Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Μερικά ερωτήματα προς τις υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας.



Φίλτατοί μου, 

κατ’ αρχάς συλλυπητήρια για την απώλεια του εκλεκτού συμπατριώτη σας, Ρώσου πρεσβευτή στην Άγκυρα. 

Βάναυσος και γι αυτό καταδικαστέος ο τρόπος που έφυγε από τη ζωή. Σοκαριστικός ο χαμός του, αηδιαστικός ο φονέας και εφιαλτικές οι προεκτάσεις. 

Δυστυχώς, μετά το σοκ της εν ψυχρώ δολοφονίας, ορισμένοι εκ φύσεως καχύποπτοι τύποι (εμού συμπεριλαμβανομένου) βασανίζονται από μερικά καίρια ερωτήματα, με καθόλου προφανείς απαντήσεις: 

Είχε ο εκλιπών Ρωσική φρούρηση και μάλιστα την δέουσα για το είδος της θέσης του, τη φύση των αρμοδιοτήτων του, το περιβάλλον εξάσκησης των καθηκόντων του και τον συμβολισμό που θα αναδείκνυε οποιαδήποτε επίθεση εναντίον του; Αν όχι γιατί; 

Οι Ρώσοι πρεσβευτές σε ολόκληρη την ακτίνα βεληνεκούς των Ισλαμιστών και πολύ περισσότερο στην Τουρκία, χώρα χορηγό του Ισλαμικού κράτους (πριν την εισδοχή της εις τας αγκάλας της Μόσχας) και άντρο πάσης φύσεως φανατικών, εγκληματιών και τρομοκρατών, ήταν ηλίου φαεινότερον ότι θα αποτελούσαν πιθανότατους στόχους. Είναι δυνατόν η ασφάλεια του υπ’ αριθμόν 1 Ρωσικού στόχου σε όλη την Τουρκική επικράτεια να αφήνεται στην τουλάχιστον αμφισβητούμενων δυνατοτήτων Τουρκική αστυνομία; 

Αν ναι, αν υπήρχε Ρωσική φρούρηση, θεωρείτε ότι ήταν αντιπροσωπευτική των αρίστης φήμης Ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας; 



Είναι ποτέ δυνατόν ένας VIP τέτοιου μεγέθους να πέφτει νεκρός από σφαίρες χωρίς να σημειωθεί αμέσως και επί τόπου καμία ανταλλαγή πυρών; Είναι δυνατόν ο VIP-στόχος να μην φορά αλεξίσφαιρο πουκάμισο και να υποχρεώνεται να παραμείνει όρθιος σε σταθερή θέση, στο μέσον σάλας, χωρίς τοίχο ή άλλη κάλυψη στην πλάτη, με όλο το σώμα εκτεθειμένο πίσω από ένα υποτυπώδες πόντιουμ; Είναι δυνατόν ο δολοφόνος, έστω και αστυνομικός, να πλησιάζει ανενόχλητος τον VIP-στόχο εκ των νώτων και μετά την πράξη του να περιφέρεται πάνω από το πτώμα κραδαίνοντας το όπλο και βγάζοντας λόγο; 

Εν ολίγοις: Ο Ρώσος πρεσβευτής θυσιάστηκε, ναι ή όχι και γιατί; 

Πειστικές απαντήσεις παρακαλώ. Αλλιώς, προτιμότερη η σιωπή. 


Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Όταν δεν σου κάθεται ο τίτλος ... (πώς να κάνεις προπαγάνδα;).



Στην προσπάθειά του να μας πείσει ότι οι ακροδεξιοί λαϊκίζουν (ενώ, εννοείται, το «δημοκρατικό τόξο» είναι υπεύθυνο και cool), το Ψυχαρόπουλο που είχε βάρδια σήμερα 5 Δεκέμβρη του 2016 στο in.gr, έγινε ρόμπα. 

Πάνω από μιάμιση ώρα το πάλευε το παλικάρι: αρχικά οι βουλευτές ήταν 9, μετά μόνο 3 Χρυσαυγίτες (στο κείμενο ήταν 10 μετρημένοι), έπειτα κυβερνητικοί και Χρυσαυγίτες (αλλά στο κείμενο ήταν κι ένας της Ένωσης Κεντρώων) κτλ κτλ 

Υπάρχει πάντως το τέλειο όπλο για την αντιμετώπιση τέτοιων χοντροκομμένων προσπαθειών του καθεστωτικού διαδικτυακού τύπου: λέγεται στιγμιότυπο (screenshot): 






Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Το ντεκολτέ της Όλγας στην κυβέρνηση.



Όπως όλοι προβλέπουν, ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει και η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται με το ένα πόδι στην κυβέρνηση. Αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα, αν δεν υπήρχε το ντεκολτέ της κυρίας Όλγας Κεφαλογιάννη, το οποίο και κατ’ ουσίαν θα κυβερνήσει. 

Φυσικά δεν μας απασχολεί το (μάλλον τέλειο απ’ όσο μαντεύουμε) στήθος της Κρητικοπούλας αυτής, ούτε και η ανθρώπινη-γυναικεία υπόστασή της, αλλά ούτε και η προσωπικότητά της. Να τα χαίρεται όλα, να τα χαιρόμαστε κι εμείς (κυρίως το πρώτο). 

Το θέμα μας είναι οι ενδυματολογικές της επιλογές. 

Κι επειδή περί γούστου δεν χωρούν συζητήσεις, ενώ περί μόδας πρέπει να δηλώσω άσχετος, ας ασχοληθούμε με τον συμβολισμό τους. 

Έχουν κατά κόρον δημοσιευθεί στο διαδίκτυο, φωτογραφίες της κυρίας Κεφαλογιάννη από τις συναντήσεις της με διαφόρους επισήμους στο πλαίσιο των θεσμικών της ρόλων. Οι πλέον χαρακτηριστικές είναι δύο: εκείνη με τον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Βαρθολομαίο, κι εκείνη με την ηγεσία μουσουλμανικού κράτους. Δεν θα τις αναδημοσιεύσω εδώ, μπορείτε να τις βρείτε εύκολα με σύντομη αναζήτηση σε κάποια διαδικτυακή μηχανή. 

Εν ολίγοις: σέξυ ντεκολτέ στην πρώτη, καλυμμένα τα πάντα πλην προσώπου στη δεύτερη. 

Αυτή είναι και η ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή θα είναι και η πολιτική της. 

Σε όσους αδημονούν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση προτείνω να προσγειωθούν ή, καλύτερα, να μην απογειωθούν καθόλου: έρχονται χειρότερα. 

Θα φύγουν οι ψευτοαριστεροί και θα έρθουν οι ψευτοπατριώτες. 

Θα πλακώσει ο εσμός σογιών (Καραμανλήδων, Μητσοτάκηδων, ΚεφαλοΒαρδινογιάννηδων, Βαρβιτσιώτηδων) με κραυγές Γεωργιάδηδων και Βορίδηδων και ψιθύρους Τζιτζικωσταίων, Σταμάτηδων και Γκιουλέκηδων. 

Είναι απλό τι θα συμβεί: όλοι οι νεοφιλελεύθεροι μοσχοαναθρεμμένοι βουτυράτοι, οι σπουδαγμένοι στα κέντρα της παγκοσμιοποίησης, κλώνοι των πατεράδων και των δασκάλων τους, θα αναλάβουν (και πάλι) να μας σώσουν χρησιμοποιώντας την ίδια θανατηφόρα συνταγή ανύπαρκτου δανεικού χρήματος, ενώ για εσωτερική κατανάλωση θα εξαργυρώνουν ληγμένα και πλαστά πατριωτικά ομόλογα. 

