Οι «νομικώς πλανημένοι».

Ως γνωστόν, το παρόν ιστολόγιο έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στην «τυφλή» και «ανεξάρτητη» Ελληνική Δικαιοσύνη, την οποία σέβεται και υπολήπτεται. Γι αυτό και θεωρεί χρέος του να πληροφορήσει, με τις μικρές του δυνάμεις, τον ελληνικό λαό για ένα νέο άθλο της «τυφλής» και «ανεξάρτητης» την οποία σέβεται κτλ

Τον άθλο αυτόν επέτυχε το τριμελές Πλημμελειοδικείο Ξάνθης, το οποίο αθώωσε τους φοιτητές που «διαμαρτυρόμενοι» έχτισαν με τούβλα την είσοδο του γραφείου τού αντιπρύτανη του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Ολόκληρη η είδηση εδώ.

Τα «παιδιά», λέει, είχαν υλοποιήσει απόφαση του συλλόγου φοιτητών και αντιμετώπιζαν τις κατηγορίες τής φθοράς ξένης περιουσίας, της άσκησης παράνομης βίας, καθώς και της διατάραξης οικιακής ειρήνης δημόσιας υπηρεσίας. Στο πλευρό τους στη δίκη… οι καθηγητές τους (εκπλαγήκατε έτσι;) και βασικός μάρτης υπεράσπισης ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α κύριος Τάσος Κουράκης (δεύτερη έκπληξη, ακόμα μεγαλύτερη ε;).

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο κ. Κουράκης ανέφερε ότι «είναι αντίθετος σε οποιαδήποτε προσπάθεια ποινικοποίησης της δράσης των φοιτητών εντός του Πανεπιστημίου» και ότι «παρόμοιες ενέργειες που κινούνται στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας υπάρχουν διαρκώς και δεν είχαν σαν στόχο να διαταράξουν τη λειτουργία του Πανεπιστημίου, αλλά να διαμαρτυρηθούν για τα δίκαια αιτήματά τους για ένα δημόσιο και ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Επεσήμανε ιδιαίτερα το γεγονός ότι υλοποιούσαν απόφαση του συλλόγου φοιτητών που ελήφθη με μεγάλη πλειοψηφία και δεν έδρασαν αυτοβούλως…».

Δεν θα προχωρήσω φυσικά σε κρίσεις για τους κυρίους φοιτητές και καθηγητές, του κυρίου Κουράκη συμπεριλαμβανομένου. Είναι γνωστή πλέον η ιδεολογική τρομοκρατία που ασκείται εντός των πανεπιστημίων και ακόμη πιο γνωστό το ποιοι φέρουν ακέραια την ευθύνη. Το θέμα μου εδώ είναι οι δικαστικοί λειτουργοί (ποιοι;) και κυρίως ο κύριος «δημόσιος κατήγορος» (ποιος;).

Ο τελευταίος φαίνεται ότι βάσισε την πρότασή του για αθώωση των «παιδιών» στο «Κουράκειο» σκεπτικό. Αν αληθεύουν τα όσα γράφει η εφημερίδα, σύμφωνα με τον εισαγγελέα της έδρας, «τα αδικήματα της άσκησης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης φαίνεται από τις καταθέσεις και στοιχεία της δικογραφίας ότι έχουν αντικειμενικά διαπραχθεί. Εντούτοις οι νεαροί βρίσκονταν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά και έχοντας δικαιολογημένη εντύπωση ότι κινούνται εντός της νομιμότητας.»!

Θαυμάσια! Τι μας λένε λοιπόν οι «Κουράκηδες» λειτουργοί της Θέμιδος; (ποιας;).

Τα εξής περισπούδαστα:

1) όταν η παρανομία είναι αποτέλεσμα συλλογικής απόφασης, οι παράνομοι αθωώνονται, διότι δεν έδρασαν αυτοβούλως! Αν δηλαδή η «μεγάλη πλειοψηφία» τού συλλόγου των φοιτητών είχε αποφασίσει να διαμαρτυρηθεί με απαγχονισμό τού αντιπρύτανη από το φωτιστικό τού γραφείου του, η επιτροπή που θα προέβαινε στην εκτέλεση θα έπρεπε να αθωωθεί (και φυσικά κανείς να μην καταδικαστεί, διότι ο «σύλλογος» είναι απρόσωπος «θεσμός»)!

2) όταν η παρανομία διαπράττεται επειδή «έτσι είθισται», οι παράνομοι αθωώνονται διότι έχουν τη δικαιολογημένη εντύπωση ότι κινούνται εντός της νομιμότητος! Αντί δηλαδή οι εντεταλμένοι νομικοί (ποιοι;) να πράξουν ό,τι πρέπει για να μην καταγράφονται συχνά (και ακόμα καλύτερα να μην καταγράφονται καθόλου) παρανομίες στο πλαίσιο των διαμαρτυριών, θεωρούν την ύπαρξη των παρανομιών ρουτίνα και την επανάληψή τους «νομική πλάνη»! Έτσι, καθιερώνοντας πλέον δια «νομικού» σκεπτικού την ατιμωρησία για «δημοφιλή αδικήματα», οι δικαστικοί-εξουσιαστές όχι μόνο ενθαρρύνουν τη διαιώνιση τού φαινομένου (βία-τρομοκρατία κατά τη διαμαρτυρία), αλλά ανοίγουν διάπλατα την πόρτα στον εφιάλτη: Βία-τρομοκρατία μεταμφιεσμένη σε διαμαρτυρία. Όσοι λοιπόν θέλουν να διαλύσουν την κοινωνική γαλήνη (τα μέσα γνωστά… καταστροφές, εμπρησμοί, πλιάτσικο), επειδή π.χ έτσι τους διέταξε η Χ πρεσβεία, δεν έχουν παρά να επενδύσουν στο γερό χαρτί τής «διαμαρτυρίας». Εκτός της συνδρομής των πανεπιστημιακών, θα έχουν και την έγκριση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, της «τυφλής» κτλ την οποία υπολήπτομαι κτλ κτλ, ως «νομικώς πλανημένοι»!

Υ.Γ 1 Θα με πείτε ασφαλώς υπερβολικό, διότι «άλλο το χτίσιμο μερικών τούβλων και άλλο η ανθρωποκτονία». Σωστά. Υπερβάλλω σκόπιμα. Φοβάμαι ότι, κατά πώς πάμε, η παρατεταμένη ανοχή στα πταίσματα μπορεί να επεκταθεί και στα κακουργήματα.

Υ.Γ 2 Το «μάρτης» είναι σκόπιμα ανορθόγραφο. Η παρουσία Συριζαίου μάρτυρα υπεράσπισης σε τέτοια δίκη, μου φέρνει στο μυαλό τη λαϊκή σοφία: «Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή;»!!

