Μερικά ερωτήματα προς τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας.

Φίλτατοί μου, 

κατ’ αρχάς συλλυπητήρια για την απώλεια του εκλεκτού συμπατριώτη σας, Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα. 

Βάναυσος και γι αυτό καταδικαστέος ο τρόπος που έφυγε από τη ζωή. Σοκαριστικός ο χαμός του, αηδιαστικός ο φονέας και εφιαλτικές οι προεκτάσεις. 

Δυστυχώς, μετά το σοκ της εν ψυχρώ δολοφονίας, ορισμένοι εκ φύσεως καχύποπτοι τύποι (εμού συμπεριλαμβανομένου) βασανίζονται από μερικά καίρια ερωτήματα, με καθόλου προφανείς απαντήσεις: 

Είχε ο εκλιπών Ρωσική φρούρηση και μάλιστα την δέουσα για το είδος της θέσης του, τη φύση των αρμοδιοτήτων του, το περιβάλλον εξάσκησης των καθηκόντων του και τον συμβολισμό που θα αναδείκνυε οποιαδήποτε επίθεση εναντίον του; Αν όχι γιατί; 

Οι Ρώσοι πρεσβευτές σε ολόκληρη την ακτίνα βεληνεκούς των Ισλαμιστών και πολύ περισσότερο στην Τουρκία, χώρα χορηγό του Ισλαμικού κράτους (πριν την εισδοχή της εις τας αγκάλας της Μόσχας) και άντρο πάσης φύσεως φανατικών, εγκληματιών και τρομοκρατών, ήταν ηλίου φαεινότερον ότι θα αποτελούσαν πιθανότατους στόχους. Είναι δυνατόν η ασφάλεια του υπ’ αριθμόν 1 Ρωσικού στόχου σε όλη την Τουρκική επικράτεια να αφήνεται στην τουλάχιστον αμφισβητούμενων δυνατοτήτων Τουρκική αστυνομία; 

Αν ναι, αν υπήρχε Ρωσική φρούρηση, θεωρείτε ότι ήταν αντιπροσωπευτική των αρίστης φήμης Ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας; 

Είναι ποτέ δυνατόν ένας VIP τέτοιου μεγέθους να πέφτει νεκρός από σφαίρες χωρίς να σημειωθεί αμέσως και επί τόπου καμία ανταλλαγή πυρών; Είναι δυνατόν ο VIP-στόχος να μην φορά αλεξίσφαιρο πουκάμισο και να υποχρεώνεται να παραμείνει όρθιος σε σταθερή θέση, στο μέσον σάλας, χωρίς τοίχο ή άλλη κάλυψη στην πλάτη, με όλο το σώμα εκτεθειμένο πίσω από ένα υποτυπώδες πόντιουμ; Είναι δυνατόν ο δολοφόνος, έστω και αστυνομικός, να πλησιάζει ανενόχλητος τον VIP-στόχο εκ των νώτων και μετά την πράξη του να περιφέρεται πάνω από το πτώμα κραδαίνοντας το όπλο και βγάζοντας λόγο; 

Εν ολίγοις: Ο Ρώσος πρεσβευτής θυσιάστηκε, ναι ή όχι και γιατί; 

Πειστικές απαντήσεις παρακαλώ. Αλλιώς, προτιμότερη η σιωπή. 

Αν η πατρίδα με καλέσει στα όπλα, ασφαλώς θα υπακούσω. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα...

Αν απέναντι είναι Ρώσοι, Ιρανοί, Σύριοι ή οποιοσδήποτε άλλος τον οποίον η Νέα Τάξη θα υποδείξει σαν εχθρό 

και δίπλα βρίσκονται Τούρκοι, Αλβανοί, ΨευτοΜακεδόνες και λοιποί αχρείοι δήθεν σύμμαχοι... 

... τα δικά μου τα πυρά θα στραφούν στο πλάι. 

Κατανοητόν; 

Μην μου πείτε μετά «μα...» και «μου...».

Άντε μη σας στείλω στο γεροδιάολο με τη ΒορειοΑτλαντική Συμμορία σας προσκυνημένοι πρωινιάτικα. 