Να μην γελιέται κανείς. Η Ν.Δ θα εφαρμόσει πλήρως και απαρέγκλιτα το νεοταξικό πακέτο: ληστρικό καπιταλισμό από τη μια, εθνική μειοδοσία, νομιμοποίηση λαθρομεταναστών, γκέι κουλτούρα από την άλλη. Με τις απαραίτητες βέβαια εθνικοπατριωτικές πινελιές από καιρού εις καιρόν, ώστε οι ψηφοφόροι της να αποκοιμούνται με την εντύπωση ότι «έχουσιν γνώσιν οι φύλακες». 

Συγκαλυμμένος αλλά σαφής πατριωτικός αισθησιασμός στο εσωτερικό, εξαφανισμένος κάτω από αντιαισθητική μαύρη μαντήλα ενώπιον των αφεντικών του εξωτερικού. 

Ακριβώς όπως το ντεκολτέ της Όλγας. 


Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Καραγκιόζηδες χειρότεροι του Τραμπ, θα εννοήσετε κάποτε να καταλάβετε ότι δεν έχουμε κανέναν γ@μημένο φίλο;



Ακόμα δεν τον είδαμε τον καραγκιόζη, τον Ντόναλντ Τραμπ και (ξαν)αρχίσαμε τα καραγκιοζιλίκια. 


Οι ελληνάρες (ναι, αυτοί που χάσανε την Κύπρο), πανηγυρίζουν διότι έχει λέει Ελληνοαμερικανούς συμβούλους, δεξιά χέρια (ναι, πολλά, όπως τα χταπόδια έχουν πολλά δεξιά πόδια, αναλόγως πώς τα βλέπει κανείς) και συνεπώς (εννοούν) είναι φιλέλληνας και θα σπεύσει να υπερασπίσει τα δίκαιά μας. 

Οι προχώ αριστεράντζες φτύνουν τον κόρφο τους (ενώ θα έπρεπε να φτύνουν τα μούτρα τους, ο ένας του άλλου), διότι δεν θα ενδιαφερθεί λέει για τα εθνικά μας (λες και οι ίδιοι ενδιαφέρονται), ενώ ασφαλώς (εννοούν) η Χίλαρυ με τη συμπλήρωση του 270ού εκλέκτορα θα είχε βομβαρδίσει την Τουρκία, θα μας έδινε Βόρεια Ήπειρο και Σκόπια και θα μας ένωνε με την Κύπρο. 

Συμπέρασμα: δεν είναι μόνο ο Τραμπ καραγκιόζης είναι κι άλλοι πολλοί και οι περισσότεροι ζουν μαζί μας. 

Ρε καραγκιόζηδες, θα εννοήσετε κάποτε να καταλάβετε ότι είμαστε μόνοι μας; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι δεν υπάρχουν ξανθά γένη, ορθόδοξα τόξα και ελληνοαμερικανικά λόμπι; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι δεν υπάρχει ελληνοαμερικανική, ελληνορωσική, ελληνοτουρκική, ελληνο-οτιδήποτε φιλία; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι Σέρβοι, Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, Κουβανοί, Σύριοι, Σείριοι και Αρειανοί παλεύουν για τα δικά τους συμφέροντα (ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ!) και αν αυτά τους το επιβάλλουν θα μας γράψουν στα @ρχίδι@ τους; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι δεν έχουμε φίλους, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν φιλίες μεταξύ λαών, εθνών, κρατών κτλ, αλλά μόνο συμφέροντα; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι τις διεθνείς σχέσεις τις καθορίζει εκείνο που καθορίζει και τις διαπροσωπικές σχέσεις, δηλαδή η επικράτηση, η επιβολή, ποιος θα έχει το πάνω χέρι; 

Θα εννοήσετε ποτέ να καταλάβετε ότι οι προθέσεις μεμονωμένων ατόμων ούτε στο ελάχιστο δεν επηρεάζουν τη διελκυστίνδα δύναμης, κυνισμού και υποκρισίας; 

Τι στο διάολο θα γίνει με την πάρτη σας; Ανάλογα με το κόλλημά του ο καθένας σας θα φτιάχνει παραμύθια για συνεργασίες και συμμαχίες; Ανάλογα με το από πού τα πιάνει ο καθένας θα κατασκευάζει ιστορίες με φίλους και εταίρους; 

Δεν βαρεθήκατε πια τις μ@λ@κίες με τους σωτήρες, τους τιμωρούς και τους λευκούς ιππότες; 

Ακούστε λοιπόν καραγκιόζηδες και ακούστε το καλά: 

Δεν έχουμε κανέναν γ@μημένο φίλο, κανέναν γ@μημένο εταίρο και κανέναν γ@μημένο σύμμαχο. 

Είμαστε μόνοι μας. 

Μόνοι μας. Εντελώς. Τέλος. 


Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Προς τους νέους που «τολμούν» να σπουδάζουν στη σχολή της Κόκα-Κόλα.



Εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής». Στις 23/10/2016 ενεφανίσθη αυτό: 


Μια ολοσέλιδη καταχώριση-διαφήμιση της εταιρείας Κόκα-Κόλα με τίτλο «ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΟΛΜΟΥΝ και η Coca-Cola τους στηρίζει» και υπότιτλο «Η πρωτοποριακή σχολή επιχειρηματικότητας και πάλι στη χώρα μας». 

Κατά τα αναγραφέντα «Η Coca-Cola, με την υποστήριξη του ιδρύματος της (The Coca-Cola Foundation), έφερε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην Ελλάδα τη Σχολή Επιχειρηματικότητας, την πρώτη σχολή χωρίς καθηγητές, αλλά με αναγνωρισμένους επιχειρηματίες! Η Σχολή Επιχειρηματικότητας διοργανώνεται από τη διεθνή ΜΚΟ ThinkYoung σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο … Στόχος της να εμπνεύσει τους νέους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να εφαρμόσουν τις ιδέες τους και να διευρύνουν τους επιχειρηματικούς τους ορίζοντες. Πρώτος σταθμός η Αθήνα … 100 νέοι, επίδοξοι επιχειρηματίες 18-35 ετών, μυήθηκαν στην επιχειρηματικότητα και εργάστηκαν με πάθος … με την καθοδήγηση 12 έμπειρων επιχειρηματιών-εμπόρων.». 

Σύμφωνα δε με την (εντός πλαισίου) δήλωση της κυρίας Νεκταρίας Μητράκου, Διευθύντριας εταιρικής επικοινωνίας της COCA-COLA HELLAS, «στην Coca-Cola, πιστεύουμε στο ελληνικό επιχειρηματικό πνεύμα και κυρίως στους νέους της Ελλάδας, οι οποίοι … μπορούν να συμβάλουν σε ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα μας». 

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και δεν επιθυμώ να προσθέσω και άλλη φτώχεια σε εκείνην που βύθισε η Κόκα-Κόλα Κόμπανι τους εν Ελλάδι εργαζομένους της, θα ρωτήσω ευθέως τους φοιτήσαντες σ’ αυτήν την ιδιότυπη «σχολή»: 

Δεν μου λέτε μπόιζ εντ γκερλς, 

Ποια όνειρα θα κυνηγήσετε και ποιο είναι το καλύτερο αύριο στο οποίο θα συμβάλετε; Τι ακριβώς εμπνευσθήκατε και σε τι συγκεκριμένα μυηθήκατε; Εν ολίγοις τι ακριβώς σας δίδαξαν σ’ αυτή τη σχολή «επιχειρηματικότητας»; 

Σας δίδαξαν ότι όταν τα (υπερ)κέρδη μας περιορίζονται, κλείνουμε τα εργοστάσια στην Ελλάδα και πάμε στη Βουλγαρία με τα ημερομίσθια της πείνας; 

Σας δίδαξαν ότι πετάμε τους εργαζόμενους στο δρόμο και αν τολμήσουν να κηρύξουν μποϊκοτάζ στα (εισαγόμενα πλέον) προϊόντα μας, καταφεύγουμε στη Δικαιοσύνη για την «αδικία» που μας έγινε; 