Υ.Γ 3 Προς νομομαθείς: Αφού το χτίσιμο ως διαμαρτυρία αθωώνεται, δικαιούμαι διαμαρτυρόμενος για την παραπάνω απόφαση, να μεταβώ στο Πλημμελειοδικείο Ξάνθης και να χτίσω την πόρτα τής τουαλέτας των συγκεκριμένων δικαστών;

Το θράσος δεν έχει φαίνεται όρια, αλλά η υπομονή έχει.

«Παραδόξως, θεωρείται αυτονόητο ότι η Αγροφυλακή των νωπών ρουσφετιών καταργείται, αλλά οι 1.800 αγροφύλακες παραμένουν (θα σταλούν σε δήμους και κοινότητες της κατοικίας τους). Περίπου αυτονόητο, επίσης, ότι οι υπάλληλοι της «ΑΣΠΙΣ Πρόνοια» (που ασφαλώς κάτι θα είχαν ακούσει για τις απάτες του αφεντικού εις βάρος των πελατών τους...) θα απορροφηθούν στο Δημόσιο.»


Αυτά έγραψε στην «Καθημερινή» της Κυριακής (18-10-2009) αρθρογράφος ονόματι Κώστας Καλλίτσης.

Επειδή ο εν λόγω «έγκριτος» προβαίνει σε πολύ περισσότερες από μία αυθαίρετες και κακοήθεις εκτιμήσεις-διαπιστώσεις, οι οποίες δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από άγνοια, παρανόηση ή αφέλεια, επιτρέψτε μου να αναρωτηθώ:


Πώς τολμά να παραλληλίζει ανθρώπους που έμειναν στο δρόμο μετά από δεκαετίες μόχθου σε ιδιωτική εταιρεία, με αργόμισθα «βύσματα» που διορίστηκαν στο δημόσιο για κομματικούς-ψηφοθηρικούς λόγους;


Πώς τολμά να ταυτίζει, εμμέσως πλην σαφώς, εργαζομένους-υπαλλήλους με τον εργοδότη; Πώς τολμά να υπονοεί (επίσης σαφώς) ότι ο κεφαλαιοκράτης με τον εργαζόμενο είναι συνυπεύθυνοι;


Πώς τολμά να διατυπώνει ή αναπαράγει ανυπόστατη «θεωρία» περί διορισμού των ανέργων της «Ασπίδος» στο δημόσιο; Τόση σοβαρότητα διαθέτει που να θεωρεί «λόγια του αέρα» ως τετελεσμένα και μάλιστα «αυτονόητα»; Αν έχει αξιόπιστες πηγές ας τις αναφέρει για να τις πληροφορηθούν και οι λιμοκτονούντες πλέον πρώην εργαζόμενοι.


Και επειδή πολύ ευγενικός υπήρξα με κάποιον που προσβάλλει και λοιδωρεί τα θύματα ενός εγκλήματος, τον ερωτώ ευθέως:


Εσείς κύριε, αν ακούσετε ψιθύρους για το αφεντικό σας, τον κύριο Αλαφούζο, τι ακριβώς θα πράξετε; Για να ξέρουν δηλαδή οι εργαζόμενοι σε όλον τον ιδιωτικό τομέα, τι να κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις…

Προπαγάνδα και «όπιο του λαού».

«Ο βασιλεύς των αθλημάτων» είναι το ποδόσφαιρο, λένε «αυτοί που ξέρουν».
Κάποιοι άλλοι πιο «ψαγμένοι» όμως, το χαρακτηρίζουν ως «όπιο του λαού». Και οι δύο χαρακτηρισμοί, άμεσα ή έμμεσα, αποδίδουν στο άθλημα την ίδια ιδιότητα:
εξουσία-επιρροή πάνω στις μάζες.

Δεν θα αποτολμήσω βέβαια ψυχολογική ερμηνεία του φαινομένου, την οποία έχουν άλλοι κάνει με επιτυχία πριν από μένα, είχα όμως πάντα μια απορία:

«Πώς και τους ξέφυγε;». «Τέτοιο παντοδύναμο μέσο επηρεασμού της κοινής γνώμης και δεν ετέθη ακόμη στην υπηρεσία της Νέας Τάξης;». «Είναι δυνατόν η αντιρατσιστική-πολυπολιτισμική προπαγάνδα, να μην διαθέτει επίσημη ποδοσφαιρική συνιστώσα; (ανεπίσημη διαθέτει, όπως θα πω παρακάτω)».

Σήμερα Παρασκευή 16 Οκτώβρη 2009, η απορία μου επιτέλους ελύθη. Φρόντισε το «έγκριτο» «Βήμα». Αντιγράφω (διαβάστε και θαυμάστε):

«…«Κόκκινη κάρτα στη βία και στον ρατσισμό» από τη Σούπερ Λίγκα

Με κόκκινη κάρτα στον χουλιγκανισμό και στον ρατσισμό απαντά η Σούπερ Λίγκα στα φαινόμενα βίας που επέστρεψαν επικίνδυνα το τελευταίο διάστημα στον ελληνικό αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο. Στο πλαίσιο της ενημέρωσης των οπαδών η διοργανώτρια του πρωταθλήματος κατά τη διάρκεια των αγώνων του Σαββατοκύριακου θα μοιράσει σε όσους πάνε στα γήπεδα κόκκινες κάρτες στις οποίες θα αναγράφονται τα συνθήματα «κόκκινη κάρτα στη βία» και «κόκκινη κάρτα στον ρατσισμό» . Παράλληλα, όλοι οι ποδοσφαιριστές θα μπουν στον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενοι από παιδιά μεταναστών και θα φορούν πολύχρωμα μπλουζάκια με μηνύματα κατά της βίας και του ρατσισμού. «Η προσπάθεια αυτή στόχο έχει την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε κοινωνικά προβλήματα και την αλληλεγγύη σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Το δικαίωμα στη διαφορετικότητα βρίσκει ιδανικό πρεσβευτή το ποδόσφαιρο» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας κ. Νίκος Θανόπουλος…. ».

«Ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης σε κοινωνικά προβλήματα και την αλληλεγγύη σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες» είναι η sic έκφραση για την προπαγάνδα που έλεγα παραπάνω.