Απλή και άδολη αναλογική; Μπααα... Καλύτερη η πληθωρική πουτάνα εξουσία.

Ενώ 

απ’ όσο κατάλαβα το «σκίζουμε τα μνημόνια» έχει ήδη μετατραπεί σε «κάντε καμιά ευκολία ρε παιδιά να ταΐσουμε τον κοσμάκη να μας ξαναψηφίσει και το νέο μνημόνιο θα το βαφτίσουμε αλλιώς π.χ μεταβατική συμφωνία, γέφυρα κτλ» 

ο υπουργός Οικονομικών Βαρουφάκης (κομήτης ασφαλώς, αδύνατον να συγκριθεί με τους πολλούς, ικανότατους οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ με προϊστορία ετών στον ευρύτερο χώρο του κόμματος) ψεύδεται ασυστόλως αναπαράγοντας την προπαγάνδα της Μέρκελ ότι «μας ταΐζουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι» (βλέπε αναλύσεις Καζάκη και Μπογιόπουλου· το κωλοχρήμα τους ουδέποτε έφτασε στον ελληνικό λαό)

ο υπουργός εξωτερικών Κοτζιάς (έτερος κομήτης με μακρά διαδρομή ... εκτός ΣΥΡΙΖΑ) κατάφερε οι υφιστάμενες κυρώσεις κατά του Βλαδίμηρου (ήτοι εναντίον της αγροτικής παραγωγής της Ελλάδας) να παραταθούν μόνο ως τον Σεπτέμβριο και όχι για ένα χρόνο (περιττό να σας θυμίσω ότι τώρα έχουμε Ιανουάριο), οπότε πρόκειται για τρομερή επιτυχία της νέας κυβέρνησης, διαστάσεων αναλόγων με την κατάκτηση της πρώτης θέσης στη Eurovision 

οι λεκτικές κυβιστήσεις (κοινώς «είπα-ξείπα») συνεχίζονται με ρυθμό πολυβόλου (π.χ «τέλος στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ» και αμέσως μετά «καλοδεχούμενοι οι Κινέζοι», «κηρύσσουμε τον πόλεμο στα all inclusive» και μετά «καμία ενέργεια εις βάρος των all inclusive», «τον Μάρτιο σφίγγουν τα πράγματα με τις συντάξεις» - «εγγυόμαστε τις συντάξεις για Μάρτιο, Απρίλιο ... Δεκέμβριο») 

με ανακούφιση μάθαμε ότι μια από τις ουσιώδεις αλλαγές της νέας κυβέρνησης είναι η επαναφορά των αιωνίων φοιτητών στην ... αιωνιότητα (στο πανεπιστήμιο) 

μια μαύρη τρύπα στο διάστημα δυσκολεύεται να καταπιεί μια αστρική μακαρονάδα (πώς; άσχετο; γιατί οι δηλώσεις των ΣΥΡΙΖαίων έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους ή με τη λογική;) 

εγώ σαν πνεύμα αντιλογίας έχω μια συγκεκριμένη απορία: 

εκείνο το πάγιο αίτημα της αριστεράς για απλή και άδολη αναλογική τι απέγινε; Γιατί έχουμε κάτι αιώνες να το ακούσουμε; Το ‘φαγε η μαρμάγκα (η εξουσία); Το κατάπιαν τα bonus των 50 εδρών; Θα περίμενε κανείς να είναι ο πρώτος νόμος που θα περνούσε μια αριστερή κυβέρνηση ή έστω η πρώτη της σοβαρή εξαγγελία. 

Όχι για τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά επειδή το πουλέν της αριστεράς (ξανα)δήλωσε σήμερα ότι έλαβε «ισχυρή» εντολή. Το πόσο ισχυρή είναι η εντολή 2.250.000 ψηφοφόρων επί συνόλου 9.900.000 (αληθές ποσοστό 23%) έστω και με την προσθήκη 300.000 (αληθές ποσοστό 3%), μπορείτε να το κρίνετε εσείς (σύνολο 2.550.000, αληθές ποσοστό 26%). 