Σας δίδαξαν ότι χρησιμοποιούμε την (όχι μόνο οικονομική) ισχύ μας για να εμποδίσουμε οποιαδήποτε προσπάθεια των απολυμένων να ενημερώσουν το κοινό, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουμε την από πολλών ετών πλύση εγκεφάλου στους καταναλωτές, με διαφημίσεις όπου γκόμενες και γκόμενοι ζουν σε νιρβάνα επειδή καταναλώνουν τα θαυματουργά προϊόντα μας; 

Σας δίδαξαν ότι δεν διστάζουμε να προβούμε σε παραπλανητική διαφήμιση με σλόγκαν «μένουμε Ελλάδα», στην οποία εμφανίζονται εργάτες-ηθοποιοί να «εργάζονται» χαρούμενοι σε ένα κλειστό στην πραγματικότητα εργοστάσιο; 

Διότι αν σας τα δίδαξαν αυτά και τα ακούσατε αδιαμαρτύρητα, τα υιοθετήσατε και σκοπεύετε να τα εφαρμόσετε, λυπάμαι για σας. 

Αν όμως δεν σας τα δίδαξαν, τότε θα πρέπει να σας πληροφορήσω ότι είναι κοινοί υποκριτές. Διότι άλλα διδάσκουν και άλλα κάνουν. Μία επίσκεψη στην σελίδα των απολυμένων τής Κόκα-Κόλα στο facebook θα σας πείσει. Και η άγνοια δεν θα αποτελεί πλέον (αν αποτελούσε ποτέ) δικαιολογία για εσάς. 

Σε κάθε περίπτωση, αφού «τολμήσατε» μια φορά, και μάλιστα φωτογραφηθήκατε πανευτυχείς με τα χέρια σε στυλάκι «γιούπι», «ουάου» και «όου γιέα», αναμένω από σας να ξανατολμήσετε. Να στραφείτε προς την εταιρεία, τη σχολή της και τους δασκάλους της με τα χέρια τεντωμένα και τις παλάμες ανοιχτές σε στυλ «όρσε» («να μην σας τα χρωστάμε»). 

Έτσι, σαν ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τους ανθρώπους που λένε το ψωμί ψωμάκι βρε αδερφέ. 


Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Είδες οι μουσουλμάνοι;



Ιδού ορισμένες φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν, όλως τυχαίως πρωτοσέλιδες, σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες μεγάλης κυκλοφορίας, μετά από σημαντικά γεγονότα. 






Το μήνυμα είναι σαφές: 

Είδες οι μουσουλμάνοι; 

Χαίρονται με τη χαρά σου. 
Λυπούνται με τη λύπη σου. 
Σε φυλάνε από τους κακούς. 

Κι εσύ ρατσιστή και ξενοφοβικέ Έλληνα, Ευρωπαίε, Αμερικανέ δεν τους θέλεις; 
Τς, τς, τς ... 
Κακό παιδί! Bad boy! 


Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Ζήτω το ελληνικό Δημόσιο! Αθάνατο λέμε!



Την ώρα που εκατομμύρια Ελλήνων είναι άνεργοι, στους κόλπους των εργαζομένων τού ελληνικού Δημοσίου συμβαίνουν αυτά: 


 Ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί: Ζήτω! Αθάνατοι! 

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Πουτ@νες ενωμένες ποτέ νικημένες.



Της πουτ@νας στις ΗΠΑ. 

Η «βασίλισσα» της ποπ. Η Μαντόνα. Υπεσχέθη πεολειχίες. Ενδεχομένως και αιδοιολειχίες (διότι αυτά τα κουμάσια είναι και μπαϊσέξουαλ). 

Τη γνώμη μου για τους βασιλιάδες και για την ποπ την ξέρετε. 

Τη γνώμη μου για τις πουτ@νες θα σας την πω τώρα: τις σέβομαι. Εννοείται τις φτωχές, του πεζοδρομίου και του φτηνού πορνείου. 

Τις υπόλοιπες και κυρίως τις καθεστωτικές «πουτ@νες», τις σιχαίνομαι. Αν εσείς δεν τις σιχαίνεστε, θα σας πάρω με το μέρος μου. Θα σας δείξω πώς είναι αυτή η «θεά» του σεξ που δίνει υποσχέσεις. 

Άνευ μακιγιάζ και φωτοσόπ. 


Όποιος έχει ακόμη διάθεση για σεξ, να το ψάξει σε ψυχίατρο. 

Και μετά το σοκ πάρτε και κάτι να χαλαρώσετε. 

Ιδού πως αντιμετωπίζουν οι καθεστωτικές πουτ@νες τη δήλωση της βασίλισσας-my ass. 




Χαλαρά. Με υφάκι ανάλαφρο, σχεδόν παιχνιδιάρικο. Βλέπετε η «βασίλισσα» προμοτάρει τη Χίλαρυ, την εκλεκτή των καθεστωτικών πορνείων. 

Αν βέβαια την ίδια δήλωση είχε κάνει η γυναίκα του Τραμπ, σύσσωμο το πουταν@ριό της δημοσιογραφίας, συνεπικουρούμενο από γυναικείες οργανώσεις, φεμινιστικά κινήματα και άλλες τέτοιες πουτ@νιές, ασφαλώς θα πυροβολούσε το κακό αυτό θηλυκό που θα υποβίβαζε τον ρόλο της γυναίκας για να διαφημίσει τον σεξιστή άντρα της. 

Γενικώς οι υπέρμαχοι της γυναικείας χειραφέτησης που μας γανώνουν τ’ άντερα για τη θέση της γυναίκας κτλ κτλ δεν έχουν κανένα πρόβλημα να καταπιούν τις πουτ@νιές της κάθε πολιτικώς ορθής θηλυκιάς σταρ. 

Τι τα θέλετε; Κι αν ήθελαν να κρυφτούν … η χαρά δεν τις αφήνει! 


Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Αυτή η υπόθεση με τον μικρό Μπεν κάτι μου θυμίζει…


Έχει Νότιο Γιόρκσάιρ η Ελλάδα; (Κατά το «έχει η Αγγλία Καλαμάτα;»)

Αν έχω καταλάβει καλά: 

Στην ελληνική επικράτεια αρμόδια για την ανεύρεση αγνοουμένου είναι η Σκότλαντ Γιάρντ. 

Της Σκότλαντ Γιαρντ παρούσης, οι ελληνικές αρχές παύονται.


Ο αγνοούμενος είναι νεκρός κι ας μην έχει βρεθεί σκελετός, επειδή το λέει η Σκότλαντ Γιαρντ. 

Αποβιώσας έλληνας πολίτης καταδικάζεται μετά θάνατον ως δολοφόνος επειδή το λέει η Σκότλαντ Γιαρντ.

Οι δηλώσεις της Σκότλαντ Γιαρντ σε βρετανικά μέσα (τις οποίες αναδημοσιεύουν οι ιθαγενείς παπαγάλοι) επέχουν θέση αποδείξεων, πειστηρίων, τεκμηρίων. 

Ελλάδα; Έχει Νότιο Γιόρκσάιρ η Ελλάδα;

Στη γη μας η Σκότλαντ Γιαρντ αποφασίζει, διατάζει, δικάζει, καταδικάζει.

Λοιπόν αυτή η ιστορία κάτι μου θυμίζει… κάτι μου θυμίζει… κάτι μου θυμίζει… Α ναι! Το βρήκα! Μπανανία! Αποικία! Προτεκτοράτο! 


Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Μεσαίωνας. (Ίσως και κάτι παραπάνω).



Μάγισσες! Μάγισσες! Μάγισσες παντού! (Κατά το «Κάγκελα! Κάγκελα!» του Τζιμάκου). 

