι πρόκειται για εχθρική χώρα! 

Χώρα που μας έχει κατασφάξει, απρόκλητα και σαδιστικά, πάμπολλες φορές στο παρελθόν. Και εμάς και όλους τους γείτονές της. Χώρα που έχει χαρακτηρίσει αφορμή πολέμου νόμιμο κυριαρχικό μας δικαίωμα. Χώρα που διεκδικεί εδάφη μας, παρανόμως και προκλητικά. Χώρα που παραβιάζει ύδατα και εναέριο χώρο μας, θρασύτατα και συνεχώς. Χώρα που έχει εκδιώξει τα ιερά και τα όσιά μας από κάθε σπιθαμή των εδαφών της. Χώρα που έχει εγκαταστήσει εποίκους και εγκάθετους σε δική μας γη. 

Η ιδέα να δώσουμε μαθήματα δημοκρατίας, ευνομίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανόητη: η Τουρκία είναι μπράβος. 

Μπράβος των Νονών του πλανήτη. Άξεστος, τσαμπουκάς και αδίστακτος. Ο κατάλληλος για όλες τις βρωμοδουλειές. 

Δεν γνωρίζουν λέτε Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Ρώσοι τι εστί Τούρκος; Δεν γνωρίζουν για σφαγές, γενοκτονίες, λαθρεμπόριο, δουλεμπόριο και εμπόριο όπλων; Σε τι ακριβώς θα βοηθήσει η επίκληση αρχών και αξιών από μέρους μας; Πάλι με αυταπάτες ότι διδάσκουμε την ανθρωπότητα θα την βγάλουμε; Πάλι κήρυγμα σε μπράβους και Νονούς θα κάνουμε; Το ρόλο του πτωχού πλην τιμίου τον έχουμε χιλιοπαίξει. Δικός τους είναι ο μπράβος, τώρα που αυτονομείται να καθαρίσουν μόνοι τους. 

Μα, θα πείτε, θα τους εκτελέσουν και μπορεί να μην είχαν ιδέα για το πραξικόπημα, να εκτελούσαν απλώς εντολές. Ρωτώ όμως κι εγώ: αν οι εντολές τους ήταν … επίθεση στην Ελλάδα; Και πάλι δεν θα είχαν ιδέα γιατί, και πάλι θα έπρεπε να τις εκτελέσουν (σκοτώνοντας Έλληνες) και τότε θα έπρεπε να τους σκοτώσουμε εμείς. Και μη μου πείτε ότι αν τους διέτασσαν να εισβάλλουν σε ελληνικό νησί, θα αρνούνταν και θα στασίαζαν! 

Μα, θα ρωτήσετε, δεν θα φανεί ως πράξη υποτέλειας η με συνοπτικές διαδικασίες παράδοση ανθρωπίνων ψυχών στον Σουλτάνο; Ρωτάω όμως κι εγώ με τη σειρά μου: έτσι θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς; Αν αυτό είναι το θέμα, έχω καλύτερη πρόταση: να επεκτείνουμε τώρα τα μίλια σε 12. Έτσι όχι μόνο δείχνουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς, αλλά και πληρώνουμε τον εχθρό με το ίδιο νόμισμα. Διότι μην μου πείτε ότι αν στην Ελλάδα είχαμε πραξικόπημα, δεν θα είχε ορμήσει ο Τούρκος στα νησιά μας. 

Αν είναι λοιπόν να (επανα)κηρύξουμε την ανεξαρτησία μας, όσο κι αν ακούγεται γελοίο με τους ΤσιπροΚαμμένους που μπλέξαμε … 

…πάρε Ταγίπ τους στασιαστές, δεν σου δίνουμε την αφορμούλα που ψάχνεις για καυγά, αλλά με την ευκαιρία, πάρε μια βαρβάτη αφορμή για να δούμε πόσα κιλά καρύδια κουβαλάς: μην ξαναπατήσεις στο Αιγαίο. Το ολόδικό μας το Αιγαίο.

Ισλαμοφασίστες – Κοσμικοί Φασίστες 2-1 με ανατροπή (Ημίχρονο 0-1).

Στη Σούπερ Λίγκ των φασιστών, των εκ γενετής μισανθρώπων, σφαγέων και γενοκτόνων, έγινε χθες (15/07/2016) το βράδυ, το ματς της δεκαετίας. Ντέρμπι για γερά νεύρα. 