Ώστε έτσι λοιπόν. Τα φαινόμενα βίας «επέστρεψαν» και θα τα αντιμετωπίσουμε με «αντιρατσιστικές» πρωτοβουλίες! Γιατί κύριοι της «Σουπερλίγκας» (ακούστε όνομα που δώσανε στο ελληνικό πρωτάθλημα τα ξενομανή ανθρωπάκια); Πότε έλειψε η βία από τα ελληνικά γήπεδα και δεν το μάθαμε; Πώς επέστρεψε αφού δεν έφυγε ποτέ; Πότε κάνατε το παραμικρό για να εξαλειφθεί;

Ο ρατσισμός φταίει για τον χουλιγκανισμό; Τίποτε καλύτερο δεν βρήκατε; Ο ρατσισμός είναι πια υποπερίπτωση της υποπερίπτωσης του χουλιγκανισμού. Αντιθέτως, ο «αντιρατσισμός» και ο «αντιφασισμός» είναι κύρια συστατικά του σύγχρονου χουλιγκανισμού. Οι τοίχοι γύρω από τα γήπεδα βρίθουν από χουλιγκανικά συνθήματα με υπογραφή «Αντίφα» (η ανεπίσημη συνιστώσα που λέγαμε). Δεν τα είδατε ποτέ; Τα φιμέ τζάμια των Μερσέντες με τις οποίες προσέρχεστε στα γήπεδα δεν επιτρέπουν τη θέα προς τα έξω; Τα πανό «Έλληνες είστε και φαίνεστε» στις κερκίδες, ούτε αυτά τα είδατε;

Σε τι ακριβώς θα βοηθήσουν οι «κόκκινες κάρτες» και τα μεταναστάκια στους αγωνιστικούς χώρους το άθλημα και την καταπολέμηση της βίας; Εδώ ο οποιοσδήποτε μεγαλοαπατεώνας γίνεται πρόεδρος Π.Α.Ε και αποκτά «λαϊκή» δύναμη εν μία νυκτί, ξεπλένει χρήμα και διαφθείρει κι άλλους και θα μας σώσουν τα μεταναστάκια; Εδώ παράγκες αλωνίζουν ασύδοτες, όλοι τα πιάνουν απ’ όλους, ο τζόγος (κρατικός και παράνομος) έχει εξελιχθεί σε πανδημία, ματς στήνονται και περιουσίες αλλάζουν χέρια στα στοιχήματα και το πρόβλημα θα λύσουν οι «κάρτες»; Εδώ πρότυπο των νέων είναι ο κάθε αγράμματος αληταράς που γίνεται εκατομμυριούχος επειδή κλωτσάει το τόπι, χορηγοί του αθλήματος είναι οι ίδιοι αιμοσταγείς καπιτάλες που κρατάνε τη νεολαία άνεργη ή όμηρη για ψίχουλα και εσείς παριστάνετε τους κοινωνικοευαίσθητους;

Σε ποιον τα πουλάτε αυτά ρε; Καμώνεστε ότι δεν ξέρετε τις αιτίες της βίας στα γήπεδα και νομίζετε ότι θα το χάψουμε; Πιόνια είστε. Πιόνια της νέας τάξης και τίποτε παραπάνω. Τις αντιρατσιστικές ευαισθησίες σας αλλού. Εδώ είναι Ελλάδα!

Κι εσείς αγνοί Έλληνες φίλαθλοι μεμονωμένοι ή οργανωμένοι, μη μασάτε! Κατεβείτε κάθε φορά στο γήπεδο με την Ελληνική σημαία μαζί με τη σημαία της αγαπημένης σας ομάδας. Τραγουδήστε τον εθνικό ύμνο μαζί με τον ύμνο της ομάδας σας. Μείνετε μακριά από κάθε εκδήλωση βίας, μακριά από ύβρεις και αντεθνικά συνθήματα. Δώστε στους «αντιρατσιστές» της κερκίδας και των προεδρικών Μερσέντες, ειρηνικό αλλά δυνατό και σαφές το μήνυμα:

Εδώ είναι Ελλάδα!

Μία και μόνη απορία: Η τρομοκρατία θα συνεχιστεί;

Πολλοί καλοί φίλοι έχουν διάφορες απορίες.

Τώρα που ο Γεώργιος της Μαργαρίτας μεσουρανεί…

…τι θα γίνει με τα εθνικά θέματα;

Σαν τι θέλετε να γίνει καλοί μου άνθρωποι; Επαναλαμβάνω: Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος, Μακεδονία (όχι μόνο το όνομά της), Θράκη, Αιγαίο, έχουν εκχωρηθεί ή πωληθεί έναντι συμβολικού τιμήματος. Να το ξαναπώ;

ΕΧΟΥΝ ΕΚΧΩΡΗΘΕΙ Ή ΠΩΛΗΘΕΙ ΕΝΑΝΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ.

Ιστορία και πολιτισμός αιώνων, αγώνες και ποταμοί αίματος, έπεσαν στα χέρια ηλιθίων, αργυρώνητων και προσκυνημένων και τις κάνανε γκέι-παρέιντ. Τι δεν καταλαβαίνετε; Ο BravoYorgo το πολύ-πολύ να κληθεί να υπογράψει τα αντίστοιχα συμβόλαια, ως έχων το ακαταλόγιστο.

… τι θα γίνει με τους εποίκους;

Τι να γίνει καλοί μου άνθρωποι; Θεωρήστε τους ΟΛΟΥΣ νομιμοποιημένους-ελληνοποιημένους, με περισσότερα δικαιώματα από εσάς (τα «ίσα δικαιώματα» είναι πλέον τρε μπανάλ που θα ‘λεγε και η κυρία Ρεπούση). Πού είναι το δύσκολο; Προδιαγεγραμμένη πορεία ευφυούς σχεδίου. Κράτος συνεργός (βλ. ΕΔΩ). Ο Ιμπραήμ τώρα δικαιώνεται. Και εδώ ο GAP απλώς θα παραστεί για να βάλει μια «τζίφρα», ως μέχρι μανίας οπαδός της πολυπολιτισμικότητας, των πολυεθνικών κρατών κτλ.

…τι θα γίνει με την οικονομική κρίση; Πώς θα την αντιμετωπίσει ο Γιωργάκης;

Τι ερώτηση είναι πάλι αυτή; Οποιοσδήποτε προβληματικός μπορεί να χαράξει οικονομική πολιτική. Αρκεί να κάνει ό,τι του λένε!

Απορίες που τις έχετε! Δεν θα δεχθώ άλλες! Μη ρωτήσει κανείς αφελώς, «τι θα γίνει με την εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, τα τροχαία ή τη διαφθορά;». Πρόκειται για παγιωμένες νοσηρές καταστάσεις και θα διογκώνονται ανεξέλεγκτες. Ληστείες, βιασμοί και φόνοι, εξαθλιωμένοι εξαρτημένοι, διαμελισμένα κορμιά στην άσφαλτο και μίζες-φακελάκια, θα λούζονται πλέον από το πράσινο φως του «κινήματος» αντί για το κυανό της «επάρατης».