Ο Δήμαρχος Ωραιοκάστρου και ορισμένοι δημότες της πόλης, από άγνοια ή φόβο (ή και τα δύο), αρνούνται την είσοδο παιδιών μεταναστών και προσφύγων στις αίθουσες των σχολείων τους (περί αυτού πρόκειται κατ’ ουσίαν), για λόγους δημόσιας υγείας (αν έχω αντιληφθεί καλώς). Μεσαίωνας. 

Αλλά όχι αυτός που νομίζετε. 

Η δυσφημίζουσα την Αριστερά, φασίζουσα και ψευδόμενη κατ’ εξακολούθηση κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου, αντί να επιστρατεύσει την πειθώ και να χρησιμοποιήσει ισχυρά κοινωνικά επιχειρήματα με κατανόηση και πραότητα και προκειμένου να προωθήσει τον απώτερο σκοπό της (μονιμοποίηση των προσφύγων και μεταναστών), ενεργοποιεί το ακαταμάχητο όπλο του σκοταδισμού: την Ιερά Εξέταση. (Αυτήν ξέρει, αυτήν εμπιστεύεται). 

Αποπειράται να προσδώσει στους διαμαρτυρόμενους την ιδιότητα της μάγισσας, ώστε να τους κάψει στην πυρά: οπαδοί της αντιπολίτευσης, ξενόφοβοι, ρατσιστές. 

Ειρωνείες, αναθέματα και τραμπουκισμοί (τα παιδιά με τα μαύρα σπρέι). Και φυσικά (-ότατα) ολίγον από νόμο και τάξη: εισαγγελείς και αντιρατσιστικές νομοθεσίες (βλέπετε κι εσείς ταύτιση απόψεων «αντιεξουσιαστών» και κυβέρνησης-δικαστών ή είναι η ιδέα μου;). 

Έχει λοιπόν μια ασύλληπτη μανία με τη διύλιση του κώνωπος η σύγχρονη Ιερά Εξέταση. Πολλά τα παραδείγματα. Η Βούλα Παπαχρήστου σαχλαμαρίζει, μια ένωση εφέδρων υπερβάλλει, ο Τζήμερος φλυαρεί, ένας σύλλογος γονέων πλανάται και, ω του θαύματος, η Ιερά Εξέταση σπεύδει με αντανακλαστικά Μίκαελ Σουμάχερ στην ακμή του (εκκινούσε το θηριώδες μονοθέσιο της Φόρμουλα 1 σε μισό δευτερόλεπτο μετά το σήμα). 

Και στην κατάποση της καμήλου όμως, η Ιερά Εξέταση είναι εξίσου ικανή (την καταπίνει αμάσητη). Έξαρση ηπατίτιδας Α στους καταυλισμούς (όπερ σημαίνει ότι εντός της ελληνικής επικράτειας άνθρωποι τρώνε κυριολεκτικά τα κόπρανά τους); Βιασμοί, εμπόριο σάρκας, μαύρη αγορά; Συμπλοκές, βιαιότητες, εξεγέρσεις; Στιλέτα, μαδέρια, σιδηροσωλήνες; Αμάσητα. 

Μεσαίωνας. Ίσως και κάτι παραπάνω, αν αναλογιστεί κανείς ότι το τρέχον έτος είναι το 2016 μ.Χ


Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Αφού τα κανάλια θα ‘χουν πάντα ό,τι γουστάρω, γιατί να με νοιάζει ποιοι θα ‘χουν τα κανάλια;



Δεν με νοιάζει για τους καναλάρχες. 

Δεν με νοιάζει ποιοι θα ‘ναι, πόσο λεφτάδες θα΄ναι, πόσο διαπλεκόμενοι θα ’ναι. 

Εμένα με νοιάζουν τα κανάλια. 

Θα ‘χουν πάντα ό,τι γουστάρω; 

Θα ‘χουν πρωινάδικα με κουτσομπολιά; Θα ‘χουν. 

Θα χουν έργα με καράτε; Θα ‘χουν.

Θα ‘χουν τσόντα; Θα ‘χουν. 

Θα ‘χουν μπάλα; Θα ‘χουν. 

Θα ‘χουν δελτία με κουτσομπολιά, καράτε, τσόντα και μπάλα; Θα ‘χουν. 

Θα ‘χουν έγκριτους για ενημέρωση; Θα ‘χουν. 

Θα ‘χουν σίριαλ Αμερικάνικα, Λατινοαμερικάνικα, Τούρκικα και ελληνικές αντιγραφές τους; Θα ‘χουν. 

Θα ‘χουν ριάλιτι για κάθε wannabe Βανδή και Ρέμο; Θα ‘χουν. 

Γιατί λοιπόν να με νοιάζει ποιοι θα ‘χουν τα κανάλια; 

Ε.Τ 
Και για την αντιγραφή 
Αριστείδης 

Υ.Γ Δεν ξέρω πού πήγε το μυαλό σας, αλλά τα αρχικά Ε.Τ σημαίνουν Έλληνας Τηλεθεατής.

Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

Γείτονα είσαι φασίστας. Και σε προκαλώ να αποδείξεις το αντίθετο.



Λοιπόν γείτονα, θα χαλάσουμε τις καλές μας σχέσεις. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, δεν είχαμε ποτέ σχέσεις, αλλά οι καλές σχέσεις είναι πάντα το ζητούμενο μεταξύ γειτόνων. 

Ας αρχίσουμε γείτονα με τα στοιχειώδη: τι είναι φασισμός. Δώσε βάση και θα βρεις ένα μέρος του εαυτού σου. Ελπίζω όχι ολόκληρον τον εαυτό σου. 

Φασισμός γείτονα είναι να με υποχρεώνεις να ακούω τη μουσική που εσύ θέλεις, στην ένταση που εσύ θέλεις, την ώρα που εσύ θέλεις. Επειδή την είδες καλλιτέχνης, ψαγμένος, προχωρημένος, να βγαίνεις με την κιθάρα στο μπαλκόνι του ακάλυπτου τα ήσυχα καλοκαιρινά απογεύματα και να μας βομβαρδίζεις επί ώρες με φωνάρες βραχνοκόκκορα, κουλτουριάρικα στιχάκια και ανατριχιαστικά φάλτσα, εναλλάξ με τσιγαρόβηχα και κλασσικές πεζοδρομιακές κραυγές από μ και γ προς την αξιότιμη παρέα σου. Υποτίθεται ότι οι φασίστες είναι κάτι τύποι με ξυρισμένα κεφάλια που τραγουδάνε εμβατήρια. Έτσι λένε τα «στερεότυπα» που το σούπερ μοντέρνο κοινωνικώς ευαίσθητο σινάφι υποτίθεται ότι καταδικάζει μετά βδελυγμίας. Δυστυχώς όμως για σένα, φασισμός είναι κάτι γενικότερο. Είναι το αποφασίζομεν και διατάσσομεν εμείς για τον άλλον, ερήμην των δικαιωμάτων του άλλου. Η ασέβεια προς την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια, τη ζωή του άλλου. Η επιβολή βασανιστηρίων από τους ισχυρούς στους αδύναμους, από τους θορυβοποιούς στους φιλήσυχους, από τους υγιείς στους ασθενείς. Συνεπώς γείτονα η, και καλά, «φοιτητική», «νεολαιίστικη», «παρεΐστικη» συμπεριφορά σου είναι σκέτος φασισμός όταν εμποδίζει τα τρία (3) ΑΜΕΑ που ζουν κάτω από τη στέγη μου να ησυχάσουν (ακόμα και να συνομιλήσουν μεταξύ τους, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι). 