Προς τον συνταγματάρχη Γουόρεν.

Εκπρόσωπο τύπου του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ 

Πεντάγωνο 

Άρλινγκτον Βιρτζίνια 

ΗΠΑ 

Συνταγματάρχα, 

δήλωσες ότι τα Ρωσικά μαχητικά αεροπλάνα που την πέσανε στο αντιτορπιλικό σου στον Εύξεινο Πόντο επέδειξαν «αντιεπαγγελματική και προκλητική» συμπεριφορά που δεν συνάδει με εθνικά πρωτόκολλα και προγενέστερες διμερείς συμφωνίες. 

Δεν μου λες λεβέντη μου, 

εσύ με τις σπουδές στις Στρατιωτικές Ακαδημίες, τις μεγάλες στολές και τα γαλόνια, τις επίσημες φανφάρες και την ξύλινη γλώσσα, τη λέξη «θράσος» την ξέρεις; Την κατέχεις; Μπορείς να μας πεις το νόημά της; Αν όχι μήπως σου λέει κάτι η λέξη «υποκρισία»; 

Δεν μου λες παλικαρά μου, 

όταν ο πολύ γενναίος συνάδελφός σου σκοτώνει αμάχους στη Σερβική τηλεόραση πατώντας απλώς κουμπιά σε μια κονσόλα σκάφους στην Αδριατική, αυτό είναι επαγγελματική και φυσιολογική συμπεριφορά; 

όταν ο επίσης γενναίος πιλότος σου βομβαρδίζει κονβόι προσφύγων στα περίχωρα της Βαγδάτης, αυτό είναι επαγγελματική και αναμενόμενη ενέργεια; 

όταν όλοι οι γενναίοι σου μαζί ισοπεδώνουν καταυλισμούς αμάχων αυτό είναι επαγγελματική και δεοντολογική πράξη; 

Ο βομβαρδισμός της Κινέζικης πρεσβείας στο Βελιγράδι ήταν κίνηση επαγγελματική και μη προκλητική; Η εισβολή στη Γρενάδα ήταν επαγγελματική και μη προκλητική; Η επιχείρηση στη Σομαλία ήταν επαγγελματική και μη προκλητική; Οι επεμβάσεις των γενναίων σου με την υποστήριξη της τεχνολογίας (και μόνο) σε εδάφη ξένων κυρίαρχων κρατών είναι επαγγελματικές και μη προκλητικές; 

Το να ψαρεύουν οι στρατολόγοι σου πιτσιρικάδες παράνομους μετανάστες για τη μηχανή του κιμά (U.S Army) με δέλεαρ την νομιμοποίηση αυτών και των οικογενειών τους, είναι επαγγελματισμός και μη πρόκληση; 

Το να παραβιάζουν με τις πλάτες σου οι σύμμαχοί σου (Τούρκοι, Ισραηλινοί, Γεωργιανοί κτλ κτλ) κάθε έννοια διεθνούς δικαίου είναι επαγγελματισμός; Δεν είναι πρόκληση; Συνάδει με τα πρωτόκολλα και τις συμφωνίες; 

Άκου λοιπόν γενναίε μου, επαγγελματία και μη προκλητικέ: 

Προ ημερών ένας Ρώσος ιέρακας δήλωσε απεριφράστως ότι μπορούν να σας μετατρέψουν σε ραδιενεργή σκόνη. Τέτοιες φανατικές, (ψυχρο)πολεμικές, ιμπεριαλιστικές και εν τέλει απάνθρωπες δηλώσεις, μου προκαλούσαν πάντοτε αηδία. Τελευταίως όμως, επειδή συνεχίζετε, εσύ και οι σύμμαχοί σου, τις επαγγελματικές και μη προκλητικές ενέργειες και δηλώσεις σας, έχω αρχίσει ν’ αλλάζω γνώμη. 

Θα σε λυπήσω, αλλά είμαι υποχρεωμένος να σε πληροφορήσω ότι ο επαγγελματισμός και η μη πρόκληση έχουν και όρια. Τα οποία ξεπεράσατε εδώ και πολύ καιρό. 