Πριν καλά-καλά ξεκινήσει ο αγώνας (10 το βράδυ τοπική ώρα, ποιος ηλίθιος μίλησε για πραξικόπημα, τα πραξικοπήματα γίνονται το ξημέρωμα, αργά το βράδυ γίνονται αγώνες των Λιγκ: Τσάμπιονς Λιγκ κτλ) οι φιλοξενούμενοι αιφνιδίασαν τους γηπεδούχους και προηγήθηκαν. Οι γηπεδούχοι, εμφανώς μουδιασμένοι χάσανε τη μπάλα και βολόδερναν στο γήπεδο επί πολλή ώρα (καλά να πάθουνε, όλοι οι ξένοι παρατηρητές τούς είχαν προειδοποιήσει ότι η πάλαι ποτέ κραταιά ομάδα των Κοσμικών Φασιστών, αργά ή γρήγορα θα επιχειρούσε να ξαναπάρει το πρωτάθλημα). 

Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου όμως, ο προπονητής των γηπεδούχων Ερντίπ Ταογάν, με λόγο-φωτιά στα αποδυτήρια επανέφερε τους παίκτες του στην πραγματικότητα. Τους υπενθύμισε ότι οι Κοσμικοί Φασίστες είχαν μεν προσφέρει πολλά στον φασισμό, είχαν αποδεκατίσει Έλληνες, Αρμένηδες, Κυπρίους, Ποντίους, Άραβες κτλ, οι μέθοδοί τους όμως ήταν ξεπερασμένες. Ωμές μεν, αλλά πολύ φανερές, πολύ φαντεζί, πολύ προβλέψιμες. Και για αυτό είχαν καταδικαστεί αμετάκλητα στη συνείδηση των απανταχού φασιστών. Σήμερα, τους υπενθύμισε, ο φασισμός έχει εξελιχθεί. Ωμότητες μεν, αλλά με κάλυψη μπούργκας. Φρικαλεότητες με τσαντόρ. Σφαγές με μαντήλες. Μοντέρνα πράγματα. Πολιτικώς ορθά. Δεν ήταν τυχαίο ότι οι Ισλαμοφασίστες είχαν αποτέλεσμα: Κούρδους, Ιρακινούς, Σύρους (σφαγμένους). Δεν ήταν τυχαίο ότι έκαναν εξαγωγή κατσαπλιάδων σε όλο τον πλανήτη. Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο. 

Εμψυχώθηκαν λοιπόν οι Ισλαμοφασίστες και στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα άλλαξαν. Έπεσαν κορμιά. Σφάχτηκαν παλικάρια. Φαγώθηκαν σάρκες. Συνεπικουρούμενοι από τους οπαδούς τους (Αλλάχου Ακμπάρ και τέτοια), αντεπετέθησαν και αρχικά ισοφάρισαν (οι Κοσμικοί είχαν ξεσυνηθίσει τις σφαγές, πώς να το κάνουμε;), για να ακολουθήσει η επική ανατροπή του σκορ και να πανηγυρίσουν οι Ισλαμοπαράφρονες μία ακόμη νίκη, ένα ακόμα φασιστικό πρωτάθλημα. 

Μέχρι αυτή την ώρα η Διεθνής Ομοσπονδία Φασιστών, μέχρι προσφάτως χολωμένη με την Τοπική Ομοσπονδία Ισλαμοφασιστών, για τις επιχειρούμενες από την τελευταία δραστικές αλλαγές στο καταστατικό της, δεν έχει ακόμη σχολιάσει το αποτέλεσμα του καθοριστικού αγώνα. Προβλέπεται όμως να επιχειρήσει σικάτη (συμφιλιωτική) παρέμβαση (με αναφορές στη δημοκρατία και την ειρήνη, γνωστούς φερετζέδες του φασισμού), διότι ως γνωστόν όλοι οι φασίστες την ίδια μούρη έχουνε. 

Υ.Γ Κάτι άσχετοι που αρέσκονται στις θεωρίες συνωμοσίας, λένε ότι το ματς ήταν στημένο. Επ’ ουδενί. Κάνουν τέτοια πράγματα οι φασίστες;

Προς δικαστές και δικηγόρους που εξετάζουν μάρτυρα που «δεν θυμάται».

Αξιότιμοι νομικοί μου. 