Όχι φίλοι. Εγώ για άλλο απορώ. Άλλο διερωτώμαι. Το δήλωσα άλλωστε εξαρχής ότι δεν τα πάω καλά με τα κατασκοπικά, τα πρακτόρικα, τα προβοκατόρικα.

Μία και μόνη απορία έχω:

Τώρα που (ξανα)ανέτειλε ο ήλιος των «σοσιαλιστών», τώρα που κυβερνάει ο «λευκός Ομπάμα», ο εκλεκτός τής Ολμπράιτ, ο «ναι στον Ανάν», ο «όχι στον Ρώσικο αγωγό»…

… η τρομοκρατία στη χώρα μας θα συνεχιστεί; Θα καιγόμαστε συμπούπουλοι κάθε καλοκαιράκι; Θα επαναληφθούν Δεκέμβρηδες και «επαναστάσεις» μουσουλμάνων; Θα συνεχίσουν τα βουτυρόπαιδα των Βορείων Προαστίων να μας ανατινάζουν; Θα επιμείνει η γιάφκα του Ε.Μ.Π να σπέρνει ανέμους και να θερίζουμε θύελλες;

Διότι αν μεν εξαφανιστούν ξαφνικά, δικαιούμαστε να αναπτύξουμε θεωρίες συνομωσίας.

Αν όμως επιμείνουν, τότε πρέπει να ρωτήσουμε «τι θα κάνει ο George»; Ήτοι…

«Εδώ σε θέλω κάβουρα (Γιωργάκη). Πώς περπατάν στα κάρβουνα (τρομοκρατία, ντόπια και εισαγόμενη);»

Παρακαλώ σας. Βοηθήστε τον αδαή. Φωτίστε τον αόμματο.

Ισοδύναμες ψήφοι. Μαθηματικώς… χάσαμε!

Αν αναρωτιέστε, σοβαροί και λογικοί μου συνάνθρωποι, τι μπορούμε να αλλάξουμε με την ψήφο μας, θα σας απαντήσω (το τεκμηρίωσαν άλλοι, εγώ το επαναλαμβάνω):

Τίποτε!

Είμαστε πλέον μειοψηφία και θα παραμείνουμε τέτοια. Ο οργανισμός (η κοινωνία) κατακλύστηκε από παράσιτα που αναπαράγονται ταχύτατα και κατεστραμμένα κύτταρα. Τα υγιή κύτταρα μειοψηφούν.

Η ψήφος, λέει, κάθε πολίτη, είναι ισοδύναμη με κάθε άλλου πολίτη. Μάλιστα.

Υπάρχουν όμως οι αναγκαίες προϋποθέσεις γι αυτό; Έχουν όλοι οι ψηφοφόροι την ίδια παιδεία; Συμμετέχουν στα κοινά; Είναι έγκυρα και έγκαιρα ενημερωμένοι; Είναι ανιδιοτελείς, βάζουν δηλαδή το γενικό συμφέρον πάνω από το προσωπικό; Ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα με βάση αρχές και ιδεολογία, χωρίς φόβο, πάθη και ταπεινά ελατήρια; Διαθέτουν τον κοινό νου ώστε να θέσουν τις σωστές προτεραιότητες;

Ξεκάθαρα όχι.

Κοιτάξτε γύρω σας. Προσεκτικά και κριτικά. Παρατηρήστε και σκεφτείτε.

Έχουν δικαίωμα ψήφου (διότι δεν υπάρχει κανείς να τους το αφαιρέσει) και το ασκούν

1) όσοι, αν διαπράξουν έγκλημα, θα την γλυτώσουν λόγω «μειωμένου καταλογισμού». Ανοϊκοί (πάμπολλοι πια, είμαστε χώρα γερόντων), διανοητικώς καθυστερημένοι, σχιζοφρενείς, εξαρτημένοι κτλ

2) αυτοί που προσποιούνται τους παραπάνω, ήτοι το παίζουν «τρελοί» ή «βλάκες» και γλυτώνουν έτσι από το στρατό, τη δικαιοσύνη κτλ

3) οι (πολυάριθμοι πια) παραβατικοί, που δεν συνελήφθησαν ακόμη και ούτε πρόκειται να συλληφθούν, δηλαδή οι περισσότεροι! Χουλιγκάνια, βαποράκια, κλεφτρόνια, βιζιτούδες, νταβάδες, μπράβοι, απατεώνες, αλλά και κακούργοι ολκής, βιαστές, εκβιαστές, εμπρηστές, παιδεραστές, μαφιόζοι, έμποροι ναρκωτικών, δολοφόνοι κτλ

4) οι εραστές αρπαχτής και απληστίας, οι διαπλεκόμενοι, οι μεσάζοντες, τα λαμόγια, τα τρωκτικά

Πώς είπατε; Αυτοί που ασθενούν ή παρανομούν είναι εξαιρέσεις; Λάθος. Είναι πολλοί. Κι ακόμα περισσότεροι είναι οι παρακάτω ψηφοφόροι:

5) οι διεφθαρμένοι κεφαλαιοκράτες, οι νεόπλουτοι μπουρζουάδες, οι αποστειρωμένοι αριστοκράτες

6) τα αποβλακωμένα τηλεθεατάκια που τρώνε καθημερινά (δεν βαριούνται;) πρωινάδικα και κουτσομπολιά, ριάλιτι και εικονική πραγματικότητα, ζώδια και άστρα, προκάτ είδωλα, σιλικονούχα ξέκωλα, ντιριντάχτα και σκυλοπόπ, γκέι κουλτούρα και βία, μπάλα και τσόντα, κατευθυνόμενη ειδησεογραφία και προπαγάνδα

7) τα εκφυλισμένα-αχόρταγα-αλλοπρόσαλλα-θρασύτατα-αναιδή κτήνη που γαμ… τον Κ.Ο.Κ καθημερινά σκοτώνοντας και αυτοκτονώντας, που πετάνε τα σκουπίδια τους όπου βρουν, που δεν έμαθαν ποτέ τι σημαίνει κοινή ησυχία, ευγένεια, σεβασμός στην αξιοπρέπεια του άλλου

8) οι μανιακοί καταναλωτές δανείων και καρτών, που στερούνται τα βασικά αλλά κολυμπάνε στα λούσα, κατά το «ψωμί-τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη»

9) οι πολυπληθείς τεμπέληδες του φραπέ, που καμώνονται τους ανέργους και τα ρίχνουν στην «κακούργα κενωνία»