Όχι άλλες στρατιωτικές αναλύσεις! Έλεος! Ρωτήστε τις Καλιφορνέζες γκόμενες!

Μας ζάλισαν οι ειδικοί-στρατηγικοί-έγκριτοι αναλυτές. 

Το τι ανάλυση και κακό πέφτει (κυριολεκτικά) στο διαδίκτυο και στον Τύπο δεν λέγεται. Όλοι οι μισόμουρλοι, αλλοπρόσαλλοι, γελοίοι και ξεφτίλες, αρχίσανε πάλι τις αναλύσεις. Είχαμε τους οικονομικού προσανατολισμού καραγκιόζηδες, τώρα εμφανίστηκαν και οι στρατιωτικής κατεύθυνσης λεγάμενοι. Το τι γεωστρατηγικές μλκίες ακούσαμε δεν περιγράφεται. Κι όλα αυτά γιατί; 

Για να μας εξηγήσουν-φωτίσουν-ενημερώσουν γιατί οι Δυτικοί παπάρες δεν θα επιτεθούν στον Βλαδίμηρο. 

Χαλάσανε πάλι μελάνι, χρόνο, χρήμα για να περιγράψουν αναλυτικά το προφανές: 

ότι κανένας τζάμπα μάγκας κι από τις δυό μεριές του Ατλαντικού δεν θα διακινδυνεύσει να δεχθεί έστω και έναν διηπειρωτικό πυρηνικό πύραυλο στο έδαφός του. 

Ακόμη κι αν καταστραφούν ολοσχερώς Ρωσία-Κίνα-Ινδία, οι υπάλληλοι των τραπεζιτών θα βρεθούν σε δυσχερή θέση. Αυτό είναι όλο. 

Αρκεί ένας πύραυλος με πολλές κεφαλές πλουτωνίου στη δυτική ακτή των ΗΠΑ για να καταστήσει την Καλιφόρνια ακατοίκητη για αιώνες. Αυτό είναι όλο. 

Ένας πύραυλος. Ένας. 

Θα χαθούν δια παντός εκατομμύρια ψηλοκάπουλες ξανθιές Καλιφορνέζες, αλλά και όσες επιζήσουν θα ζητήσουν εξηγήσεις, αφού αντί για τσίτσιδες σε ειδυλλιακές ηλιόλουστες παραλίες, θα πρέπει να ζήσουν το σύντομο υπόλοιπο της ζωής τους κρυμμένες στα όρη στ’ άγρια βουνά (της Μοντάνα). Αυτό είναι όλο. 

Το Αμερικάνικο όνειρο δεν προβλέπει χειμώνα (πυρηνικό). Αυτό είναι όλο.

Η τρίτη απάντηση.

Αυτό το έργο το ‘χουμε ξαναδεί. 

Το ένοπλο τμήμα της λέσχης Μπίλντερμπεργκ (ΝΑΤΟ), θα αιματοκυλίσει πάλι μια χώρα (Συρία) για να τη σώσει. (Παρένθεση πρώτη: είναι θεοσεβούμενοι αυτοί να μου το θυμάστε. Παλεύουν για τη σωτηρία των ψυχών. Γι αυτό μετατρέπουν μαζικά ζώντες ανθρώπους σε ... ψυχές!). 

Το κράτος-προθήκη του Σιωνισμού (Ισραήλ) χαίρεται και αγαλλιάζει. (Παρένθεση δεύτερη – κουίζ: βρείτε μία έστω σύρραξη στη Μέση Ανατολή που να μην συμμετέχει έστω και έμμεσα ο Σιωνισμός). 

Τα συνήθη κοράκια (Τουρκία, Αλβανία κτλ) σπεύδουν να δηλώσουν συμμετοχή. Παλιά μου τέχνη (σκοτώνω τον αδύναμο, τον απομονωμένο, τον απροστάτευτο), κόσκινο. (Παρένθεση τρίτη - ερώτηση προς δεξιούληδες: μήπως θυμάστε ποιος ήταν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας όταν και δεύτερο όμορο εχθρικό κράτος κατσαπλιάδων με εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος μας, εισήλθε με συνοπτικές διαδικασίες στο ΝΑΤΟ;). 