Και μια και χειρίζεσαι άριστα τις λέξεις από γ: Είναι φασισμός γείτονα να γ@μείς αυτόν που ήδη τον γ@μησε μια ανίατη αρρώστια επειδή «γουστάρεις», επειδή «είσαι νέος», επειδή «δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας» (λες και ξέρεις τι θα πει ησυχία). 

Αλλά κι εσύ γείτονα μηχανόβιε, απελευθερωμένε δήθεν και ατίθασε. Το ίδιο φασίστας είσαι κι εσύ. Φασισμός είναι να μας πετάς από το κρεβάτι ώρα του μεσανύχτου κι εμένα και τα ΑΜΕΑ (και όλη τη γειτονιά). Επειδή την είδες ράιντερ, ταφ γκάι και ιρεζίστιμπλ, να τσιτώνεις το κωλομηχάνημα με την τρύπια εξάτμιση ώσπου να σπάσουν τα τύμπανα του κοσμάκη και οι καρδούλες των παιδιών. Υποτίθεται ότι οι φασίστες είναι κάτι τύποι με μιλιτέρι λουκ και πειθαρχία. Άλλο στρεβλό στερεότυπο. Φασισμός είναι να παριστάνεις τον ασυμβίβαστο εις βάρος των φουκαράδων, τον καμικάζε εις βάρος των αθώων, τον επαναστάτη εις βάρος των δυστυχών. Φασισμός είναι να προκαλείς τρόμο σε αγνές ψυχές, χαιρέκακα και σαδιστικά, επειδή το παίζεις χέβι μέταλ θάντερ, τιμωρός τάχα της μικροαστικής μιζέριας και καμπόσος μάγκας μπροστά στους «κακομοίρηδες».

Είναι φασισμός γείτονα να γ@μείς αυτόν που πεθαίνει, πονάει ή υποφέρει επειδή «μούτζωσες τη ρουφιάνα κοινωνία», «έχεις χεσμένους νόμους και κανόνες» και «βράζει το αίμα σου» (όταν δεν το χύνεις στην άσφαλτο). 

Αλλά κι εσύ γείτονα που μετέτρεψες πρόσφατα τη μονοκατοικία σου με κήπο σε καφετέρια. Φασίστας είσαι κι εσύ δυστυχώς. Και οι θαμώνες σου βεβαίως-βεβαίως. Φασισμός είναι να διατηρείς τον κήπο σου ανοιχτό, όπως όταν ήταν οικία. Να μην έχεις ούτε στοιχειώδη μόνωση και να παραβιάζεις κάθε ωράριο. Υποτίθεται ότι οι φασίστες είναι κάτι τύποι αμίλητοι, αγέλαστοι και βλοσυροί. Μύθος κι αυτό το στερεότυπο. Φασισμός είναι μετά τον Κακοφωνίξ του ακάλυπτου να παίρνουν σειρά τα μεγάφωνά σου. Φασισμός είναι οι γαϊδουροφωνάρες του αρσενικού της παρέας που κοκκορεύεται στα θηλυκά στις 2 το πρωί τίγκα στην τεστοστερόνη κι αμέσως μετά τα διαπεραστικά (υστερικά) χαχανητά των θηλυκών που οσμίστηκαν την τεστοστερόνη και ανταποκρίνονται αναλόγως. Φασισμός είναι οι πόρτες των ραλί που βροντάνε και το τσιριχτό «τι ωραία που περάσαμε, να ξανάρθουμε» ανάμεσα σε χασκόγελα, μαρσαρίσματα και κορναρίσματα αποχαιρετισμού. 

Είναι φασισμός γείτονα να γ@μείς αυτόν που αναπαύεται επειδή η βάρδια του αρχίζει στις 5 το πρωί, αυτόν που διαβάζει για εξετάσεις κι αυτόν που βασανίζεται από αϋπνίες, επειδή είσαι επιχειρηματίας με μαγαζί πολύ ιν να ‘ουμ κι επειδή τα άνευ παιδείας και αιδούς πελατάκια σου θέλουν να «ξεσκάσουν λιγάκι», «να βγουν για ένα ποτάκι», «να κάνουν το κομμάτι τους», να αισθανθούν «κάποιοι» τέλος πάντων. 

Θα σας έδινα φασίστες γείτονές μου ένα μαθηματάκι. Γραπτό, διότι εγώ φασίστας δεν είμαι. Θα σας έλεγα ότι οποιοαδήποτε πράξη ή συμπεριφορά βλάπτει τον γείτονα είναι αντικοινωνική. Διότι η γειτονιά είναι κοινωνία και η κοινωνία γειτονιές. Είναι απάνθρωπη. Διότι ο γείτονας είναι άνθρωπος. Είναι φασιστική. Γιατί φασισμός είναι η βίαιη εξουσία ανθρώπου σε άνθρωπο. 

Δεν προλαβαίνω όμως. Έχω να γράψω άλλο κείμενο για άλλους φασίστες. Για κομπλεξικούς ελληνάρες που παρκάρουν το σκάφος επάνω στο πεζοδρόμιο υποχρεώνοντάς με να βγάλω το αμαξίδιο του ΑΜΕΑ στο δρόμο, που χρησιμοποιούν αυθεντικό σήμα της τροχαίας για ιδία χρήση (εξασφάλιση θέσης πάρκινγκ), που παρκάρουν σε νοητή προέκταση της νησίδας που χωρίζει τα αντίθετα ρεύματα κυκλοφορίας. Όπως θα καταλάβατε εγώ στερεότυπα όσον αφορά στον φασισμό δεν έχω. 

Λοιπόν φασίστες γείτονές μου, δεν θα απευθυνθώ σε αστυνομικούς και δικαστές. Οι πρώτοι ασχολούνται πλέον μόνο με την προστασία των VIPs, άντε και με τη βαριά εγκληματικότητα. Δεν ευκαιρούν για την προστασία της ψυχικής μας υγείας και της ποιότητας ζωής μας. Οι δεύτεροι έχουν πρόβλημα ταχύτητας. Αποφαίνονται τελεσίδικα μετά από δεκαετίες. Θα προτιμήσω το διαδίκτυο, με την παράκληση (για πρώτη φορά στα χρονικά αυτού του ιστολογίου) να αναπαραχθεί η ανάρτηση και να διαδοθεί όσο είναι δυνατόν. Θα σας κοινοποιήσω πάση θυσία το παρόν κείμενο. Θα σας το θυροκολλήσω εν ανάγκη. Και εύχομαι να αποδείξετε ότι δεν είστε. Φασίστες. 

Υ.Γ 1 Πρόκειται για 100% πραγματικές καταστάσεις σε Δήμο της ευρύτερης περιοχής των Αθηνών. Ασφαλώς συμβαίνουν πάντα και παντού. Οι αναγνώστες παρακαλούνται να ξορκίσουν τον φασισμό (ακόμη και από μέσα τους) 

Υ.Γ 2 Ζητώ συγγνώμη για τις κακόηχες λέξεις, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να γίνω κατανοητός, απ’ όσους έχουν ασπασθεί τον φασισμό. 

Υ.Γ 3 Και οι τελευταίοι λόγοι της ψευδωνυμίας μου στο διαδίκτυο τείνουν να εκλείψουν. Δεν αργεί ο καιρός που θα δείτε φάτσα-διεύθυνση-τηλέφωνο στις οθόνες σας. Αλλιώς θα πρέπει να (εκ)λείψω ο ίδιος. Και η αυτοκτονία δεν ήταν ποτέ του τύπου μου. 


Πέμπτη 4 Αυγούστου 2016

«Ντροπιαστικός αποκλεισμός του Ολυμπιακού». Ντροπή ναι, αλλά όχι αυτή που νομίζετε.



Αίσθηση λέει προκάλεσε σε Ελλάδα και εξωτερικό ο «ντροπιαστικός αποκλεισμός» της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ολυμπιακού, από άσημη ομάδα του Ισραήλ. 