10) οι βολεμένοι οκνηροί δυνάστες, συνήθως δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι αργόμισθοι, οι πολυθεσίτες, οι εργατοπατέρες, τα κομματόσκυλα, οι γλείφτες, τα «βύσματα» κτλ

11) εκείνοι που θέλουν να μοιάσουν στους τελευταίους, τα μίζερα δηλαδή ανθρωπάκια που ευχαρίστως ανταλλάσσουν πατρίδα, ελευθερία και ανεξαρτησία με μια θεσούλα και ιστορία, θρησκεία και πολιτισμό με έναν μισθουλάκο

12) οι κουτοπόνηροι του «όπου φυσάει ο άνεμος πάμε», «να γλυτώσουμε το πρόστιμο από την εφορία» ή «να βάλουμε ρεύμα στο αυθαίρετο»

13) οι δεδηλωμένοι ως «αλλοεθνείς», δηλαδή μη Έλληνες, που ψηφίζουν «ομοεθνείς» τους , δηλαδή επίσης μη Έλληνες (στις ελληνικές εκλογές!!), κατά διαταγή ξένων πρωτευουσών

14) οι ελληνοποιημένοι (κατά κανόνα παράνομα) αλλοδαποί που προσέρχονται στις κάλπες με τις ίδιες «αρχές» με τις οποίες ήλθαν στην Ελλάδα. Με γνώμονα τον εθνικισμό ή οποιοδήποτε θεμελιωτισμό κουβαλάνε από τη μητέρα-πατρίδα τους ή το τρίπτυχο «easy money - quick money - κάτω ο έλληνας σατράπης να πάρω εγώ τη θέση του». Αναμένεται να αυξηθούν δραματικά, αφού στο άμεσο μέλλον, κατά τις υποσχέσεις όλων των … «δημοκρατικών δυνάμεων», σ’ αυτούς θα προστεθούν πολλές ακόμη μυριάδες εποίκων με τις ίδιες ιδιότητες

Αυτοί και άλλοι πολλοί παρόμοιοι που μπορεί να μου διαφεύγουν, αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία στην ελληνική κοινωνία. Τον κορμό του εκλογικού σώματος.

Η ψήφος καθενός από τους παραπάνω μετράει όσο και η δικιά σας (μας). Αυτοί όμως είναι εκατομμύρια και εμείς μια χούφτα. Κατακυρίευσαν την πατρίδα μας, ενώ εμείς συρρικνωθήκαμε. Οι εκλογές είναι εξ ορισμού χαμένες για μας.

Κάποτε ο κόσμος ήταν καλύτερος. Τον «τρελό» και τον «κακό» τους δείχνανε με το δάχτυλο. Παρόλα αυτά άκρη με τις εκλογές δεν βρήκανε. Πρόβατα ήταν οι ψηφοφόροι. Αγνά μεν, αλλά άγονταν και φέρονταν.

Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να δώσουν λύση οι εκλογές σήμερα. Άφρονες και κακοί είναι οι περισσότεροι. Πρόβατα είναι ακόμη οι ψηφοφόροι. Αλλά είναι τώρα χειρότερα από παλιά. Άρρωστα. Μεταλλαγμένα. Ηλίθια. Διεστραμμένα. Κακοήθη.

Δεν έχουμε θέση ανάμεσά τους.

Από τη στιγμή μάλιστα που θα κυβερνήσει πάλι κάποια οικτρή σχετική πλειοψηφία (και απόλυτη μειοψηφία) με φερετζέ το σύνθημα «ο κυρίαρχος λαός μίλησε», η συμμετοχή μας δεν έχει κανένα νόημα. Μαθηματικώς…

«Πατριώτες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα» και άλλα παραμύθια.

--> -->

-->

Πάρα πολλοί σοβαροί συμπολίτες μας (αναλυτές, διανοούμενοι, ιστολόγοι αλλά και απλοί άνθρωποι) επαναλαμβάνουν συνεχώς το προφανές:

«Πατριώτες υπάρχουν σε όλα τα κόμματα».

Μας προτρέπουν μάλιστα να τους υποστηρίζουμε (ψηφίζουμε), ευελπιστώντας ότι έτσι, με την επικράτηση δηλαδή του «πατριωτικού τμήματος» κάθε κόμματος, η πολιτική όλων θα επηρεαστεί προς τη σωστή κατεύθυνση, προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων.

Θα το ‘λεγα ευσεβή πόθο. Θα το χαρακτήριζα αυταπάτη. Όμως η Ελλάδα ψυχορραγεί. Δεν μπορώ να είμαι τόσο επιεικής.

Είναι οικτρή πλάνη.

Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω, αλλά οι αληθινοί πατριώτες βρίσκονται όπου και οι πραγματικοί ήρωες. Στην αφάνεια ή δυό μέτρα κάτω από τη γη.

«Πατριώτες» λοιπόν «υπάρχουν σε όλα τα κόμματα». Μάλιστα.

Και έντιμοι θα πρόσθετα εγώ. Και αγωνιστές. Και ιδεολόγοι. Και εργατικοί. Και λοιπόν; Τι ουσιαστικό πρόσφεραν τόσα χρόνια οι πατριώτες και οι λοιποί ενάρετοι των κομμάτων και τι πρόκειται να προσφέρουν στο εξής; Απαντώ: Τίποτε!

Και εξηγώ(-ούμαι):

Κατ’ αρχάς διακινείται άφθονος κίβδηλος πατριωτισμός. Οι περισσότεροι «πατριώτες» των κομμάτων είναι κοινοί ψεύτες. Πρόκειται για μασκαρεμένα νεοταξιτάκια (στο «casting» τα μισά πρακτοράκια τα βαφτίσανε «προοδευτικούς-αντιρατσιστές-αντιφασίστες» και τα άλλα μισά «πατριώτες») ή για ακαταλόγιστους πολιτικάντηδες. Πολλοί συνδυάζουν και τις δύο ιδιότητες. Οι πρώτοι, έμμισθοι και επιδοτούμενοι «πατριώτες», έχουν σκοπό να κατευθύνουν το γνήσιο πατριωτισμό τού λαού και την οργή του για τον διαρκή εξευτελισμό της Ελλάδας, σε σκοτεινά και πλήρως ελεγχόμενα μονοπάτια. Οι δεύτεροι, αν δεν επρόκειτο για θάνατο (της πατρίδας μας), θα ήταν απλώς γελοίοι. Ο κάθε ξεπουλημένος φαφλατάς, ο κάθε αγύρτης γυρολόγος και ο κάθε ανεγκέφαλος-θερμοκέφαλος τραμπούκος, το μάθανε το παραμύθι και το σερβίρουν καθημερινά, ψαρεύοντας οπαδούς και ψηφαλάκια. «Πατριώτες» εκ του ασφαλούς. Άριστες σχέσεις με το κεφάλαιο, βαθιά χωμένοι στη διαπλοκή, αμετροεπείς και λαϊκιστές, αλλά κατά τα άλλα «πατριώτες».