Τα διακοσμητικά φυτά (Πρόεδρος Ελληνικής Δημοκρατίας, Γενικός Γραμματέας ΟΗΕ κτλ) συνιστούν αυτοσυγκράτηση. (Παρένθεση τέταρτη: τόσα λεφτά, τόση γκλαμουριά, τόσες δεξιώσεις για ν’ ακούμε φανφάρες). 

Ο Μόσκοβος καταγγέλλει, αλλά αποσύρεται διακριτικά. (Παρένθεση πέμπτη: να τον ακούτε τον Βλαδίμηρο. Τα λέει σιβυλλικά, κάτι σαν Πυθία, κάτι σαν το γερο-Καραμανλή, αλλά τα λέει. Έχει δηλώσει ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας αναβαθμίζονται και θα είναι επιχειρησιακά έτοιμες να αντιπαρατεθούν με οποιονδήποτε το 2020. Μέχρι τότε θα ντουφεκάνε ηλιθίους τύπου Σακιασβίλι). 

Ο Κινέζος διαφωνεί αλλά ... «έχουμε και δουλειές». (Παρένθεση πέμπτη: δεν βγήκε τυχαία η έκφραση «κάνω τον Κινέζο»). 

Και τώρα το ζουμί. 

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, επίσημες και ανεπίσημες, όσον αφορά στη συμμετοχή ή όχι της Ελλάδας στην επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Συρίας, προσφέρονται δύο βασικές επιλογές: 

ΝΑΙ (να διευκολύνουμε το ΝΑΤΟ) – ΟΧΙ (να μείνουμε εντελώς αμέτοχοι). 

Η τρίτη επιλογή πού είναι; 

Η περίπτωση συμμετοχής μας στο πλευρό του Άσαντ, εναντίον του ΝΑΤΟ πού είναι; 

Τώρα βέβαια θα με ρωτήσετε: «είσαι πιωμένος ή τρελάθηκες ξαφνικά;». 

Τίποτε από τα δύο. 

Υποστηρίζω πάντα ότι οι ξένες έννοιες δεν πρέπει να ταλαιπωρούν μια ήδη χειμαζόμενη χώρα. Ασφαλώς συμπονούμε τον δυστυχή Σύριο που θα καεί στα εξ ων συνετέθη από τη βόμβα του ιπτάμενου καουμπόι, αλλά το να αυτοδιοριστούμε εκδικητές-τιμωροί στο πλευρό του κάθε αδικημένου, όντες μάλιστα σε μαύρα χάλια, πάει πολύ. 

Άλλο εννοώ. 

Το δίλημμα «με τον έναν ή ουδέτεροι» και η παράλειψη της επιλογής «με τον άλλον», καθιστά τις σφυγμομετρήσεις άκυρες. Είναι ο ορισμός του στατιστικού σφάλματος. 

Αυτό το λέω, διότι πρόσφατα εμφανίστηκαν σοβαρές (λέει) δημοσκοπήσεις, στις οποίες (λέει) αποδεικνύεται περίτρανα, ότι ο κλασσικός εγχώριος αντιαμερικανισμός πήγε (λέει) περίπατο. Οι Έλληνες (ξαναλέει) θεωρούν πλέον σε μεγάλο ποσοστό τους Αμερικανούς, ως τους καλύτερους φίλους (σε προφανή αντίθεση με τους «κακούς» Γερμανοευρωπαίους). Και ασφαλώς θα εμφανιστούν και σοβαρές (θα πει) δημοσκοπήσεις όπου φίλτατοι θα αποδεικνύονται και οι σφαγείς των Παλαιστινίων. 