Όταν αντιμετωπίζετε μάρτυρα που «δεν θυμάται», οφείλετε να τον βοηθήσετε ή/και αναγκάσετε να θυμηθεί. Σχολιάζοντάς τον, λοιδορώντας τον και προσβάλλοντάς τον, όχι μόνο δεν «εισφέρετε» κάτι στη δίκη, αλλά αντιθέτως τραβάτε το φύλλο συκής μιας κατά τα άλλα τσίτσιδης Δικαιοσύνης. 

Α, ναι! Και αυξάνετε κατακόρυφα τις ψήφους στον φασισμό. 

Υ.Γ Αυτά τα περί «άνοιας», «Alzheimer» κτλ αφήστε τα να τα χρησιμοποιεί κανένας του παραδικαστικού για να αθωώσει κανέναν ναρκέμπορα. Σας το λέω επειδή έγκριτος συνάδελφός σας, όταν χαρακτήρισα κάποιον «συναισθηματικά ασταθή» με κατακεραύνωσε: «είστε ψυχολόγος κύριε;». Δεν σας λέω την συνέχεια γιατί θα είναι εις βάρος όλων μας… 

Πολιτικό Κίνημα «Άρδην» (Γ. Καραμπελιάς και συνεργάτες). Όσοι πιστοί προσέλθετε.

Την Πέμπτη 30 Ιουνίου, ο γνωστός αγωνιστής Γιώργος Καραμπελιάς και οι συνεργάτες του σε «Άρδην» και «Ρήξη» έκαναν ένα βήμα παραπάνω. Κρίσιμο και δυναμικό. 

Προχώρησαν σε διακήρυξη ίδρυσης Πολιτικού Κινήματος με την ονομασία «Άρδην» (φυσικά!). 

Αυτό πρέπει να μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Οι υγιείς δυνάμεις (όσες και όποιες) πρέπει να τολμούν. Όταν το πράττουν, ένα παράθυρο ανοίγει. Προσμονής και ελπίδας. 

Οι φίλοι τού «Άρδην» καλούν τους «πιστούς» να προσέλθουν. Να συνυπογράψουν τη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ. 

Συντάχθηκα (άλλο που δεν ήθελα). Προσωπικές μου απόψεις για μεμονωμένα πρόσωπα, γεγονότα, ιδεολογικά-θεωρητικά ζητήματα, θα τις κρατήσω για μένα. Προέχει η σωτηρία της πατρίδας. 

Αυτοπροσδιορίζομαι πάντοτε ως «Έλληνας, Πατριώτης και Δημοκράτης». Σήμερα, θα προσθέσω και άλλον αυτοπροσδιορισμό: «αγύριστο κεφάλι». 

Ως τέτοιο, κατανοώ απολύτως τα υπόλοιπα «αγύριστα κεφάλια» (τον τρόπο σκέψης τους και την συνέπειά τους και όχι απαραίτητα τις γνώμες τους). Κυρίως αυτά των ομοϊδεατών μου πατριωτών και ειδικότερα εκείνα της λεγόμενης «πατριωτικής» αριστεράς (έχω ξανατονίσει ότι ο προσδιορισμός είναι περιττός, η αριστερά είναι εξορισμού πατριωτική, αλλά δυστυχώς οι ψευτοαριστεροί πλεονάζουν, οπότε τον χρησιμοποιώ κι εγώ). 

Μέχρι στιγμής, στα διαδικτυακά μέσα πατριωτικής λογικής που επισκέπτομαι, η ίδρυση του κινήματος «Άρδην» δεν έλαβε την προσοχή που της αξίζει, παρότι πολλά αναμετέδωσαν ειδήσεις σχετικές με ιδρύσεις νεοφιλελεύθερων σχηματισμών. Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για ελλιπή ενημέρωση ή προσωπικές διαφωνίες με τον Καραμπελιά, ωστόσο καλώ όλους τους πατριώτες και κυρίως τα «αγύριστα κεφάλια» να αναδημοσιεύσουν, να ενημερώσουν, να πάρουν θέση. Ακόμη και η κριτική στάση θα είναι προς όφελος του νέου κινήματος και σε τελική ανάλυση της πατρίδας. 

Περιττό να δηλώσω ότι καμία σχέση ή και απλή επαφή δεν είχα έως τώρα με την ομάδα «Άρδην». 

Προσδοκώντας ένωση όλων των υγιών πατριωτικών δυνάμεων, συνυπογράφω τη διακήρυξη του Καραμπελιά. 

Το γνωστό σας «αγύριστο κεφάλι», 

Αριστείδης.