Αν όλοι οι παραπάνω αφαιρεθούν, οι πραγματικοί πατριώτες των κομμάτων είναι ελάχιστοι. Και, δυστυχώς, όχι μόνο αριθμητικά. Απελπιστικά μόνοι, χωρίς διασυνδέσεις, άχρωμοι και μονίμως απόντες από τα κέντρα αποφάσεων. Εξαντλούνται σε δηλώσεις-άρθρα-ομιλίες (σεβαστές και συγκινητικές) και εκκλήσεις χωρίς αντίκρυσμα. Έτσι, αντί να επηρεάζουν την (αντ)εθνική πολιτική του κόμματος, μάλλον την ενισχύουν: η παρουσία τους χρησιμοποιείται από τους «ατσίδες» της πολιτικής (προσκυνημένους αρχηγούς, βαρόνους, στελέχη κτλ) ως άλλοθι. Καταντούν συνένοχοι σε εγκλήματα εναντίον του ελληνισμού.

Ερωτώ:

Τι έκαναν οι νυν «πατριώτες» των δύο μεγάλων κομμάτων όταν οι αρχηγοί τους και οι πρωτοκλασάτοι συνάδελφοί τους λέγανε ναι στον Ανάν, όταν κατέβαζαν τη σημαία από τα Ίμια, όταν ευχαριστούσαν τις Η.Π.Α, όταν υπέγραφαν τη συμφωνία της Μαδρίτης, όταν παρέδιδαν τον Οτσαλάν;

Πώς αντέδρασαν όταν οι αρχηγοί τους κατέθεταν στεφάνια στα μνημεία σφαγέων των Ελλήνων και επέβαλαν δια της βίας (προπαγάνδας) την «ελληνοβαρβαρική φιλία»;

Τι έκαναν όταν ξεπουλιόνταν Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη και Αιγαίο (ξεπουλήθηκαν ήδη, μη γελιέστε).

Πού ήταν όταν το Ρεπουσολόι άλωνε τα εκπαιδευτικά ιδρύματα;

Τι έκαναν όταν Τούρκοι στρατηγοί στρογγυλοκάθονταν στη Λάρισα, Τούρκικες φρεγάτες αρμένιζαν «αβλαβώς» στο Σαρωνικό και Τουρκικά αεροπλάνα «βομβάρδιζαν» τα νησάκια μας;

Τι έπραξαν όταν ορδές εποίκων κατέκλυζαν τη χώρα;

Παραιτήθηκαν μήπως αηδιασμένοι; Κατήγγειλαν τους αρχηγούς και το σινάφι τους; Ήραν την εμπιστοσύνη τους στην «παράταξη»; Όχι βέβαια! Παρέμειναν στις στάνες τους, θλιβεροί κλακαδόροι των αρχηγών, δεκανίκια των εχθρών της πατρίδας.

Να το θέσω αλλιώς;

Τι γυρεύουν οι «πατριώτες» στην ίδια στέγη με τη θυγατέρα του Εφιάλτη και με το Αμερικανάκι της Μάργκαρετ; Πώς συμβιώνουν με τους Μπίντελμπεργκ και τους εκλεκτούς της πρεσβείας; Πώς συνεργάζονται με τα Σοράκια, τα Παρατηρητήρια και τους πράκτορες Άγκυρας-Τιράνων-Σκοπίων;

Και επειδή ουδείς στο απυρόβλητο, συνεχίζω τα ερωτήματα:

Τι δουλειά έχουν οι πατριώτες με τους ριψάσπιδες, τις διαπλεκόμενες κυράτσες και τους εκδότες τσόντας; Πού κολλάνε οι πατριώτες με τις σκυλούδες και τις φτερούδες; Πώς είναι δυνατόν πατριώτες να συγχρωτίζονται με κόκκινα μεταναστολάγνα σταλινικά απολειφάδια, ροζ καρύδια κάθε εθνομηδενιστικής καρυδιάς (συνιστώσας) και πράσινους κεμαλιστές;

Αυτούς λοιπόν τους πατριώτες, να τους βράσω (για να μη χρησιμοποιήσω άλλο ρήμα). Προτείνω να στέλνουμε σ’ αυτούς και στα κόμματά τους, σαφές μήνυμα (μαύρου χρώματος) όποτε έχουμε εκλογές. Συνένοχοι είναι (εκ προθέσεως ή βλακείας μού είναι αδιάφορο).

Συνένοχοι… και τα άλλα είναι παραμύθια.

Καμικάζι-μπάτσοι. Ποιος θα μας σώσει;

Αν διαβάζουν αστυνομικοί το ιστολόγιο, τους παρακαλώ θερμά:

πείτε στον καμικάζι συνάδελφό σας, που ένστολος και με την υπηρεσιακή του μηχανή έκανε «σούζα» 100 μέτρων μπροστά από το χρηματιστήριο στη λεωφόρο Καβάλας, σήμερα 27-8-2009 στις 13:57, σπάζοντας τα τύμπανά μας και τα νεύρα μας, ενώ όταν «προσγειώθηκε» συνέχισε για αρκετά μέτρα να οδηγεί κοιτάζοντας προς τα πίσω, αναμένοντας τα «εύσημα» από τον δεύτερο του ζεύγους, ότι:

1) δεν είναι μαγκιά να γ... το νόμο που υποτίθεται ότι φυλάττεις. Μαγκιά είναι, παρά τις αντίξοες συνθήκες στις οποίες δουλεύεις και τα ψίχουλα που παίρνεις (σε σχέση μ’ αυτό που σου ζητούν να προσφέρεις) να εφαρμόζεις το νόμο, να υπηρετείς το σύνταγμα και τους συμπολίτες σου. Τα πραγματικά «σκληρά καρύδια» να εξαντλούν τη σκληράδα τους στους παρανόμους και όχι σε «σούζες-κόντρες» και να μην παριστάνουν τους «μάτσο-μεν» για φιγούρα στις γκόμενες.

2) όποιος φοράει στολή με το εθνόσημο είναι σημαιοφόρος της Ελλάδας. Πρέπει να τιμάει στολή-σημαία όπως της αξίζει και όχι να την εξευτελίζει. Πρόκειται για προδοσία

3) ο απλός λαός δεν μισεί τους αστυνομικούς, διότι είναι παιδιά από τα σπλάχνα του. Αν όμως το συγκεκριμένο "παλικάρι" και κάτι άλλα σαν και του λόγου του συνεχίσουν έτσι, δεν αποκλείεται να το καταφέρουν κι αυτό. Να απαξιώσουν τα σώματα ασφαλείας και να στρέψουν το λαό εναντίον τους. Κάτι που οι εχθροί της Ελλάδας και τα πρακτόρια τους δεν έχουν πετύχει ακόμα.