Για να δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος, να έχουμε παρακαλώ και μια σοβαρή (λέω) δημοσκόπηση, όπου παραμονές (ή και μεσούσης) της σφαγής Συρίων από τους αιμοσταγείς υπερατλαντικούς «φίλους», να δίνεται και τρίτη επιλογή, τρίτη απάντηση: 

Ουστ ρε ΑμερικανοΣιωνιστές φονιάδες! 

Μοχθηρός θεατρώνης, κακός σκηνοθέτης, ατάλαντοι ηθοποιοί και ηλίθιοι θεατές (καταλαβαίνετε ότι είμαστε μόνοι μας;).

Προς όσους ξημεροβραδιάζονται με προφητείες, μαρμαρωμένους βασιλιάδες, ξανθά γένη και ορθόδοξα τόξα, προς όσους επιμένουν ότι ανήκομεν εις την Δύσην, αλλά και όσους ονειρεύονται ελληνοκουρδικές φιλίες, ελληνοϊσραηλινές συμμαχίες, φίλους Αργεντινούς Πάπες και άλλα τρομερά: 

Καταλαβαίνετε ότι είμαστε μόνοι μας; 

Δείτε την ειδησεογραφία στις παρακάτω εικόνες:

  

Διαβάστε εδώ, εδώ και εδώ. 

Είναι όλα μια παράσταση. Θέατρο. Με εμάς θεατές. Ηλιθίους. 

Καταλαβαίνετε ότι είμαστε μόνοι μας; 

Γράμμα στον Βλαδίμηρο.

Βλαδίμηρε.

Ανοιχτές επιστολές σε έλληνες «ηγέτες» δεν στέλνω. Είναι όλοι πιόνια. Έχουν όλοι αφεντικά. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου το συμφέρον της Ελλάδας, μόνο για το συμφέρον των αφεντικών τους νοιάζονται. Γι αυτό τα λόγια μου δεν τα χαραμίζω.

Εσύ δεν έχεις αφεντικά. Είσαι ο ίδιος αφεντικό. Και τελευταία ασχολείσαι πολύ με την πατρίδα μου. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω σ’ εσένα. Δεν ξέρω ούτε το ένα εκατομμυριοστό απ’ όσα γνωρίζεις, αλλά πρέπει να σου πω πώς φαίνονται τα πράγματα «από μέσα».

Καταρχάς είναι πασίδηλο ότι κύριο μέλημά σου είναι τα συμφέροντα της δικής σου πατρίδας (γεωπολιτικά, οικονομικά κτλ) και όχι η υποστήριξη φιλικών λαών, ορθοδόξων χριστιανών κτλ. Αυτά είναι δευτερεύοντα ή τριτεύοντα.

Δεν σε μέμφομαι γι αυτό. Έτσι κάνουν οι ισχυροί. Έτσι θα ‘κανα κι εγώ αν ήμουν ισχυρός. Θα επέβαλα με οποιονδήποτε τρόπο την παρουσία μου (έστω και δια της πυγμής), θα αύξανα την επιρροή μου, θα κατοχύρωνα τα συμφέροντά μου, και αν (ΑΝ) μου δινόταν η ευκαιρία θα βοηθούσα και κάποιον φίλα προσκείμενο (αφού βέβαια είχε αποδείξει εμπράκτως ότι άξιζε βοήθεια).

Μέχρι εδώ καλά. Δον Κιχώτες και Ζορό δεν υπάρχουν.

Αυτά τα πράγματα όμως Βλαδίμηρε απαιτούν σοβαρότητα. Σοβαρούς συνεργάτες. Σοβαρούς συνομιλητές. Και τα δικά σου, μέχρι στιγμής, ερείσματα, δεν είναι σοβαρά.

Αρχικά σε είδαμε να δίνεις βάση στον αστειούλη βουτυράτο της Ραφήνας. Εκείνον που επί πενταετία επανίδρυε το κράτος, αλλά το μόνο που πήγε καλά επί των ημερών του ήταν οι σπουδές και η καριέρα της συζύγου του. Εκείνον που κήρυξε πόλεμο στους νταβατζήδες, αλλά στη θητεία του κάηκε η μισή Ελλάδα και οι νταβατζήδες χορεύανε στα αποκαΐδια. Εκείνον που κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και από φλεγόμενο μπουρδέλο τη μετέτρεψε απλώς σε φλεγόμενο μπουρδέλο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Εκείνον που δεν πνίγηκε σε μια κουταλιά νερό, αλλά κατάφερε να πνιγεί χωρίς νερό. Να υποκύψει σε ανύπαρκτα σκάνδαλα.