Αφόρητη ντροπή, συμφωνώ, αλλά καμία αίσθηση. Γιατί; 

Γι αυτό: 


Η ενδεκάδα του Θρύλου στο συγκεκριμένο ματς: Δύο Έλληνες αρχικά κι ένας αλλαγή. 

Αυτή είναι η ντροπή. Το καμάρι του Πειραιά κατεβαίνει με εννιά ασχέτους τρεχαλατζήδες από την αλλοδαπή, «ευρωπαίους» και καλά, για τους οποίους δαπανήθηκαν εκατομμύρια και οι οποίοι δεν μπορούν να κερδίσουν ούτε σχολική ομάδα. Και αυτό είναι γενικό φαινόμενο: ο ΠΑΟ τις προάλλες σε επίσημο ματς με Σουηδική ομάδα κατέβηκε με έναν Έλληνα (για δείγμα ασφαλώς). 

Κι εγώ ρωτάω: 

Πού είναι οι Έλληνες ρε; Δεν υπάρχουν ποδοσφαιριστές αξίας στη γη μας; Έφυγαν όλοι; Κι αν έφυγαν οι φτασμένοι, πιτσιρικάδες δεν υπάρχουν; Ερασιτεχνικά σωματεία, τοπικά πρωταθλήματα, αλάνες έστω δεν υπάρχουν; Δεν μπορούμε να βρούμε μερικούς που να τα ‘χουν καλά με το τόπι; Δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε; 

Ρωτάω κι άλλα: 

Είναι δουλειά αυτή ρε; Να μαζεύουμε τα παλτά καλοκαιριάτικα, να τα χρυσοπληρώνουμε και να μένουμε κι απέξω; 

Τι σόι σύστημα είναι αυτό ρε; Χάσαμε τη μπάλα! Έρχεται ο ένας παιχταράς, όχι δεν έρχεται, τον άρπαξαν άλλοι. Έρχεται ο άλλος, αλλά δεν παίζει, είχε σπάσει το πόδι του και γι αυτό τον έδιωξαν από την προηγούμενη ομάδα. Έρχεται ο παράλλος, αλλά είναι τσόγλανος, δεν τα βρίσκει με τον προπονητή. Έρχονται καμπόσοι, άλλος μεθύστακας, άλλος στη ντόπα, άλλος ξενύχτης, άλλος χώμα, άλλος πτώμα. Και να οι πηχιαίοι τίτλοι, να το παραλήρημα, να τα εκατομμύρια. 

Δανεικός ο ένας, οψιόν ο δεύτερος, ρήτρα ο τρίτος. «Ηγεμονικό» συμβόλαιο ο από δω, πλουσιοπάροχο ο από ‘κει, «τρελό» ο παραπέρα. Άθλημα είναι αυτό ρε ή συμβολαιογραφείο; 

Θέλει «αποτελέσματα» ο Πρόεδρος, θέλει μόνο νίκες ο φανατικός, θέλει τρόπαια ο «λαός». Και στο τέλος όλοι μαζί σκοτώνουνε τον πεθαμένο.

Κάθε καλοκαίρι και Χριστούγεννα αγοραπωλησίες, δοσοληψίες, παζάρια. Άθλημα είναι αυτό ρε ή λαϊκή;  Και τα λεφτά πεταμένα. 

Πεταμένα ρε! Και δεν είναι του Μαρινάκη τα λεφτά! Ούτε του Αλαφούζου, ούτε του Σαββίδη, ούτε του Μελισσανίδη! Δικά μας είναι ρε! Δικά μας! Όποιο βιβλίο Οικονομικών και ν’ ανοίξεις το ίδιο θα βρεις: τα λεφτά δεν πέφτουν από ψηλά! Ο πλούτος στη γη είναι συγκεκριμένος. Αν ένας έχει μαζέψει πολλά λεφτά, αυτά λείπουν από τους άλλους! 

Σας βαρεθήκαμε ρε! Κουραστήκαμε! Αηδιάσαμε! Αρρωστήσαμε! 

«Κοινοτικοί» Αφρικανοί, «Ευρωπαίοι» ΛατινοΑμερικανοί, «Ομογενείς» αλλοδαποί. 

Ένα πολυεθνικό κουβάρι, μια πολυφυλετική μάζα, μια Βαβυλωνία. Για να διαπρέψουμε στας Ευρώπας, γινήκαμε σαν τα μούτρα τους: πολύχρωμες κουρελούδες (θυμηθείτε τι σήμαινε κάποτε το να αποκαλείς τους αντιπάλους «κουρέλες»). 

Λοιπόν για να τελειώνουμε. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, οι νομοθεσίες (Μποσμάν κτλ), μας ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ τους απεριόριστους κοινοτικούς, ΔΕΝ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΥΝ να τους έχουμε. Να γυρίσουμε πίσω: Έλληνες παίχτες, με λογικές αμοιβές που να μην προκαλούν τα άλλα εργαζόμενα και άνεργα παιδιά και 1-2 ξένοι παίκτες, ικανοί αλλά και καλής διαγωγής, που να μην δηλώνουν στην αρχή «αγκαπό πολύ έλληνες» και στο τέλος να μας γράφουν στους αδένες τους. 

Υ.Γ Η UEFA μας έχει γραμμένους. Στην ιστοσελίδα της το ματς είχε φτάσει στο 90+8΄(!) και είχε να ανανεωθεί από το 68΄. Κομπάρσοι σας λέω! Κομπάρσοι! 


Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Ποιοι revolucionarios; Κοινοί bandidos είναι. Κλεφτοκοτάδες!



Θα τους έχετε δει σε παλιές ταινίες γουέστερν. Μεξικανοί περασμένων εποχών. Κάτι ξεδοντιάρηδες, βρωμεροί και μέθυσοι συμμορίτες, γεμάτοι σύφιλη και ψείρες, που λυμαίνονταν την ύπαιθρο της πατρίδας τους. Επειδή τους κυνηγούσαν στρατός και χωροφυλακή των δικτατόρων παρίσταναν τους επαναστάτες, καλυπτόμενοι πίσω από αγνούς αγωνιστές και πατριώτες. Μόνο που καμία σχέση δεν είχαν με αρχές και ιδεολογίες. Τα ένστικτά τους ήθελαν να χορτάσουν. Τα πιο πρωτόγονα, τα πιο ταπεινά, τα πιο ευτελή. 

Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, ό,τι αρπάξουμε: Ο,ΤΙ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ. 

Σπάνια την έπεφταν σε πλούσιες πολιτείες και χωριά. Φτωχούς συνοικισμούς χτυπάγανε. Λίγες φορές κλέβανε χρυσάφια. Μερικές οκάδες αλεύρι απ’ αυτούς που λιμοκτονούσαν ήταν η λεία τους. Γαϊδουράκια βουτούσαν κι όχι άλογα ράτσας. Χωριατοπούλες βίαζαν κι όχι αριστοκράτισσες. Αιφνιδιαστική επιδρομή στις παράγκες, ωμότητες, σπορά πανικού κι ό,τι βγει: 1-2 κοριτσόπουλα, ένα φλασκί με κρασί, μια κατσίκα. Οτιδήποτε. Πλιάτσικο το λεν αυτό. Αν δεν έβρισκαν κάτι αξίας ρημάζανε τις κότες. Από «επαναστάτες», ληστές και στο τέλος κλεφτοκοτάδες! 

Είχαμε κι εδώ τέτοιους λεβέντες. Διαβόητους κακούργους με προσωπείο «συντρόφου» είχαν όλοι οι λαοί. Και έχουν ακόμη. Ίδιες φάτσες, ίδιες πρακτικές. Ληστές καταδρομείς, βίαιοι και ακαταλόγιστοι κακοποιοί, ψυχοπαθείς αντικοινωνικοί γκάνγκστερς με μανδύα «ελευθερωτή», «υπερασπιστή» και «σωτήρα» του λαού κοσμούν τις ιστορίες όλων των χωρών. 