Ανασκολοπισμός. Η μόνη λύση.

Πότε θα σταματήσουν οι φωτιές στα ελληνικά δάση; Όταν εφαρμοστεί η αλάνθαστη αυτή μέθοδος-τιμωρία.

Ανασκολοπισμός. Κοινώς παλούκωμα.

Παλουκώστε άμεσα και χωρίς εξαιρέσεις:

1) τους αχυράνθρωπους που υποτίθεται ότι κυβερνούν. Τα προγραμματισμένα από το πραγματικό καθεστώς (πρεσβείες-εκδότες-κεφαλαιοκράτες) άνευρα, ασυνείδητα και άβουλα ρομποτάκια. Τα δεινά που προξενούν τα ξέρετε. Κουμπάροι, ανηψιές, κολλητοί, κλίκες, μίζες, υδροκέφαλος δημόσιος τομέας, ληστρικός ιδιωτικός τομέας, αναξιοκρατία, ρουσφέτια, άσχετοι σε νευραλγικές θέσεις κτλ κτλ.

2) τα εγχώρια και αλλοδαπά πρακτόρια των αυθεντικών κυβερνώντων. Αυτών που ένα έχουν κατά νου: το κέρδος τους. Και έναν σκοπό: να ελέγξουν τα πάντα. Πηγές ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο…) και αγωγούς. Δημόσια έργα και οδικά δίκτυα. Επικοινωνίες και τουρισμό. Προσεχώς το νερό και τον αέρα που αναπνέουμε.

3) τους τέως φτωχομπινέδες κωλοέλληνες που ως νεόπλουτοι απαιτούν να κατοικήσουν σε πολυτελή έπαυλη μέσα στο δάσος ή πάνω στο κύμα, τους αλήτες εργολάβους-κατασκευαστές που καταπατούν δημόσια γη για να προσφέρουν στους παραπάνω την επιβεβαίωση της ματαιοδοξίας τους και να τα οικονομήσουν, τους πουλημένους υπαλλήλους πολεοδομίας που το εγκρίνουν και τους επίορκους δικαστές που το επιτρέπουν.

Στήστε αιχμηρά παλούκια, καρφώστε εκεί όλους αυτούς τους κώλους και αφήστε τους σε κοινή θέα, έως ότου αυτά βγουν από τα βρωμοστόματά τους.

Μαντεύω ότι έτσι, όχι μόνο οι πυρκαγιές των δασών, αλλά και πολλά από τα δεινά της πατρίδας μας θα εξαφανιστούν!

Μέχρι τότε συμπατριώτες … φωτιά στα μπατζάκια μας!

Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει… αλλά τρώει τον αρκουδιάρη!

Οι εργαζόμενοι στην "ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ" διανύουν τον τρίτο μήνα απλήρωτοι!
Η υπομονή όλων εξαντλήθηκε. Τα δανεικά εξαντλήθηκαν κι αυτά. Οι υποσχέσεις για "καλύτερες ημέρες" δεν γεμίζουν το στομάχι, ούτε πληρώνουν λογαριασμούς και νοίκια.

Τελευταία μισθοδοσία 17/6/09, οπότε πληρώθηκαν με καθυστέρηση το πρώτο 15ήμερο του Μάη (αν κατάλαβα καλά, γιατί με τις καθυστερήσεις και τις μαϊμουδιές, οι εργαζόμενοι χάσανε τη μπάλα). Έκτοτε μηδέν!

Εδώ βέβαια είναι Ελλάς και δεν υπάρχει Πούτιν για να υποχρεώνει τους μεγιστάνες να πληρώνουν τους μισθούς. Υπάρχει όμως οργή. Συσσωρευμένη. Καμιά δεκαριά παραιτήσεις εργαζομένων δεν είναι και λίγες (αφού δεν πληρώνεται κανείς γιατί να εργαστεί;).

Το καλό που τους θέλω. Τα οφειλόμενα στους εργαζόμενους ΑΜΕΣΑ.
Όχι για να σβήσουν την ξεφτίλα. Αυτή έχει ήδη κατοχυρωθεί στην πιάτσα.
Αλλά γιατί έπεσε πείνα.

Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει. Σύμφωνοι. Αλλά επιτίθεται. Για να φάει. Τον πρώτο που θα βρει μπροστά του. Αυτόν που όφειλε να το ταΐσει. Τον αρκουδιάρη.

Υ.Γ Το παρόν ιστολόγιο είναι προσωπικό, δεν έχει καμία σχέση με δημοσιογράφους, πολιτικούς, κόμματα και κάθε λογής συμφέροντα. Το ξαναλέω γιατί προβλέπω σεισμό. Η παρούσα ανάρτηση έχει να κάνει με δικό μου άνθρωπο, εργαζόμενο στην εν λόγω εταιρεία, απλήρωτο επί τρεις ολόκληρους μήνες. Μη σπεύσουν λοιπόν τίποτε παπαγάλοι, γλείφτες, διαπλεκόμενοι κτλ να με χαρακτηρίσουν κακοήθη, προπαγανδιστή κτλ. Μη διανοηθεί κανείς να με κατηγορήσει ότι «δουλεύω για τον ανταγωνισμό», ότι «χτυπάω ελληνική εταιρεία» κτλ. Και προπαντός ΜΗ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΜΟΥ, γιατί …ούτε ψύλλος στον κόρφο του! Οι νόμοι είναι με τον εργαζόμενο! Υπάρχει εργασιακό δίκαιο και θα εφαρμοστεί! Είτε το θέλουν μερικοί, είτε όχι!

Απεβίωσε ο «βασιλιάς της ποπ». Τι πλήγμα για την ανθρωπότητα!

Πέθανε ο «σούπερ σταρ». Ο Αμερικανός ποπ τραγουδιστής Μάικλ Τζάκσον. Χαλασμός παγκοσμίως. Σεισμός στα «μίντια». Σοκαρισμένοι δηλώνουν εκατοντάδες άλλοι «αστέρες». Θρηνούν εκατομμύρια θαυμαστές.

Είναι όμως και μερικοί ξεροκέφαλοι. Οπισθοδρομικοί. Που δεν ήταν ποτέ «ιν». Που δεν σοκαρίστηκαν. Που δεν θρηνούν. Μέσα σ’ αυτούς κι εγώ.