Λένε ότι τον φάγανε για τους δικούς σου τους αγωγούς. Λένε ότι τον στριμώξανε άσχημα. Ότι τον απείλησαν. Ότι τον εκβίασαν. Ότι θα τον δολοφονούσαν. Μπορεί να είναι αλήθεια.

Ποια είναι όμως Βλαδίμηρε η ειδοποιός διαφορά του σοβαρού ηγέτη από τον ξεφτίλα;

Ο σοβαρός ηγέτης έχει τσαγανό. Δεν απειλείται και δεν εκβιάζεται. Δεν φοβάται για τη ζωή του. Κι αν τον στριμώξουν, αντλεί δύναμη από το λαό του. Βγαίνει και λέει την αλήθεια. Όλη την αλήθεια ή έστω όση μπορεί να αντέξει ο λαός. Και ζητά υποστήριξη. Και την παίρνει. Ηγέτης χωρίς λαϊκές πλάτες είναι ή διεκπεραιωτής ή δικτάτορας. Ετούτος ήταν το πρώτο. Γι αυτό και κρύφτηκε. Τσάμπα ο χρόνος σου.

Τώρα τελευταία Βλαδίμηρε δίνεις ρέστα για τον Εφραίμ. Μετά συγχωρήσεως, αλλά πάλι σε κουτσό άλογο πόνταρες.

Κάτι αλλόκοτο έχει αυτός ο ηγούμενος. Κάτι απωθητικό.

Εμείς εδώ, που λες Βλαδίμηρε, είχαμε άγιους γέροντες. Ταπεινούς και πένητες. Είχαμε Παΐσιο. Είχαμε Πορφύριο. Και ξέρουμε πολύ καλά πώς είναι οι ασκητές. Μπορούμε να κρίνουμε θαυμάσια ποιος απαρνήθηκε τα εγκόσμια και αφιέρωσε τη ζωή του στον Κύριο. Μας ξενίζουν λοιπόν καλόγεροι με βλέμμα λύκου, μαγούλες και προγούλια, μαύρα τζιπ και real estate business.

Δεν ζημιώθηκε, λένε, το Δημόσιο. Πολιτική η δίωξη. Βάλλουν κατά της Ορθοδοξίας οι κατήγοροί του. Δεκτά όλα. Το τελευταίο όμως που χρειάζεται η Ορθοδοξία Βλαδίμηρε είναι επίσκοποι που αποταμιεύουν μερικά δις για τα γεράματά τους, Αρχιερείς που ταξιδεύουν για επενδύσεις στην Αραβία και ηγούμενοι ειδήμονες στις αγοραπωλησίες ακινήτων.

Πώς λέγονται λοιπόν Βλαδίμηρε οι ορθόδοξοι που παρέχουν στους εχθρούς της Ορθοδοξίας όπλα για να την χτυπήσουν; Σοβαροί πάντως όχι.

Γι αυτό σου λέω Βλαδίμηρε.

Ευπρόσδεκτη η βοήθειά σου έστω και με το αζημίωτο. Καλοδεχούμενα ακόμη και τα αεροπλανοφόρα σου. Αν θέλεις όμως τη συμπαράσταση των Ελλήνων, να βρεις σοβαρούς εκπροσώπους στην Ελλάδα. Εξάντλησε κάθε περιθώριο.

Αν πάλι δεν βρεις, σημαίνει ότι δεν αξίζουμε βοήθεια και άσε μας στο χάλι μας. Ή, ακόμα καλύτερα, σε περίπτωση εχθροπραξιών στην περιοχή, ρίξε μας καμιά βόμβα από κείνες τις βαρβάτες που έχεις, να ησυχάσουμε…