Εδώ, οι σύγχρονοι λαφυραγωγοί-κλεφτοκοτάδες πρωτοτυπούν: 

Να ξεπουλήσουμε όσο περισσότερη λαϊκή περιουσία προλαβαίνουμε. Να τα κάνουμε πλακάκια με όσο περισσότερους ισχυρούς και διαπλεκόμενους προλαβαίνουμε. Να διαρρήξουμε τον κοινωνικό ιστό όσο περισσότερο προλαβαίνουμε. 

Βεβαίως στην ανάγκη καλές είναι και οι κότες: 

Να περισώσουμε όσες ψήφους προλαβαίνουμε. Να διορίσουμε όσους κολλητούς προλαβαίνουμε. Να βολέψουμε παιδιά και γκόμενους-γκόμενες όσο προλαβαίνουμε. Να πάμε τσάμπα διακοπές όσο προλαβαίνουμε. 

Έτσι είναι οι bandidos δυστυχώς. Ανύπαρκτης ηθικής στοιχεία, αχόρταγα, αδίστακτα και θρασύτατα. Μόνο που εδώ ... 

είναι η κυβέρνησή μας… 


Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Χαμός! Ποια MILFάρα αναστάτωσε Σαββατιάτικα την Ψαρρού;



Φωτιά άναψε στη Μύκονο! Κάηκε η παραλία! Κόλαση κανονική! Τέτοιος χαλασμός δεν έχει ξαναγίνει! Δεν υπάρχουν λόγια που να περιγράφουν την κατάσταση! Σεισμός και παλιρροϊκό κύμα μαζί!

Πόσες φορές έχουμε ξαναδεί τέτοια πράγματα; 

Πόσες φορές τα έχουμε ξαναδιαβάσει; 

Άπειρες! Διότι άπειρη είναι η μακακία του ανθρώπου, άπειρη και η εκμετάλλευσή της από τους πονηρούς. 

Και βεβαίως θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τους πονηρούς και τις MILFάρες τους και όλες τις juicy (my ass) ειδήσεις τους. Εξυπνάκηδες, κουτσομπόληδες, ματάκηδες και ηλίθιοι υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν για πάντα. Τώρα μάλιστα που ζούμε στην εποχή της τσόντας, τόσα lifestyle (ξανά my ass) περιοδικά, τόσοι paparazzi, τόσα soft porn sites είναι απολύτως αναμενόμενα. 

Το πρόβλημα είναι ότι πάμπολλοι πλέον πονηροί προσπαθούν να πουλήσουν φιλολαϊκό προφίλ και παριστάνουν και τους πατριώτες. Και πήξαμε στις «πατριωτικές», «αντιμνημονιακές» και «λαϊκές» ιστοσελίδες. Της τσόντας. 

Και ανάμεσα στις «εθνικοπατριωτικού» και «ελληνοχριστιανικού» περιεχομένου ειδήσεις, να ‘σου και τα ξέκωλα. Ανάμεσα στις «σοσιαλιστικές» απόψεις, να και τα ξώβυζα. Ανάμεσα στα «κοινωνικά» νέα, να και το πουταναριό. 

Λοιπόν ψευταράδες σας πήραμε χαμπάρι. Σας νοιάζει μόνο να τα αρπάξετε. 

Κάτι τίτλους του τύπου «Δείτε τη Ρωσίδα που τα πέταξε όλα στη Μύκονο» για να τσιμπήσουν οι αφελείς, να τους βάλετε εκεί που ξέρετε. Στα φρύδια μας και η Μύκονος και η Ψαρρού και οι πασαρέλες της πορνείας. 

Και κάτι φουστιές του τύπου «Δείτε ποιος δημοφιλής ηθοποιός ψυχορραγεί» για να πάρετε κλικ και να τα πιάσετε από τις διαφημίσεις, ξεχάστε τις. Δεν μασάμε. Αν καλά και σώνει θέλετε να μας ενημερώσετε, να λέτε όλη την αλήθεια στον τίτλο. 

Και κυρίως μην μας παριστάνετε τους πατριώτες. Μην ξεσπαθώνετε κατά του Φίλη και στο καπάκι κώλους από κοσμικά νησιά. Μην αναδημοσιεύετε Αμβρόσιο και αμέσως από πάνω λολίτες. Μην κατακεραυνώνετε τον Τσίπρα και κολλητά ποστάρετε στρινγκάκια. 

Δεν είναι έτσι ο πατριωτισμός ρε καριόληδες. 

Υ.Γ είχα σκοπό να ανεβάσω και στιγμιότυπα, αλλά έδωσα τόπο στην οργή. Όλοι οι σοβαροί άνθρωποι καταλαβαίνουν ποιους εννοώ. Για τις Αμερικανιές ζητώ συγγνώμη, αλλά οι δεξιούληδες της Θεσσαλονίκης μας τα πρήξανε με την κατεξοχήν Αμερικανιά MILF (my ass again). 


Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Να εκδοθούν στην Τουρκία. Άμεσα.



Οκτώ στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ζητούν πολιτικό άσυλο για να γλυτώσουν από την κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, μετά από αποτυχημένο πραξικόπημα για την κατάληψη της εξουσίας στην εχθρική χώρα. Η εκλεγμένη κυβέρνηση της εχθρικής χώρας, νόμιμος εκφραστής της εχθρότητας, ζητά την έκδοσή τους. Αν είχαν επιτύχει και είχαν καταλάβει την εξουσία της εχθρικής χώρας, θα είχαν αυτοί τα πρωτεία της εχθρικότητας και άσυλο θα ζητούσε η εκδιωχθείσα πρώην κυβέρνηση της εχθρικής χώρας. 

Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας, ούτε δικαίωμα σε φιλοξενία έχουν, ούτε δικαίωμα σε άσυλο άνευ όρων. Στρατιωτικοί εχθρικής χώρας μπορούν να τύχουν ανθρωπιστικής μεταχείρισης, μόνο αν παραδοθούν εν καιρώ πολέμου ή αν αποκηρύξουν δημοσίως την επιθετικότητα της χώρας τους εναντίον μας και παραδεχθούν χωρίς υπεκφυγές τα εθνικά μας δίκαια, αν δηλαδή μέσα στην αίτηση ασύλου, στην αιτιολόγηση της υποβολής της, ενσωματώσουν ΩΣ ΑΙΤΙΟ και την πολεμοχαρή στάση της χώρας τους απέναντί μας.

Τα υπόλοιπα είναι σκέτη υποκρισία και ψευδοδιλήμματα. 

Οι γνώμες που γράφονται και ακούγονται, κατανοητές και σεβαστές, έχουν σωστή νομική και λογική βάση (πλην της ηλιθιότητας που συγκρίνει Τούρκους πραξικοπηματίες με τον Οτσαλάν!), αλλά δεν λαμβάνουν υπόψιν τους το βασικό: ότι πρόκειται για εχθρική χώρα! 

Χώρα που μας έχει κατασφάξει, απρόκλητα και σαδιστικά, πάμπολλες φορές στο παρελθόν. Και εμάς και όλους τους γείτονές της. Χώρα που έχει χαρακτηρίσει αφορμή πολέμου νόμιμο κυριαρχικό μας δικαίωμα. Χώρα που διεκδικεί εδάφη μας, παρανόμως και προκλητικά. Χώρα που παραβιάζει ύδατα και εναέριο χώρο μας, θρασύτατα και συνεχώς. Χώρα που έχει εκδιώξει τα ιερά και τα όσιά μας από κάθε σπιθαμή των εδαφών της. Χώρα που έχει εγκαταστήσει εποίκους και εγκάθετους σε δική μας γη. 