Δεν γουστάρω τους βασιλιάδες. Ούτε την ποπ.

Λυπάμαι για την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Αλλά τίποτε περισσότερο.

Συμπαθάτε με, αλλά δεν έχω τέτοια ινδάλματα. Δισεκατομμυριούχοι, «εκκεντρικοί» και «χλιδάτοι» αοιδοί, ηθοποιοί και αθλητές δεν μου λένε απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα. Τους σιχαίνομαι. Ειδικά τους πρώτους.

Ερμαφρόδιτοι, γκέι και λεσβίες (όχι ότι οι στρέιτ πάνε πίσω), τσούλες, λολίτες, ζιγκολάκια, παιδεραστές και πάει λέγοντας. Σιλικόνη και πλαστικές. Φανταχτερά ρούχα, τρελές κομμώσεις, στρας και λαμέ, φτερά και πούπουλα, πολύχρωμα φώτα, καπνοί κτλ. Προκαλούν για να πουλήσουν. Γυναίκες φιλιούνται στο στόμα επί σκηνής, άλλες ημίγυμνες (προσεχώς ολόγυμνες;), αγοράκια με γόβες, μαύροι ασπρίζουν κτλ κτλ. Επιδειξιομανείς, ναρκομανείς, σεξομανείς, αλκοολικοί, ακόλαστοι, αλιτήριοι. Αλαζόνες, αναιδείς, αγράμματοι, σπάταλοι. Κάνουν «τρέλες» (sic), «πέφτουν σε λάθη» (ξανά sic) και «ζουν με τα πάθη τους» (ξανά-μανά sic). Λένε εύπεπτα τραγουδάκια με ηλίθιους στίχους (π.χ Billy Jean said I’m the one, but the child is not my son) και κερδίζουν ένα σκασμό λεφτά. Περιφέρουν το σαρκίο τους σε δεξιώσεις, πάρτι, κλαμπ, κοσμικές συγκεντρώσεις και τους λατρεύουν. Λένε τη μαλακία τους και τους χειροκροτούν.

Όλη τους η ζωή ελέγχεται από ατζέντηδες και εταιρείες. Μάρκετινγκ και διαφήμιση. Παπαράτσι και έντυπα. Πουλάνε και το σκατό τους. Κάθε «χιτ» και χρυσωρυχείο. Κάθε εμφάνιση και χρήμα. Κάθε συναυλία και πακτωλός. Βιομηχανοποιημένη διασκέδαση. Big business. Money, sex, drugs and glamour. Αμοραλισμός εις την τετάρτη.

Αν είναι κάποιοι άξιοι θρήνου (τουλάχιστον λύπησης), αυτοί είναι οι οπαδοί τής ποπ. Και κυρίως οι πάμπολλοι μαλάκες. Οι άνεργοι και οι μεροκαματιάρηδες. Που ψωμολυσσάνε ή σκοτώνονται για τρείς κι εξήντα, αλλά η ποπ-ποπ. Που εκστασιάζονται με τους «θεούς». Που τους πιάνει υστερία όταν το «είδωλο» χτυπιέται στη σκηνή τίγκα στην κόκα. Που τρέχουν ν’ αγοράσουν το νέο «μάξι-σινγκλ» κι ας κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Που πληρώνουν 100 ευρώ για ένα εισιτήριο συναυλίας. Που ξέρουν τι χρώμα στρινγκ φοράει η κάθε πουτανοφωνάρα (αν φοράει) και τον κατάλογο των γκόμενών της αλφαβητικά, αλλά όχι τα εργασιακά τους δικαιώματα. Αυτοί στους οποίους τα χώνει χοντρά (και σωστά) το σύνθημα «πέντε μέρες τρως το αγγούρι και στο κλαμπ το παίζεις μούρη» (ν’ αγιάσει το χέρι αυτού που το ‘γραψε στον τοίχο). Αυτοί που θαυμάζουν τους ανήθικους. Αυτοί που θεοποιούν ανθρωπάκια κατώτερα από τους ίδιους. Οι φτωχοί που στηρίζουν τους πλούσιους (εκτός των άλλων και οικονομικά!). Οι φουκαράδες που προσκυνάνε τους «φελλούς».

Είναι λοιπόν τρομερό. Αυτός που δημιουργεί τα προβλήματα (φτώχεια, ανεργία, πείνα, δυστυχία, μοναξιά, αλλοτρίωση), δηλαδή ο συρφετός των αιμοσταγών κεφαλαιοκρατών (μόνος σκοπός του το υπερκέρδος), εμφανίζεται μασκαρεμένος και προτείνει λύση για το «πώς θα τα ξεχάσουμε». Μας προτρέπει «να περνάμε καλά» (τι χυδαία παραίνεση). Μέσω της διασκέδασης που ελέγχει αυτός φυσικά! (ερευνήστε π.χ σε ποιους ανήκουν οι δισκογραφικές εταιρείες). Μέσω σκουπιδιών με περιτύλιγμα «τέχνης». Μέσω του σταρ-σύστεμ και της σόου μπιζ, που αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου συστήματος που μας ρουφάει το μεδούλι! Μέσω της βιομηχανίας μουσικής-θεάματος, που δεν είναι παρά ένας κλάδος του αισχρού καπιταλισμού που μας ποδοπατεί! Για να μας τα πάρει και από ‘κει! Για να ξεφύγουμε από τη ζοφερή πραγματικότητα που μας έχει βυθίσει, μας οδηγεί στην εικονική πραγματικότητα που δημιούργησε (και εκμεταλλεύεται πανέξυπνα) ο ίδιος! Μας έκλεψε και για να ξεπεράσουμε το σοκ της κλοπής, πρέπει να του δώσουμε κι αυτά που δεν μπόρεσε να κλέψει! Μας δηλητηρίασε και για αντίδοτο μας προσφέρει πάλι δηλητήριο! Εύγεστο, αρωματικό, αλλά δηλητήριο!

Σ’ αυτούς τους χαχόλους, τους ταλαίπωρους μεν, αλλά οπαδούς της ποπ-κουλτούρας των αφεντικών, αφιερώνω τους παρακάτω στίχους, από το λογοκριμένο τραγούδι «Money for Nothing» των Dire Straights (δίσκος Brothers in Arms, 1985):

-->

«… Get your money for nothin' get your chicks for free ... 

... See the little faggot with the earring and the makeup?

Yeah buddy that's his own hair

That little faggot got his own jet airplane

That little faggot he's a millionaire

We gotta install microwave ovens

Custom kitchens deliveries

We gotta move these refrigerators

We gotta move these colour TV's

I shoulda learned to play the guitar

I shoulda learned to play them drums …»