Η ιδέα να δώσουμε μαθήματα δημοκρατίας, ευνομίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ανόητη: η Τουρκία είναι μπράβος. 

Μπράβος των Νονών του πλανήτη. Άξεστος, τσαμπουκάς και αδίστακτος. Ο κατάλληλος για όλες τις βρωμοδουλειές. 

Δεν γνωρίζουν λέτε Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Ρώσοι τι εστί Τούρκος; Δεν γνωρίζουν για σφαγές, γενοκτονίες, λαθρεμπόριο, δουλεμπόριο και εμπόριο όπλων; Σε τι ακριβώς θα βοηθήσει η επίκληση αρχών και αξιών από μέρους μας; Πάλι με αυταπάτες ότι διδάσκουμε την ανθρωπότητα θα την βγάλουμε; Πάλι κήρυγμα σε μπράβους και Νονούς θα κάνουμε; Το ρόλο του πτωχού πλην τιμίου τον έχουμε χιλιοπαίξει. Δικός τους είναι ο μπράβος, τώρα που αυτονομείται να καθαρίσουν μόνοι τους. 

Μα, θα πείτε, θα τους εκτελέσουν και μπορεί να μην είχαν ιδέα για το πραξικόπημα, να εκτελούσαν απλώς εντολές. Ρωτώ όμως κι εγώ: αν οι εντολές τους ήταν … επίθεση στην Ελλάδα; Και πάλι δεν θα είχαν ιδέα γιατί, και πάλι θα έπρεπε να τις εκτελέσουν (σκοτώνοντας Έλληνες) και τότε θα έπρεπε να τους σκοτώσουμε εμείς. Και μη μου πείτε ότι αν τους διέτασσαν να εισβάλλουν σε ελληνικό νησί, θα αρνούνταν και θα στασίαζαν! 

Μα, θα ρωτήσετε, δεν θα φανεί ως πράξη υποτέλειας η με συνοπτικές διαδικασίες παράδοση ανθρωπίνων ψυχών στον Σουλτάνο; Ρωτάω όμως κι εγώ με τη σειρά μου: έτσι θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς; Αν αυτό είναι το θέμα, έχω καλύτερη πρόταση: να επεκτείνουμε τώρα τα μίλια σε 12. Έτσι όχι μόνο δείχνουμε ότι δεν είμαστε υποτελείς, αλλά και πληρώνουμε τον εχθρό με το ίδιο νόμισμα. Διότι μην μου πείτε ότι αν στην Ελλάδα είχαμε πραξικόπημα, δεν θα είχε ορμήσει ο Τούρκος στα νησιά μας. 

Αν είναι λοιπόν να (επανα)κηρύξουμε την ανεξαρτησία μας, όσο κι αν ακούγεται γελοίο με τους ΤσιπροΚαμμένους που μπλέξαμε … 

…πάρε Ταγίπ τους στασιαστές, δεν σου δίνουμε την αφορμούλα που ψάχνεις για καυγά, αλλά με την ευκαιρία, πάρε μια βαρβάτη αφορμή για να δούμε πόσα κιλά καρύδια κουβαλάς: μην ξαναπατήσεις στο Αιγαίο. Το ολόδικό μας το Αιγαίο.


Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Ισλαμοφασίστες – Κοσμικοί Φασίστες 2-1 με ανατροπή (Ημίχρονο 0-1).



Στη Σούπερ Λίγκ των φασιστών, των εκ γενετής μισανθρώπων, σφαγέων και γενοκτόνων, έγινε χθες (15/07/2016) το βράδυ, το ματς της δεκαετίας. Ντέρμπι για γερά νεύρα. 

Πριν καλά-καλά ξεκινήσει ο αγώνας (10 το βράδυ τοπική ώρα, ποιος ηλίθιος μίλησε για πραξικόπημα, τα πραξικοπήματα γίνονται το ξημέρωμα, αργά το βράδυ γίνονται αγώνες των Λιγκ: Τσάμπιονς Λιγκ κτλ) οι φιλοξενούμενοι αιφνιδίασαν τους γηπεδούχους και προηγήθηκαν. Οι γηπεδούχοι, εμφανώς μουδιασμένοι χάσανε τη μπάλα και βολόδερναν στο γήπεδο επί πολλή ώρα (καλά να πάθουνε, όλοι οι ξένοι παρατηρητές τούς είχαν προειδοποιήσει ότι η πάλαι ποτέ κραταιά ομάδα των Κοσμικών Φασιστών, αργά ή γρήγορα θα επιχειρούσε να ξαναπάρει το πρωτάθλημα). 

Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου όμως, ο προπονητής των γηπεδούχων Ερντίπ Ταογάν, με λόγο-φωτιά στα αποδυτήρια επανέφερε τους παίκτες του στην πραγματικότητα. Τους υπενθύμισε ότι οι Κοσμικοί Φασίστες είχαν μεν προσφέρει πολλά στον φασισμό, είχαν αποδεκατίσει Έλληνες, Αρμένηδες, Κυπρίους, Ποντίους, Άραβες κτλ, οι μέθοδοί τους όμως ήταν ξεπερασμένες. Ωμές μεν, αλλά πολύ φανερές, πολύ φαντεζί, πολύ προβλέψιμες. Και για αυτό είχαν καταδικαστεί αμετάκλητα στη συνείδηση των απανταχού φασιστών. Σήμερα, τους υπενθύμισε, ο φασισμός έχει εξελιχθεί. Ωμότητες μεν, αλλά με κάλυψη μπούργκας. Φρικαλεότητες με τσαντόρ. Σφαγές με μαντήλες. Μοντέρνα πράγματα. Πολιτικώς ορθά. Δεν ήταν τυχαίο ότι οι Ισλαμοφασίστες είχαν αποτέλεσμα: Κούρδους, Ιρακινούς, Σύρους (σφαγμένους). Δεν ήταν τυχαίο ότι έκαναν εξαγωγή κατσαπλιάδων σε όλο τον πλανήτη. Δεν μπορεί να ήταν τυχαίο. 

Εμψυχώθηκαν λοιπόν οι Ισλαμοφασίστες και στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα άλλαξαν. Έπεσαν κορμιά. Σφάχτηκαν παλικάρια. Φαγώθηκαν σάρκες. Συνεπικουρούμενοι από τους οπαδούς τους (Αλλάχου Ακμπάρ και τέτοια), αντεπετέθησαν και αρχικά ισοφάρισαν (οι Κοσμικοί είχαν ξεσυνηθίσει τις σφαγές, πώς να το κάνουμε;), για να ακολουθήσει η επική ανατροπή του σκορ και να πανηγυρίσουν οι Ισλαμοπαράφρονες μία ακόμη νίκη, ένα ακόμα φασιστικό πρωτάθλημα. 

Μέχρι αυτή την ώρα η Διεθνής Ομοσπονδία Φασιστών, μέχρι προσφάτως χολωμένη με την Τοπική Ομοσπονδία Ισλαμοφασιστών, για τις επιχειρούμενες από την τελευταία δραστικές αλλαγές στο καταστατικό της, δεν έχει ακόμη σχολιάσει το αποτέλεσμα του καθοριστικού αγώνα. Προβλέπεται όμως να επιχειρήσει σικάτη (συμφιλιωτική) παρέμβαση (με αναφορές στη δημοκρατία και την ειρήνη, γνωστούς φερετζέδες του φασισμού), διότι ως γνωστόν όλοι οι φασίστες την ίδια μούρη έχουνε. 

Υ.Γ Κάτι άσχετοι που αρέσκονται στις θεωρίες συνωμοσίας, λένε ότι το ματς ήταν στημένο. Επ’ ουδενί. Κάνουν τέτοια πράγματα οι φασίστες;